Bikote harremanak eta burokrazia II
Ezkontza zibila
Egungo araudiaren arabera, ezkontza bi pertsonaren legezko batasun edo negozio juridiko gisa defini dezakegu, komunitate komun osoa eta publikoa sortzeko helburuarekin. Espainiako Kode Zibilaren erreforma onartu zuen 13/2005 Legea indarrean sartu ondoren, aurreko definizioa zabaldu egin zen, “Sexu bereko edo desberdineko bi pertsonaren” arteko lotura egon daitekeela gaineratuz.
Nola eratzen den ezkontza zibila eta zein diren haren betekizunak
Ezkontza zibilaren betekizunen arauketa Kode Zibilaren IV. tituluko II. kapituluan dago. 44. artikulutik aurrera, adostasunari buruzko betekizunak eta betekizun formalak bereizten dira. Lehenengoei dagokienez, ideia nagusia “su matrimonium facit” irudia da, beharrezko ekintza gisa. Izan ere, gaur egun bistakoa denez, adostasunik gabe ezkontza bideraezina litzateke. 45. artikuluak honela dio: “Ez dago ezkontzarik ezkontza-baimenik gabe”.
Bestalde, Kode Zibilaren 46 eta 48. artikuluak erreferentziatzat hartuta, ezin izango dira ezkondu emantzipatu gabeko adingabeak eta ezkontza-loturarekin lotuta daudenak; azken horretatik ondorioztatzen da Espainiako poligamiaren debekua. Era berean, ezin dira ezkondu odol-ahaidetasun edo adopzio bidezko zuzeneko lerroan dauden ahaideak, ezta hirugarren mailara arteko odol-ahaidetasunezko albokoak ere — lehengusu-lehengusinak —, ezta ezkontidearen heriotzan egile edo sopikun gisa kondenatutakoak ere.
Bi kideek esanbidezko adostasuna eman ondoren, ezkontzak ondore zibilak izango ditu ezkontza egiten den unetik. Hala ere, nahitaezkoa da inskripzioa dagokion Erregistro Zibilean egitea; bestela, ez du baliozkotasunik izango. Ezinbesteko baldintza da, halaber, bi ezkontideak bizi izatea eurek horretarako ezarritako egoitza edo leku berean; ohiko bizilekua ezin da desberdina izan.
Gaur egun, hiru erregimen ekonomiko mota aurki ditzakegu ezkontza-batasun batean. Lehena irabazpidezko gizartea da, eta, zalantzarik gabe, denetan ezagunena da.
…
Irakurri artikulua osorik kaixomaitia.eus-en blogean.