Abertzaleen batasunaz (I)
Abertzaleen batasunaz (I) –
Ba ote dago inoren herriari deitzeko modu zatarragorik gurea baino: Euskal Autonomi Erkidegoa. Bada hori izena aberri batentzat, ez esan niri. Baina agian bai, bada okerragorik: un petit morceau des Pyrenees Atlantiques edo halakoren bat. Alegia, Pirinio Atlantikoetako zati txikitxo bat. Edo 64. departamentu frantsesa, edo Nafarroako Komunitate Forala, edo zereko zera, baina horiek ez dira ez aberri, ez nazio eta ez herri baten izenak, asko saiatuta ere. Txiste txar baten izenburua dirudite: has zaitez herri izen horiekin ereserki bat egiten edo kirol oihu bat bihotzaren erditik jaurtitzen, eta ikusiko duzu gustu txarreko simulakrotik ezin dela pasatu. Nongoak eta zer garen munduari eta geure buruei ezin argiki esatea bera da, bizi dugun eskrizofreniaren atarikoa. Ene irudikotz.
Gogora ekartzen dit honek Patxi Noblia hendaiarrak—Sokoa enpresako buru izandakoak—, behin telebista frantziarrean bota zuena: “Mundura altzariak saltzera irteten naizen bakoitzean, Txina, Errusia edo Zinbauera, nongoa naizen galdetu izan didate. Zer esan behar nien, Pirinio Atlantikoetakoa naizela, Akitaniaren alde batekoa edo zer arraio? Euskal Herrikoa naizela esan eta kito, mundu guztiak ulertzen zuen istantean nondik nentorren. Euskalduna nintzela, alegia”.
Ba hori, egoerak egoera, gu euskaldunak garela edo, hobeto esan, euskal herritarrak. Mundu guztiarentzat eta, batez ere, geuretzat.
Alabaina, politikari dagokionean, bi transbertsalitatek bizi gaitu, baldin eta denok erabili ohi dugun sinplifikazioa barkatzen bazait: bata abertzaletasunarekin dago lotua eta, bestea, politika sozialekiko iritziarekin.
Alegia, soziologikoki lau multzo handitan bana gaitezkeela herri izen desberdin horiek guztietako herritarrok, ilustrazioan ikusten den antzera.
- EZKERREKO ABERTZALEAK multzoan sartzen ditut PNVkoak ez diren abertzale guztiak, nahiz eta guztiak hain ezkerreko ez izan.
- ESKUINEKO ABERTZALEAK multzoan sartzen ditut PNVko guztiak eta eskumaragokoak ere bai (bai baitaude neofaxistak geurean ere. Zuzeuko irakurle bazara, badakizu zertaz ari naizen).
- EZKERREKO NACTIONALISTAK multzoan sartzen ditut PSOE eta PSFtik ezkerreragoko nactionalista espainol eta frantziar guztiak.
- ESKUINEKO NACTIONALISTAK multzoan sartzen ditut PSOE eta PSFtik eskuineragoko nactionalista espainol eta frantziar guztiak
Baten batek esango dit, batez ere progresista usteko espainiar edo frantziarra bada, bera ez dela, inondik inora, nazionalista. Unibertsalista eta mundukoa dela edo antzeko zerbait. Libre du halakorik esatea, jakina, baina nik ere libre dut ez sinestea, eta ikusitakoak ikusita, nire ustez hemen denok dakigu nongoak garen, batekoak ala bestekoak izanda ere. Norberak baizik ez daki hori, baina inork ezin du izan inon ezkoa, Sarrionandiak esandakoak gora behera. Euskaraz, esan ere ezin daitekeen kontzeptua da inongoa ez izate hori. Gutxi edo asko, guztiok gara nonbaitekoak, gerra bat pizten den bakoitzean, batez ere.
Ikusi nahi izango nituzke nazionalista ez direla dioten horiek guztiak gure moduan, euren herria administrazio desberdinetan zatituta, gobernu desberdinen menpe euren eskubideak, hizkuntza galzorian, burujabetasunik gabe, etc. Jarriko nituzke eurak ere euren etxean arrotz, eta orduan galdetuko nieke nazionalista direnentz. Jarriko nituzke estaturik gabe, nazioarteko lokatzatan galduta, eta orduan begietara begira nazionalista ez direla esango balidate, atzera egingo nuke neure ustean. Orain, ordea, aski dut gu euren ondoan derrigorrez lotuta edukitzeko egiten dituzten saioak ikustea, euren nazionalismo eza eta zakurraren putza berdintzeko.
Gauzak horrela, bi transbertsalitate nagusi daude, beraz gurean: bata identitateari dagokio, eta bestea, eskuin/ezker parametroari
Gertaerak azkar ahazten zaizkigu, baina adibideak ugari dira gure historia hurbilean. Esate baterako, euskal abertzaletasunaren zeharkakotasunaren adibide da, Lizarra-Garaziko akordioa, eta erdal zeharkakoarena Patxi Lopezen gobernua.
Beste transbertsalitateak eragindakoak ere baditugu, esate baterako EHBilduk eta PSEk Gipuzkoako Diputazioan adostutako zenbait politika ekonomiko, edota PNVk eta PPk adostutakoak Madrilen eta Bizkaian.
Halaxe daude gauzak, ematen du denek denekin egin dezaketela dantzan, eta hori ez da berez txarra, baina euskal abertzale batentzat negargarria da zenbait gauza ikustea eta hizkuntza eta kulturaren atzeratzearekin batera, burujabetzaren aldeko mugimendua perlesiak jota dagoela egiaztatzea. Izan ere, bi transbertsalitateen araberako konbinaketa naturalak, honakoak lirateke:
- Aukera abertzaleen arteko akordioa (eskuin eta ezkerrekoena)
- Aukera nactionalisten arteko akordioa (eskuin eta ezkerrekoena)
- Eskuineko aukeren arteko akordioa (abertzale eta nactionalistena)
- Ezkerreko aukeren arteko akordioa (abertzale eta nactionalistena)
Lau koloretako konbinaketa naturalak: berdeak, horiak, urdinak eta gorriak.
Itxura batean, ematen du horiek liratekeela dantzarako bikote onenak, baina bai zera, behintzat Euskal Autonomia Erkidegoan, teorian ezinezkoa den bikote bat daukagu gaur elkarrekin dantzan: Eskuineko abertzaleak, ezkerreko nacionalistekin. Gogorra da, gero, transbertsalitatearen ikuspegitik olioa eta ura bezalakoak beharko luketenak, biak elkarrekin goxo-goxo txitoak egiten ikustea.
Balitz eskuineko abertzaleak, eskuineko nacionalistekin, ulertuko nuke: politika soziopolitikoa lukete partekatuko. Edo balitz eskuineko abertzaleak, ezkerreko abertzaleekin, aberrigintza lukete ardatz… Beste logika bat leukake honek guztiak, baina gauzak dauden daudenean, ezker nacionalistak eskuineko abertzaleekin ikusteak, amesgaiztoko golema dirudi edozein ikuspegi logikotatik. Hala ere ezerk ez gaitu jada harritzen ikusi dugun guztiarekin. Ez da hala, Ardanza eta Jauregi jaunak?
Kontua da, konbinaketa guztien artean, nik bat dudala beste guztiak baino maiteago, joan zen asteko artikuluan aipatzen nuena bera. Alegia, abertzale guztien arteko akordioa. Konbinaketa berdea, alegia. Iruditzen zait une honetan horixe litzatekeela onena geure aberritzat Euskal Herria dugunontzat.
Alabaina, Nineu izeneko ezkutuko buruargi kizkur batek, honela idatzi zuen joan zen asteko nire artikuluaren azpiko iruzkinetan: “Abertzale guztiok batuko garen egunarekin amesten duzula diozu. Horrekin ulertzen dudana zera da, amets egiten duzula PNV, Ezker Abertzalea, EA, Aralar….eta beste hainbat elkartzea, ez? Baina zeren inguruan elkartu? Zertako? (sic) Herri honen arazoa ez da soilik independentzia bai edo ez. Herri honetan gatazka asko daude. Eta gatazka horretako gako bat, gatazka ekonomikoa da (hau bere horretan politiko-soziala dela jakinik). PNVrekin batzea gatazka hori ez konpontzea da. Burgesia eta herritarren arteko guda dago. Zapaltzaile-zapaldua dikotomia. Zertarako nahi dugu Euskal Herri aske bat ez baldin badago kapitalisten atzaparretatik aske? Txoria ez da libre izango kaiola handiago baten jarri arren. Eta hori ulertu (nahi) ezean gure burua engainatzen ari gara”.
Bere burua ezizen batean ezkutatzen duen delako Nineu honi ez niola erantzungo agindu nion, ez, behintzat, benetako izen-abizenez idatzi artean. Izan ere mentaja handia dauka ezkutukoak agerikoaren ondoan, batez ere iraintzeko orduan eta edonolakoak leporatzeko orduan. Baina, emandako hitza zaputz, berari erantzuteko hasi naiz idazten azkenean, kontatu nahian zergatik eta zertarako nahi dudan abertzaleen arteko konbinaketa berde hori.
Hala ere, atariko kontu hauek guztiak argitzea, luze joan da, luzeegi aukeran, eta ez zintuzket aspertuta edo nekatuta eraman nahi nire arrazoiketara, irakurle. Beraz, hobe dugu, zeuk eta biok, hurrengo batean jarraitzea gogoeta honetan, gaur zortziko astelehenean, azaroak 2an, esaterako. Gustu baduzu, behintzat.
.
>>> Abertzaleen batasunaz (eta II)
.
(Oharra: Nineu eta konpainia, hasi nahi duzuena esaten hemengo iruzkinetan, eskertzekoa baita iritzi trukaketa, baina jakin ez diodala erantzungo benetako izen abizenez ez datorrenari, #horihalada).
Abertzaleen batasunaz
Zuzeutik gehien gustatzen zaidan gauzetako bat, artikulu idazleak zuen idatziak defendatzeko egiten dituzuen ahaleginak dira, berdin zait ados edo aurka banago.
Uste dut ona dela eztabaidarako, Euskararentzako, Zuzeurentzako…
Idazlea zu zara nahi duzulako ta ez dut zilegi ikusten inori erratea ezizena erabiltzea zilegia ez danik, berak bere denbora erabiltzen du zuk idatzitakoa irakurtzeko ta erantzuna eman dizu bere denbora ere erabiliz, beste gauza da ez erantzutea iraindu bazituzte, errespetua faltatzen badizute, gurarik ez duzulako….
Niri iritziz noski, gero zuk nahi duzuna egingo duzu izan behar dan moduan.
Nik ere abertzaleen batasunaren alde nago INDEPENDENTZIARUNTZ egiteko bada, ta badakit EAJren politika ankerrak zeintzuk diren, baina EH burujabe baten, ez dugu burrukatu beharko Madrileko ta EAJko politika ankerren aurka,ta hori bakarrik asko irabaztea da arlo sozialean (EAJ jartzen dut laburtzeko).
Beno Madril ta Bruselaseren politika ankerren aurka agian egin beharko zan, baina ez da berdina zure estatu buruabetik egitea edo estatu barik egitea.
Niri EH burujabe, Euskaldun,solidario, justu, …. izatea gustatuko litzaidake baina hori izateko, leno EH burujabe bat izan behar degu, ta dituzten politika ekonomikoengatik ezin bagera batu gure aberria sortzeko…
Aberri guztietan agintzen dute batzuk lehen, gero beste batzuk, aldatzen dira eredu ekonomikoak, sozialak, batzuk onerako ta beste batzuk txarrerako, ta balizko EH burujabe baten horrela izango da, baina gure akats edo asmatzei esker, ez besteen asmatze edo ez asmatzei esker.
Ta PSOE edo PSFri ezkerrekoak deitzea, niri gehiegi iruditzen zait.
Hemen inperialismoa, kolaborazionismoa eta independentismoa daude. Bere herriaren askatasunerako lana egiten duena da hemengo herrikoia. Inperialistak eta haien kolaboratzaileak ez dira hemengo herrikoiak, beste herriko batekoak dira eta ezin dute parte hartu gure herriaren erabakietan. Hau da estrategikoa, eta estragiarik gabe ezin da egon batasunarik.
Kaixo.
Artikuluak bi transbertsalite posible aipatzen dizkigu. Horretarako, “ezkerreko inperialismoa” ezkerra dela onartu beharko genuke. Eta modu berean, independentzia aldarrikapen atzerakoia edo kontserbadorea izan daitekeela onartu (eskuineko abertzaleak).
Munduko herri guztietan independentzia nazionalaren defentsa da helbururik transbertsalena : Euskal Herria, Frantzia eta Espainia ez dira salbuespen. Ez dago espainiarrik zalantzan jartzen duenik espainiar herria dela soberaniaren subjektua. Transbertsala da. Ez dago poloniarrik zalantzan jartzen duenik Poloniaren independentzia.
Herri zapalduetan aldiz, nahasmena sortzeko asmoarekin, independentzia nazionala gordetzeko ahaleginen aurkako ideiak; errespetagarriak, transbertsalak eta demokratikoak direla sinestarazi nahi digute.
Ez dut uste ezkertiar edo demokratikoa denik beste nazioak azpiratzea.
Beste kontu bat da ea independentziaren aldeko estrategia bat antolatu daitekeen espainiar/frantziar indarrekin akordioak bultzatzen dituzten alderdien batasunarekin.
Nik ez dut uste, eta eskarmentutik abiatuta esan dezakegu, soilik estrategia independentistak ekarriko digula batasuna. Hortik kanpo ibilita, gure arteko gatazka eta ezinikusiak. Ba bai; estrategiak sortzen du batasuna. Adibidez :http://www.gureberriak.com/2015/01/15/errealismo-politikoa/
eztabaida hauek berak izan ziren 70eko hamarkadan. Ikusi: https://borrokagaraia.wordpress.com/2013/07/31/la-historia-en-realidad-fue-otra/ edo https://borrokagaraia.wordpress.com/2013/07/31/la-historia-en-realidad-fue-otra/ bidebatez, derradan, ni ez nago bi webgune hauen sokan, baina balio didate eztaibada bergogoratzeko.
Batasuna proiektuek eman behar dute, hau da, zertarako batu? hori argitu bitartean, (alderdi, sektore) bakoitzak bere eskaintza argitu behar du, eta herritarrei azladu, eufemismorik gabe, eta proiektuak azaltzeko aukera berdinekin (ETB denona, denontzat). Herriak erabakiko du, alderdiak ez badira proiektu baten atzean batzeko gai
Ni banago webgune horren sokan eta u eztabaida honetan testu ha oso argigarria iruditzen zait- http://borrokagaraia.wordpress.com/2015/09/12/nada-en-contra-del-pensamiento-magico-pero-tampoco-a-favor/
Estrategia, batasuna, ulermena……http://www.babintonpip.com/hamabost/hiru/opinionlau.html
Hasier, nola ulertu atzoko Sanchez-Rajoyren arteko ententea gure herrirako proposatzen duzun aliantza beraren irizpide ia beretik, baina aliantza horren bestealdean geratzen dena batuta?
Ahal duzuen guztiok irakurri ezazue Goiberri aldizkarian Joxe Azurmendik esan dituenak. Argiago ezin da hitz egin egungo Euskal Herriaz eta euskaldunotaz.
Irakurri itzazue
Apa Hasier!
Bi gai, lehena sinpleena. Nik neuk “kimo” deitura darabilt hemen. Hemen ta edonon. Ez da benetako izena (zer jartzen du nire NANean?), baina bai da benetako ezizena. Ez da identitatea ezkutatzeko asmoz sortutakoa. Hara, edozein @teketen edo @txargain-ek bezalaxe.
Bigarrena, konplexuagoa. Urte batzuk daramatzat bi transbersalitateen irakurketa hori zalantzan jartzen. Niretzako ezker/eskuin ardatza besterik ez dago: klase borroka, eta kapital/sozial gatazka.
Euskal Herriko independentzia aldarri historikoa, ardatz horretan, ezkerrean ikusten dut. Tokian tokiko politikak, ondare kultural eta naturalen kudeaketa zuzena, jabetza eta aberastasunaren kudeaketa justoagoa, demokrazia zuzenagoa (partehartzaileagoa?), burujabetasuna, herrien erabakitze eskubidea, anti inperialismoa, lankidetza, bizikidetza.
Iruditzen zait “eskuineko abertzale” edo “ezkerreko nazionalista” izatea tranpa egitea dela, amarrua darabiltela. Batzuek identitatea/nazioa/autogobernua instrumentalizatu nahi dutelako (ez dute norbanako edo komunitateen ahalduntzea bilatzen), besteek ez dutelako herrien/komunitateen burujabetasuna aitortzen (hauek ere, ez dute norbanako edo komunitateen ahalduntzea bilatzen).
Horregatik ez zait hain martzianoa egin PSE-EAJ aliantza bat (oraindik ere eztabaidatzeke, PSE zure taula horretan ezkerrean kokatzea tokatzen zaion, baina izan gaietezen eskuzabalak), azken finean biak baitira eskuinekoak, edo beste era baten jarrita, norbanako/komunitateen ahalduntzearen kontrakoak. Nire interpretazioa indartzeko, zera, argi daukagula denok PP eta EH Bildu arteko bat erabat ezinezkoa dela, hauek bai muturretan daudelako.
Honela ere, ez dut uste batuketak txarrak direnik. “Abertzaleen” arteko bat edo “ezkerreko” eragileena, biak izan daitezke positiboak nazio eraikuntza zein gizarte justuago baten bidean. Baina nire ustez horren aurretik badago lana egiteko, eta indarren batasuna bilatzea indar bakoitzak bere estrategia bat definitu gabe hankasartze galanta iruditzen zait. Batasuna mitifikatu dogula.
Podemos bezalako alderdiei eskatuko nieke nazio gatazka bezalako gaietan behingoz postura definitzeko. EAJ bezalako alderdiei koherentzia eta zintzotasuna eskatuko nieke, independentziaren alde dauden edo ez argitzeko, eta jokatu dezatela erabakitako bidearen alde, hori dena delakoa.
Ezker Abertzaleari eskatuko nioke, batez ere, mugimendu heterogeneoa den aldetik barne estruktura horizontalagoa lantzeko, mugimendu desberdinetako eta militante desberdinen sentsibilitateekin eraikitzeko bere aparatu politikoa. Niri galdetuz gero, kultura politiko hori dibulgatu eta landu behar da ere militanteen artean ere, baina hori beste baterako.
Orreaga aldetik edo PP aldetik bultzatzen dutenei, eskatuko nieke azkenik, beraien baloreak errepasatzeko (hau bai handikeria, jaja); ea benetan uste duten proposatzen duten sistema totalitario hori justoa den.