Jokoa ez da errenta –

Azken urteotan apustu etxeen kopuruak gora egin du nabarmen. Iruñea eta Iruñerria ez da salbuespena izan. Argitxo dirdiratsuen eta keinukarien atzean, langileen eta herri xehearen dirua eskuratzeko tresna arriskutsuak ezkutatzen dira. Ez da kasualitatea, beraz, apustu etxeak batez ere auzoetan eta langile -herrietan ugaritzea. Izan ere, negozio hauen eragina menpekotasunetik haratago doa, apustuen munduan murgildu, errealitatetik urrundu eta gure eguneroko arazoen aurrean axolagabe mantentzen gaitu; estu-estu lotuta dauden bi kontuak.

Eta inork ez dezala bere burua engaina, negozio honetan bankak beti irabazten du, eta bezeroak, galdu. Diru kantitate itzelak mugitzen dituzten negozioak izanik, aurpegi atsegin eta abegitsu bat erakusten digute iragarkien bidez, ludopatiaren errealitate beltza zuritzeko xedez eta helburuz. Ez du ematen ezer txarrik e(ra)giten dutenik… Horretan datza, hain zuzen ere, euren arriskua.

Jokoa ez da sekula errenta izan Euskal Herrian: zenbat baserri, zenbat hazienda eta zenbat adiskidetasun hautsi dituen jokoak, eta esaera zahar batek argi biltzen du arbasoen ezagutza handia: “Jokoa_ez da errenta”.

Berriozarren bigarren apustu-etxe bat zabaltzen ari dira. Horregatik larunbatean, urtarrilaren 18an, 5etan, apustu-etxeen aurkako mobilizazioa eginen da. Euskal Herria irratiko entzule guztiak gonbidatuta zaudete.

[Euskalerria Irratiko Metropoli Forala saioa, ‘Minutu bateko manifestua’, 2020ko urtarrilaren 14koa]

Jokoa ez da errenta