Baserri giroan harreman homosexual baten istorio dramatikoa, euskaraz. Hori eskaintzen du 2009an Roberto Castón-ek zuzendutako”Ander” filmak. Hala ere, gutxiago hitz egin da filmaz haren inguruko kontuez baino. Zuzendaria nahiz kritikariak atsekabetuta daude gertatzen ari denarekin.

Nazioartean sari mordoa irabazi baditu ere, Euskal Herrian eta Espainian non estreinatu ezin du aurkitu. Roberto Castón zuzendariak argi hitz egin zuen elkarrizketa batean: “Banatzaileak filma bahitu du”. Zine aretoak ez daude onenetan eta baserria, amodioa, homosexualitatea eta euskara biltzen dituen filmak ez dio abantailarik eskaintzen. Prentsan ere oihartzuna izan du egora honek, Mikel Insausti zine kritikariak “kafkiartzat” jo du egoera eta El País-en zentsuraz hitz egin da.

Hau gutxi ez eta joan zen astean argitaratu zen auzi ilun bati lotu zaio “Ander”. Aurreko legegintzaldian desbideratutako diru publikotik jaso omen zuen finantziazioa filmeak, 330.000 euro. Uste hau erdi ustel izan badaiteke ere, zipriztinduta atera da “Ander”.

Berri txarrak dira bata bestearen atzetik. Baina, hala ere, erne! Bada albiste oso onik zinema zale euskaldunentzat. Sarean eskegita dago “Ander” beste hamaika  euskal filmerekin batera. Buruko minak ez dizkio aldenduko honek zuzendariari, baina, aspalditik “Ander” ikusi nahi zuenak edo notizia txarren kontuak kuriositatea piztu dionak eskura du. Zer hobeagorik Anderrentzat filma ikustea baino?