Zein gauza zatarra ginatekeen mekanika hutsez funtzionatuko bagenu. Zein doilorrak, berekoiak edo kale hizkeran esanda, zein “kabroiak”. Ustel itxura edukiko genuke guztia balantza batean jarriko bagenu; gure interesen arabera, aukera hoberena hartuko bagenu.

Zein tribiala zaigun egoera hori. Zein disonantea. Baina agian errealitatetik dezente hurbil dago. Agian negar egitea tokatzen zaigu, mekanikoki negar egitea, egindako kalteak orekatu eta hobeto sentitzeko.