Kaixo zuzelariok! Hemen gaituzue! Jokin eta Oinatz gara: bi poeta lotsati edo amateurrak. Bertsoak afizioz, eta ez inolaz ofizioz, idazten ditugu. Hona geure zaletasunak laga dituen puxka bi. Lehenak krisia, langabezia, murrizketak eta oraingo gazteria ditu hizpide. Bigarrena, aldiz, sexuaren experientzia gazi-gozoaz mintzo da.

 

Hiru gai: Krisia, langabezia eta murrizketak; eta ni (gu) XXI. mendeko gaztea(k).

Aukeratuko nuke bat eta bota barruan dudan amorru guztia, haserre eta nekea. Sinonimo bilakatu dira guretzat, aitzakia. Idazle frantses batek esana da, agian denboraz jabetzea zela askatasuna, baina bermatua zeukan teilatu baten aterpea. “Kudeatu daigun gure denbora eta izan zoriontsu”, ederra aldarria, egin dezagun gure ametsen gorazarre, piramidearen zamak, oinarriaren aurka geroz eta estuago hartzen bagaitu ere. Baina oraindik ilusioa badut, irrifarre egiten dut goizean eta ilusioa den artean, bada esperantza, azken batez, ni (gu) beti izango bainaiz (baikara) gai librea(k).

Oinatz