Jose Antonio Uriarte –

Jose Antonio Uriarte Adaro (Arrigorriaga, Bizcaia, 1812co maiatzaren 28a – Çarautz, Guipuzcoa, 1869co otsailaren 20a) euscal idazlea eta itzulçailea içan cen.

1829an franciscotar sarthu cen. Bastidan (Araba) eta Bilbaon eguin cituen aphaiz ikasquetac. 1836an aphaiz eguin cen. Marquinan eta Bermeon vici içan cen batez ere. 1856an Bonaparte princeac lagunçaile guisa hartu zuen. 1858an, princearen mandatuz, San Mattheoren evangelioa itzuli zuen, Londonen arguitaratu cena. Ondoren, Biblia ossoaren guipuzquerazco itzulpena eguiteco aguindu ceraucon princeac, eta lehenengo hirur liburuac arguitaratuac içan ciren.

Uriarterenac dira halaber: Marijaren illa edo Maijatzeco illa (1850), Jesus Sacramentaduari eta Ama Doncella Mariari Visitac (1856), Iturriagaren Elcarrizquetac (1857), Marija Jangoicuaren Amac bere vijotz santu eta garbico Cofradijan sarturic dagozanai iracatsi ta consejuac (1862).
Berçalde, aiphatu Bibliaren itzulpen ossoaz gainera, arguitaratu gabeco lan asco utzi çuen, horien artean Poesía Bascongada. Dialecto vizcaíno iceneco cantu bilduma bat. Guthun trucaqueta jaquingarria gordetzen da Uriarteren eta Bonaparte princearen artecoa.
Aleguia batzuc ere idatzi cituen Uriartec, Manterolac bere Cancioneroan bildu cituenac.

Idazlanac HEMEN naffar graphian.

Jose Antonio Uriarte