Zer da feminismo erradikala?
Zer da feminismo erradikala? –
Kezkaz ikusten dugu askotan sexu eta genero kontzeptuak sinonimoak balira bezala erabiltzen eta trukatzen direla egunerokoan, komunikabideetan besteak beste, pandemiari buruz ari garela, indarkeria matxistari buruz ari garela, trans legeen inguruan ari garela… Baina bi kontzeptu ezberdin dira, horregatik ezin dira nahastu.
Letra hauetan oinarrizko zenbait kontzeptu argitzen saiatzea, eta horien inguruko feminismoaren eta transgenerismoaren ikuspuntu eta oinarriak alderatzea da gure asmoa.
Beharrezkoa da Feminismo erradikala zer den azaltzea, azaletik bada ere. Erradikala deritzo, teoria feminista hau emakumeen opresio edo zapalkuntza sistemaren sustraietara doalako.
Eta zein da zapalkuntzaren erro hori? Sexua, hain zuzen ere, sexuari lotzen baitzaizkio genero estereotipo, ezaugarri eta baldintza sozialak.
Sexua errealitate biologikoa da, beraz, adiera biologikoa du: Genitalitatea, ugaltze-aparatua, prozesu hormonalak, sexu bakoitzeko gaixotasun espezifikoak, sexuaren araberako patologia bereizgarrien azerketak eta abar.
Generoa, berriz, sexu bakoitzari ezartzen zaion eraikuntza soziala da, emakumeak zapaltzeko erabiltzen den tresna, alegia. Besteak beste, sozialki eta kulturalki eraikitako rolak, portaerak, jarduerak, atribuzioak eta estereotipoak dira.
Genero ezarpenik gabe, aske izango ginateke denok, emakumezkoak zein gizonezkoak, norberaren ezaugarri biologikoak edozein izanda ere, nahi genituzkeen izaera, gustuak, ikasketak, jolasak edo jantziak izateko eta garatzeko libre. Hori da, hain zuzen ere, feminismoaren borroka.
Beraz, sexismoarekin eta emakumeen zapalketa patriarkalarekin bukatzeko, generoaren abolizioa ezinbestekoa da, generoa deuseztatu behar dugu, alegia. Beraz, feminismoa, abizenik gabeko feminismoa, abolizionista da.
Esanahiari dagokionez, feminismoaren ikuspuntutik, generoa sexu bakoitzari ezarritako estereotipo eta rolen multzoa da. Horietan oinarrituta, modu bereizgarrian sozalizatzen eta hezten gara (eta gaituzte), baita modu inontzientean ere. Sexu bakoitzeko norbanakoek euren nortasuna garatzen duten moduan ere eragiten du generoak.
Transegerismoaren ikuspuntutik, berriz, generoa identitate gisa ulertzen da. Norberaren barne bizipena da eta pertsona bakoitzak sakon sentitzen du modu desberdinetan. Hori dela eta, genero anitzak daudela defendatzen dute: gender fluids, ez binarioa, emakumea, gizona, ageneroa…
Funtzioari dagokionez, feminismoaren azterketan, generoak sexu bien arteko ezberdintasun sozial, politiko, ekonomiko, kulturaletan eta abar nola eragiten duen aztertzen du, nola eragiten duen ezberditasun horien sorreran, erreprodukzioan eta betikotzean.
Transgenerismoaren ikuspuntutik, berriz, generoaren funtzioa norberaren nortasuna osatzea eta berrestea da. Hortaz, generoa naturalizatu egiten da, emakumeen eta gizonen arteko ezberdintasunak, sozialak eta kulturalak direla ulertu beharrean (eta beraz, deusezteko modukoak), generoa esentziala dela ulertzen dute, hau da, arima femenino eta maskulinoak daudela, gizona eta emakumea izateko berezko modu naturalak badirela eta gorputz erratuan jaiotzea posiblea dela. Hau da, norberaren jaiotzatiko esentzia maskulinoa edo femeninoa (edo ez binarioa eta abar) ez datorrela bat norberaren gorputzaren ezaugarri biologikoekin.
Ikerketari dagokioez, feminismoak generoa sexismoa iraunarazteko tresna gisa ulertzen du. Ez dago mutilen eta nesken gauzarik, horiek uste sozial eta kulturalak dira. Sexuak berez ez ditu definitzen izaerak, janzkerak edo jokamoldeak, eta horiek guztiek ez dute zehazten zer garen, edota zein de gure sexua, nahiz eta gizartea sexuan oinarritu, izaera, janzkera edota jokamolde zehatzak inposatzeko, generoaren bidez, hain zuzen ere.
Transgenerismoa, berriz, identifikatu egiten da generoaren azaleko alderdiarekin (estereotipoak eta rol sozialak) eta nolakoak garen zehazten du, Gizonen eta emakumeen gauzak daudela ulertzen du, eta beraz, batzuekin edo besteekin identifikatzeak zure sexua zehazten du, emakumea edo gizona zaren determinatzen du.
Kontzeptu hauetan guztietan (feminismo erradikala, sexua, generoa eta abar) gehiago jakin edo argitu nahi baduzue, galdetu beldurrik gabe, gustura argituko ditugu zuen zalantzak.
Zer da feminismo erradikala?
Zer da feminismo erradikala?
Ze politaaaaa! Beste erlijio berri bat. Bere katixima ta guzti du bere galdera eta erantzun kanonikoekin. Ea zenbat inozo harrapatzen duen…
Behi batec eta cecen batec cumea eduquitzen dutenean, chahala deitzen deraucogu creaturari. Guerorat batzuc, eme ez direnac, sacrificatu eguiten dira behin haciz gueroz. Emeac behi bilhacatzen dira cume guehiago eduqui ditzagun, eta honequin batera esnea producitzen dute.
Beraz, zuen iritziz, bere burua emakumetzat duten arrak edo gizontzat duten emeak oker daude? Nahastuta? Engainatuta?
“Ez dago mutilen eta nesken gauzarik, horiek uste sozial eta kulturalak dira”.
Ados nago esaten duzuenean ez dagoela “mutilen eta nesken gauzarik”. Harrigarria da, baita beldurgarria ere, gaur egun, queer eta posmodernisten eskutik, eskoletan zabaltzen ari diren materialek eta protokoloek nolako gauzak esaten dituzten. Paradoxikoa, hain abangoardiakoak eta hain tradizionalistak.
Bestalde, Radfemak “erradikalki” ukatzen du (ez zen besterik espero) gizon-emakumeen artean ezberdintasun biologiko-ebolutiborik existitzen denik. Batere ez.
Jakina, radfemek ezberdintasun fisikoak daudela onartzen dute, begibistakoa baita; ordea, portaera, nahikeria, gaitasun eta abarrei dagokienez, erabat ukatzen dute jaiotzezko ezberdintasunik egon daitekeenik eta halako hipotesiekin lan egitea aurreritzi misoginotzat salatzen.
Aurkakotasun “erradikal” horretan, eztabaida akademiko eta zientifiko sanoa zentsuratzera ere iritsi izan dira feministak… edo, barkatu, feminista batzuk.
Matematika aldizkari batek gizon-emakumeen bariabilitate estatistikoari buruzko artikulu bat ezabatu zuen, zekartzan ondorioak matxistak omen zirelako. To eta no.
https://disidentia.com/matematicas-de-genero/
https://en.wikipedia.org/wiki/Variability_hypothesis
Beraz, puritanismo distopiko eta kafkianoa Radfemaren aldetik ERE etorri da.
Ongi izan.
“Generoa, berriz, sexu bakoitzari ezartzen zaion eraikuntza soziala da, emakumeak zapaltzeko erabiltzen den tresna, alegia. Besteak beste, sozialki eta kulturalki eraikitako rolak, portaerak, jarduerak, atribuzioak eta estereotipoak dira.”
Faktore biologikoak generoan du eragina. Adibidez:
Ama izateak zaintzarako grina pizten du (haurra ahula denez, babesa eta jana behar du)..
Gizona emakumea baino indartsuagoa izateak (fisikoki) eta testosterona gehio izateak bere burua arriskuan jartzeko portaera areagotzen du (borroka, lan arriskutsuak egitea…)
Psikologia eboluzionistak eta etologiak errealitate hori hezurmamitzen du.
Orain hirigintza-proiektuetan ere (zubi, plaza edo parke bat, adibidez) genero-ikuspegia sartzeko betebeharra ezarri dute gure Administrazioetako genero-funtzionario-komisarioek. Absurdoa eta irrazionalkeria azken muturreraino eramaten dute, eta guk, “mutu” onartu behar…
Alde batetik, ez dakinat RADFEMA ze kristo den, baina begiratuko diat Internet orojakilean.
Ez dudana ulertzen zera da: “sexua zapalkuntzaren erroa izatea”, matxistok sexuari “genero-estereotipoak ezartzen dizkiogulako”.
Euskerak (honetan bainaiz aditua), sexua eta sexu-jarduna zehatz mehatz azaltzen du. Aldiz, generoa ez du hartzen erreferentziatzat (patriarkatuak eta kristaukeriak muturra sartu zuen arte)
Nik uste diat sexuak ez daukala errurik ez eta zerikusirik zapalkuntzan (maskulino bat feminista izan daiteke; eta andra bat matxista).
Baina beharbada inozo hutsa naiz. Ez dakit ba…
Eta zuk zer pintatzen duzu eztabaida honetan, beti zaude Jericó aldean tronpeta jotzen, eta orain hemen ere parte hartu behar duzu?
Egia esateko, zure komentarioa ez dut piperrik ere ulertu. Zer esan nahi zenuen?
Argitu mesedez
Egunon Annelein,
Badakina. Jubilatuok badinagu astirik Jeriko aldera bidaiatzeko ere, oraindik ez baitago perimetralik iduruziko bidaietarako.
Galderak egiteko eskatu duzue eta nik galdera bat egin dut.
Uste dut nahiko galdera argia dela: sexua (organismoa bera bezala) ezin dela kamustu edo baldintzatu, ez.dakit.nor ez.dakit.zer erran, itsustu edo eraso egin diolako.
Euskaran aditua izateak Naberanek hitanoaren erabilera baldin badakar, nik nahiago dut betiko ezjakin gelditzea.
Hi Xen Pelar,
Gure eskualdean ez diat entzun inoiz hika (emakumeek emakumeei salbu), beraz, L praktikak egiten nabilek.
Kritikatu beharrean, egizak noizean behin (otu zaizunean) zuzenketatxoren bat, edo bestela ez jarri nire autoaren aurrean. Ezagutzen dizkiak nire ahulezia, hi.
Zuzenketatxoak eskatzen dituzunez hor doa bat: hikako tratamenduak zuzena izateaz gain (eta horretan asko duzu ikasteko, nahiz eta “euskaran aditutzat” aurkeztu zeure burua) egokia izan behar du: zuk eta biok ez dugu inolako konfiantzarik erregistro horren erabilpena justifikatzeko (edo agian apaiza izan zarenez, oraindik uste duzu besteok baino maila altuago bat duzula?).
Hi, Xen Pelar jauna,
Apaiza izan nauk, bai, eta ez alferrik. Nire gremioko gutxi batzuek frankismoa eta vatikanismoa astindu genian.
Hik zer egin duk, bada? Ezen oraindik baduk bai zereginik.
Eta ez nauk inor baino gehiago sentitzen, jakin nahi badut.
Aupa Xen Pelar! Ez galdu denbora morroi honekin.
Apaizek hika hitz egiten zieten besteei, baserritarrek haziendei horrela egiten zieten arrazoi berberengatik, beti pulpitotik mintzatuz. Asmatutako jainko batean sinesten dute baino gero birusak ukatzen dituzte. Jainkoaren graziaz adituak dira euskaran, feminismoan, birologian …
Lastima. Gure ganorabako ika-mikak traba baino ez dio egiten EHFEren gune honi.
Badira hiru egun EHFEk testu hori argitaratu zuela: “… gehiago jakin edo argitu nahi baduzue, galdetu beldurrik gabe, gustura argituko ditugu zuen zalantzak”.
Dirudienez, galderei baizik ez diete erantzuten.
Beraz, galdera moduan: gizon-emakumeon arteko desberdintasunak begi bistakoak izanik (ez fisikoak bakarrik), benetan posible eta desiratzekoa ote da “generoaren abolizioa”, gizon-emakumeoi esleitutako rol sozialen desagertzea?
Zergatik herrialde garatuetan, non lanbidea hautatzeko askatasun handiagoa daukagun, medikuntza ikasleen %70 emakumezkoak dira eta ingeniarigaien %80 gizonezkoak? Hezkuntza eta gizartearen eraginez, faktore biologiko-ebolutiboengatik, ala biengatik? Imagina al daiteke zanpakuntza gabeko sexu-genero sistemarik?
Ongi etorri.
Jartzen duzu adibidean (medikuntza vs. ingenieritza), hezkuntza eta gizartearen kariaz, dudagabe.
Eta “generoari” dagokionez, euskerak ez zuen hartu erreferentziatzat. Beraz, abolitzekoa da, zalantzarik gabe.
Baina ez duzue argitu nire zalantza: “sexua zapalkuntzaren erroa” dela diozue.
Nire ustez, sexua (organismoa bera bezala) ezin da kamustu edota baldintzatu ezein kausarengatik, ezta “ez.dakit.nork ez.dakit.zer” erran, itsustu edo eraso egiten diolako ere.
Ba hori, hori argiago azaldu beharko zenuketela.
Abolitu behar litzatekeena supremazismo alfa da, hortik jaiotzen dira gaixotasun mental guztiak ere. Ebidentziak leku guztietan daude, begiratzeko ausardia, nerabezarotik lantzen hasi behar da.
Artikulu bikaina benetan, oso ondo azaldua. Ikusi nahi ez duenari eta ulertu nahi ez duenari ez dio balioko, baina oso garbi azaldu duzue sexu zapalketaren aurka egin beharrekoa zer den: genero bereizketa desegin. Genero bereizketan katramilatzen diren “borrokek” ezin dute jendartea kate hoietatik askatu.
Segi ezazue horrela!
“Kontzeptu hauetan guztietan (feminismo erradikala, sexua, generoa eta abar) gehiago jakin edo argitu nahi baduzue, galdetu beldurrik gabe, gustura argituko ditugu zuen zalantzak”.
Zuen jarrera oso argi azaldu duzue, eta oso koherentea iruditzen zait zuen ikuspegiarekiko. Hala ere, iruditzen zait ikuspegi horrek ez duela transexualitatea eta transgeneroa azaltzen, fenomeno hori azaltzeko ez duela balio zuen paradigmak. Horregatik, duela astebete galdera bat egin nizuen.
Argituko didazuelakoan, adeitasunez…
Alegia, ikuspegi horretatik, nola esplikatzen duzue transexualitatearen fenomenoa?
Kaixo denoi:
Zeuen iruzkinetako batzuk irakurrita, badirudi gure eranzuak jasotzeko irrikaz zaudetela, beraz, zinez espero dugu itxaron behar izana.
Lehenik, Auskalok galdetzen zigun ea zer azalpen ematen diogun transexualitateari. Horrekin hasiko gara.
Genero-inkongruentzia duen pertsona batek bere genitalak arbuiatzen ditu eta beste sexukoak izateko desioa dauka.
Autoginefiliaz diagnostikatutako gizonetan ere asko gertatzen da, hau da, janztean eta genero-estereotipo femeninoak hartzean kitzikatzen diren gizonetan. Kasu horietan norberaren genitalekiko errefusa ez da beti gertatzen. Feminitatea performatzea da haien nahia. Fenomeno hori sakonki aztertu du Ray Blanchard doktoreak.
Inor ez da jaiotzen genero-inkongruentziarekin, anorexiarekin jaiotzen ez den bezala. Gizarteak eragindako presioak sortutako nahasmenduak dira.
Transexualitatea XX. mendearen erdialdean hasi zen, medikuntzaren aurrerapenek aldaketa fisikoak egitea ahalbidetu zutenean. Lehenago egongo zen travestismoa, esaterako, baina ez transexualitatea.
Eztabaida kliniko handia dago gai honetan: Londresko Portman klinikako Az Hakeen psikiatra doktorearen analisiak irakurtzea gomendatzen dugu. Azkenean, transexualitatea negozio handia da kirurgia estetikoko klinikentzat eta farmazialarientzat.
“Sexua berresleitzen” duten pertsonek genero-inkongruentziarekin jarraitzen dute kirurgien ondoren ere, eta suizidio-tasak handitu egiten dira. Albo-ondorioak izugarriak dira eta ondoez bikoitza eragiten dute, jatorrizko sexuarekiko eta “berriarekiko”.
Generorik gabeko gizarte batean, “feminitate” eta “maskulinitaterik” gabeko gizarte batean, alegia, ez litzateke transexualitatea existituko, gizaki libreak baizik. Ez dago gorputz okerrik.
Hiru ataletako dokumental hau oso argigarria da, orain arte genero- disforia deitzen zitzaion genero- inkongruentziari. Hementxe lehenengo atala:
https://youtu.be/w8taOdnXD6o
Beste esteka hauek ere azaldutakoa osatzen dutelakoan gaude:
https://mujeresenlucha.es/2020/06/26/hablamos-de-lo-trans-pero-que-es-ser-trans
https://uncommongroundmedia.com/sexist-science-transsexualism-part-i-benjamin-ihlenfeld-money-ehrhardt/
Bigarrenik, Josu Naberanen galderak argitzen laguntzen saiatuko gara.
Emakumea patriarkatuan mendeko klasea da eta hori bere sexuagatik da, bere sexu eta ugaltze gaitasunagatik, hain zuzen ere. Hemen eta munduaren azken muturrean.
Feminismoak 300 urteko historia du. Teorialari feminista asko eta asko saiatu dira mendekotasun horri azalpena bilatzen, arrakasta handiz, gainera, esaterako, Simone de Beauvoir “Bigarren Sexua” lanean. Obra mardul horretan ondorioztatu zuena zen ez daukagula patua ezarrita biologiaren erruz, baizik eta gizarteak (kulturak…) giza emeari eta arrari patu ezberdinak ezartzen dizkiela. Gizartearen inposizio horri, gero, beste autore feminista batzuek “genero” deitu zioten.
Gaur generoaren kontzeptua aldatzen saiatzen ari da Queer ideologia, eta feminismoak zapalkutza tresna bezala definitu zuena, orain identitate askea omen da. Ideologia horren arabera, feminitateak egiten gaitu emakume eta maskulinitateak gizon. Maskulinitatearen arauekin bat egiten ez baduzu, emakumea izango zara, edo “ez bitarra”, gizona ez behintzat. Betiko “gizon portatu” hori orain defendatu behar omen dugu. Ildo beretik, feminitateari uko egiten badiozu, ez zara emakumea. Beraz, orain generoa, feminitatea eta maskulinitatea, alegia, legez babestu behar da.
Feminismoak defendatzen duena da pertsona orok bere nortasuna libre garatzeko aukera izan beharko lukeela, bere biologia arrarena edo emarena izanda ere, estereotiporik gabe, agindurik gabe, generorik gabe, gizartean inork horregatik inor epaitzeko eskubiderik izan gabe. Eta jakina, izaerak edota feminitateak edo maskulinitateak ez dutela sexua zehazten. Sexua errealitate biologiko materiala da. Ez gehiago ez gutxiago. Arazoa gure gizartean dagoen matxismoa, homofobia eta misoginia dira. Sexua eta generoa kontzeptuak nahita nahasten dira: dena aldatu, ezer aldatu ez dadin. Hori da ideologia transgenerista.
Norberak nahi duen bezala bizitzeko libre izateko, ez da beharrezkoa legeak egitea biztanleriaren % 52ri kalte eginez, ezta nerabeen gorputz osasuntsuak arriskuan jarriz.
https://sexoygenero.com/
https://www.youtube.com/watch?v=zLQzyFx5FXE&list=WL&index=8
Hirugarrenik, amonamantagorriren galderari dagokionez, bai, generoa deuseztatu daiteke. Feminismoak defendatzen duena da gizon eta emakumeen berezko desberdintasun bakarrak fisikoak direla. Gainerakoak eraikitakoak dira (kulturalak, ekonomikoak eta abar), beraz, bai, desagerraraz daitezke. Utopikoa den galdetzen baduzu, bada, mundu hobe bat eraikitzeko beste edozein borroka bezain utopikoa da, ez gehiago ez gutxiago. Aldaketa errotik egin behar da, bai, horregatik deritzo erradikala feminismoari.
Bide batez, iruzkinetan zehar egindako zenbait baieztapen gezurtatu nahi genituzke.
Gizonezkoen eta emakumezkoen artean desberdintasun fisikoetaz gain, bestelako berezko desberdintasunak daudela defendatzen duten sasi teoriak ez dira inoiz zientifikoki frogatu, edota, aitzitik, aspaldi baztertu zituen zientzak. Biologizismoaren, neurosexismoaren, androzentrismoaren eta, oro har, sexismoaren adar guztien kontra gaude, horien kontra borrokatzen da feminismoa, hain zuzen ere.
Aipatutako sasi-teorioa sexista horien kontrako argudio sendoak ezagutu nahi badituzue, hementxe daukazue nondik hasi:
Patriarkatuaren jatorria, Gerda Lerner:
https://www.partidofarc.com.co/sites/default/files/Copia%20de%20Gerda%20Lerner%20-%20La%20creacio%CC%81n%20del%20patriarcado.pdf
Androzentrismoa:
https://www.youtube.com/watch?v=AY4gdH4E5qM
https://elpais.com/ciencia/2020-11-13/la-cazadora-que-reescribio-la-prehistoria.html
Neurosexismoa:
https://www.bbc.com/mundo/vert-fut-50154405
https://www.trendencias.com/feminismo/que-neurosexismo-que-puede-estar-retrasando-igualdad-genero-incluso-ciencia
https://www.instagram.com/tv/CGVUlheKw8K/?igshid=u1y2ik2n3u1u
Gina Rippon
https://www.youtube.com/watch?v=VzeJfe2icTg
Cordelia Fine:
https://mujeresconciencia.com/2018/05/22/el-sexo-del-cerebro-parece-tener-escasa-relevancia-la-combativa-obra-de-cordelia-fine/
Azkenik, Darwin, hau zuretzat bereziki:
https://mujeresconciencia.com/2015/01/26/respuesta-femenina-a-el-origen-del-hombre-de-charles-darwin/
Eskerrik asko, EHFE, nahiz eta ez naizen hain ase gelditu erantzunarekin.
EHFEren jarrera ofiziala da ez dela diferentziarik gizon-emakumeen artean gaitasun fisikoez aparte.
Esan nahi da, batzuen eta besteen pubertaro eta nerabezaroa ez dela bera frogatua dago; homo sapiens helduen jokabidea ezin liteke azaldu baldintzatze sozialengatik soilik; batzu eta besteen erreprodukzioa desberdina eta…. 50-60 urte aldean, homo sapiensaren erloju biologikoa ez da berdin mugitzen.
Eta feminista erradikalak berdin zabiltzate. Fisikotik aparte ez dela batere, batere, inongo, desberdintasunik. LGTBIQ+etc mugimenduko aktibistek besarkatu dute kasik den-dena eraikuntza soziala dela. Eta feminista erradikalek diote gizon-emakumeen artean desberdintasunak badirela, baina soil-soilik ezaugarri fisikoetan. BESTETAN EZ.
Segi bilaka. Hemendik berdin segituko dugu.
Erlijio berri honetako serora izateko non eman behar da izena?
Nik dakidala, diagnosia ez da genero-inkongruentzia, genero-disforia baizik. Genero-inkongruentzia duen pertsona batek ez du zertan genero-disforia izan. Disforia hitzak, hain zuzen ere, inkongruentzia horrek sortzen dion ondoeza adierazten du (baldin eta sortzen badio). Bestalde, genero-disforia diagnosia egiteko, ez da derrigorrezkoa norbere genitalekin gustura ez egotea. Hau guztia DSM-5-ean ikus dezakezue, American Phsychiatric Association-ek gogamen-nahasmenduen diagnosirako ateratako manualaren azken bertsioan. Dirudienez, Munduko Osasun Erakundearen CIE-11 manuala ildo beretik joango da. Beraz, gaur gaurkoz, genero-inkongruentzia ez da nahasmendu bat, zuen teoriak pertsona horiek nahastuta daudela esan arren.
Alegia, bere genitalekin gustura dagoen pertsona batek genero-inkongruentzia izan dezake, hots, bere nortasuna (berea!) genital horiekin legokiekeenarekin (inposatua) bat ez etortzea. Zakila duen emakume bat ez da emakume “sentitzen”; emakumea da. Nahiz eta ez den generoarentzako egitura fisiologikorik aurkitu.
Generoa inposatua izango da, ez naiz horretan sartuko. Baina, horretaz gain, identitatea ere badela ukatzea errealitatea ukatzea iruditzen zait. Edo zuek ez al duzue zuen burua emakumetzat identifikatzen? Zuen kasuan sexua eta identitatea lotuta egongo dira, baina bi gauza dira: fisiologia eta auto-kontzeptua. Edo ez al zarete haserretzen “emakumeek gaizki gidatzen dute” bezalako esaldiekin? Etab.
Bestalde, ez dut ulertzen autoginefiliari egiten zaion erreferentzia, ez diot loturarik ikusten hemen dagokigun gaiarekin.
Nire kasua azalduko dizuet:
Zakila daukat; ondorioz arra naiz. Horretaz gain, gizona naiz. Ez naiz gizon “sentitzen”; gizon identifikatzen naiz. Eta norbaitek gizonak oro har mezpretxatzen dituenean, norbaiten jokabidea multzo osoari esleituz (dela enpatiarik ez izateagatik, dela trenean hanka zabalik joateagatik…), mindu egiten naiz, “gizon” hitza ni naizenarekin identifikatzen dudalako.
Eta tarteka kitzikatu egiten naiz intimitatean gona bat janzten dudanean, edo bestelako jarrera sexual femenino ustekoak hartzen ditudanean.
Portzierto, zuen teoria erradikalari dei eginaz… Ez duzue testosteronari lotutako mezpretxu adierazpenik egingo, ezta?
Koherentziagatik, diot.