Erekzioaren disfuntzioa tratatzeko medikamentuak

2020-07-10 09:54
kaixomaitia.eus
- Kultura

Erekzioaren disfuntzioa tratatzeko medikamentuak –

Erekzio-disfuntzioa sexu-arazo ohikoenetako bat da, eta, horren ondorioz, gizonezko genitalak dituzten gizon edo pertsona ez-bitarrek medikuarengana jotzen dute. Oro har, honela definitzen da: zakila sexu-jarduera gauzatzeko behar bezain tente mantentzeko ezintasuna. Nahiz eta ohikoa izan gizonek inoiz erekziorik ez lortzea, mediku batek kontsultatu eta tratatu behar du disfuntzio luze bat, eta pazienteak harekin hitz egin behar du argi eta garbi, taburik gabe, hain errepikakorra den gai horri buruz.

Egoeraren arrazoiak identifikatzea ezinbestekoa da problematika ikuspuntu globaletik ulertzeko. Diagnostiko egokia egin behar da, kasua testuingurutik bereizi gabe. Eta, alde horretatik, ez da tratatu behar arazo fisiko edo psikologiko bereizi gisa. Azkenik, kausak eta diagnostikoa zehaztu ondoren, disfuntzioa tratatzeko modu desberdinak ditugu: terapia psikologikoa, ariketa fisikoa, kirurgia eta inplanteak eta farmakoterapia. Baina gaur azken hauetan zentratuko gara.

Ezer baino lehen, jakin behar dugu oso garrantzitsua dela medikuarengana joan eta honi azaltzea aurretik gaixotasunik dagoen eta zer botika hartzen ari garen. Horri eta disfuntzioaren larritasunari erreparatuta, disfuntzioari heltzeko hainbat modu daude.

Aho-medikazioa, erekzioaren disfuntziorako

Ahotik ematen diren farmakoak oso eraginkorrak dira kasu askotan. Honako hauei buruz ari gara:

– Viagra (Sildenafil)

– Cialis, Adcirca (Tadalafilo)

– Levitra, Staxyn (Vardenafil)

– Stendra (Avanafil)

1998an sortua, Sildenafila (Viagra) sexu-jarduera baino ordubete lehenago hartu behar da gutxi gorabehera. Oxido nitrikoaren efektua igotzen du, estimulazioan muskulu sexualak lasaitzen dituen konbinazio kimiko naturala. Horrek odol-irrigazioa areagotzen eta sexu-estimuluari erantzuten laguntzen du.

Viagrak estimulazio sexualarekiko erantzuna hobetzen badu ere, ez du erekzio automatikorik sortzen, injekzioen kasuan bezala. Ez du kitzikapenik eragiten, hau da, ez du afrodisiako batek bezala jokatzen. Gomendatutako dosia 50 mg-koa da, baina 25 eta 100 mg artekoa izan daiteke, pazientearen arabera. Egunean ez da dosi bat baino gehiago kontsumitu behar. Medikuak zehaztuko ditu tratamenduaren kopurua eta iraupena, kasuaren arabera.

Tadalafiloari, bardenafilari eta Avanafilari dagokienez, Sildenafilen antzera jokatzen duten sendagai berritzaileak dira, gorputz-adarraren odol irrigazioa areagotuz. Avanafilak, adibidez, burmuinean eta nerbio-sisteman eragiten du erekzioa sortzeko.

Hala ere, komeni da zenbait arrisku antzematea. Bihotzeko zailtasunak arintzeko nitratoekin farmakoak hartzen dituzten gizonek, hala nola nitroglizerinak, isosorbidaren mononitratoak edo isosorbidaren dinitratoak, ez dute fosfodiesterasaren inhibitzailerik hartu behar (sildenafilo, vardenafilo edo tadalafilo). Bi medikamentu horiek konbinatuz gero, tentsio arteriala bat-batean eror daiteke.

Era berean, ez dira farmako egokiak paziente hipotentsoentzat, gaixotasuna edo bihotz-gutxiegitasuna dutenentzat, dakarten arriskuagatik, ezta paziente diabetikoentzat edo prostatako kirurgia baten ondoren ere, eraginkorrak ez direlako. Kasu guztietan, pazienteak buruko, urdaileko, bizkarreko, ikusmen-alterazioko edo sudur-kongestioko mina izan dezake.