Aintzane Ezenarro: “Onartu behar da iritzi ezberdinak daudela, eta horregatik inor ez dela haserretu behar”
“Politikan jarraitu nahi dudala eta jarraituko dudala argi dut, ez dakit norekin baina”, dio Aintzane Ezenarrok (1971, Getaria). Atzeko atetik irten zen Aralar alderditik, zuzendaritzarekin zituen desadostasunengatik, eta orain herritar bat gehiago bezala ikusten du bere burua. Bere jarrerak hautsak harrotu izan ditu beti Ezker Abertzaleko jende askoren artean, ez baitu bizarrik ahoan. Ezker abertzaleaz beraz, presoez eta bakegintzaz hitz egin dio ZuZeuri besteak beste, Getariak Juan Sebastian Elkano nabigantea zenari eskeinitako kalean. Ezenarro kide den gobernuz kanpoko erakunde baten bulegoan izan dugu hitzordua.
Elkarrizketa osoa
Elkarrizketa zatika
1. Non gelditu da aldarrikatzen zenuen ezker abertzale berria?
2. Zergatik ez duzu lekua EH Bildun?
3. Aralarrek bere garaian “eskari sozial” bati erantzun ziola zenion, orain ba al da eskari hori?
4. Ezker abertzaleak egindako autokritikari gehiago falta zaiola esan ohi duzu.
“Jarraitzen dut pentsatzen
herri honek behar duela
bestelako ezker abertzale bat”
5. Presoen auzian etsipena da nagusi, zein bide egin daitekeela uste duzu?
6. Noiz eta nola izango gara burujabe?
7. EAJk status berria alderdi guztiekin adostea jarri du helburu. Ez al da hori pentsaezina?
8. Harritzekoa al da abertzaleen arteko adostasun falta?
Zorionak Oier eta Iñaki. Oso elkarrizketa interesgarria.
Oso ados nago Aintzanek esaten duen gauza askorekin. Ezker abertzaleak autokritika gehiago egin beharko luke, nahiz eta beste alderdi guztiek ere egin beharko luketen.
Nik ere gizarte honek beste ezker abertzale bat behar duela uste dut. Aurrerakoia baino, aurreratua.
bitxia, orain txoko guztietan ageri da bere burua ‘herritar bat gehiago bezala ikusten omen duena orain’. Telebistan ere agertu da tertulietan, politikariekin batera, kazetari omen dela eta. Hemen ageri da ‘ gobernuz kanpoko erakunde bateko kide’ gisa. Enfin, gehiago ematen du berriz ere ‘gizarteratu’ beharra dagoela bere irudia, esateko duena lehen ere esana baitu. Hortaz, berririk ez
Mikrofonoari itsatsita dauden politikari asko eta asko baino gauza interesgarriagoak esaten ditu baina.
Politikari gehientsuenek esaten dutena, alderdien gerriko estuaren muga barnekoa eta hamaika aldiz esana daukate hamaika hedabidetan, politikagintzan baino, papagaigintzan dabiltzala.
Nik ere uste dut ezker abertzale historikoak esplikazio bat zor diola herri honi. Laugarren bideoan esaten duenaren bidetik.
Baina Aintzane Ezenarrori ikusi eta entzun dizkiogunak ikusita, zertan hasi edukiez hizketan? “Don´t feed the troll” idazten den bezala, zenbaiten idatziei ez erantzuteko, halakoen hitzekin antzeko zerbait egin beharko litzatekeela uste dut. Aintzanek egi batzuk esaten ditu, esaten dituen gezurrek sinesgarritasuna izan ditzaten-edo. Besterik ez.
Autokritikaz, hitzak dioen bezala, autokritika “etxe barruan” egiten dena da, eta ez dut uste joxean eta abalonikotek jakin dezaketenik ezker abertzaleak ze autokritika egin eta egiten duen.
Gehiegi nabarmentzen zaio “renkorearekin” ari dela hizketan. Uste dut Ezker Abertzaleari esplikazio gehiegi eskatzen zaizkiola. Benetan, gure artean ez dugula mokoka ibili behar baina Ezker Abertzaleari baino ez diozu erasotzen. Metodo bakezaleak eraginkorragoak direlakoan nago baina hortik indarkeria erabiltzeagatik, eta are gehiago, iraganean erabili izanagatik, hainbeste esplikazio eskatzea alde handia dago. Herri honek eta espainiarrak jasan duen sufrimenduaren erantzunkizuna (nahiago dut errua baino) batik bat, autodeterminazio eskubidea ukatu duten gobernu guztiena da.
Eta hau behin eta berriz esan behar da, eskubideen defentsan aukeratutako ustezko bide okerrak gogoratzea baino gehiago.
Nire ustez, hemen mokoka gehien dabilena zu zara.
Aintzanek argi eta erraz ulertzeko moduan hitz egiten du behintzat, alderdi gehienetako eledun gehienek baino askoz garbiago. Eta elkarrizketa honetan esaten dituen guztietan bat nator.
Dena den, ezker abertzalearentzako daukan exijentzia maila ez die PSOEri eta batez ere PPri aplikatzen. Aipatu ere ez ditu egiten, onerako ez bada, “PP-k ere onartu du polizien biktimak izan badirela”, lorpen handia balitz bezala, ezker abertzaleak PP-k baino askoz urrats gehiago egin dituenean. Hor ikusten diot nik herren nabarmena. Gainontzekoan txapeau.
Aintzane Ezenarrori esan beharrekoak esan nizkion eta ez dut minutu bat bera galduko hemendik aurrera berarekin.
http://toliati.com/?p=158
http://basque.criticalstew.org/?p=8990
.
Andoni Olariagak zioen bezala, hainbaten ustezko bakezaletasunaren helburua ez da bakea, batzuen errendizio morala baizik; eta beraz, gerra morala da pazifismo horren helburua. Bakezaletasunak, bakea egoteko baldintzen alde egin beharko luke: baldintza politikoen alde. Baina pazifismo hori biolentoa da: bakearen diskurtsoa barniza da, sloganak dira barniza, baina barnean gerra asmoa dauka, batzuen errendizioa.
.
Aintzane Ezenarroren diskurtsoa oso biolentoa da. Ustezko bakezaletasun hori ez baita inondik inora neutroa. Ikusi besterik ez nori exijitzen dizkion gauzak behin eta berriro, indarkeriari uko egin dietenei, eta nori ez, helburu politikoak lortzeko indarkeriaz baliatzen jarraitu ez ezik, etorkizunerako indarkeriari uko egiteko inongo asmorik erakusten ez dutenei.
Arrazoi osoa Makazaga!!
Emakume honek duen biolentziaren ikuspegiak ez luke Zientzia Politikoko asalto bat ere iraungo, erabat erortzen da diskurtso menperatzailearen jokoan.
Bestalde, ezker abertzaleari egindako hainbat kritika zuzenak ere izan daitezke, eta kritika beharrezkoa ere bada, baina badirudi ezker abertzalearentzarekin obsesionaturik dagoela, bere diskurtso -behintzat publiko- guztia aldebakarrekoa da, ezer abertzalearen kontrakoa.
Beraz, menperatzailearen diskurtsoa bereganatuz eta jarduera publiko osoa alde bakarra kritikatzera bideratuz, ez ote da ohartzen arerioaren aliaturik itsuena bilakatzera daramala? Badakit galdera “inuxentea” dela, seguraski ongi baitaki noren aldeko “tresna” bilakatu den, baina ez zait inoiz gustatu gaizki pentsatzen hastea…
Hemen batzuk ez dabiltza inondik ere bakearen bila, bakea eraiki nahian, baizik eta garaipenaren bila. Garaipen moralaren bila, besteak beste, eta hor adibide gorenetakoa Aintzane Ezenarro dugu, behin eta berriro batzuei exijentziak eginez, indarkeriari uko egin diotenei, hain zuzen, indarkeria erabiltzen jarraitzen dutenei tutik esaten ez dien bitartean.
.
Oso bakezaletasun bitxia berea, Estatuaren indarkeria ilegitimoari ezikusiarena egiten diona. http://www.deia.com/2012/10/01/opinion/tribuna-abierta/lo-que-esta-en-juego
Artikulu horretan, eta berak aspaldi honetan idatzitako beste guztietan, ezikusiarena egiten dio estatu indarkeriari, zera azpimarratzen baitu: “por primera vez en nuestras vidas todas y todos los vascos vamos a vivir en una sociedad sin violencia política.”
.
Gaur egungo Estatu indarkeria, egunerokoa, ez da existitzen berarentzat, legitimotzat dauka. Bestela ulertezina da behin eta berriro indarkeriari uko egin dietenei autokritika exijitzea eta ezertxo ere ez esatea iraganean indarkeria erabiltzeaz gain, gaur egun erabiltzen jarraitzen dutenei; gainera, inongo asmorik azaldu ez dutelarik etorkizunean ez erabiltzeko, guztiz alderantziz baizik.
.
Horren aurrean uler daitekeen gauza bakarra da Ezenarrok zilegitzat duela estatu indarkeria. Polizien “gehiegikeriak” kenduta, beste guztia zilegitzat duela. Hara nola Konstituzioaren 8. artikuluak suposatzen duen etengabeko indarkeria, gure Herriari erabakitze eskubidea ukatuz mehatxu militar baten bidez. Edo zergak kartzela mehatxu bidez ordainaraztea, bildutako diruaren zati garrantzitsu bat Herri eta pertsona gisa zapaltzen gaituzten Armada eta Poliziari emateko. Eta beste hainbat estatu indarkeria mota.
.
Ezenarroren jokaerak indarkeria hori zilegitzat jotzen duela erakusten du, hori dena ez dela indarkeria berarentzat. A zer bakezaletasun bitxia berea!
+1000 Xabier Makazaga!
Ene azken mezua izango da hau, hitz eman bainion ene buruari sareko eztabaidetan ez nintzela kateatuko.
.
Ezenarrok ETAren iraganeko indarkeria ez zilegi ez eraginkorra izan zela onartzera behartu nahi gaitu eta dio hori onartzen ez dugun bitartean beti egongo dela arriskua batzuek berriro ere borroka armatuari ekiteko.
.
Ederki ezkutatzen du, ordea, arrisku horri bidea ematen ari direnak beste batzuk direla. Bide baketsuak erabiliz ezer lortuko ez dugula azpimarratzeari ekin dioten horiek, hain zuzen. Horiei buruz ez du ezertxo ere esatekorik, ordea.
.
Horixe nioen joan den urtean idatzi nuen artikulu batean eta bukaera hau eman nion:
“Horientzat, eta indarkeriaren gaian beti Estatuaren alde egiten duten guztientzat, gure nortasun agirian gure borondatearen kontra espainolak garela esatea ez da indarkeria, Euskal Herrian euskara hirugarren mailako hizkuntza izatea ez da indarkeria, ordainarazten dizkiguten zergen erabilpena (gure kontrako armada, polizia…) ez da indarkeria…
.
Horren aurrean, ene ustez, hau egin beharko genuke: borroka ideologikoaren bidez, Estatu indarkeriak dituen milaka aurpegi horiek erakutsi eta salatu. Eta aldi berean indarkeria horri aurre egiteko erabiltzen ditugun indargintza motak inolaz ere indarkeriakoak ez direla erakutsi, horien beharra eta eraginkortasuna goraipatuz.
.
Bereziki, desobedientzia zibila, Estatua kriminalizatzen saiatuko baita indargintza mota horren hainbat aldaera, indarkeriazkoak direla esanez. Hitz egin eta eztabaida dezagun horri buruz. Zein desobedientzia mota hobetsi? Zer eta nola egin ahalik lasterren prest egon gaitezen lege arrotzak betetzeari uko egiteko era masibo eta eraginkorrez? Hamaika gauza daude zehaztu beharrekoak denok batera apustu horri ekin, eutsi eta irabazteko. Zehaztu ditzagun, bada”.
.
Prest al dago Ezenarro desobedientzia zibilerako edo ezker abertzalearekiko bere gerra partikularrean jarraitzea nahiago du?
Batzuek ahoa gehiegi berotzen ote duten ote nago… Prest al dago Bildu desobedientzia zibila egin eta zorraren muga pasatzeko, eredua aldatzeko behar-beharrezko diren diru eta errekurtso publikoak mahai gainean ipintzeko? Prest al dago Bildu espaniar bandera udaletxeetatik kendu eta horretan karguak galtzeko? Ez eta ez? Ba, begira, ez dakit zer desobedientzia zibil ote den mahai gainean ipintzen duguna.
Eta, aizu, Xabier, norbaitek urtetan mehatxatu, iraindu eta saldu deitu ondoren, zure diskurtsoaren atal handi bat (iraganaren inguruko zati bat kenduta, jakina, frankismoa eta bonbardaketak bai, ETAren hildako zibilak ez, hori da oraingo lema) bere gain hartzea besterik izan ez duenean, ez duzu zure burua “irabazle moraltzat” edukitzen. Esaten duena noraino aldrebestu behar duzun ikustea nahikoa izan behar luke edozeinentzat. Zuk egiten duzu Ezenarro “irabazle moral”… Eta politiko, eta sozial, etabar.
Zuk, zure porrota onartu ezin eta beste exigentzia maila bat ezartzen duzunen, zuk zeuk batetzen ez duzuna. Horrela dago, bai, zure diskurtsoa ustezko iraultzarekin jantzia, altxa eta buruzagi jakin baten jarraipen itsuan baino ez dena geratzen.
Atzo egokia zen borroka armatua. Orain ez. Zergatik? Ba ilegalizazioak erakutsi duelako posible dela egitura politikoa bera arriskuan ipintzea eta poliziaren akzioek (deneK) erakunde armatua militarki garai zitekeela probatu dutenean. Horren inguruan nahi beste diskurtso teoriko egin ditzakezu.
Xabier Makazaga: “Aintzane Ezenarrori esan beharrekoak esan nizkion eta ez dut minutu bat bera galduko hemendik aurrera berarekin.”
Ummmm… uste dut MINUTUA ulertzeko era ezberdina daukagula 🙂
Ene lehen iruzkinean aipatu ditudan bi blogetan duela zazpi hilabete idatzi nuena kopiatu eta pegatu besterik ez dut egin. Badakidalako, blogetako loturak besterik ez baditut ipintzen inor gutxik irakurriko duela bertan dioena.
.
Orduan idatzi egin nion Aintzaneri eta hamaika mezu elkar trukatu genuen. Alfer-alferrik. Urte hasieran erabaki nuen, gainera, gehiago ez kateatzea sareko eztabaidetan eta eutsi egingo diot kosta ahala kosta erabakiari. Agur, beraz.
Arrghhhhh ken iezkidazue belarriak, mesedez!
UTE bat omen da HE-Bildu. Bertan daudenetako batzuk ez omen ziren ezkerreko duela oso gutxira arte. Ongi, konforme. Baina EH-Bildu UTE bat bada, zer zen orduan Ezenarrok hainbeste miresten zuen Nafarroa Bai, non Aralarreko ezkerreko abertzaleak, ezkerreko independenteak, EAJren itzaleko “independente aurrerakoiak”, EAJ “aurrerakoia”, “ezkerreko” EA eta Batzarre zena elkarrekin (ostiaka) baitzeuden?
Nork bere UTEa bizi du. Ezker abertzaleak elkarbizitzen eta bizitzen uzten ikasi beharko du, sufrimendua sozializatzen, hots, ingurukoei erasotzen hainbeste urte eman,eta gero.
Bai, Zarrapok arrazoi du. Ezenarrok dio “UTEak erdi ustel”, baina berak hainbeste maite duen Nabai ez du aipatzen..