[Maltzaga IV] Soberanismoa: Zein da abiapuntua?
Soberanismoa: Zein da abiapuntua?
- Zer demonio da Maltzaga? (Beñat Hach Embarek) [ Maltzaga I ]
- Maltzaga hil da, gora Maltzaga! (Unai Oñederra) [ Maltzaga II ]
- Maltzaga reloaded: gerokoak geroko ez utzi (Mario Zubiaga) [ Maltzaga III ]
- Soberanismoa: Zein da abiapuntua? (Xabi Anza) [ Maltzaga IV ]
- Beste Maltzaga bat (Eneko Bidegain) [ Maltzaga V ]
- ZaMaltzaga (Unai apaolaza) [ Maltzaga VI ]
- Abia gaitezen (Miren Zabaleta) [ Maltzaga VII ]
- Trena Maltzagatik igaro da (Patxi Azparren) [ Maltzaga VIII ]
Soberanismoa: Zein da abiapuntua?
Premiazkoa da definitzea eta partekatzea zein den prozesu subiranista baterako abiapuntua. Abiapuntua aipatzen dudanean esan nahi dut zein den errealitatea zeinetatik prozesua bera pentsatzen hasi behar dugun.
Litekeena da uste izatea hau begibistako zerbait dela, baina ez da halabeharrezkoa. Sarri, analisi politikoa nahi eta borondatetik abiatzen da, errealitatetik baino areago. Esaterako, niri galdetuko balidate zer nolako prozesu subiranista nahiko nukeen, zalantzarik ez nuke egingo:
- Nik aldebikotasunean oinarritutako prozesu bat nahi dut: bere nazioei egindako kontsulta aintzat hartzen duen estatu demokratiko batek errespetatua. Hots, Eskoziakoaren moduko prozesu bat.
- Batasunean oinarrituta nahi dut, Euskal Herriaren erabakitzeko eskubidearen alde gaudenon arteko akordioan. Hots, Kataluniakoa bezala.
- Prozesu instituzional bat nahi dut: Erabakitzeko eskubidearen aldeko hautetsien gehiengo handiak legitimatu eta bultzatutakoa. Hots, Eslovenia edota Kataluniakoaren modukoa.
- Nahiko nuke ere interklasista izatea. Alegia, gizarte guztiaren eskariak aintzat hartuko lituzkeena, babesari, zerbitzu publikoei, eredu produktiboari eta kulturari buruzko eskariak, gizarte guztiarentzako “efizientzia partekatuko” espazio bat. Hots, Alemaniako berrelkartzea bezala.
- Eta jakina, Euskal Herri osoak parte hartzen duen prozesu subiranista bat nahiko nuke.
Hori da nahiko nukeena. Baina… hori ote da errealitatea?
Nire ustez, inola ere ez.
- Hasteko, ez dago aldebikotasunik. Espainiar estatuak ez digu aitortuko erabakitzeko edo kontsulta egiteko eskubiderik, ezta emango ere menpekotasun eta sumisio estatus politikoa aldatzeko aukerarik. Ez gara Eskozia, eta Espainia ez da Erresuma Batua.
- Bigarrenik, ez dago jarduera bateraturik erabakitzeko eskubidearen alde gaudenon artean. Alderdiei begiratuz gero, erabakitzeko eskubidearen alde dagoen zati batek (EAJ) erabaki du euskal estatus politikoan edozein aldaketa egitekotan gutxienik PSOEren edo PPren adostasuna beharrezkoa dela, hots, erabakitzeko eskubiderik gabe izango dela. Ordezkaritza handia duen beste indar batek (Podemos-Ahal Duguk) dio aldaketa etorriko dela Espainiako aldaketa politikoaren ondorioz.
- Hirugarrenik, ezerk ez du aditzera ematen erakundeak izango direnik estatus politiko aldaketaren aitzindari. Eztabaida ez dago Nafarroan. Enegarrenez EAEn erabaki da autogobernu ponentzia aktibatzea, oraingoan PSE, Podemos eta EAJren bultzadaz. Ez gara Katalunia.
- Ez dago prozesu interklasista baterako oinarririk. Benetan gehiengo neoliberal itogarri bat daukagu, Nafarroan, EAEn eta Ipar Euskal Herrian, eskubide sozialak murriztearen aldekoa. Ez daukagu ere gutxieneko adostasunik herri-proiektuari buruz, oinarrizko gaiei dagokienez (energia-, elikadura- edo finantza-burujabetza, garraioa, I+G, industri-politika…). Kultura eta hizkuntzaren inguruan, berriz, gehiengo espainolizante ukaezina dago (hor dago euskararen egoera, TB edo irratiko audientzia datuak…); gutxiengo etnozida bat badago, oso indartsua, eragin handikoa, baita unibertso euskaldun bat ere, gutxiengo izanik bere garrantzia duena, baina hauskorra dela uste duena, eta hein handian tresna zein helmugak falta zaizkio (modu leunean esanda). Hots, ez gara Alemania.
- Euskal Herri osoari buruz gogoeta eginez gero… 7 lurralde, 3 eremu administratibo, 2 estatu, 2 gobernu autonomiko, 3 foru-gobernu, estreinatu berria den elkargo bat, 3 hizkuntza, historia konplikatua, hamaika kontakizun… Lurralde-nahastea berebizikoa da.
Nire ustez unibertso subiranista ilusio batean bizi da. Ilusioa da uste izatea Legebiltzar batean dagoen erabakitzeko eskubidearen aldeko aritmetika (EAJ, EH-Bildu, Ahal Dugu) prozesu subiranista baten aldeko benetako gehiengo politiko bat dela. Hots, hegemonia potentzial bat, zeinak soilik aktibatzea erabaki behar duen.
Baina ez da hala, nire ustez. Erakundeetan ez dago gehiengo subiranistarik, eta balego ere, erakundeetan hainbat gehiengo eta hainbat gutxiengo dago.
- Bada gehiengo minoritario bat (EAJ, Podemos) zeinak existitzen ez den aldebikotasuna aldezten duen; eta bada euskal gutxiengo bat (PP, PSE) zeinak Madrilen gehiengoa duen espainiar aldebakartasunaren alde, hau da, benetan existitzen denaren alde.
- Neoliberalismoaren aldeko gehiengo instituzionala izugarria da (EAJ, PP, UPN, PSOE, GeBai…), Gasteiz, Iruñea eta Madrilen.
- Bada gehiengo instituzional, mediatiko, kultural… bat zeinak eredu espainolizantea aldezten duen, eta bada euskaldun gutxiengo bat, oso zigortua.
- Bada gehiengo instituzional bat zeinak ez duen begi onez ikusten jendea antolatzea (gizarte-mugimenduetan, sindikatuetan…) aurre egiten duten dinamiketan, honek sistema instituzional berari arazoak eragiten dizkiolarik (EAJ, PSOE, PP, UPN…).
- Lurraldetasunari buruzko ikusmolde oso desberdinak daude, eta batik bat soberanismoak lurralde bakoitzean indar-erlazio oso desberdinak ditu.
Horregatik, gure analisia zuzena bada, gaur balizko prozesu nazional bat irudikatzerakoan subiranismoari buruz hau izan beharko genuke kontutan:
- Oso minoritarioa da, ikuspuntu instituzionaletik begiratuta.
- Aldebakarrekoa izan behar du, aldeko estaturik gabe.
- Printzipioz ez du izango teorian babes lezaketen edota beste fase batean babestuko duten indar politiko guztien bultzada izango.
- Batik bat soziala izango da, ez instituzionala, gutxienik oraingoz.
- Lurraldeen arabera oso desberdina izango da.
Errealitate printzipioak behartzen gaitu kontutan izatera prozesu subiranistaren abiapunturako oinarriak oso ahulak direla. Ilusio aritmetiko instituzional eta errepresentatiboak aditzera ematen duena baino askoz ahulagoak.
Baina aurreko puntua eragozpen handia izanagatik, prozesu horrek ere baditu abiapuntutik bertatik bere indarguneak:
- Instituzioetan gutxiengoa izanik, eremu sindikalean nagusia da eta sozialean, berriz, oso sendo dago (ELA, LAB, Eskubide Sozialen Karta).
- Aldebakarrekoa izanik, eskari demokratiko unibertsalak plazaratzen ditu: burujabetza, parte hartzea, erabakia… Eskari horiek publiko zabalarengana iristeko aukera ematen diote.
- Soziala izanik, eta beraz, ez sigla politiko ugarik babestua, ez dauka interklasismoak, oligarkiek, alderdien zuzendaritzek edota logika instituzionalak berak ezartzen dituzten mugarik. Alegia, soziala izanik hainbat bektore (klasekoa, feminista, ekologista, demokratikoa, euskalduna) indarrak biltzeko funtsezko bektore bilaka ditzake, hauek bestela balia ezinezkoak liratekeelarik. Eta bektore hauek baliatuta subiranismoa dinamika erakargarria bihur liteke gune politiko guztietako oinarri sozial eta hautesleentzat.
Baten batek pentsa dezake ez dela asko. Jakina, ilusio instituzional eta errepresentatiboak askoz gehiago daukagula pentsa araz dezake. Baina nago hau dela erreala den bakarra, eta beraz, bideragarria den abiapuntu bakarra.
Agian asmatuko dut, baina litekeena da ere oker egotea. Edonola ere, ez dago prozesu subiranistarik abiapuntuari buruzko adostasunik gabe. Premiazkoa da artikulu hasieran aipatutako bost puntuak, baita beste batzuk ere, eztabaidatzea.
- Estatuarekiko aldebikotasunik ba al da?
- Erabakitzeko eskubidearen aldekoen batasuna gaur egingarria al da (Maltzaga)?
- Instituzioak izango al dira aitzindari?
- Funtsean interklasista izan ote liteke?
- Lurralde guztia har dezake bere baitan?
Galdera hauei ematen dizkiegun erantzunak behin-betikotzat jo eta horren arabera jokatu behar dugu. Hala uste dut nik behintzat.
Soberanismoa Soberanismoa Soberanismoa Soberanismoa Soberanismoa Soberanismoa Soberanismoa Soberanismoa
Eskerrik aski Antza jauna zure interbentzioarengatik.
Orain gutxi esan nuen ELAk ezker abertzalearen bide berbera hartua zuela eta zuk hori konfirmatu egin didazu.
Nire ustez klase ikuspegia eta ikuspegi nazionala erabat eta betirako uztaraezinak dira. Herri txiki bat gara eta klase borrokaren teoria Euskal Herrian aplikatzea astakeri galanta dela iruditzen zait. Frantsesek eta espainolek permititu dezakete beren aberrientzat horrelako pentsamoldearen lujorik, baina guretzat hori suizida da.
Euskal abertzaletasuna interklasista bezala jaio zen eta bere lehen alderdia interklasista izaten jarraitzen du. Orain gerora etorritako batzuk (ezker abertzalea) eta izaeraz erabat antzaldatutako besteak (ELAko aparailua) dikatu nahi dute ea komenigarri den beren klase ikuspegiari beste klaseak asimilatu daitezkeen. Hori astakeria da. Euskaldunok euskaldun izateko behar ditugu klase guztietako pertsonak. Bestela pentsatzea gure herria oraindik gehiago gutxiestea litzateke.
Neoliberalismoa abusozko terminu batean bilakatu du bai ELAk eta bai ezker abertzaleak. Mamu huts bat da eta kontzientzi oneko txotxongiloak lerratuko dira mamu horren aurrean. Gure herri politikaren gaitzerako, noski.
Zergatik ez da ELA hauteskundeetan aurkezten, Xabier? Ezker abertzalearen botoa zatituko lukeelako?
EAEko lehen alderdiak interklasista jarraitzen du, bai: gaineko klaseak aginduak ematen ditu, eta azpiko klaseko jende askok, bozka eman eta men egiten die.
Horretarako dauzkazue hainbeste hedabide alde, baita PPSOErenak ere.
Bentazar, EAEko lehen alderdiak interklasista jarraitzen du, bai: gaineko klaseak aginduak ematen ditu, eta azpiko klaseko jende askok, bozka eman eta men egiten die.
Horretarako dauzkazue hainbeste hedabide alde, baita PPSOErenak ere.
Textu luzeegia. Oso luzeegia. Lagun abertzale batek askoz hobeto laburbildu zuen. Zer egiteko prest zaude independentziaren alde? Botoa ematera joan…ateri bada.
Bentazar, iruditzen zaizu klase ikuspegia Ezker Abertzalearen eta langile mugimenduen kontua dela soilik; eta EAJ-k klase ikuspegia dauka, ez izan zalantzarik. Justuki klase interesengatik irentsi zenuten estatu espainiarraren erreforma, eta hortan jarraitzen duzue. Alboratu zuek klase interesak, zuek baitzerate pribilegiatuak, ez langileak.
Zergatik ez dira hauteskundeetara aurkezten CEN, CONFEBASK eta MIG? Jada badituztelako bere alderdiak, dozena erdi bat edo gehiago, bat hausten bazaie bestea erabili ahal izateko.
Eta Aitor, zuri zer esan… Hori bada Anzaren testuaz esateko duzun guztia, hartu antidepresibo batzuk eta gora bihotzak! Errepublika bat nahi dugunok ezin dugu ezkortasun merke eta betiereko hori ametitu, geure kalterako besterik ez baita. Beti negarrez, beti kexu, beti dena beltz.
Orokorrean ados nago zure idatziarekin, Xabier, baina aldi berean sentsazioa daukat punturen bat ez dudala ulertu eta ulertu badut ez dudala konpartitzen, hau adibidez:
4.- Ez dago prozesu interklasista baterako oinarririk.
Ez dakit ba, niri baietz iruditzen zait: proletarioak, baserritarrak, kooperatibistak, autonomoak, langabetuak, etxeko lanak egiten dituzten langile ez asalariatuak, dendari txikiak, enpresario txikiak, funtzionariak…
Bestalde, Eskubide Sozialen Karta indargune gisa aipatzen duzu; eta sekulako potentzialitatea daukala jakin arren, begibistakoa da ez duela aurrera egiterik lortu. Geure buruari galdetu beharko genioke zergatik den hori. Nik behintzat ez nuke indarguneetan jarriko, iruditzen zait.
Mila esker, berriz ere, etxe honetan idazteagatik.
Larunbat goiza da eta banoa kalera; eta euria ari du!
Ene Beñat. langile klasea ez da bere izenean hitzegiten dutenen monopolio itxi bat, gauza anitza baizik.
Noski, EAJ interklasista izan da Euskal Herria herri txikia izanik ezin duelako bere buruan klase teoria zatikatzailearen mendean jarri.
Ikusi dugu ezker abertzalearen “klase” politikak Euskal Herriari ekarri dizkion onura mugagabeak.
ELAk ezker abertzalearen bide berdina hartu du eta argi eta garbi esan beharko luke bere eredu “sozialari” dagokion bezala ezker abertzalearekin bat egiten duela mundu ikuskera zatikatzaile horretan.
Eta barkatuko didazu Beñat baina iñuxente xamarra iruditzen zait Antza jauna komentzitzen saiatzea “prozesu interklasista” bat egin behar dela.
Dena den ez dezagun burokrazia sindikala eta langile klasea nahastu. Bata gauza bat da eta bestea bestea.
Gaur egungo EAJ da Espainiako eliteen aliaturik onena.
Oraintsu mozorroa guztiz erantzi duzue gainera. “Bikaina” da Urkulluren “pragmatismo printzipioa” edo “alderantzizko burujabetza”, hobeto esanda: Espainiari atxikitzeko kontsulta nahi omen duzue. Ez independentziari buruzkoa. Bejondeizuela.
Gaur arte Espainiak izan duen aliaturik bikainena ezker abertzalearen mordollokeri politiko-militarra izan da.
Ezker abertzaleko krimenek eta zapalketek espainolismo muturrekoari arrazoi moral apur bat emateko gauza izan dira.
Bai espainol muturrekoek eta bai ezker abertzalekoak gauza komun batu duzue, EAJ berdinki etsai zaizuela, batzuk zuen aliatuak direla diote eta zuek beren aliatuak garela.
Ez bata eta ez bestea. Baina gauza bat argi dago, hauteskunde espainiarrak gertatzen direnean, EAJko hautes emaileek agoantatu egiten dute Espainiatik datorren korrontea, ezker abertzaleare hauteslego erdia desertatu eta hain politiki espainiar alderdi bati botoa eman bitartean.
EAJri hautes emale erdiak PP eta PSOEtik datozkio. Saritu egiten dute Urkullu-Ortuzarren EAJ rejionalista erdaltzalea.
Bai zera, Bart. Espainiar hauteskundeak iristean EAJren hautesleak EAJri ematen diote botoa. Ezker abertzaleari zer gertatu zaio? Ezker piurako alderdi bat sortu Podemosen antzera eta hara joan zaizkizue arkumetxoak.
Zuek iraultzaile espainolista koadrilla bat besterik ez zarete eta euskal independentziaren aitzaikiaz abertzale inuxenteen arrantzan zabiltzate beti.
EAJ bai aberlachea!
Urkullu “errealista” zuen alderdikoa da, ezta?
Bada, hara zer dioen gizonak:
Urkullu defiende “la unión voluntaria desde la libre adhesión”
UNIÓN VOLUNTARIA “intento hacer ver que, según el artículo 1 del Estatuto, es el pueblo vasco el que se constituye en comundidad autónoma y eso, llevado al extremo, es un ejercicio de libre adhesión, desde un planteamiento de unión voluntaria”.
“En este sentido, los fueros reconocen sujeto, bilateralidad, reconocimiento y garantías.
Si no podemos salirnos de la Constitución española lo que digo es: plantéese la unión voluntaria desde la libre adhesión. Plantéese la pregunta de si los vascos quieren seguir unidos al Estado español, no si queremos independizarnos… un camino de defensa del autogobierno se puede hacer desde el reconocimiento mutuo, el respeto a la singuralidad y dando cauce a que los vascos puedan expresarse sobre su futuro. Y lo estoy planteando desde la unión en el Estado español”.
Niretzat oso ondo dago Urkulluk esaten duena.
Borondatezko batasuna borondatezko banatasuna suposatzen du ere.
Aldebikotasuna gauza ona da.
Ezker abertzalearen aldebakartasunak ordea ez du ETAko preso baten zoria emetu ere egin. Hori da egia.
Badakit Urkulluren proposamena gustatzen zaizula, “desde la unión en elEstado español”.
Hori ez da borondatezko batasuna, baina. Hori da, inposatutako batasuna borondatezko trapuekin jantzi nahi izatea. Berriz ere, ugazabei lan zikina egitea.
Ez duzu irakurri nahi ala ez duzu ulertu nahi.
Borondatezkoa izan behar batasun hori. Beraz, banatasuna borondatezkoa da ere.
“Unión voluntaria desde la libre adhesión” esaten du eta zuk jarri duzu eta ez duzu kontuan hartzen gauzak desitxuratu nahi dituzulako bestela kontuak ez zaizkizulako ateratzen.
Benetan, Bart, zuek ezker abertzaleko kumeok EAJri diozuen gorrotoa psikoanalista batek begiratu beharko luke, betiko Euskal Herriari diozuen gorrotoaren proiekzioa baita.
Ikusi dugu zer den zuek “borroka” deitzen duzuen hori. Eta ikusi dugu “aldebakartasuna”ren emaitza paregabea.
Zuek Euskal Herriaren saboteatzaile koadrilla bat zarete. Mina, odola eta ondamendia besterik ez duzue ekarri.
Psikkoanalizatu behar zarena zu zara Bentazar, EAJk baiod ondo dago zuretzako naiz ta astakeria izan.
Union voluntaria planteatzen du ez burujabetasuna, hori jada erran duelako ezinezkoa dela.
Frogak kontrakoa diotela estatu mordo sortu direlako azkeneko hamrkadetan?
Berdin du EAJ espaiazalea da bederen ta zu bezalako EAJzaleak ere, EAJk badio noski, iritziz aldatzen duenean zuk ere aldatuko zara.
EAJ intreklasista?Horrexegatik goi klasea mesedezten du beti ez? Bai bai.
Ondo irakurri dut. Behin eta beste behin, ezin nuelako sinistu ere egin ze sumisio mailara heldu den EAJ: “desde la unión en el Estado español” esan zuen Urkulluk.
Zalantzarik gera ez dadin.
Bidenabar, Estado español hori ez da, mendez mende milaka eta milaka euskaldun erahil, gure hizkuntza desagertzeko mugara eraman eta gure baliabideak xurgatzen dituen hori?
Horiei lotuta jarraitu nahi duzue “borondatez”?
Buru jabetza zer den ez dakizu, Suagaar.
Bakoitza bere buruaren jabe izatea da. Buruaren jabe izateak bi gauza suposatzen ditu, zure onean egotea eta zure erabakia hartzeko askatasuna izatea.
Hori da borondatezko batasuna.
EAJk abertzaletasuna sortu zuen eta EAJ da abertzaletasunaren erreferentzia nagusia, zu eta zutar iraultzaile koadrilla internazionalistari izorratzen badio ere.
Euskal Herriak klase guztiak behar ditu. Zu noski proletario espainolen anaia zara eta euskal burgesiaren etsai. Hor ikusten da espainolista fantastikoa zarela.
EAjren intreklasismoa: Aberatsak europaren bataz bestekoaren azpitik ordaintzen dute, enpresa haundiak ere.
hori Espainiaren azpitik jartzen gaitu diru bilketan (%etan) ta kontuan izanda Espainia europar batasunaren azpitik biltzen dula.
Klase ertainak ta txiroak ateratzen dira galtzaile.
Zergatik?
Gure erakunde guztiak apifinantziatuak direlako (osasuna, hezkuntza, euskara, laguntza sozialak….) ta diru horrekin gizarte osoaren bizitzak hobetu daitezkelako.
Euskadik europar batasunak biltzen duna bilduko balu, 3 mila milioi euro gehiago bilduko zun ,gehien biltzen dutenek bezala bilduko balu, gutxienez beste 5 mila milioi izango ziren, hori ekonomia beltza kontuan hartu gabe, hor ere oso gaizki bait gabiltza.
Beraz interklasista direla erratea, egiari kale egiteaz gain, nahiko desinformatua egoteaz ere du.
Edo jendea engainatu nahi izatea.
EAJk ez du oraindik, Bart, ezker abertzalearen sumisio mailara iritsi. Ez du oraindik fiskaliarekin itundu ezker abertzalearen kupulak Pernando Barrenaren eskutik egin bezala ETAkide zirela onartu espetxerik ez ikutzeko.
http://www.diariovasco.com/politica/201601/13/miembros-batasuna-imputados-caso-20160113114035.html
A ze galtzak jeisteko tenorea ezker abertzalearena! Gaindiezina!
Borondatez lotuta ala borondatez askatuta, Bart, borondatez egotearen aukera nahi dugu.
Suagaar, definizioz klase ikuspegia ardatz duen diskurtso guztiak espainolistak izan behar Euskal Herria espainiar proletarioekin batzen duelako elkartasun iraultzailez. Horregatik iruditzen zaizkizue hain guapoak Podemoseko tipoak.
Klase ertaina, portzierto, burgesia da. Soziologia marxista apurrik ez dakizu, Suagaar? Zu, Stalinen maitalea…
Jendea engainatu nahi izatea esatea da internazionalista eta abertzalea zarela aldi berean. Bai zera.
Ezker abertzalearen sumIsio maila ez egotzi niri, ez da nire ardura, ez naiz Barrena eta enparauen kide.
Dena dela, txantxa dirudi PP eta PSOErekin direnak eta ez direnak (dispertsio politika barne) adostu dituzuenek, inoren frakei begira jartzea.
Altxa lehenik zuenak, aspaldi jaitsi zenituzten eta.
Barrenarena ez da zure aredura baina EAJrena bai. A ze aurpegi gogorra duzuen ezker abertzaleko akolitoak!
EAJk herri honen instituzioak eraiki ditu odol tanta bat ere isuri gabe. Zuek ordea estatuarekin ituntzen duzue zuen kupularen askatasuna, ETAko presoek zigor osoa jaso bitartean.
800 erahildako eta gero hau. Aportazio ederra euskal historiari.
Ala, Bentazar, segi basora eta lasaitu hadi.
Ados nago egiten den analisiarekin, eta eskertzekoa errealismo-saioa.
Une historiko hauetan prozesu subiranistarako ahulgunean indarguneak baino handiagoak direla agerian dago. Baina ez ahal zen hala Katalunian orain 10 urte? Bat batean barne eta kanpo eraginen ondorioz koiuntura aldatu den arte. Eskozian zeintzuk dira egoera irauli duten aldagaiak?
Jakina da erresistentziak asko erretzen duela. Baina koiuntura honetan sokari eustea baino ez dago, munduan beste hainbat lekutan gertatu den modura baldintza egokiak etorri eta tira egiteko unea iritsi arte. Testuinguru honetan eta Espainiak pairatzen duen krisi ekonomiko eta instituzionala ikusita ez al da aktuatzeko unea?
Egoera berri hori ez al zan azkartuko Estatuari Katalunian bezela hemen beste fronte bat aterako balitzaio? Eta Nola laguntzen diegu hobekien Kataluniarrei atea irekitzen? Guk ere bultza eginda ala begira geratuz?
EHan ez da klaserik? Orduan Gipuzkoan ere ez? Donostian ere ez? Zer da herri txikia? Belgikan ez da klsaerik? Holandan?Lituanian?Suitzan?Murtzian? Ekonomilarien datu zehatzek ez diote hori. Klase ertaina, baxua eta miloiak dituztenen tartea handitzen ari dela diote, hemen ere bai. Bizkaian unibertsitateko irakasle “ez ezkertiarrak” iruzur fiskala itzela dela esan berri dute, non eta goi klaseetan, ez lan-errentan, boltsan jokatzen duten gutxiengo horretan. Beraz klaseak egon badira. Eta horiek ondo bizi diren gutxi horiek ez dute aldaketarik nahi. Nola ba? Ederiki bizi dira ta! Besteon kontura.
Klaseak noski direla, arazoa da klaseei ematen zaien pixua eta garrantzia. Espainiarrek ezker eskubi zatiketa bizi dezakete inongo hausketa nazionalik gabe. Gure kasuan, ordea, euskaldunak ezker eskubi zatitzea gure herria erdibitzea da eta bere baliapide naturalak ahulagotzea. Hori izan da ezker abertzalearen ondarea azken hamarkadetan, Euskal Herria barrutik xehetzea.
Eta ezker abertzaleak herritarron eta euskaltzaleon alternatibarik ezean Kataluniako mugida errepikatu nahiko luke gurean kontuan izan gabe egoerak arras desberdinak direla batean eta bestean. Baina ze axolako zaio ezker abertzaleari euskal nortasuna eta euskaldunon ongizatea? Beti urruneko gauzaren baten atzean joan behar da, hemen bertan dagoenari ezin baitio ezer onik erantsi.
Klaseak konstatatzea “baliabide naturalak ahulagotzea” dakarrrela diozu. “Ezker eskubi zatitzea herria erdibitzea”. Kontraesankorra ez al da zerorri ari zeranean etengabe eta iruzkin guzti-guztietan distantziak mantentzen, zatiketa sustatzen eta arrazoiaren gainetik argumentazio emozionalak erabiltzen? Diozun moduan Herria zatitzen eta ahultzen. Zer zioen harek:”zatitzak eta garaipena hirea duk”. Espainia horretan jardun du batzu-batzuk jostailu modura erabiliaz,eta horretan dirau. Ez gaitzen ba tentelak izan kontxo! Ezker Eskuin banaketa ez da zatiketa. Herri normalizatu baten antolaketa baino ez da. Horrela egiten dute aurrera historian zehar herriek eta gizarteek, indar erlazio horien ondorioz eta dialektika horri esker. Gurean ere bai.
Definizioz behe eta erdi mailako klaseak gehiengo dira gurea bezelako gizarteetan. Beraz, arrazoizkoa dirudi pentsatzea demokrazia baten bagaude eta gehiengoaren printzipioa bada nagusi lehentasunez eurak erakarri behar dituela subirautza nahi duen egitasmo batek. Horregatik guztiz logikoa dirudi abiapuntuaren analisi horretan faktore, garrantzitsu modura hartzea.
Ene Ganbaratxo, ze txarto esplikatzen naizen ala zer gaizki ulertu nahi nauzu!
Nik ez dut esaten klaseak konstatatzea gaizki dagoenik, nik esaten dut horrelako ikuspegi baten arabera ekitea ondamendia dakarrela Euskal Herriarentzat. Eta Euskal Herria erdibitzea ezker eskuinaren arabera ez da argumentazio emozionala, konstatazio huts bat baizik. Zatiketan jardun dena ezker abertzalea izan da mendebaldeko eredu demokratikotik euskaldun zati bat apartatuz eta kausa frakasatu eta kriminal batetara lerratuz, iraultza komunistarena, Sorturen azken izkribuak hainbeste aldarrikatzen duen urriko iraultza odoltsu frakasatua.
Herriak eta gizarteak bere iraunkortasuna eta bideragarritasunaren arabera ikusi behar dira Euskal Herria ikusten dudan bezala. Zuri irudituko zaizu hobe dela zatiketa horren arra sartzea modernitatearen punturik gorenean egotea dela. Ba esango dizut gure herria modernitatearen ikuspegitik desegina egon beharko litzatekeela. Gure arbasoak kontserbatzaileak zirelako mantendu da Euskal Herria, kontserbatu da euskara eta kontserbatu euskal nortasuna.
Klase ertaina burgesia nazionala da beraz klase ikuspegi iraultzailetik momentuko aliatuak dira eta ez herria. Eta klase ikuspegiak dakar espainiar proletargoa laguna eta anaia dela eta burgesia nazionala ordea ez. Horrela Euskal Herria ondamendira doa fijo.
Klaseen errealitate hori faktore erabakiorra da ala ez subirautza bidean burutu beharreko analisietan? Nere ustez bai. Gehiengoa lortzea nahi badugu behintzat.
Diozu gure herriak iraun omen duela kontsebatzailea izan delako. Noski batzuetan eta bestetan aurrerazalea. Batzutan barrura begira eta bestetan kanpora. Beste herri batzuek bezela beti-beti kontsebatzailea eta harresietan gordeta egon izan balitz aspaldi zen desagertua beste ehundaka kultura eta herri txikiak bezela. Beti-beti kanpokoari irekita baherik gabe egon direnak desagertu diren bezelaxe. Baina gureak ez, gureak jakin izan du ateak irekitzen ideia berriei eta munduko beste herrien gauza onenak eta txarrenak jaso ditu, “komeni izan zaionean”. Izan ere pasabide batetan kokatu gaitu naturak eta horrek mundura ireki gaitu, eta eskerrak. Mitoa da adiskidea, Sabinok indartutakoa hau ere seguru, herri isolatu eta mendietan ezkutuan egoteagatik iraun dugunarena. Noski, berea eusten jakin du (tamalez gehiegitan modu odoltsuan) baina baita besteena mailegatzen (euskera adibide)eta OREKA horretan asmatu du, seguruenik modu inkonszientean eta ZORIAK pisu dezentea izanik. Beraz biak dira beharrezko Bentazar zurea eta nirea. Ez da zatiketa, banaketa natural bat da. Lehen orain eta gero ere izango dena. Kontua da une historiko bakoitzean zein aldek hartzen duen pisu gehiago. Kontua da gure arbasoen orekari eusten jakingo ahal diogun. Zuk nere ezkertiar baloreak gaitz eta Euskal Herriarentzat ondamendia direla diozu. Nik berriz zurea estrategia komun baten barruan ezinbesteko alderdi bezela ikusten dut. Hortxe dago diferentzia. Ni zurekin batera joan nahi dut aurrera, zuk berriz batasuna ahoan baina praktikan harrokeriz atzea eman,. Hortxe dago diferentzia. Horrek, neregan behintzat, zalantzak sortzen ditu zure ideien zintzotasunaz.
Klaseen analis hori teoria marxistaren ikuspegitik non eta gomendatzen den klase batek besteari lepoa moztea guretzat suizida da nazionalki. Ikustea besterik ez dago ezker abertzalearen lorpenen neurria. Zero patatero. Gauza txarrak ez aipatzeagatik.
Marxismoak suposatzen duen darwinismo sozialaren arabera euskara eta euskaldunak eboluzioak bazter batera bota beharreko faktore irrigarriak dira. Frederich Engelsek hori zioen euskaldunei buruz, “zabor herri bat” ginela. Euskaldunok iraun dugu arrazoi historiko eta politiko guztien kontra, gure arbasoek bere nortasunari heldu diotelako eta zuk esan bezala historiaren itsasotik nabigatzen jakin dutelako. Nik ez dut esan isolatuak bizi izan garenik. Baina gureari heldu diogu, gainontzekoek petxua ateratzen zutenean halako inperio eta bestelako errepublika aipatuta.
Niretzat beharrezkoa da euskaldunen arteko batasuna baldin eta nahi badugu gure herriak iraun dezan herri bezala. Eta batasun horretarako zuk aipatu ideologia hori, ezker abertzalearena, da oztoporik haindiena. Hori ikusi dudalako joan naizen leku guztietara, ezker abertzaleko militante konszienteek euskaldunen arteko gerra ereiten zutela, udaletxetan, eskoletan, lantegietan. Eta gainera, gutxira arte, medio guztiekin, mehatxua, erasoa eta abar.
Horregatik, zuk diozunean pentsatzen duzula nire ideiak ez direla zintzoak ezker abertzalearen ohiko maltzurkeriaren proiekzioa besterik ez dut ikusten. Ez diozue bizitza politik eskaini gure herriari eta gainera harroputz agertzen zarete nonnahi, guztiek barkamena eman beharko ba lukete zuen bidearen aurrean. Ba ez. Kritika onartu behar da eta ikusten da horretarako kulturarik ez dela ereiten ezker abertzalearen baitan.
Xabi Anza-k subirautzaren aldeko prozesua interklasista izatearen beharra azpimarretzen du. Eta ni ados nago. Besterik ez. Lepo-mozketa eta besteen lepotik bizitze kontuetan sartu gabe. Klaseak daude eta denak inplikatu beharko genituzke prozesuan. Batez ere gehiengoa osatzen dutenak (etorkinak,gazte prekarizatuak,erretretadunak,ikasleak,…). Gehiengo demokratikoa lortze aldera betiere.
Darwinismo soziala eta ezkerreko baloreak antonimoak direla jakin badakizu. Nere ustez Euskal Herrian, Katalunian,Galizian,Korsikan,…ez dago ezkerzale oso izaterik ahulenen alde ez bazaude. Alegia ez dago ezkerrekoa izaterik abertzalea izan ezik, desagertzeko zorian dagoen kultura edo nazio horren alde egon ezik. Esan dezake gauza bera euskuineko batek? Kontserbadore batek? Horiek nik beti indartsuenekin ikusten ditut abertaletazaletasun inperialista eta gerrazalea sustatuz. Darwinismo sozialtzat, indartsuenaren legeaz ari bazara nik hor argi eta garbi eskuina ikusten dut. Hori bai, ni Darwinzalea naiz baldin eta adaptaziorako gaitasuna eboluziorako giltza modura ulertzen bada. Eta hor euskaldunok txiripaz seguruena (hau ere Darwin -en teoriekin bat eginaz, zoriarena alegia) asmatu dugu. Horregatik moldatzeko malgutasun handia izan dugulako egoera desberdinetara, estrategia koiunturaren arabera egokituz (hain zuzen artikulu-sorta honen gaia).Baina beti-beti ideia berriekin sinkretismoa, mestizaia eta nahasketa bilatuz, nola kristautasuna, darwinismoa,sozialismoa, liberalismoa eta nola ez ba marxismoa besteak beste. Denek egin dutelako bere ekarpena gaur ezagutzen dugun Euskal Herria osatzeraino.
Arbasoen ildoari jarraikiz galdera da ea egungo koiunturan zein den estrategia eraginkorrena autgestio eta subirautza gehiago lortze aldera. Ea Bentazar jarri zeuk ere aletxoa, modu eraikitzailean.
NIre ustez abstraktuki mintzo zara ezkerra eta eskuinari buruz. Nire interesatzen zait Euskal Herriaren kasua nire herria delako. Beraz, interesatzen zaizkit hemen, leku hontan, ezkerra eta eskubia deitzen direnak.
Horri dagokionez egia dela uste dut nik lehen nioena, ez dagoela elkar lanerako aukerarik, ezker abertzalea, arma guztiak eskutan, hegemonikoa izan nahi duelako eta mendebaldeko eredu demokratikoarekin puskatu duelako. Sortuk bere azken kongresuan Errusiako Iraultzaren erreferentzia jarri du bere ildoaren oinarri gisa. Gure herriaren desgrazia halamoduzko ezkerra bat edukitzea da. Eta lepoa moztea gustatzen ez bazaizu, hemen dago Susana Ekurra, Patxi Arratibel enpresari erahildakoaren elkarrizketa:
http://www.diariovasco.com/politica/201702/04/susana-ezkurra-viuda-empresario-20170204010100-v.html
Zoritxarrez hau izan da gure azken urteetako historia. Lizarra-Garaziri buruz ez hitzegitegatik. Egunez eguneko politikaz ez hitzegiteagatik bai komunitate autonomoan bai gure herriko edozein udaletxetan. Elkar lana eta girorik ez badago, eta gainera antagonismo polítikoa badago oinarri politiko bezala -Errusiako Iraultza- plazaratzen diren batasunezko proposamenak ez dute fidagarritasun handiaren arrasturik.
Errusiako iraultza helburu dela zein dokumentutan jartzen duen luzatzea eskertuko nizuke. Bestetik aurreritzi eta orokorkeritik abiatzen zerala uste dut. Euskal Herriko ezkerra zerbait bada anitza da. Beraz, ez da analisi zuzena egiten duzuna eta ezta ere bidezkoa (justua). Hegemonia-nahia?jakina hori alderdi guztien DNAan dago, politikaren ezentzian dago.
Gainera, “ezker zibilizatu, homologatu, sozialdemokrata ” hori nola uste duzu lor dezakezula errezago etengabe bortxarekin lotuz eta baztertuz ala aurrez aurre hitzegin eta akordioak lortuz?
Gernika bonbardatu zuten oinordekoekin akordioak egiteko horrenbesteko gogoa izan eta bertako abertzaleekin ezta begirada gurutzatu nahi ez izatea ez da logikoa. Eskerrak gauzak piska bat bideratzen ari diren, hala ematen du behintzat. Orain herri mailako akordioak falta dira. Ezker Abertzalea prest dela dio, EAJren eskuan dago elkarrekin Maltzagaraino behintzat joateko aukera.
Hemen duzu Sorturen testuaren linka:
http://sortu.eus/es/noticias/2118-texto-resolutivo-del-congreso-euskal-errepublika-sortu
Sortuk aipatzen dituen bi erreferentzia historikoak Marxen Manifestua eta Errusiako Iraultza dira, bata bestearen segidan. Ezer onik espero daiteke 1917ko iraultzak eragin zituen odol-isurketa laster eta ugarietatik.
Zoritxarrerako, eta ezin didazu ukatu, gure gaurko ezker “abertzalea” ez du ezkondu nahi mendebalde honetako eredu demokratikoarekin. Gure kausa nazionalerako ikaragarrizko hutsa da hau.
Gernikako bonbardeaketaz hitzegitea, atzoko hilotzak bazterturik (Patxi Arratibel enpresari euskaldunarena, portzierto) demagogia ustel keinu bat da zure aldetik, Ganbaratxo. Ez nuen uste hain baju eroriko zinenik. Eta gainera PPeroak ez dira nire kolegak eta ezta EAJrenak ere. Akaso gehiago ezker abertzalearenak, ze honek itundu baitu estatu fiskaliarekin akordio bat non eta Barrena eta beste zenbaitzuk ez duten gartzela ikutuko ETAko direla aitortzearen truke.
Ezker abertzalea prest dago beti eskua luzatzeko eta bestearekin labankada atzetik sartzeko.
Ez al da piska bat muturrekoa zure interpretazioa ? Errusiako iraultza aipatzen da bere100. urteurrenaren karira baina aizu, ematen du edozein soka-muturrei heltzeko prest zaudela hurbilketa ekiditeko.Noski harek sufrikariorik ekarri zituela eta ez al zuen ezer onik ekarri? Kristautasunak zenbat heriotza eta masakre ekarri ditu historian zehar? Eta zer diote EAJ ren siglek?
Nik ez dut esan zure kolegak direnik, nik dinodana da nahiago duzula itxura batean euskal nazioa desagertarazi nahi dutenekin tratua egin beste euskaldunokin akordioak egin baino, abertzaleekin baino, nahiz eta beste errezetak izan gizarte-erreduari dagokionez. Beste gauza bat da nahi ez izatea, alegia independentziarik eta estaturik nahi ez izatea. Edo ez sinistea horretan. Holan bada ez dezagun aitzakirik bilatu, argi esan eta kito! Baina aitzakirik ez mesedez. Edo agian ELAk dioen bezela besteok (katalanak tartean)lana egin, sasiak garbitzeko zain zaudete gero eskuak laztu gabe harro-harro gu ere independentziaren alde gaude esateko, eta ezin bada bidea ireki besterik esateko: ikusten alferrik ibili zerate bazterrak nahasten.
Berriro diotzut, ez orokortu. Nik ez ut inor hil eta ez dut halakorik babestu sekula. Ezkerra anitza da, gure zorionerako eta zoritxarrerako.
Beitu, herri-akordiorako beste aukera bat: Espainiak Garoña martxan jartzea nahi omen du, gaurko berria. Zergatik ez adostu estrategia komuna itxiera hori atzeraezina egiteko?
Ene Ganbaratxo, xalotasunetik piska bat urrundu behar deu, esango didazu Marx eta Errusiako Iraultzare aipamenak Santo Tomas eta txistorretako eguna bezala aipatzen dela. Badago erreferentzia argi bat eta ari argi bat eta Sortuk bertatik tiratu egiten du eta ez dago bere oinarri ideologikoak irakurtzea besterik hori horrela dela ikusteko. Eta zeozer onik ekarri al zuen Hitlerren Alemania? HItler Lenin eta Stalin baino tipo kaxkarragoa al zen? Ikusten da daltonismoa datorkizula ezkerreko diktadura zeken bat juzkatzeko momentuan.
Konparatuko duzu EAJren genealogia eta Sorturena. Bamos, demokrazia kristaua eta boltxebikeak jarri balantzan eta heriotzen karromatoa non dagoen argi dago, historia orokorrean eta Euskal Herriko historiaren kasuan.
PProak eta PSOEkoak euskaldunak eta baskoak dira ere, motel, baina gauza bat dute ona, espreski aitortzen dutela espainolak direla, ez dute engainatzen horri dagokionez. Ezker abertzalea aldiz abertzale eta internazionalista da, bamos, munduko inkoherentziarik handiena, helburua gure herria internazionalismo ustel batetara heltzea delako. Akordioak gauza konkretoak dira eta ezker abertzalearekin gauzak akordatzea etengabeko timo baten aurrean gertatzea da. Lizarra-Garaziko esperientzia gogoan dut. Zer adostu daiteke etengabe timatu nahi zaituen batekin?
Estatua eta independentzia hitz hutsak dira, ez dute gauzapenik, asmoak dira eta ez oso itxurako asmoak orain “eredu soziala” dutelako sakonean eta ez euskal nortasunaren iraunbizitzea. Berriz ere Euskal Herria iraultzaren gurdira lotu nahia, hori ikusten dut. EAJk sortu du euskal estatu baten oinarria, eta ezker abertzaleak zer egin du? Denborra jo, kaleak manifez nazkatu eta ETAko presoak etengabeko zigorrera deliberatu. Ordua da kontuak ateratzeko eta horretara ez zara oraindik iritsi.
Ezkerra anitza izango da baina Sortu bezalako erakunde batek gidatzen ditu beste aniztasun guztia bide bakar baterako eta eredu bakar baterako. Eta zergatik ez adostu zabor sistema amankomunatu bat? Ezker abertzalearentzat akordioa gerra delako, aliatzen denerekin eta norbaiten kontra beti. Horretarako behar ditugu adostasunak?
EAJk ez du ezer sortu Bentazar, sortzea galarazi du. Halare jada argi utzi dezu independentzia ez dezula nahi, horretarako haibeste aitzaki ez ziren behar.
Diozu: Estatua eta independentzia hitz hutsak dira, ez dute gauzapenik, asmoak dira eta ez oso itxurako asmoak
Irakurri dizudan gauzarik tentelenetarikoa, zergatik? Frogak kontrakoa diotelako, etengabe sortzen ari dira estatuak mutil, gauza da JELtzaleak EAJk dion bitartean, ez zaretela ez independentistak ezta abertzaleak ere.
Ta internazionalista ta abertzalea izan zaitezke, ta gauzatxo bat, internazionalista izateko nazioak egon beharko dira ez?
Ta Espainola dena diona ez da euskalduna , ez euskalduna nazio baten moduan, beti Espainia jartzen dulako goian ta Euskal hori mendeko bezala.
Zure lagun PPSOEroekin egin nahi dituzula tratuak argi dago, ea lehen bailen desagertzen diren ez?
Hitler ta Stalin alderatzea edo komunismoa ta faximoa, zure ezjakintasun ta pentsatzeko gaitasun eza adierazten dute.
Ondo izan autonomista.
Txorakeri eta asmakeri gutxiago, Suagaar, EAJri esker Eusko Jaurlaritza berrezarri eta diputazioak sortu direlako. Guk guztiok euskaldun gehienok afektatzen gaituzten instituzioak.
Nik ez dut argi utzi zuk esandakoa eta ikusten da gezurretan hasi behar zarela arrazoi piska baten itxura hartze arren. Ni independentzia zalea naiz, baina independentzia aldarrikatua eta sekula gauzatua eta zenbait stalinistek petxua ateratzeko modukoa eta besterako ez, hori benetan ez da nire ideia, hori zurea izango da eta zuetarrena.
Nik esan dut ezker abertzaleak aldarrikatzen dituen independentzia eta estatua asmakeriak direla eta horretan oso zuzen nago. Bakarrik pankartetan eta ahotan dituzuen hitz politak dira. Baina non gauzatu dira? Esango didazu?
EAJk sortu du abertzaletasuna eta estalinistak batek ez dit niri esango eta nire alderdiari abertzaleak ez direnik. Zuk ezker abertzaleko tradizioari jarraiki euskal kausa nazionalaz profitatu nahi duen komunista aurpegi gogorreko bat zara.
Internazionalismo proletarioa herrien gartzela eta sozialimperialismoaren iturri izan da. Herriak independiente gertatu dira idei horien kontra.
PP eta PSOErekin tratuak egitea hobe bada Euskal Herriarentzat, bai noski. Ikusi dugu noraino iristen diren ezker abertzalearekin egindako akordioak,maltzurkeria eta labankada traperorako ohitura duzue espainol beraiek baino gehiago. Desgrazia bat zarete Euskal Herriarentzat.
Fatxismoa eta komunismoa diktadura odoltsu baliokideak dira eta aluzinatu batek bakarrik ukatu dezake miloika hildakoen testigantzak demostratzen duen hori.
Ez naiz hasiko EAJren historiaz eztabaidatzen, partidu politiko bat sortu zula euskaldun kontzientzia nazionala zuena bale, hortik erratera Aranak nazionalismo euskalduna sortu zula jada…. Agustin Caho uste dut horren prekursorea izan zala ere ta Arana baino lehenago. Baina jada diot ez dudala ukatzen EAjren sorrera izan zuen garrantziaz euskal abertzaletasunean, hori bai Aranak burua altxatuko balu, berriro hilko zan ikusterakoan EAJren ibilbidea ta autonomismoa.
Ta ez dut eztabaidatuko zergatik EAJ sortzeaz aparte ,Sabinok Partido Regionalista Español sortu zuenekoa (ta ez da txantxa ).
Independentista naiz ta gustatuko litzaidake estatu mota bat izatea, baina badakit edozein estatuetan, batzutan ezkerrak, bestetan eskuinak, diktadurak…. Aginduko dutela, batzutan ondo ta beste batzuetan gaizki joango zaigula, ta hori da nahi dudana.
Onerako edo txarrerako gurea kudeatzea nazaio burujabe bat bezala, Espainia ta Frantziaren oinpean egon gabe.
EAJk aldundiak sortu zituela?Ta bera bakarrik? Kontxo hau ahalmena hau.
Zuk aldiz, independentista zara baina…. Ta baina dagoenean ez zara.
Edozein aitzaki jarri dezakezu independentziaren alde ez lerratzeko, ezker abertzaleari errua bota., besteek nahi duten estatu motari, batzuek euskara gazteleraren eskubide berberak izan behar dituela diotenei….baina zarena izkutatzeko izango da soilik.
Ez naiz komunista baina ez da inongo irainik mutil.
Independentista naiz nahiz ta balizko euskal estatu batean zure ideologia agindu, zuk? Bai baina…
Buffa!! Bentazar, Ezkerreko diktadurak egon dira jakina eta eskubikoak ez? Kontserbadorrena ez?Eta zein da jatorrizkoa? Jaingoinkoaren izenean zenbat erahil da eta zenbat hiltzen da egun? Zer terrore zabaldu da mendeetan gure artean inpernuko suarekin mehatxatuz herri xehea? JELtzaleaok horren jakitun ere izango zeratelakoan nago. Ba berdin Marxismoarekin. Astakirtenak denean daude eta pertsona finak ere bai. Gaur egungo ongizaterik izango al zen Europan bederen ideologia berritzaile horiek gabe? Nere zalantzak ditut.
Besterik gabe, uste dut errepikakorra izaten ari naizela eta amaitzea izango da onena.
Lasai Bentazar Darwin-en HAUTESPEN NATURALA (inguruneko baldintzak)etorriko zaigu laguntzera gu biok bidelagun egiteko halakoren baten. Alegia DENBORA eta BEHARRAk lagunduko gaituzte, eta euskaldunon zorioneko “zera misteriotsu” hoirrek. Bizi ondo..
Ene Ganbaratxo, nik idatzitakoari utzi diozu irakurtzen? Ez dut esaten azken korreillo honetan fatxismoa eta komunismoa diktadura molde baliokideak direla? Ez duzu inondik arrazoia ateratzerik nik esaten dudana desitxuratzen ezbada?
Demokrazia kristauak ez dakit zenbat genozidio bete dituen, baina komunismoa dudarik ez dago 20garren mendeko hilotzen marka guztiak hautsi zituen. Eta gaur egun Ipar Korea, Txina eta Kuba ditugu molde horren eredu paregabeak. Kristautasunak orain mende asko hiltzen utzi ziola, baina oraindik zuen diktadore lagunak jendea zapatzen eta erahiltzen ari dira. ETAk orain gutxi arte bezala.
Ganbaratxo, gure hizkuntzari eta gure herriari diozun maitasunarengatik desio dut egunen batean bidelagun izango garela. Baina noski bidean luma ideologiko hoiek galdu beharko dituzula uste dut.
Barkatu baina horrelakoa jasota ezin erantzun gabe gelditu.
Zaila nere aitonamonengandik jasotako ideia eta sentipenei uko egitea eskatzen didanarekin eskutik joatea. Jakin badakizu gehiegi eskatzea dela. Errespetu falta handia da. Nik zuri zureei uko egitea eskatuko banizu? Asaldatu ezta? Eta arrazoiz. Lastima. Ea ez den beranduegi ohartzerako elkarrekin hobe gaudela banatuta baino.
Ideiek ez dute inor hiltzen. Astakirten, kriminal eroek eta gerran soldaduek hiltzen dute. Ez ideiek.Francok bere gurutzada kristauan elizako hierarkiaren bedeinkazio guztiekin, Estalin eroak bere Errusia handiko abertzaletasun komunismoz mozorrotuan,eta nola ez TRUMP-ek hilgo ditu makina bat kristautasunaren interpreazio fundamentalistaren aitzakipean bere arma-industriaren etekinei eusteko.
Ganbaratxo, zuk “kristautasuna” jartzen duzun lekuan, nik “Espainia” jartzen dut, Francoren gurutzada espainola zelako eta Vidal i Barraquer Bartzelonako apezpiku kardinala eta Mateo Mujika hiru euskal probintzien gotzaia Espainiatik kanpora bota zituelako. Ez ahaztu EAJ partido kristaua zela eta Euskal Herrian gehiengoa zuela eta fatxismoari aurre egin ziola.
Barkatuko didazu baina nire ustez eta hortan ari naiz ezker abertzalearen ideologiak ez du zerikusirik gure arbasoekin eta prezeski hauek mespretxatu egiten ditu. ETA sortu zenean euskaldunok antza atzerakoiak eta apezkoiak izateari utzi genion “historia”n herri progre-iraultzaile bezala sartzeko. Badakigu eta bistan da zer gertatu den proiektu horrekin eta gure arbasoen izatearekin nahastea faltsua iruditzen zait.
Errespetuan orain ere exenplu ematen. Zu bezela pentsatzen ez dutenak etsai. Eta nere aitona ezkerzalea gutxiesten (ETArekin nahasten) eta nere beste aitona abertzalea lotsarazten.
Bai, egia da zurekin behintzat alferrik da. Bide motza zurea, etsipena, itxitasuna eta uzkurtasuna.
Sentitzen dut baina nik zure kristautasuna ezinbestekoa dela pentsatzen dudan bezela, eta bere ekarpenak apreziatu, zuk ere, bai ala bai ezkertzale eta abertzaleak garen mestizo-jende arlote hau jasan beharko duzu oraindik ere urte mordoxka batean.
Nire aitona sozialista zen eta gerra zibila eta gero abertzale bihurtu, baina sozialista izan zen bitartean beti egon zen Euskal herriaren kontra, nire amona abertzaleak kontatzen zidan bezala. Eta sozialistak eta komunistek esaten zieten jeltzaleei gerra garaian “bigarren bueltan zuekin akabatuko dugu”. Ez zegoen anaitasunik abertzale eta milizianoen artean Ganbaratxo.
Badakizu errepikatu dizudalako baina beti bezala nik adierazten ez dudan horretan mozorrotzen zara, Ganbaratxo, niri ezkerrak ez dit ahierrik ematen, bakarrik ezker antidemokratikoa eta erahiltzailea, ezker abertzale deritzan hori. Ze pena ez dugula abertzaleen artean mendebaldeko eredu demokratikoarekin ezkontzen den ezkerrarik!
Marxismoa bezain suntsitzailea da mendebaldeko eredu demokratiko burgesa: biak dirudite herritarren zilegizko ordezkariak euren gezurrei jaramon egiten badiegu. Baina, horren kontra, bietako inork ez du sekula egin herri konkretu baten interes nazionalen alde.
Mendebaldeko demokrazia faltsukeria hutsa da, izan ere, ad-hoc ezarritako sasi-politikari liberal eta burgesek aspaldi saldu baizieten aberriaren subiranotasuna Kapital finantzieroari, alegia: banketxe nagusien, burtsaren, komunikabide eta multinazional erraldoien jabe diren familia eta elkarteei. Hori ebidentzia nabarmena da mendebaldeko txoko guztietan. Finean, gure demokraziak estalki hutsak dira Alfred Rosembergek zioen “Urrezko Internazionala”ren proiektu globalistaren mesedeetarako, hots, Donald Trumpek bere hitzaldietan salatu duen “establishment” apatrida anti-nazional horren mesederako.
“Kasualitatez”, elite globalista horren aldarrikapen aurrerakoiek bat egiten dute post-marxismoaren ordezkari ezkertiarrenarekin, ikus daitekeen bezala Hollywood, mass media eta erakunde sozial ezberdinen bitartez bultzatzen dituzten mezu eta keinuetan: laizismoa, feminismoa, multikulturalismoa, abortua… argi ikus dezakegu, gainera, nola berdinak diren aldarrikapen horiek mendebalde osoko ezkerre guztietan nazio bakoitzaren berezitasun eta behar propioak baztertzen dituztelarik. Berdinak dira, finean, Podemos, Sortu, Die Linke, sozial-demokrata suediarrak edo Trumpen kontra protestatzen duten ezkerreko demokrata zaleak.
Bigarren mundu-gerran internazional gorria eta kapitalista elkartu ziren bezala, gaur-egun ere ezkerreko zein eskuineko internazionalistak bat egiten dute atzerakoi izendatzen dituzten elementuen aurka: nazioa, etnia, arraza, tradizioa, ohiturak, kultura, espiritualtasuna, erlijioa, familia… orde naturalean parte hartzen dituzten ezaugarri tradizionalak deabruzkoak omen dira aurrerakoientzat.
Horri helduz, elementu horiek ezinbestekoak dira kolektiboen nortasunaren determinaziorako, ezinbestekoak dira herrien barne-kohesioaren hobekuntzarako eta ezinbestekoak dira nazioen biziraupenerako. Adibide gisa, ezker sasi-abertzaleak bultzaturiko generoen arteko borrokak, klase-borrokaren bertsio modernoak, Euskal Herriaren barne-zatiketa eragiten du beharrezko batasun bat eragin beharrean: emakumeak gizonen aurka jartzen ditu, mesfidantza eta tentsioa eraginez, elkar-ulertzea jorratu beharrean. Horrek, luzera, modu negatiboan eragiten du bikoteen eraketan eta familien sorkuntzan gure jaiotza-tasaren kalterako. Horrela, belaunaldi berririk gabe, Euskal Herriak ez du etorkizunik.
Ideologia internazionalista oro da kaltegarri gure herriaren biziraupena xede bezala badugu. Hala, sasi-demokrazia ezarri zenetik gure politikari abertzaleek modernitate mundialistaren disoluzio prozesuari heldu diote euskaldunon berpizkunde espiritual eta moral batean sakondu beharrean, gure arbasoen tradizioarekin adiskidetu beharrean, korporatibismo etniko edo nazional baten kontzientzian sakondu beharrean,
Finean, peronisten lema zahar hori berreskuratu beharko genuke, gurera egokituz, baldin eta herri bezala biziraun nahi badugu: EZ DEMOKRATAK, EZ GORRIAK, EUSKOTARRAK ETA KITTO
Horra Bentazar, bidelagun edarra, etxerako modukoa.
Gora bihotzak.
Mendebaldeko eredu demokratikoa eredu anitza da, bi tradizoei lotua, anglosaxoia eta frantsesa, eta kontuan izan behar dugu anglosaxoiek egin zutela hegemonikoa bai nazien eta bai komunisten kontra Bigarren Gerrate Mundiala eta gero. Tradizio anglosaxoiak herri eskakizunak onartzen ditu, Quebec eta Eskoziako kasuetan ikusten den bezala. Printzipio demokratikoaren parte bat da herrien askatasuna.
Subiranotasuna kontzeptu erabat frantses-jakobino eta absolutista da eta hiru tradizio harrapatzen ditu, fatxismoarena, komunismoarena eta jakobinismo-demokratikoarena. Anglosaxoiek eredu anti-absolutista dute check-and-balances arauarekin. Kapital finantzieroaren boterea ez da herrialde hoietan absolutoa, bai USAn eta bai Erresuma Batuan banketxeak eta multinazionalak nazionalizatu egiten dira inongo arazorik gabe. Espainia bezalako bigarren mailako herrialde jakobinoetan arazoa bestelakoa da.
Konforme nago produktibismo-kontsumismo inertzia bat datorrela post-marxismoaren ekintza moldearekin, oinarriko erakundek, familia, gizabakarra eta komunitate naturalak (euskaldunak kasu) birrindu nahi dituelako helburu globalista baten mesedetan. Errealitatean gertatzen den paradoxa bat da: gizartea kritika sozial delako horrekin pobretzen da eta horretatik irabazle ateratzen dira subjektu handiak, multinazionalak izan ala aldaketa sozial erraldoiean txertatu nahi duten subjektu iraultzaileak. Zerrenda polit horretan ezker abertzalea bera kokatu zenezake beldurrik gabe eta halaxe egiten duzu. Bat nator zurekin ere: borroka feminista ezker abertzaleak planteatzen duen moduan beste borroka birrintzaile bat da gizartearen baitan, klase-borrokaren baliokide bat delarik.
Nik zuk planteatzen duzun alternatiba Jose Antonio Agirrek esandakoarekin lotuko nuke, iraultza eta fatxismo-mundialismoaren artean euskal eredua, gure arbasoetatik nola edo hala orain arte iraun duena. Eta irauten duena gure erakundeen filosofian eta egituran.
Baina mendebaldeko ereduari balio bat ematen diot, askatasunarena eta aldaketa aukerarena. Azken batean, balio humanista-kristauen gauzatze bat badago, eta alderdi faltsu bat badu ere, uste dut baduela ere alderdi erreala.
Alfred Rosenbergek “urrezko internazionala”ri alemaniar inperio absolutistaren alternatiba kontrajartzen dio. Eredu jakobino-absolutista alemaniar nazioaren atzeko atetik sartzen zaigu horrela. Nik neronek pentsatzen dut euskaldunok iraun badugu korronte globalistak gure erara moldatu eta gure interesaren arabera manejatu ditugulako, gure berezko filosofia partikularista amore eman behar gabe.
Sozialismoa pozoina, internazionalismoa gaitza, sindikalismoak ezer onik ez, feminismoa euskaldunon ugalgortasun-tasa baxuaren erantzule,… Ez dute inongo ekarpenik egin, bat bera ere ez!! Marka da.
Hori bai, euskaldun fededun akatsgabea munduaren kriseilu. GU-GU-GU eta GU eta besteak horkonpon! Kristautasuna?? Integrismoa esango esango nuke nik, faxismoaren hazia ereiten.
Ene Ganbaratxo, pena da, komunikazio puntu batera iritsi ginen baina nire iritziak derrior desitxuratu behar dituzu orain politikoki zuzenaren errege zure burua azaltzeko.
Internazionalismo proletarioa kakazahar bat izan da herrien askapenen borrokan eta oraindik ez didazu kontrakorik erakutsi.
Sindikalismoaz hitzegitean ELAk ezker abertzaleari egiten dion segidismo politikoaz ari naiz, eta ez beste edozertaz. Beraz zure adierazpenaren potoltasuna piska bat flakatu.
Eta feminismo klase batetaz ari naiz, ezker abertzaleak bandera bezala astintzen duena hegemonia lortzeko asmoz.
Azkenean fatxismoaren mamua astindu behar duzu. Fatxismo-nazismoa eta zure ezker klasea lagun lagunak izan dira beti, demokrazia eta balio demokratikoen etsaiak.
“Demokrazia kristauak ez dakit zenbat genozidio bete dituen”
https://en.wikipedia.org/wiki/Atrocities_in_the_Congo_Free_State
https://en.wikipedia.org/wiki/Genocide_of_indigenous_peoples#British_Empire
https://en.wikipedia.org/wiki/Genocides_in_history#Australia
https://en.wikipedia.org/wiki/California_Genocide
https://en.wikipedia.org/wiki/Canadian_Indian_residential_school_system
https://en.wikipedia.org/wiki/Wounded_Knee_Massacre
https://en.wikipedia.org/wiki/Indian_removal
https://en.wikipedia.org/wiki/Trail_of_Tears
Mila esker Bentazar saio honi esker lortu dut jakitea zergatik tematzen zeran horrenbeste Maltzagatik urrutiratzen: Hain zuzen balizko Maltzaga horrek abertzaletasuna eta sozialismoaren kontsiliazioa, uztartzea ikuskor egingo lukeelako gizartearen aurrean, agian politika gu biok bezain bizi bizitzen ez duen gehiengoaren aurrean, azken hamarkadetako gatazka eta liskar giroa gainditu ondoren . Alegia, ustez zuk desio dezun “ezker zibilizatu, homologatu, Europartu hori” legitimatuta geldituko litzateke, normalizatua nolabait. Eta sakonean horretxek ematen dizue izua itxura denez, hegemonia arriskuan jarriko lizueken lehiakidea parez pare.
Honekin bukatzen dut. Nere tesia asko sinplifikatuz: Herri honen ibilbidean denok gara beharrezko, inor ez dago sobera eta ezker eskuin abertzaleak osagarriak (ezinbestekoak) gara herri-eraikuntzan.
DENBORA eta BEHARRAK lagunduko digute. Urrengorarte.
Baina Beste Bat, demokrazia kristuak egin zituen erahilketa guzti hoiek? Beraiek sakeatu zuten Congo eta California eta Ipar Amerika?
Nik pentsatzen nuen kolonialismoa estatu-nazioen arazoa zela. Ez, demorkrazia kristauak eragin zituen, Beste Baten ustez.
Ikusten ari naiz munduko tiporik tranposoena zarela, Beste Bat. Wounded Kneeko sarraskia demokrata-kristauek eragin zuten? Jainko maitia. Potzierto, ez dakit enteratu zaren, Beste Bat, baina demokrazia kristaua hogeigarren mende haserako mugimendu politiko bat da eta bere internazionala bigarren gerrate mundiala eta gero sortzen da. Baina, klaro, Beste BAt, ikusita zure errealitate printzipioaren eskastasuna, EAJ partido neokolonialista dela esateko barrabilak izango dituzula ez nuke dudan jarriko.
Ganbaratxco, zergatik mendebalde hontan kokatua egonda ez dugu euskal abertzaleok ezker demokratikoarekin homologatu dezakegun zer edo zer? Zergatik ordez sortu zitzaigun mesias iraultzaile koadrilla bat, hirugarren munduko mugimendu antikolonialen arrimura? Niretzat hori da dugun desgrazia handia.
Niri ez dit inongo beldurrik ematen horrelakoa eta bestelakoa, Ganbaratxo, hoiek balio epaiketak dira eta gainera ez dituzu nire iritzi ala argudioetan oinarritzen. Niri izorratu egiten nau nire herriaren kausa horrelako ezker molde totalitario eta erahiltzailearengatik baldintzatua egotea. Gauzak aldatzen ez badira ezin daiteke bide komunik sortu, hori da pena eta bitartean indarra galtzen jarraituko dugu euskaldunok eta euskal aberria.
Demokraziak ziren, eta kristauak ere bai. Zure aburuz kolonialismoa ez da demokrazia kristauen ezaugarria. Bada nire aburuz gosetea, gulag-ak, errepresio politikoa, “aurrera jauzi handia”, “iraultza kulturala” etab. (gure herriko parekideak barne) ez dira ezkertiarrak ez eta iraultzaileak.
Eta abertzaletasunari dagokionez, ezker abertzaleak behintzat ez du independentziaren aldarrikapena bere diskurtsotik kendu. Argi dago zu EAJren sektore abertzalekoa zarela, Egibar, Ibarretxe etab. Baina EAJren botoen zein ehuneko osatzen duzue zuek? %10? %15?
ETA erakunde marxista-leninista bat bezala jaiotzen da eta Maoren lau fronteetako teoria eta Gerra Herrikoiaren printzipioa onartzen ditu. 80garrengo hamarkadan ezker abertzaleak esplizituki Sobiet Batasunaren alde eta “kapitalismoa”ren kontra lerratzen du bere mugimendua. EAJ gerora demokrazia kristaua deritzon mugimenduaren aintzindaria da. EAJ beti egon da kolonialismoaren kontra. Nik ulertzen dut horrelako joku tranpatietan sartu behar zarela Beste Bat zure mugimenduaren historiala zuritzeko asmoz. Ezker abertzaleak noski beti aldarrikatu duela bere helburua independentzia dela baina beti planteatu du erdi bideko alternatiba bat, KAS ala Alternatiba Demokratikoa. Eta noski gauza bat da etengabe printzipio bat aldarrikatzea eta gero gauzatzea. Aldarrikatu, ahotan eduki, bai, pauso bat aurrera eman horren alde, ezta pentsatu ere.
EAJ interklasista dela?
JAAAAA
JAAAAAAAAAAAA
Langile botua lortzeak ez du esan nahi interklasista denik.
EAJ eskuindarra da, neoliberala. Gero eta neoliberalagoa…
Datu piloa daude hori ziurtatzeko, ez ala?
Noski, noski, zure ja luzeak eta zure afirmazio borobilek mundua argitzen digute.
EAJ neoliberala da zuk horrela esaten duzulako, Jainkoaren ahotsa zarelako.
Datu piloa direla esatea eta ezer ere ez ez demostratzea ematen du zure adierazpenaren tamaina deskomunala.