iPod Classic (handia) (egin klik irudian handitzeko)

Produktu bakoitzeko modeloen kaleratze  daten artean hilabete gutxi batzuk besterik ez daude. Horietako produktu bat erosten dugunerako, berria kaleratzen dute gutxira; modelo berri bat, hobea. Zaharkitua geratu zaigu, beraz, geuk geneukana “kaka zaharra” bihurtu da berriaren aurrean, eta nahita egina gainera. Honen aurrean, bi jokabide daude: dugunarekin konformatu, gustuko dugulako eta ez dugulako burua jan nahi; edo urduritu, geuk dugun modeloa ez baita horren “ona”.

Appleren ibilbidea ikusita, bigarren jokabide honek ez luke zentzurik izango, ondo baitakigu Apple etengabe ari dela modelo berriak kaleratzen (kontsumitzaileak izorratzearren? Diru gehiago egitearren), eta bere produktuetako bat erostera goazenean, askori galdera bera sorrarazten zaie: “azken modeloa erosiko dut, ala berria irten arte itxarongo dut”. Galdera horrek tranpa ezkutatzen du, gogoan duzue buztanari hozka egin nahian dabilen txakurraren irudia?

Applek etekin ona ateratzen jakin izan dio kontsumitzaile askoren “beti gehiago nahi” horri, eta horretan oinarritu du bere negozioa. Negozio sostengaezina da ingurugiroari begira. Gainera, Appleren produktuak (marka gehienenak bezalaxe), denbora jakin batera funtzionatzeari uzteko programatuta datoz, hurrengo modeloa, berritzaileena, harrigarriena, eros dezazun; oso garesti, gainera. Eta honek guztiak estresa eta urduritasuna sortzen du, objektuen esklabo bihurtzen gaitu, “beti gehiago nahi” horrek preso hartzen gaitu.