Harren

Harren – 

HARREN hitza çorci bider aguercen çaicu Leiçarragaren Testamentu Berrian:

Harren, har eçaçue Iaunaren harmadura gucia, resisti ahal deçaçuençát egun gaitzean, eta guciey garaithuric fermu çaudeten.
Ephesoarrei 6:13 Leiçarraga

Harren othoitz eguiten drauçuet, confirma deçaçuen hura baithara charitatea.
2 Corinthoarrei 2:8 Leiçarraga

Harren nic dut estimatzen eztituela nehorc faschatzeco Gentiletaric Iaincoagana conuertitzen diradenac:
Acteac 15:19 Leiçarraga

Harren behar da içan suiect ez hiragatic solament, baina conscientiagatic-ere.
Romatarrei 13:5 Leiçarraga

Harren, exhorta eçaçue elkar, eta edifica eçaçue batac bercea, eguiten-ere duçuen beçala.
1 Thessalonicarrei 5:11 Leiçarraga

Harren, Christen icenean embachadore gara, Iaincoac guçaz othoitz eguiten balerauçue beçala: othoitz eguiten drauçuegu Christen icenean, reconcilia çaquizquioten Iaincoari.
2 Corinthoarrei 5:20 Leiçarraga

Harren, ilki çaiteztez hayén artetic, eta separa çaiteztez, dio Iaunac: eta gauça cithalic hunqui ezteçaçuela, eta nic recebituren çaituztet.
2 Corinthoarrei 6:17 Leiçarraga

Harren fedez da heretagea, gratiaz dençát, promessa haci guciaren fermu dençát: ez Leguetic den haciaren solament, baina Abrahamen fedetic denaren-ere, cein baita gure gución aita,
Romatarrei 4:16 Leiçarraga

Iracur iruzquinac, othoi!

Harren

NAFFARRERA

4 pentsamendu “Harren”-ri buruz

  • harren = hagatic, hargatic

    ha = hura

    Ez dut aurkitzen hitz hau Orotarico Euscal Hizteguian. Ez behar beçala, bederen.

    Adeitsuqui

  • OGIDU aditza ez da aguercen Orotarico Euscal Hizteguian. Cembait adibidetan, bai; baina ez sarrera modura edo sarrera baten aldaera modura ere.

    Errannahia “obeditu” da, ceina baitathor latinerazco ondoco aditz honetaric:

    oboedire edota obedire
    = ob + audire

    Ogidu gaztelaniazco “oído”-tic hurbil dago.

    Adeitsuqui

  • Ogidu ez, baina aditu bai adiera horrequin Orotaricoan:

    aditu

    7. Obedecer. “Aur onek erran ta ez du aitzen [= ‘no obedece’], […] esan da eztu aitzen (AN-gip), errana aitzen zuten (B), ez du inoren esanikan aitzen (AN-gip), aitu, ba(da), esana (G-azp)” Gte Erd 235. Cf. ESAN-ADITZAILE.
     Txinbo da, adiskideak, / txakurren izena, / […] / txit da txakur leiala / aditzen esana. Noe 24.

  • Euskaltzaindiaren Hiztegia:

    aditu, adi/aditu, aditzen

    1 du ad. Entzun. Belarriak dituenak aditzeko, adi beza. Ez duzue haren ahotsa plazetan adituko. Aditu zen zerutik mintzo bat. Urruti dago eta ez dizu aditzen. Guk geuk bere ahotik esaten aditu diogu.

    2 du ad. Ulertu. Entzungo dute eta ez dute adituko. Erdara aditzen ez dutenak. Aditzen dut zer esan nahi duen. Ezin adituzko hitz bat.

    3 du ad. Usaimenaz sumatu. Nik behintzat ez dut erre usainik aditzen.

    Hirur adiera baino ez. Murritza.

    Aurrecoan “aditu” ikussi dugu Orotaricoco 7. adieraz, “obeditu”, aleguia.

    Euscara murritzic ez dugu behar. Hiztegui murritzic ere ez.
    Gora orotarico eta orotaraco euscara!

    Adeitassunez