Hauteskundeak udazkenean?
Hauteskundeak udazkenean? –
Pedro Sanchezek gaur egungo legegintzaldia amortizatutzat eman du, eta ondorio kolpe batekin, apirilaren 29an iragarriko du Hauteskunde Orokorrak datorren udazkenerako aurreratuko dituela, Ave Fenix bezala birsortzeko eta Sumarren hondoratzearen hondarrak fagozitatu ondoren eta talde nazionalista periferikoen kanpoko babesa izanda, bakarrik Gobernua osatzeko aukera emango dioten emaitzak lortzeko itxaropenarekin.
Politika hori ez litzateke ulertuko 1820an Charles Graham Pontius psikologo estatubatuarrak aipatu zuen Pontius sindromea erabili gabe; izan ere, “distortsio bat da, kaltetutako pertsonaren adrenalina gehiegikeriak eragindako arriskuaren pertzepzioan”.
Sanchezen kanpaina “ez da norbanakoarentzat izango, baizik eta gizabanako dimentsiobakarraren nortasuna lausotzen den eta hura sostengatzen duten irrika komunetan murgiltzen den Taldearentzat”. Horrela, “Demokrazia arriskuan dago” lelopean, askatasun demokratikoen bermatzaile rola hartuko du, Ayusok eta Voxek defendatutako demokrazia ez-liberalaren ezarpenaren aurrean, Abortuaren, Eutanasiaren eta Berdintasunezko Ezkontzaren Legeak indargabetzea edo aldatzea ekarriko duena.
Era berean, PPk eta Voxek defendatzen duten “Ayusoko paradisu neoliberalaren” aurrean “Estatu asistentzialaren defentsa” leloa erabiliko du, osasunaren, hezkuntzaren eta pentsioen pribatizazioa defendatzen baitute, baita kaleratze librea eta LGS eta langabezia-, erretiro- eta alarguntza-subsidioen murrizketa ere. Laburbilduz, Pedro Sanchezek, aipatutako Pontius sindromeak beste behin ere bultzatuta, datorren tsunami eskuindarraren aurrean azken euste-horma izateko erronka onartuko du, eta, horretarako, ezinbestekoa litzateke boto aurrerakoiaren mobilizazio masiboa.
Espainiako urdinek bakarrik Gobernua beren eskutan edukita dakite bizitzen. Estatuaren tresna nagusi guztiak dauzkate alde: erregea, armada, poliziak, eliza katolikoa, epaileak, komunikabide nagusiak, elite ekonomikoak… Herritarrok botere guztien artean Gobernua bakarrik eskura dezakegu. Horretarako hauteskundeak baliatu behar izaten ditugu. Eta azken urteetan, gehienon onurarako, hala izaten ari da. Euskal Herri, Katalunia eta Galiziako abertzaleon boto guztiak behar izan dira horretarako eta, nekez baina, herritar gehienon aldeko neurri ekonomikoak hartu ahal izan dira tarteka, beste neurri kritikagarriren artean izan bada ere. Baina Espainiako urdinek ez dakite Gobernua beren atzaparretan eduki gabe bizitzen. Eta guda zikinera jotzen dute.
Sánchezekin batera, urdin ez garenok ere mehatxatuta gaude. Munstroari lehenago aurre egin ez izana aurpegiratu geniezaioke presidenteari, baina ez da unea. Guda zikinaz euskaldunok asko dakigula esan geniezaioke, baina orain ez. Orain aspaldiko urteetan erakutsi duen kemenari eutsi diezaion opa diogu, herritar gehienon onerako izanen baita.
Nik ere hauteskunde aurreratuak posible direla ikusten dut. Bozken ikuspuntutik aparretan doa Sánchez eta aukera hori burutan izatea oso litekeena da. Abertzaleok aurreranzko beste urrats bat emateko aukera izanen dugu.
Joan Mari, egungo egoera politikoaren erradiografia ezin hobea egin duzu.
German, nire hausnarketa artikulu honetan areago zabaldu dut: https://zuzeu.eus/euskal-herria/pedro-sanchezen-krisia/. Amorragarria egiten baita Espainiako komunikabideetan guda zikinaren arazoa zerbait berria balitz bezala etengabe irakur edo entzutea. Euskaldunontzat behintzat 1975etik etenik gabeko errealitatea dela esan nahi nuen.