Ez dira aitzakiak amaitu
Ez dira aitzakiak amaitu –
Euskadi Ta Askatasuna desegin ondorengo egunetan hainbat adierazpen egin dituzte hamaika eragilek. Tartean SAREk honakoa esan zuen prentsaurreko batean: “Jada ez da exijitzeko urratsik geratzen, espetxe politika aldatzeko unea da”. Nahiz eta ulertu dezakedan diskurtso honen zergatia, ez dut konpartitzen.
Igandean Senpere zapaldu ez zuen Semperrek zioen borroka armatua bukatuz gero sakabanaketa politika amaituko zela. Iritzi horrek oihartzuna topatu zuen jende askorengan, gezurra dirudien arren. Zeinen sinplea bilakatu den senideak, lagunak eta gertukoak jazarri eta arriskuan jartzea, 16 hildako eta batek daki zenbait zauritu eragitea militanteak presionatzeko, kolektiboa utzi zezaten. Kataluniak, haatik, ipurdi agirian utzi du planteamendu hori: “Les fatxes seran Semper nostres”.
Jordi Turullek ez ditu armak hartu, baina Estremeran daukate, bere etxetik 630 km-ra. Marta Rovira edota Anna Gabrielek ez dute estrategia politiko-militar bat hauspotu, baina hanka egin behar izan dute. Beraz, SAREk adierazten duenean “amaitu direla exijitzeko urratsak, amaitu direla aitzakiak”, zeri buruz ari da? Zein izan daiteke Jordiei, Junquerasi edo Borrasi eskatu ahal dieten hurrengo urratsa, espetxe politika aldatzeko aitzikipean? Argi eta garbi, beraien proiektu politikoari muzin egitea. Diskurtsoa egokitu beharko litzatekeela deritzot, garbi adierazi ez dugula espero intxaurrondoak gereziak ematerik.
Hor baitago koska. Konstituzionalistek zioten biolentziarik gabe edozer gauzaren hitz egin zitekeela; bistan da ezetz. Haiek ez daukate inongo arazo edo dilema etikorik biolentzia erabiltzeko, eta Espainiaren proiektu politikoa zalantzan jartzen duen edonoren aurka erabiliko dute bortizki. Adibidez, sakabanaketa politika ezarriz, baita kataluniarrei ere.
Une honetan oso zaila izango da espetxeetako giltzak dauzkatenen aldetik keinu txikiena, hiru arrazoi handi tarteko.
Ezker Abertzalea zatitzea. Presoak kalean eta iheslariak etxean ez dauden bitartean, Ezker Abertzalearen barruan arrakalak irekiko dira, eta hori, pentsatzen dut, Madril zein EAJren interesekoa da. Preso eta iheslariak preso eta iheslari dira Euskal Errepublikaren alde egiteagatik, eta kalean Euskal Errepublikaren aldekoen artean atomizazio bat ematen ari da indar metaketa baten ordez.- Estatua-EH dikotomia. Alderdi espainiarrek, eskuinekoak zein bere burua “ezkertiar” gisa definitzen dutenek, betiko ataka berean daude euskal lurretan: estatuan on egiten dieten erabakiek kalte egiten diete Euskal Herrian, eta alderantziz. Adibide freskoena aipatze aldera, 1978ko San Ferminetan gertatukoa argitzeko eskatu dute zenbait alderdik, tartean PSN-k; PSOE-k, bueltan, ezetz esan dio.
- Eskuinaren gorakada. Berdin dio ze alderdi konstituzionalisten artean izan lehia: euskaldunoi egurra banatzeak bozkak ematen ditu Espainian. Ciudadanos eta PPk aski ongi dakite hori, eta ez dira, inoiz hastekotan, orain hasiko sakabanaketa politikan atzera egiten. Kontrakoa, bien artetik “gogorrena” zein den erakutsi nahiko dute.
Urrian SAREk manifestazioa antolatu du Madrilen; aurretik esan nuen bezala, errespetu osoz eta nire iritzi xumean, alferrik (komunikazioak igorlea eta hartzailea behar baititu). Kataluniarrek sekulako mobilizazio jendetsuak eginda ere ez dute lortu dozena bat preso askatzea edo sakabanaketarekin amaitzea; guk ez dugu lortuko 280 preso, 14 deportatu eta dozenaka iheslari etxera ekartzeko bidean pauso bat ematea Madrilen manifestazio bat egiteagatik.
Arazoa Madrilen dagoelako, eta konponbidea hemen.
Ez dira aitzakiak amaitu Ez dira aitzakiak amaitu
2006an Arnaldo Otegik eta Rufi Etxeberriak presoen egoerari erabateko buelta emateko aukera izan zuten Loiolako akordioarekin. Baina orduan ez zen kontsideratu presoen egoera berebiziko garrantzia zuenik eta ETAk bake prozesua puskatu eta hiltzen hasi zen berriz ere. Orain, noski, ezker abertzalea matraka ematen digu presoen egoerarekin. Eta urtez urte aldatu egin du bere jarrera legearen aurrean. Lehen Nanclareskoen bidea kondenatu egiten zen eta horretatik joandakoak apestatu koadrilla bat omen zen. Orain, gutxinaka, presoen kolektibo ofiziala gero eta gertuago dago bide horretatik. Ezker abertzalearen inkonsekuentzia, itsutasun politikoa eta fanatismoa da ETAko presoen egoeraren erantzule nagusia.
Arrazoi duzu Bentazar. Ezker abertzalearen esku-hartze madarikatua esistitu izan ez balitz, gaur egun, aldebikotasun garden eta justu batean arituko ginateke Espainiarekin. Euzkadi eta Espainia. Baina artaburu hauek ez dira hori ikusteko gai, ezin dute. Zuk bai bisioa, Bentazar.
Estatuen espetxe politika desastre hutsa izan da ikuspegi etikotik begiratuz. Gatazka armatua luzatu besterik ez du egin eta sufrimentua hedatu batere ardurarik ez dutenenganaino. Esan ohi da txantaia politika izan dela. alegia presoari presio egiteko modua min gehien egiten dion tokian, militantzia eta gertukoen egoeraren artean aukera egin dezan. Hori horrela izanda ere, nere ustez aurreneko helburu ezkutu baina maltzurragoari begiratu beharko genioke sakonago. Sakabanaketa Britania Handiko gobernuak hartutakoaren guztiz kontrako bidea izan da. Honek beti izan ditu elkartuta presoak, errepublikarrak eta unionistak. Horrela presoek pisua manten zezaketen erakundearen barruko erabakietan. Nola ez erakunde armatuaren buruzagitza bera ere maila batean presondegian mantenduz, lidergoa iraunarazi egin zuen. Prakmatismoz jokatu zuen gatazka ahalik eta azkarren konpon zedin. Erakunde armatuetan ez zedin belaunaldien arteko etenik gerta. Londresek ez ditu gaztetasunaren hormanak erabili gerra-arma gisa. Espanian aurkakoa egin da. Ondorioz euskal gatazka armatuari bere tamaina eta eraginari zegokiokeen baino gehiago iraun du, bere testuinguru geopolitiko eta sozialari kasu eginez. Hau propio egin da. Gatazka armatuak norbaitzueri, gehiegiri, etekin politiko-ekonomikoak ekartzen dizkiolako(an).
Norbait “aprobechategui”-en zerrenda egitera animatzen da?
Ados zurekin Beñat. Madrilen manifa batek zoritxarrez eraginik apenas.
ETAk eta Rufik eta Arnaldok luzatu zuten gatazka borroka armatuari bukaera ez emanez 2006an eta presoak gradualki ateratzearen tratua ez onartzean. Ez baditugu kontuan hartzen galdutako aukerak eta ezker abertzaleko ohiko inkisitoreak ez badira piska bat apaltzen gai honekiko jai dugu. Kontuan izan dezagun espetxeak borroka fronte bat izan direla ezker abertzalearentzat eta presoen egoera mobilizazio handi eta elkarteen eragingarri izan dela. Eta noski ETAk presoak disziplina oso zurrun baten azpian izan ditu.
Ganbaratxo, etikaz hitz egitea ez da zilegi preso horiek egin duten gaitza injustoa izan dela onartu arte. Eta ez dute onartzen eta ez dute onartuko, beraz borrokan jarraitzen dute. Eta borrokan jarraitzeak espetxean luzeago egotea suposatzen du, edozeinek dakien bezala.
Bentazar, zuk ez duzu inolako zilegitasunik etikaz hitz egiteko, alderdi imoral baten propagandista itsua zaren aldetik.
Garret, EAJri esker Euskal Herria salbatu da zu bezalakoen atzaparretatik. Nik nire ideiak defendatzen ditut, Garret, eta ez dut Ameriketako Sherif baten ezizena nire gainean hartzen, ez bainaiz internazionalista bat eta ez baitut pistola maite.
Bentazar, ez gezurrik esan, EAJren ideiak defendatzen dituzu. Alde izugarria dago EAJzale, ezker abertzalezale, PSOEzale izateaz…. edo talde hoien bozkatzaileak.
Lehenak ez dute ezer pentsatzen, beraientzako bere taldea egiten duena ondo dago.
Besteak aldiz, beraien idei ta talde hoiek jokatzen dutenen arabera erabakitzen dute bozka.
Hemen, jende mordo dago ezker abertzaleari bozka eman edo ematen dionak, gero ezker abertzaletik gustoko ez duena, arazo barik esaten duela. Zuk aldiz….. JELen ta kito.
EAJren idei nagusiak nireak egiten ditut. Baina norbanako bat naiz, ez ezerren ordezkari. Eta zale ala ez zale izan, arrazoi-argudioak dira kontuan hartu beharrekoak. Ezker abertzaleko akolitoentzat arrazoiek ez dute balio, balio du zeinek esaten dituen. Beti nagusien zerbitzari bipilak zarete, leninismoaren disziplina zurrunaren oinordekoak.
Niri iruditzen zait alderdi jeltzaleak gauza gehienak ondo egin dituela. Ezker abertzalekoek, ordea, pentsatzen duzue 800 pertsona erahiltzea ez zela injustoa izan. Ez al da horrela?
Bentazar, eta justoa al da presoen semealaba, guraso, senar-emazte eta lagunek pairatzen ari diren sufrikarioa? Min horren aurrean ez denean inolako sentiberatasunik erakusten eta presoei beraiena “injustoa” izan dela aitortu arte barruan jarraitzea merezi dutela dioenaren balio etikoak nahikoa zalantzagarriak dira. Hemen etika baino, politika eta ekonomia nagusi direnaren beste froga bistakoa. Espetxe-politikan inon baino gehiago.
Zalantzagarriak dira berarentzat etika eskatu eta besteari ukatu egiten diotenak, hain zuzen ere presoen aldeko eskubideak etikaren oinarriz eskatu eta presoek urratutako giza-eskubideen injustotasuna ez onartu beharra.
Harriturik irakurri ditut Espainiako espetxe politikaren zioak eta helburuak argi utzi dituzunean. Hori bera da nik ere pentsatu izan dudana, baina alderdi abertzale eta jende abertzalearen kontzientzian ez da horrela ikusi. Zezen itsuak bezala jokatu du, jo eta jo eriosuar, batere pentsatu gabe..
Eta Estatuko bi indar nagusiak ja, ja, ja, beren baitan, Ezker Abertzalea eta abertzalegoa bere osotasunean, poliki-poliki amildegi ertzera zihoala ikusiz.
Eta hori bai, presoak tinko, besoz beso, elkarri lotu –birtualki, jakina- eta eutsi, eutsi! elkarri animatuz, gure burua ehorzteko zuloa eginez.
Ganbaratxotik, eskerrik asko, han ederki azaltzeagatik bizi izan dugun zepoa. Oraindik inork gutxik ikusten du sufritu izan dugun tranpa mortala: espetxe politikaren lakioa.
Bentazar, bada diferentzia bat: Nik ez ditut etika-leziorik eman, eta are gutxiago etika-label edo ziurtagiririk banatu, berauek jarriz batzuekin edozein akordioetarako baldintza ezinbesteko eta beste batzuen giza eskubideen urraketekiko berriz malgu jokatuz (prakmatismoz, behar dan bezela, hori baita politikaren logika). Printzipio etikoak marra gorria badira, beti izan behar dira, kasu guztietan, bestela ez dira printzipioak. Horregatik, berriro diot, hemen interes politiko eta ekonomikoak gailentzen dira beti zoritxarrez etika hankaperatuz. Horixe da denon artean sakonetik hirauli beharko genukeen errealitate miserablea. Ondorengoek majo eskertuko ligukete.
Estatuak nola espetxe politika ibili duen jakitea eta zabaltzea nahi eta nahiezkoa da. Zergatik erabili duen estrategia hori ulertzea ezinbestekoa da.
Eta guzti hori jakin eta gogoetatu ondoren, jakinen dugu esku artean dugun arazo honi aterabidea ematen, presoen arazoari, alegia.
Ez gaitezen 30 urte iraunen duen zepoan eror. Ez gaitezen jarri diguten zepoan eror. Beldur berriz ere bide okerretik joanen garela. Madrilgo manifestazio hori bide okerraren seinale da.
Ene Ganbaratxo,
ETAk indarraren monopolioa eztabaidatu dio Eusko Jaurlaritza eta Estatu Espainolei. Horretarako erakunde armatu bat eta kaleetako borroka taldeak osatu ditu. Bere presoak gogorkeri dispositibo horien arduradunak dira. Ardura, noski, ez dute bakarrik hauek, baizik eta batez ere ezker abertzalearen estrategia politiko-militarra diseinatu dutenek.
Zeinek izorratu du elkar bizitza gure herri eta hirietan? Zeinek tapatu nahi izan du aurkariaren ahoa kale ertzeko eraso eta iseken bitartez? Oso gauza konkretoetaz hitzegiten ari naiz. ETAkoen 800dik gorako erahildakoak giro oso baten adierazpenik odoltsuena izan da. Eta guztiok afektatu gaitu, abertzale, ez abertzale eta bestelakorik baleude horiek ere bai. Etikoki herri hau izorratua izan da. Eta espainolek, gure herriaren kontrako ezker abertzalearen gogorkeri horrengatik, Euskal Herria ETA eta ezker abertzalearen astakerien erantzule bihurtu nahi du.
Beraz aditzera ematea guztiok bekatari garela ez du arazoa batere argitzen. Presoak hori dira estratega batzuk borroka irtenbide gabeko batean sartu dituelako. Eta estatuaren gaiztotasun eta estrategiaz bakarrik mintzatzea, presoak gartzelara abiarazi duen estrategia berdinari jarraipena ematea da. Onartu dezatela bere gogorkeria injustoa izan dela eta horrela ez bada ez aipatu mesedez etikarik.
Nik ez dut etika aipatzen. Nik ez dut balorazio etikorik eskatzen presoak hurbiltzeko edo hurkoarekin mintzatu edo akordio politikoak egiteko, edo “anaia-arreba” kontsideratzeko.. Zerorrek jartzen duzu etika batzuekin hitzegiteko baldintza ezinbestekotzat eta besteekin ez duzue halakorik eskatzen. Beraz, legea bezela, denotzako da berdina edo bestela ez da lege. Printzipioak kasu guztietarako balio eta aplikatzen ez badira printzipio izaera galdu eta beste zerbaitetan bihurtzen dira: aitzakia agian? Mesederik ez etikari, etika bera politika txikirako erabiltzen duenak.
Guztiok ez gara pekatari noski, baina gutako asko bai. Eta gainera pekatu-maila desberdinak daude eta egon dira. Eta gainera pekatze-maila horren banaketa, distribuzioa, aldatuz joan da denboran zehar. Ezker Abertzaleak handia izan du sasoi batzuetan, gutxiago bestetan, estatuak eta bera kudeatu dutenek ere ez txikia eta EAJ-k berea, agian txikiena, baina berea (Noiz edo noiz argitu beharko dira Xabier Arzallus-ek Txomin-ekin zertaz mintzatu ote zen bere garaian eta nola ez Atutxa jaunak Galindorekin izandakoak) . Ardura horiek ondo zehaztu ezean errealitatearen ikuspegi motza izango dugu eta arazoaren diagnosia partziala. Asunto oso txarra benetan EGIA ezagutu eta berriro ez errepikatzea nahi badugu. Hori bai errezena zera: bat edo batzuk plaza erdian erre eta gainontzekoak lasai lotara joatea pekatuz garbi. Laster Sanjuanak:”Lapurrak eta sorginak erre-erre, gariak eta artoak gorde-gorde”.
Demagun, egun, Kurduak hiltzeko turkiarrak erabiltzen dituzteten armen eta munizioen artean Euskal armak daudela. ( Kainoiak, tankeak, misilak…..)
Demagun, arma horiek egiten dituztenak diru publikoz lagundurik daudela, eta Euskal instituzioetatik etengabeko irudi-garbiketa egiten dietela.
Demagun, enpresa horien nagusi direnek eragindako heriotzetatik itzelezko onura ekonomiko pertsonalak ateratzen dituzten bitartean, jaun errespetagarri bezala saldu nahi dizkigutela gure instituzioek, desagertutako ETAri atentzio guztia emateko esijitzen diguten bitartean.
Demagun batzuen lotsagabekeriak, Bentazar, ez duela mugarik.
ETA amaitu da, Meteor misilari Industry 4.0 esaten diozuen bitartean.
Demaguntasunik gabe, Zet, ETA desagertu da eta bere 300 erahilketa oraindik argitu gabe dira.
ETA desagertu da baina bere herentzi ustel-pixua ezker abertzalearen bizkar zabalaren gainean kokatu da.
ETA ez zegoen bakarrik, gizaki sare talde zabal batek sustengatzen zituen ez bakarrik bere ekintzak, baizik eta oinezko lanak egiten zituela gure herrietan eta hirietan jendea mehatxuka eta behar zenean hostia pare bat emanez.
Hau izan da gure herriaren eguneroko ogia erakunde hiltzailearen itzala jausi den bitartean.
Noski zure kirako internazionalista-globalistentzat EAJ kapitalismo mundialaren erantzule da. Ba niretzat zuek zarete herri honetako aurpegi oker eta hiltzaile guztien iturria. Noski, normala da iraultza boltxebikearen ondorengoek ETAren hilketen zuritzen lanean ibiltzea. Beren funtzio naturala da.
Zeuk esan duzu Bentazar -Izan da- Demagunketarik gabe, Turkia eta Saudi Arabiak gizarajoak akabatzeko erabiltzen dituzten armak, zeure herri maiteko zeure jauntxo maiteek egiten dituzte, gaur, Bentazar, GAUR, euren, Euskaldun Euzkotarrenen poltsikoak ondo betetzeko.
Gaur.
Ez izan da-rik, eta ez demagun-ik
Besteei zerbait eskatu aurretik zuena garbitzen hasi.
Zer da kontua, hemen erahiltzea txarto dagoela eta kanpoan ondo? edo kanpoan erahiltzea txarto dagoela baina armak saltzetik aberastea ondo? azalduko al zenuke, mesedez? agian ez dut ikusten aldea eta zeure azalpenekin beste ikuspuntu bat ikas dezaket. Esango didazu…
Ene Zet, EAJk ez du montatu erakunde armatu bat, ez eta estorsionadore koadrilla bat eta ez du gure herri eta hirietan jendea entrenatu aurkari politikoa insultatzeko eta erasotzeko. EAJko taldeak ez dira urrutiko intxaurretara joan armak eta misilak erostera jendea hiltzeko. Eta gartzelan ez ditu 400dik gorako tipo batzuk jendea hiltzen eta bazterrak nahasten saiatu delako. Hori da egi biribila eta beste guztia zuek zuen krimenak zuritzeko erabiltzen duzuen hitzontzikeria.
Zuri urrutiko hilketak eta armen industria pito axola dizu eta balio dizu bakar bakarrik ezker abertzalearen papeleta zuritzeko. EAj ez da horren erantzule, zuk badakizu, baina bost axola dizu. Hiltzea zilegi zela iruditzen zaiona gezurra esatea oso debaldekoa zaio.
Saiatzen naiz bestearen azalean jartzen, baina zure alderdikeriak eta itsukeriak auzolotsa sentiarazten didate, Bentazar. Barrenak behar dira herri honetan elkarbizitza ETAk hautsi duela esateko, ETA 1958an jaio zela kontutan hartuta, frankismo betean. Hemen elkarbizitza desegin duena da herri okupatu bat garela, eta ez bazara ondorio horretara iristeko gai, ez dakit zertan ezberdintzen zaren espainiar konstituzionalistengandik.
Berdin dio zeri buruz idazten den. Eztabaidari taxuz eta behar den tokitik heldu beharrean, intoxikatzera mugatzen zara. Batzuetan iruditzen zait ni baino denbora gehiago igarotzen duzula ZuZeun. Zer zara, Sabin Etxeko liberaturen bat? Azkenengo saiakera bat egingo dut zuregana zuzentzen, ea kapaza zaren planteatzen ari naizen gaiaren inguruan hitz egiteko, eta ez zuri sudurraren puntan jartzen zaizunaz.
SAKABANAKETA POLITIKAREN INGURUAN IDATZI DUT.
SAKABANAKETA POLITIKAREN INGURUAN IDATZI DUT.
SAKABANAKETA POLITIKAREN INGURUAN IDATZI DUT.
SAKABANAKETA POLITIKAREN INGURUAN IDATZI DUT.
SAKABANAKETA POLITIKAREN INGURUAN IDATZI DUT.
Mintza gaitezen SAKABANAKETAZ. Bidenabar, zure alderdiko jendeak diseinatzen lagundu zuen SAKABANAKETA politikaz.
Ez da justua pertsona bat bere etxetik ehundaka kilometrora gatibu izatea. Ez delako justua bere familiarentzat, eta ez da bidezkoa familia eta lagunak zigortzea pertsona batek egindakoarengatik. 16 lagun hil dira errepideetan, eta beste asko zauritu. EZ DA BIDEZKOA. Sakabanaketa politika, esan dudan bezala (ez dakit nire idatziak irakurtzen dituzun edo zuzenean iruzkinak egitera jaisten zaren), presio politikorako erabiltzen duten tresna bat da, estrategia politiko-militar baten aurka ez, baizik eta proiektu politiko independentistaren aurka ezartzen da. Katalunia duzu adibide onena.
EAJ-k ez du sakabanaketa politika amaitzea defendatzen. Lotsagarria da, eta oso joko zikina; eta bai, elkarbizitza oztopatzen du.
Esan Bentazar, paladin jeltzale txit goren horrek: ze iritzi daukazu SAKABANAKETA POLITIKAREN INGURUAN?
Ene Beñat:
Ni euskal herri batean bizi naiz eta diktaduraren puska bat tokatu zait ere. Diktadura bukatu zen, hauteskunde libreak gertatu ziren, ezker abertzaleko kargu publikoak aukeratuak izan ziren, eta nire herrian, ordutik, bakea eta elkar bizitza puskatu dutenak ezker abertzaleko komisarioak eta sikario trop izan dira, beti ETAren metralleteroen oroimena gurera ekarriz heriotzezko mehatxu sinpatikoen bidez. Ez dut ikusi oraindik EAJko kide bat ere horrelako aktibitate salerosoetan sartuta. Hau ez da alderdikeria, egi hutsa baizik.
Zer gertatzen zaizue ezker abertzaleko akolitoei? Norbaitek kontra egiten dizuenean zergatik salatu behar duzue liberatua edo pagatua dagoela? Nik, nire ideiak ditut eta dohainki defendatzen ditut. Idealista izateko zuentzat pertsona batzuk hil eta gartzelan ETAko preso bezala egon behar ote da?
Sakabanaketa politika dago ETAk gartzela frontea eratu zuelako. ETAko presoak gartzelan erakundearen disziplina azpian egon dira eta gartzela barnean borrokarekin jarraitu dute. Estatuak bere neurriak hartu ditu ETAko presoak eratuak ez zitezen eta sabakanaketa horren ordaina da. Baina oraindik ETAko presoak presoen kolektiboaren disziplina azpian dira. Noiz arte jarraituko du gartzelan barneko borroka honek?
ETAko presoak ez dira oraindik bere militantziaren ondorioetaz askatu. Askatu presoak disziplina horietatik eta aukera izan dezatela beren biziarekin nahi dutena egiten, bestelako morrontzarik gabe.
“Estatuak bere neurriak hartu ditu ETAko presoak eratuak ez zitezen eta sabakanaketa horren ordaina da”. Beraz, ulertu behar dut: “Estatuak bere neurriak hartu ditu preso kataluniarrak antolatu ez zitezen, eta sakabanaketa horren ordaina da”.
Primeran, zure inguruan pentsatzen nuena ziurtatu didazu. Nahi duzuena da preso politikoek beren proiektu politikoari muzin egitea, eta prest zaudete sakabanaketa politika aplikatzeko horretarako beste tresna baten gisan. Justifikatzen ari zara ama bat bere semeak egindakoarengatik zigortzea, seme bat bere amak egindakoarengatik.
Zoazte antzarak perratzera zuek, zuen moral jesuita eta zuen zoru etiko hori. Segi espainolei zapatak milikatzen.
Kaixo Beñat,
Arrazoi osoa duzu, baina batzuetan, beroaldiak ezin izaten ditut gelditu
Barkatu mesedez, aurrerantzean saiatuko naiz gaiari soilik heltzen.
Segi ondo,
Ene Beñat:
Lehen gauza, ETAko presoak ez dira preso politikoak, terrorismo ekintzez gartzela jasaten ari diren presoak baizik. Ideia politikoengatik burutu dituzte ekintza horiek baina edozein herritan hiltzea, estorsionatzea ala bonbak ipintzea gauza guztiz gaitzesgarria da. Ezker abertzalearentzat heroiak dira eta herriarentzat kriminalak.
Bigarren puntua, sakabanaketa ez da zerutik erori den neurri bat, estatuak inposatu zuen ETAk gartzeletan borroka disziplina ezartzen zuelako. Zergatik ez du ETAk bere disziplina altxatzen gartzeletan? Orduan estatuak ez luke sakabanaketarako aitzaki batere izango. Baina, noski, presoak borrokan diren bitartean, etsaiari oso gaiztoa dela esatea piskat inkoherentea da.
Zuk ez duzu moral jesuitarik behar, ez baitituzu kontuan hartzen ETAko preso horiek egindako astakeriak. Hori guztia zuritzea oso moral berezikoa izatea da.
Oso kritikoa izan naiz ETAren jarduerarekin. Baina zurikeria gorroto dut gauza guztein gainteik. izan ere, mota guztietako biolentziaren kontra bere burua agertzen duten askok eta
askok, zoritxarrez, ez dute mantendu iritzi horri zegokion neutraltasuna, eta
azkenean, demokrazia baten barruan gaudelako atxakia dela medio, Estatuak
beretzat gordetzen duen biolentziarako monopolioa, nola edo hala, onartu egin
dute. Badirudi, hiltzea edo armada bat eraikitzea (edo bertako polizia), segun zein kasutan pekatu gorriadela; baina bestetan ez.
Bere burua moral osoaren ispilutzat dutenek esaten digute, ez dela bidezkoa,
zilegizkoak diren idealengatik biolentzia erabiltzea, langileek, esate baterako polizien jazarpenetik babesteko; alabaina, sarri askotan guztiz justifikagarriak ikusten dituzte,
armada erraldoi baten jarduerak eta hilketak, mendebaldeko gizarte kontsumistak
behar duen petrolioaren hornidura bermatuko badu, edo armagintzako enpresen mozkinak jasotzea, edo armak garraiatzea. Militante politiko baten
eskutan hain lardagarri egiten zaien pistola berbera ordenuaren zaindariaren
eskutan ikustea, ez dute biolentziaren adierazpentzat jotzen. Horientzat, biolentoak
sistemaren kontra altxatzen direnak dira edo jabego pribatuari eraso egiten dio-
tenak; ez, ordea, jabegoa edo ordenua mantentzeko antolatzen den biolentzian ari
direnak. Koldarrak dira kaputxadun militanteak; ez, ordea, goitik behera
mozorrotuta eta estalita dagoen ertzaina edo geo-a.
Gauza bat da, egoerari begira estrategikoki edo politikoki armak erabiltzea (eta batez ere ze modutan eta zeinen aurka) komenigarria den ala ez eztabaidatzea, eta bestea, moraltasunari dagokiona mahai gainean jartzea. Kapitalak ez du moralik, estatu arrazoiak ere ez.
Ene Bikila:
Ez gara arazo abstraktu batetaz hitz egiten ari eta ezta langile txintxo eta polizi gaiztoen arteko pelikula batean. Ezker Abertzaleak “sufrimentuaren sozialiazioa”ren teoria polita praktikan jarri zuen eta hemen guzti guztiek izan genuen aukera hitz horien testingantza ikusi ala jasateko. Indarraren monopolioa eztabaidatzea estatuari eta jaurlaritzari zer esan nahi zuen? Ba oinezkoak, dendariak, jende xinplea eta bestelakoak ere ahostiatzeko monopolioa ezker abertzaleko akolitoek zutela.
Idealismoa eta militantzia politikoa aberrazio gordinenen estaldura izan daitekeela erakutsi ziguten ETAk eta ezker abertzaleak. Sistemaren kontra altxatzea sistema baina okerragoa izateko baimena ematen ziela delako horiei. Eta geo eta ertzaintzako enkaputxatuak baina askosaz zitalagoak izan zitezkeela kapusai palestinoz mozorrotutako ezker abertzaleko gaztetxo fanatizatuak.
Noski, Bikila, zuk ez duzu moralean sinesten eta horregatik hilketa politikoa ametitzen duzu segun zein kasutan. Filosofia xelebre horri esker ETAk 800dik gorako hildako eragin zituen.
Mila esker Bikila, buruan nuena horren argi azaltzeagatik. Plazerra izan da iruzkin hau irakurtzea.
Bentazar! Arren.
Nondik ateratzen duzu ez dudala moralik? Jakina baitez. Eta nire kode morala dudalako, aldez edo moldez aritu naiz bizitza oso injustiziren aurkako borrokan. Alabaina, Ekaitz Aroa, nire nobelatxoan diodan bezala. “ Nire uste apalean ez dago etika edo printzipio moral abstrakturik, edozein egoera eta zirkunstantzietan balio digunik; bai ordea, oinarrizko printzipio batzuk, oso kontutan izan behar ditugunak. Alegia, gerra Garain ere ezin dela edonola edo edozein pertsona il, eta errugabeak ezin diela zeharkako kaltetzat hartu. Ea ankerkeria, tortura eta erruki-eza arbuiagarriak direla datozen lekutik datozela ere. Hots , poema hark zioen bezala, helmugak eta bideak uztartu behar dira”.
“Ez erakutsi bakarrik helburuak,
erakutsi bideak ere,
helburuak eta bideak lotuta daudenez gero,
elkarrekin aldarazten dira;
norabide berriak
helburu berriak erakusten baititu”
(Poeta Ferdinan Lasalle da, sozialista Alemianiarra)
Kontua da ere, norbaitek esan zuen bezala, bada zanpatuen eta zanpatzaileen arteko diferentzia morala. Ez hil! Dio kristau dotrinak. Ai ama!!
Ertzainak torturatu egin du, frogak hor daude, esango dute bizitzak salbatzeko egin zutela. Beste poliziek, eta munduan zehar demokrazia ezarri nahi duten horik zer esanik ez (begiratu zen egin zuten Irakeko presondegiotan). Bilboko portuko zuzendariari ez zaio jaramonik bere portuetan garraitzen dena nora doan, legala den bitartean. Eta arma fabriketako zenbait akzionista txit katoliko eta euskaldunak onartuko duete beren dibidenduek odolez buztita daudela?
Rediez. Moralaren inguruko eztabaida hau zurikeriaz betea dago, eta ez dut besango, bekatu horretarik libre nagoenik.
Ez horixe!
Se akabo.
Barka. Ni heriotzaren zigorraren aurka nago
Ene Bikila:
Ze demontreko aitasantuk esaten du zeintzuk diren zapalduak eta zapaltzaileak eta horren kontura moral bat ala bestea ezarri behar ote den? Morala ala etika zer edo zer badira edozer politikaren aurretik jarri behar diren arau batzuk dira, arau unibertsalak eta eternalak, gaurko eta etzirako balio behar dutenak. Eta herri honetan gogorkeria oso gauza konkretua izan da eta bere eragile politiko zein faktikoak gure artean bizi dira eta 800dik gorako erahilketak zuritu nahi dituzte.
Nire interbentzioaren lehen arira bueltatuko naiz: 2006an ezker abertzaleak presoen arazoa garbitzeko aukera ezinobea izan zuen eta alferrik galtzen utzi zuen pentsatzen zuelako gogorkerizko bidetatik berriz ere lortu zezakeela bertan betirako galdu zuena. Estratega miope horiek oraindik dira ezker abertzaleko zuzendaritzan eta inork ez die aurpegiratzen presoen egoeran izan dute itzelezko ardura. Ezker abertzaleak aukera bat baino gehiago izan du arazo hau bideratzeko. Eta orain betiko diskurtso kulpabilizadorearekin jarraitu nahi du bere presoek eskuak garbi izango balituzte bezala. Ez jauna, ez da batere etikoa egindako gaitz injusto hori ez ametitzea baina estatua oso zapaltzailea dela esatea.
Euskal presoek onartu egin dute egin dutena. Onartu egin dituzte eta bere gain hartu dituzte egindakoak. Jakinean izan dira beti-beti zigortuak izan zitezkeela, heriotza-zigorreraino (portzierto EGIA ezkutuaren beste zati bat: zenbat exekuzio extrajudizial izan dira tiroketa edo dana dalakoen atzean? Jakitea komeni zaiguna berriro errepika ez dadin). ETArenak salatuak daude makina bat bider, makina bat eratara eta makina bat lekutan, Zuzeun ere bai. ETAko presoek beste edozein preso klasek baino askosaz ere zigor-maila handiagoa jasaten ari dira. Egindako kaltea/kartzela urte proportzioa begiratzea baino ez da, euren senide kulpagabeak tartean. Beraz, zergatik insistentzia hori presoak barruan egon daitezen juzgu moral, etiko, erligiosoa egin arte? Zergatik sufrikarioarekin jarraitu umillazioa lortu arte? Baldin eta ez bada horiek barruan egotea baten batzueri baliagarri zaiela. Hain zuzen borroka armatua baliagarri izan zaien bezela hainbat urtetan. Arerio politikoa erasotzeko agian? Aurrekoaren proiektu politikoa kakazteko akaso? Norbere bozkak bestearenera joango direnaren izua igual? Komodin paregabea. Gatazka, nahasmena, haserrea, herra, gorrotoa ereiteko substratua behar dela alegia. Zertarako? Etekin politiko eta elektoralak lortzeko. Koherentzia eta zintzotasun handikoa bai: lezio etikoak eman aurrekoari nazkatzeraino, segidan biolentzia bera lotsagabeki erabiltzeko norbere interes politiko-elektoralak hobetzeko. Horra beste datu bat ulertzeko zergatik luzatu den hainbeste ziklo armatua Euskal Herrian. Ezker Abertzalea aitortzen dihardu berea. Zain nago beste eragileek noiz hasiko ote diren dagokien hustuketa egiten. Besteak beste biolentzia plolitikoaren erabilpen alderdikoi pat”etikoa”.
Ene Ganbaratxo:
Oraindik 300dik gorako heriotz gelditu dira erreduntzaren jakintzarik gabe. Beraz ez da egia presoek egin dutena ametitu dutela. Eta generikoki esatea egin dutena egin dutela ez du ezertarako balio ezta ere baldin eta ez badute ametitzen egin zutena injustoa zela. Ikuspegi juridikoaren aldetik, lege espainolak sartu ditu gartzelan ETAko presoak. Eta tribunal espainolek erabakitzen dute lege horren kudeaketa. Bata eta bestea batera doaz. Bestalde, presoak erakundearen disziplinaren azpian dira eta hartu behar dituzten erabaki pertsonalak kolektibo batek erabakitzen ditu. Hori ez al da injustoa?
Ziklo armatua luzatu da ETAren borondate hutsez. 2006an ETAk presoen egoera erabat aldatzeko aukera izan zuen eta ez zuen nahi izan eta hiltzen jarraitu zuen. Akordio politiko bat zuen eskuetan eta ihes egiten utzi zuen. Hori bai, presoak etengabeko matraka izan dira ezker abertzalearen estrategian eta etengabeki egin dira bere aldeko manifak, bere egoera hobetzeko deusik balio ez dutenak baina bai ezker abertzalearen muskulo herritarra erakusteko. Ezker abertzaleak berea aitortzen du eta berea oso polita dela esaten du. Behar da lotsagabekeria hori egiteko.
Non dago Covite-ren 300-eko zerrenda hori Bentazar maitea? Inon ez da ageri. PPren bozeramaile dirudizu aspaldintxoan. Eskerrak EAJko jendea beste jite batean dagoen. Eskuz esku izango gara GEDren ekimenean, nahiz eta Alderdiaren buruzagiei grazia asko ez egin.
Alferriz zabiltza lagun. Denbora kontra duzu. Hobe esanda: denborak lagunduko dizu bai zuri eta bai Bizkaiko burukideei abertzaleon arteko aliantzari bai esateko. PP-Ciudadanos bikotea Euskal Herria zapaltzera datoz are eta indar gehiagorekin. Espainia amildegian dago eta baliabide guzti-guztiak beharko ditu etxe higatuari eusteko. Kupoarenak egin du. Eta zer dan politika, EAJ burukide horiek etorriko zaizkigu laguntza eskean. Aberria (sic) arriskuan dela-ta ikurrina astinduko dute sutsu.
Bide batez beste inkoherentzia batez ohartu ote zaren: ideologia ezkerzalea salatu ohi duzu euskaldunak zatitu baino ez dituelako egiten. Zu berriz etengabe abertzaleon arteko arrakala handitzen saiatzen ari zara lotsagabe. Bai Zuzeu-ko zure iruzkin gehienekin eta nola ez bultzatzen duzu(e)n gizarte eredu “injustoarekin”, non aberatsen eta txiroen arteko tartea gero eta handiagoa den. Raxoi euforiko jarri duzue, antieuskaldunen buruzagia. Bejondeiela Bizkaiko burukideei.
Eskerrik asko PPkoa naizela esateagatik. Azkenean, zure argudioaren ezintasunean, azken kakatxo hori bota behar didazu. Argitu gabeko hilketak badirela zuk badakizu, beraz nahiko lotsagabea iruditzen zait zure aldetik horrelako gauza bat ukatzea PPkoek esaten dutena dela esanda. Batzutan PPkoek ere egia esaten dute, eta zuk ere bai, Ganbaratxo. Egia ez da inongo sigla ala joeraren monopolioa.
GED ekimenak izan duen arrakasta eskaxa ikusita nik uste dut botazio horietan ez duela parterik hartzen ezta ezker abertzalekoen hauteslego guztia ere. Frakaso bat da eta argi dago. EAJko oinezkoak, nik barne, kasu gutxi egiten diegu ezker abertzaletik datozen tentelkeri horiei.
Euskal Herriko benetako zapaltzaileak 800dik gorako hilketa kopurua historia harro baten ikurra duten horiek direla uste dut. Herrieta eta hirietan erein den mina eta gorrotoa ez da joango PP eta Ciudadanos datozela esateagatik. Espainian iraultza egieko txoratzen zarete hori baita zuen helburua, iraultza espainol bat ezker espainolaren eskutik eta Euskal Herria fronte bat dela. Euskal herritarrak potrotaraino dituzue trikimailu horietaz eta ez dut uste gure herria xarma horien sareetan eroriko denik. GED botazioak ikustea besterik ez dago.
EAJko burukideek ez dute anai faltsuen laguntza maltzurraren beharrik. Abertzaleen arteko arrakala ezker abertzalearen zekenkeri dohakabea izan da, eta oraindik ez dut nire herrian ezker abertzaleko mandatari bat ere ikusi esanez, “oso gaizki egin genuen zuek mehatxatzean, zuen kotxeak erretzean, zuen karguak insultatu eta erasotzean, zuen afiliatuak lotsagarri jartzean, etsai politikoa gupidagabeki persegitzean….” Horren izpirik ez dut ikusi. Horrek zatitu du gure herria eta hitz politak eta pankarta ederrek ez dute jendea gehiago engainatuko.
Aberatsen eta txiroen arteko zera hori zuentzat etengabeko aitzaki eder bat da zatiketa ereiteko eta elkar bizitza zapuzteko. EAJk euskal herritarren alde paktatu du eta hori edozeinek ikusten du, Euskal herriko benetako etsaiak aparte.
Ez dut esan PPkoa zeranik, bozeramailea dirudizula besterik ez dut esan. Covite eta PP direlako argitu gabeko 300 hilketa horiek etengabe aipatzen dituztenak (zerrenda hori inork ez du ikusi oraindik, esaidazu non dagoen irrikitan nago-ta. Guztiak noski ETAk eragindakoak izango dira ala? Txikiaren ETAk, Txominenak, Mario-renak, Pertur-enak, Yoyes-enak, Argalarenak, Artapalorenak,…. eragindakoak..Horiek den-denak ikertuak izan dira, eta hiltzailea bilatzeko ahaleginak egin dira. Eta azkeneko ETAk, “Txekorra”-renak bere gain hartu ditu, den-denak. Eta beste hilketak? Ikertu ere egin ez direnak? Inork bere gain hartu ez dituenak? Artxibatuta ahazturan daudenak? Hor bai dela demaseko injustizia). Era berean PP eta orain Ciudadanos dira presoak urrutiratzearen alde dauden bakarrak, eta zuri egia esan ez dizut behin ere irakurri hurbiltzea ongi ikusiko zenukenik, sikeran senide errugabeen sufrikarioa xamurtzeko. Beraz, antieuskaldunen argudioak darabilzkizu beste abertzaleen aurka. Bai, arraroak, ezkerzaleak, baina abertzaleak inori baimenik eskatu gabe. Bakerik nahi izan ez dutenen argudioak erabiltzeaz gain, euskaldunak zatitu, sakabanatzen ari zara politika txikiarekin. Berriro dinot, gainantzezpena (sobreaktuazioa) nabari zaizu. Hori ez dator bat ustez desio duzun euskaldunon batasun trinko horrekin. (portzierto zer esan du Rivera jaunak oraintxuan espainolen inguruan?: denak espainolak nahi dituela, ez ezker, ez eskuin, ez ustel, ez zintzo, ez txiro, ez aberats,…denak espainolak, zatiketarik gabe, Primo de Riverak berbiztua. Guk ez dugu nahi holakorik ezta?Ala bai?).
100.000 lagun benetako auzolanean elkartuko gara laster kate erraldoia osatzeko. Eskuz-esku Euskal Herri anitza eta askea aldarrikatzeko. Ahazturarik gabe baina aurrera begira. Akatsak onartuz eta hurkoa errespetatuz. Alderdikeriak eta beldurrak uxatuz. Itzulerarik gabeko gainbeheran dagoen Espainiari erakutsiz hemen Herri bat badela. Jendea aktibatu eta ilusioa piztuz. Eta asko, piloa, EAJren bozka-emaileak izango dira. Biba zuek!!
Ene Ganbaratxo, PPko bozeramaileek PPkoak izaten dira beraz ez etorri esanahiak kiribiltzen. Eztabaida batean horrelakoekin jokatzea aberrazio hutsa iruditzen zait eta norbait, ni kasu honetan, seinalatzeko bide maltzurra. Horrelakoetan PPkoetaz gupidatzen naiz eta gogoan dut nola bere afiliatuek sofritu behar izan zuten ezker abertzalearen segakada eta akosoa. Espainolistak badira pertsonak dira era berean. Eta beraiek gainera diote zuek sabinianoak zaretela! Ba horretan ez naiz batere ados PProekin.
Berriz diotsut, ETAko hildako ez argituak badira eta hor dira tartean familiar pila oraindik bere familia kidearen hiltzailea jakin ez dakiena. Hori injustizia latza iruditzen zait, besterik gabe, nahiz eta kasu hau zuk ere kiribildu nahi zian Covite eta PProen izen magiko-malditoak aipatuz.
Barkatuko didazu presoetaz sekula ezer esan ez dudalako, baina eske sinpatikoarena egitea ezker abertzalearen baremo ideologikoak igaro al izateko gehiegizkoa iruditzen zait. Zuri ez dizut oraindik entzun presoek eragindako hildako andanaren zerrenda gaizki dagoenik, eta ez dizut eskatzen badakidalako beste erantzun kiribildu batekin erantzungo zenidala, ezer argitu gabe. Baina nire iritzia esango dizut, nik nahi dut edozeinen sufrimentua, presoena barne, alik eta lasterren amaitzea gure herria bake eta elkar bizitzan hasi dadin behingoz.
PProek eta Ciudadanosekoek pentsatzen dute zuek abertzale erradikalak zaretela eta nik ez dut horrelakorik pentsatzen, alderantziz baizik, nik pentsatzen dut ezker abertzalea ez dela abertzalea eta abertzaletasunarentzat eta gure herriarentzat kaltea besterik ez duela ekarri. Eta errepikatuko dizut lerraketa jokutxo hori eztabaida zintzo baten kontrakoa da. Horiek dira modu maltzurrak, arrazoitzearen kontrakoak, eta niri oso gaizki iruditzen zaizkit.
Bakerik nahi ez dutenen argudioak? Mesedez, orain ez etorri horrekin, bakerik nahi ez dutenak 800dik gorako hilketa eragin dutenak dira. Baina horiek orain bakezale bihurtu zaizkigu. Gezurretan ibiltzea txantxa besterik ez da heriotza justifikatze duenarentzat. Zuek noski oso pozik zarete espainol ezkertiar batek esaten badu zuek ezkertiar radikalak zaretela. Homologazio ogi pusketa ustel horretan zabiltzate euskaldun benetakoa izateaz lotsaturik zabiltzatelako.
GED delakoaren kontsultak eta montajeak oso pozgarriak izan daitezke folklore politikoaren baitan baina eraginkortasunik duten ez dut uste, akaso ezker abertzaleko jendearen martxa gogoa asetzeko ez bada. Erlijioaren ordezkapen pobre bat iruditzen zait maskarada hori guztia, benetan, eta abertzale bezala lotsagarria zenbateraino milakoen inozokeriaz profitatzen diren ezker abertzalearen aparailuak.
Hemen herri bat bada horrelakoen beharrik batere gabe. Ni oso pozik nago eskua ez emanez nire herrian hain sinpatikoki jipoitu gaituztenei.