Xirimiri hutsa zeragien Patty Smithen eztarriak

2010-07-22 08:00
Irati Elizalde
- Azala
- Kultura

Mjk0MQ==

Tabernaz taberna genbiltzan Groseko kaleetan. Denak jendez lepo. Azkenik, hondartza aldetik zertxobait urrundu eta lortu genuen sandwich bana. Kontzertuen ohiko atzerapenen eskarmentua kontuan hartuz, hogei bat minutu beranduago agertu ginen Zurriolan. “Jendea ez da heldu oraindik?” “Agian ez da hasi, aurreko musikaria izango da…” “Ez, ez, ezaguna egiten zait, bera da, bera da”. Zurriolako kontzertuen oroitzapenetan baino hutsago zegoen itsasertza, eta ez zeuden inondik inora antolatzaileek aurrikusitako 20.000 entzuleak.

Xirimiri hutsa zeragien Patty Smithen eztarriak. Abestiz abesti zebilen, eta gu konturatu ere ez. Diskurtso estatubatuar patriotikoari egin zion men entzuleoi bideratutako azalpenetan, eta besoak goian jasoaz berotu nahi zuen giroa Smithek, baina euria mara-mara hasi eta entzuleon aterkiek besterik ez zuten egin gora. “Because the Night” ospetsua abestuz harrapatu zituen iheslariak, giroa zertxobait epelduz. Baina gutxi iraun zuen doinu haren zaparradak, eta laster amaitu zen kontzertua, “beste bat!” klasikoa gabe, besterik gabe.

Kursaal aldeko eszenatoki txikiagora erakarri gintuen orduan Mari Boinek. Musikari norbegiar eta afrikarrez inguraturik, Boineren ahots goxoak liluratu egin gintuen. “Nire arbasoen ahotsa da hau”, kontatzen zigun laponiarrak. Eta ohartu gabe, hortxe gelditu ginen, jantzi bitxia zeraman emakume haren doinua entzuten.

Mjk0NQ==