Iruña-Veleiako Misterioa (trailerra)
Gure historia ofiziala aldatu behar zuten aurkikuntza arkeologikoak ezagutarazi ziren Iruña-Veleian 2006an. Ostraka deitzen zaien buztin eta zeramika zatietan, ezohiko idazkunak eta marrazkiak agertu ziren, III. mendekoak, erromatarren garaikoak. Baina zalantza piztu zen adituen artean: aurkitutako pieza guztiak benetakoak dira? Denak dira faltsuak ala batzuk bakarrik dira benetakoak eta beste batzuk faltsuak?
Abenduaren 5ean Euskal Telebistak gai honexi eskainiko dio gau tematikoa.
Alde batetik 40 minutuko dokumentala izango da eta ondoren eztabaida: Mertxe Urteaga arkeologoa eta Irungo Oiasso Erromatar museoko zuzendari dena eta Joseba Lakarra hizkuntzalaria alde batetik, ezohiko idazkunak faltsuak direla defendatuz; eta Juan Martin Elexpuru idazlea eta Pello Eizagirre antzinako kristautasunean aditua, piezen benetakotasunaren aldekoak.
Euskaldunon osasunaren onerako, mesedez, Etxeberria jaunaren dokumental honek erantzun batzuk eskaini diezazkigula, eta ez galdera gehiago.
Egoera ez-manipulatu baten, faltsuak direla esaten ausartzen denak frogatu egin behar du botatako akusazioa. Difamazioa delitu bat da, eta larrutik ordaintzen da ez-inpunitate egoera normal batean. Hitz pozoinduak merke egungo Euskal Herrian! “Tira… badakizu…” Ustelak!
Leire, nik ikuspuntu zientifikoa daukat kontu honetan, hau da, ikuspuntu erabat egoista, zientziaren eta egiaren aldeko egoismoa, eta inoren egoera pertsonal gutxietsi nahi gabe, zientziari eta egiari egoera pertsonalak ez zaizkie interesatzen, ezta neuri ere, maila horretan, noski. GHori beste eztabaida bat da. Nik jakingo nahiko nuke ostrakak benetakoak diren, edo zein den benetako eta zein ez.
*
“faltsuak direla esaten ausartzen denak frogatu egin behar du botatako akusazioa”. Esaldi honetan hiru arazo daude: 1. faltsua izateko lehendebizi benetakotzat jo behar da, eta hori oraindik ez da gertatu; 2. “ausartu” aditzak egia berdaderoaren ukatzea edo lotsagabekeriaz jokatzea leporatzen dio ustezko errudunari, eta zientzian ez dago lekurik horrelako aditzik erabiltzeko, ezta komunitate zientifikoak onartutako egiak zalantzan jartzeko; eta, 3. zientzian ustezko aurkikuntza egiten duenak frogatu behar du benetakotasuna, ez alderantziz. Bestela, inork froga diezadala nire lorategiko loreak ez dituela goizero dinosaurio batek jaten. Baina benetakotasun hori gaur gaurkoz ez dago frogatuta, eta arrazoiak arrazoi, orain arte aurkeztu diren frogek benetakotasuna frogatu beharrean, zalantza piztu dute (“zalantza” diot, oso zuhurra izanez).
*
Gainerako guztiak (noreberaren interesak, konspirazioak, joko zikinak, arkeologoen lana burutzeko ezintasuna…), berriz diot, beste guztiak ez du frogatzen zientifikoki ostrakak benetakoak diren ala ez. Eta berriz diot, niri horixe interesatzen zait. Espero dezagun etorkizunean afera argitu ahal izatea, afera zientifikoa eta historikoa, noski, inoren egoera pertsonalez larritzeko Gazako palestinarrak nahiago baititut, aukeran.
Texasko sarraskiak baino gehiago akojonetan dau trailer honek.
Sodupe, zeure lasaitasunerako esango dizut kezkatzen zaituena dagoeneko argitu dela.
Dena dela, galdera gehiago sortzea ez da beti txarra izaten, beste batzuk erantzuten badira behintzat.
Bai, hala da. Harris arkeologoak Iruña Veleiako Kongresuan: “Las investigaciones desarrolladas por los arqueólogos Gil y Filloy se llevaron a cabo con la adecuada metodología arqueológica… Creo que han sido infundadamente acusados… y su reputación se ha visto dañada… Mi opción personal sería la de llevar ante los tribunales a los responsables de las difamaciones.”
Ez dut ezer argiturik ikusten. Gai hau ez da ongi eraman. Puntu ilunez beterik dago.
Txokolate ederra, hurbilduz gero baldarra ere. Baten batzuk oso seguru sentitu izan dira, oso babestuak, boteretsu. Triskantza egin dute eskabadora sartuta, eta auskalo ze asmo izango duten! Iruña Veleiako ondare arkeologikoa garrantzitsua da EHarentzat. Ezin dugu frogarik gabe difamatzen dutenen eskuetan utzi. Erne gaudela sentitu behar dute, eta behingoz egoerari buelta eman.
Hasier, zertarako hartu hainbeste lan dokumentalekin eta eztabaidekin. Borjari galdetu eta listo!
Egia da. Borjak pilo bat daki. Debatera joan beharko luke.
Agian badoa. Goitizenek azpijoko haundia ematen dute.
Iruña-Veleiako misterioa egunotako (liturgizuneko) “Misterium iniquitatis” bihurtu da, hau da, “bidegabekeriaren misterioa” edo eta berdin dei diezaioken “gezurraren misterioa”. Norena da halako injustizia eta gezurra? Nork sortu dezake? Gorrotak, hain zuzen. Herriaganako gorrotoak, eta argiago, Euskal Herriaganako gorrotoak, euskaraganako gorrotoak. Eta hori ez da horren misterioa. Hori egunero ikusten, aditzen, somatzen, dugun erasoa eta arazoa da…
Hasier Etxeberria jaunak Ameriketara joandako arbaso mutil zahar batek etxea herentzian utzi dionarenaren susmo txikiena balu berdin jokatuko luke? Ala pista jarraituko luke? Zer egiten dute adituek holako kasuetan?
G, etxague: 1) zientzian, benetako zientzian, ez txapapote honetan, gaur egia dena, bihar, beste aurkikuntza batzuk direla medio, ez-egia bihurtzen da. Eta ez du zertan gezurra izan behar. Gezurra izateko asmoa behar da, egia ez dena nahita esatekoa. Nik txapapote honetan denborarekin gezurra esan dela argi eta garbi ikusiko dugula uste dut. Eskabadora eta antzeko trukoak erabiltzen uzten ez badiegu, noski. Boterea eduki badute, erakutsi dute komunikabideak (Etb, Radio Euskadi, El Correo) nola erabiltzen dituzten. Ostrakak benetakoak diren jakin nahi baduzu zuk zeuk ere zerbait egin beharko duzu, zientzia eta pasibitatea ez datoz bat. Zientzian ere aurretik jarritako asmoak (hipotesiak) baldintzatu egiten du asmatutakoa.
2) Irtuditzen zait ez dituzula “txosten zientifikoak” irakurri, ez faltsuen aldekoak ez benetakoen aldekoak, ze bi gauzak aldi berean ezin daitezke izan. Euskararenjatorria.net Hortxe dituzu denak zintzilik. Denon poltsikotik jarritako eskoteaz ordaintzen dugun Unibertsitateko “komunitate zientifikoak” ez ditu iritzi guztiak zabaltzen. Gauza gehienetan bezela oraingoan ere herri ekimen bat izan da Iruña Veleiako kongresua antolatu duena. Horrenbeste estimatzen eta miresten duzun “komunitate zientifikoak”, hemen eskua sartzeko interes haundia izan duenak (Lurmen kendu eta UPV sartu baita orain) bukatutzat ematen du eztabaida, agortu zaie jakin mina, beraz poltronak berotzen egon beharrean, jakin mina dutenei utz diezaitela lekua. Jakin mina agortu zaiona arriskutsua da gure gazte jendearen aurrean, kutsakorra baita. Fosilak museoetara. Herri honek 8.500 urte gutxienez badaramatza Euskal Herri honetan; 500 bat urte unibertsitate-zientifiko mintegiak, dominazio mentalaren azken txanpan. Zientzia, frogak, dena da erabilgarria. Zintzotasuna gehiago interesatzen zait. Horixe, pertsonak.
3) Inoren egoera pertsonalez larritzekotan ni etxekoetaz arduratzen naiz, gure herrikoetaz, ze Gazan ezer gutxi egingo dugu, geurean holako huskeri bat argitzeko gai ez bagara. Hitza nork bete, nork jan, hurbilean errezago jakiten da. Egin ditzatela behingoz datazioak, arkeometriak eta katak, eta utz dezagun historia pake santuan.
Zure txapa eta argudio guztiak ez zaizkit batere interesatzen. Gaiaz hitz egiteko beste pertsona bat aukeratuko nuke. Nik zalantzan jarri dizudana eta berriro zalantzan jartzen dizudana, zure baieztapen hau da, Veleiaz, Antartida desagertuaz edo armairuko whiskiaren datazioaz aritzeko batere zuzena iruditzen ez zaidana:
“Egoera ez-manipulatu baten, faltsuak direla esaten ausartzen denak frogatu egin behar du botatako akusazioa. Difamazioa delitu bat da, eta larrutik ordaintzen da ez-inpunitate egoera normal batean. Hitz pozoinduak merke egungo Euskal Herrian! “Tira… badakizu…” Ustelak!”
Harris arkeologia munduan Barandiaran Euskal mitologian dena da, pentsatu! Hark esan du Filloy eta Eliseo Gilek eginiko indusketak primeran daudela, Nuñez-enak desastre hutsak:
1. Non dago Diputazioa Nuñez kaleratzeako, munduan inoiz egon den arkeologo inportanteenak indusketaren metodo ez egokia publikoki zalatu dituenean?
Faltsuak diren txozten gehienei erantzun diete aurrekoak bezain kapazitatuak dauden maisuek, demostratuz gaizki zeudela euren kritikak, askotan lotsagarri aritu direlarik (Deskartes, pegamentua…):
2. Noiz botako dute euren postuetatik sasi-jakintsu hauek, euren ipurdian airean gelditu eta gero??
Azkenekoz, zergatik gastatzen dute geure dirua ezertarako balio ez duen grafologa baten (30.000 euro), datazio zume batek faltsuak direla esan ahal dutenean (10.000 euros)?
Euskaldunak galtzen ari gara afera honetan, sasi-interes pertsonalak Euskal Herrian eman den aurkikuntza arkeologikorik inportanteenean.
Norbaitek interneten izen-abizenekin ez sinatzea erabakitzen duenean, legetzat eduki behar du eztabaida pertsonaletan ez sartzea, eta hala egingo dut. Hala ere, gogorra egiten zait, arras gogorra, zorioneko ostraken idazkunak faltsuak direla uste dutenak euskararen etsaitzat jotze hori… Edo, bestela esan, “espainolista”tzat. Norbaiti irakurri nion hori dela Godwin-en legearen euskal aldaera: interneteko eztabaida bat luzatu ahala, gure iritziaz bestekoa defendatzen duena espainoltzat jotzeko aukerak (jatorrizkoan, nazitzat) batera jotzen du.
Pruden Gartzia nik ez nuke euskararen etsaitzat joko. “Lazarraga, Ernazimentua euskaraz” bere liburuaren lehen atala, adibidez, ez da “euskararen etsai” baten lana, preseski. Begiak eta adimena dituenak irakur beza. Horregatik oso zentzuzkoak eta bidezkoak iruditzen zaizkit haren hitzak:
http://www.erabili.com/zer_berri/muinetik/1234784400/1235409796/inprimatzeko
Era berean, Juan martin Elexpuruk ospea eta itzal luzea dauka euskalgintzan, ondo merezita, gainera, baina ez idazkunen egiazkotasuna defenditzen duelako, baizik eta lan sendoa egin duelako idazle eta itzultzaile gisa. Afer triste honetan berak emandako argudioek ez naute konbentzitu, egia esan, baina hori ez da oztopoa arestian plazaratu zuen Moliereren itzulpen bikaina maisulan irizteko. Bidenabar, liburu hori Gipuzkoako kostaldeko herri bateko paperdenda xume batean erosi nuen. Denda horretan, euskarazko liburuak “ohorezko tokian” izan dituzte beti. Bada, erosi nuenean bertako andreak tristeziaz edo aitortu zidan liburuok hortxe dauzkatela burua lehengo lepotik izate aldera, ze estatistiken arabera biztanleriaren % 70 bat euskalduna omen den herri batean inor gutxik erosten du euskarazko libururik. Nire ustez, hortxe dago euskararen etsaigoa, eta ez ostraka madarikatu horiek faltsuak edo benetakoak diren sinestean…
Menditarra, Euskeraren etsaigoa ez dago euskaldunongan, inperialistengan baizik. Herri batek ez du bere borondatez bere hizkuntza hitzegiteari uzten, derrigortuta baizik:
“Hizkuntza bat ez da galtzen ez dakitek ikasten ez dutelako, inperialistek eurena inposatzen dutelako baizik”
http://www.gureberriak.com/
Ez dakit zergatik, baina aspaldidadik halako hari mehe bat ikusten dut Veleiako orojakileen eta iparlazaleen artean, baina aurrekoan esan zidaten bezala, nire iparlafobia aitortua izan liteke.
Ostrakak ez dira berez madarikatuak. Ezta idazkunak ere. Erabilera bai, izan daiteke, pozoindua, boomerang efektua.
Porra bat ere egin dezakegu: zenbat faltsu, zenbat benetako. Ostrakak?
Ez. EHUko irakasle, euskaltzain, arkeologo, museo zuzendari, kazetari, politikari, euskalgintzalari, idazle, epaile… despistatu asko.
Ni egiaren alde nago, hau da, Iruña-Veleiako ostrakak benetakoak, eta beraz, egiazkoa direla defendatzen dut. Ez naz alderditar itxua, euskararen eta euskal kultura zaharrenaren aldekoa baiño. Nik argi ikusten dot nortzu diren kontrakoak ere. Hoien arima baltza ezagutuko ezbanu, ez neunkan zertan “nik alderditarra naiz” esan eta aitortu beharrik. Iruiña-Veleiako ostrakak berez dira benetakoak eta Euskal Herria argitzen dute. Gure Herria ilunpean gorde nahi dutenak hoiek dira “faltsuak” direla esaten dutenak eta horretarako bidegabekeria onartzen dutenak. Euren jokera: “ostrakok lurpean gorde eta Euskal Herria ere ba” dai. Egia esan, Frankoren ekintza garratzagoa izan zan, baiña hoiena, aldiz, zitalagoa….
Felix, zure hitzen aurrean zuri erantzuterik besterik ez daukat. Nor uste duzu zarela horrelako irainak jendearen artean banatzeko? Noiz ikusiko duzue ostraka horien egizkotasun/faltsutasun aferak ez duela zerikusirik inoren euskaltasunarekin?? Ni ziurrenik zu baino euskaltzaleagoa izango naiz, baina tinko defendatzen dut ostreken faltsutasuna.
Eta Leire Saituari berdin, nahikoa da zuen paranoia horiekin, hau ez da espainolisten konplot bat!!! Dios….
Bada Saitua anderearen esaldi hau“faltsuak direla esaten ausartzen denak frogatu egin behar du botatako akusazioa” guztiz arrazoizkoa da kasu honetan, izan ere, arkeologia modernoaren argitan aitortzen bada teknika arkeolojiko zorrotzak zuzen erabilita egin dela indusketa, pentsatu beharko dugu lurazpian 3 metrora dagoena egiazkoa dela.. edo bestela agian XIII. mendean faltsutzaile bat aritu zen bertan 8 mende beranduagoko euskaldunak despistatu nahian… eta horrela ez bada, hots, Erdi ARoan bere garaiari aurreratutako faltsutzaile zirikatzailerik egon ez bazen, faltsutzea aldarrikatzen duenak erakutsi behar du nork eta nola faltsutu duen horrelako harri kopuru andana.
Konparazioz, adibidez, Amaiurreko gazteluan, edo Ereñozarren, edo Malmasinen indusketak eginda txanponak, armak, keramikak.. aurkitzen dituen arkeologoak erakutsi behar ote du horiek ere egiazkoak direla? Banan bana? Ez dut uste horiengan faltsutasun presuntziorik ezartzen denik. Beraz, kasu honetan hizkuntzalari batzuek ezarritako presuntzio “a posteriori” baten kasuan gaude, bada froga bezate nola eta nork faltsutu dituen arren.
Bestela, arkeolojokiaren disziplinari jarraiki zientifikoki lurpean aurkitutakoa egiazkoa da. Hemen, Japonen eta Burundin.
Nahasten ari zara harrien jatorria eta idatzien jatorria, eta goragoko iruzkinetan ere beste batzuek akats hori egiten dutela ikusi dut. Idatziak faltsuak direla esaten duten adituek ez dute zalantzan jartzen ostrakak (idatzien euskarria) Antzinako Erromaren sasoikoak direla.
Arkeologoen taldeak agian primeran egin zuen lana, Harris matrizea bikain aplikatuta, baina horrek soilik frogatzen du ostrakak noizkoak diren.
Faltsutzearen aldeko batzuen teoria da “benetako” ostraken gainean gaur egungo idatziak idatzi zirela. Eta uste dut gogoan dudala Veleiako arkeologoen taldeko bereko hiruk alde egin zutela, ostrakak garbitu eta gorde ondoren agertzen omen zirelako idatziak, ez aztarnategian bertan.
Horrela bada Assar, eta ez dut ukatzen horrela denik, hiru arkeologo horiek deklaratu beharko lukete epailearen aurrean, eta esan zer eta non ikusi zuten. Eta zein den euren faltsutzearen gaineko teoria eta horren balizko erantzulea. Eta adibidez frogatu faltsutzaile horrek – horiek zenbat denboran zehar eta non egin zituzten faltsutzeak. Ze ez dut uste (hala balitz) tamainako arte-lan garaikide sorta oparoa gainontzekoen ordu-erdiko despistean egin dezakeenik esku bakar batek.
Eta deklaratu behar dute, honezkero egin ez badute. Baina, lasai, epailea ere konplotaren barruan dagoelako, ziur.
Benetan penagarria da pertsona batzuek afera hau politikarekin nahastea. Penagarria Euskal Herriarentzat, gure herriak eta gure aldarrikapenek antzineko idatzi batzuen beharrik behar ez dutelako. Baina pertsona batzuek bai, ordea, behar-beharrezkoak dituzte, antza, esukaldun eta abertzale sentitzeko. Egiazkoak balira, zer? Gezurrezkoak balira, zer? Horregatik guardia zibilek torturatzeari utziko al liokete, ba? Espaniak independentzia eragozteari utziko al lioke? Espaniak gezur historiko baten erruz jokatzen al du jokatzen duen bezala? Gezur historikoa agerian utzita barkamena eskatuko al du, atzera egingo al du, Nafarroa askatu? Alferrikako galderak dira, benetako arazoa bestelakoa baita: pertsona batzuek ez dakite konplotez pentsatu gabe bizitzen, gaiak berak ezer gutxi axola izan ohi dien arren, konplota izateak baino ez. Nik gomendio luzatzen diet: gauza serioak pertsona seriotenzat utzi, eta Elvis edota estralurtarrak bilatzeari ekin. Bestela, egia ezagutzeko, zientzia gauza guztien gainetik jarri behar dute, baita Euskal Herriaren gainetik ere. Horrek esan nahi du, kasu honetan, politak ez daukala lekurik, eta norbaitek Euskal Herriaren interesen aurka gezurra esan edo zerbait faltsatu izan balu, ez litzatekeela aitzakia izango berdin jokatzeko; agian polikan, baina ez zientzian. Eta zientzian aritzeko hiru gauza behar dira: arloko ezagutza, arloko metodoa eta arlo guztietarako logika. Niri kontu honetan lehen biak falta zaizkit. Ez naiz historialaria, arkeologoa, filologoa edo fisikoa, eta hamaika artikulu edo txosten irakurtzeagatik ere ez naiz izango. Irakurrita ere, nire ustea osatzeko baino ez didate balio, aditu ez den baten ustea, alegia. Eta hemen iritzia ematera ausartzen banaiz, foro akademikoa ez delako baino ez da. Baina hirugarrenean, logikan, bazterreko beste edonor bezain aditua naiz, eta argi esango dut: aurkikuntza arkeologiko berria egiten duenak frogatu behar du aurkikuntzaren benetakotasuna, inolako salbuespenik gabe. Bien bitartean, aurkikuntza ezin da egiatzat jo, eta libre da benetakotasunaren ala faltsutzearen alde jotzea, baina beti ere ikuspuntu zientifiko batetik. Bestelakoek ez dute afera argitzeko balio, susmoak pizteko baino ez, baina susmoak ez dira froga zientifikoak. Adibidea jartzeko: Elizak era guztietako oztopoak jartzen ditu “izara santua” delakoa ikertzeko, baina jarrera horrek ez du batere argitzen zientifikoki demontrezko izara benetako den ala ez; eta jarrera edo manipulazio horretan alde bateko zein besteko froga zientifikoa ikusten duenak hobe du “Más Allá” bezalako aldizkarietan egia bilatu. Veleiakoak benetakoak direla frogatuz gero, aurkikuntzaren berri jaso nuenean hartutako poza berreskuratuko nuke, zinez pozaren pozarrez. Tamalez urrun gaude egia ezagutzetik: adituen talde batek pieza guztiak aurrez aurre libre aztertu eta beharrezkoak diren froga, azterketa eta analisi guztiak egin arte, ezin izango da esan idazkunak benetakoak diren, edo zein benetakoak eta zein faltsuak, edo agian ezin izango dute ezer argitu, auskalo, zientzia horrelakoa baita. Baina, orain arte, ez da horrelakorik gertatu. Eta zergatik ezin dira orain benetakotzat hartu? Oso erraza da erantzuna: piezek era guztietako zalantza hitorikoak pizteaz gain, idazkunak (ez euskarriak) faltsutzeko aukera ezin da baztertu (hala gertatu zela pentsatzeko arrazoiak ere badaude), eta benetakotzat jotzeko lendabizi faltsutzeko aukera baztertu behar da. Hara, gaian aditua izan gabe, logikak zenbat laguntzen duen!
Hitza maite dut, zintzotasuna. Berdin idazkunak edo kiwiak badira.
Konspirazioa eta Mas Alla es datoz bat. Berbarako, CIAk beti egin du lan “Más Acá”n. Munduko herrialde guztietan. Guk ere izango ditugu gureak, ezta? Hala gu izango gara CIAbako bakarrak. Eta ez diñot honetan egon behar direnik… igual orain gure independentziaren “aterrizaje pista” atontzeak lan gehiago emango die: “Gauzak aldatu, ezer ez aldatzeko”. Evaristorekin geratzen naiz. “Hipócritas católicos, hijos del franquismo, gobiernan este país” -(Pablo Iglesias) Y el otro, y el otro, y el otro…https://www.youtube.com/watch?v=t56hePmYuDY&list=PL881BDEEF2F424A5B&index=5
Nik uste dut hemen gai guztien nahaski galanta egin dela: piezak (euskarri fisikoa), idazkunak, Núñezen jarduna, Harrisek esaten duena, inperialismoa, idazkunak egiazkoak izateak zer ekarriko lukeen (eta hori galdetzen dut nik)….
Amaiurren txanponak aurkitzen badituzu, indusketa lana non eta nola egin duzun azaldu beharko duzu; izan ere, beharbada nik orain dela bi urte aurkitu nituen txanpon horiek eta egin nezakeen idazkiren bat bertan, lurperatu aurretik…
Nik dakidala inork ez du esan ostrakak (euskarri fisikoa) erromatarren garaikoak ez direnik. Nik dakidala, Gorrotxategik eta Lakarrak ez dute erabaki Gil eta Filloy (bide batez, biak erdaldunak, ezta?) kaleratzea, ezta Núñez sartzea ere.
Filologia fakultateetan ikasgai eta irakasgai direnei errespetu gehiago zor diegula uste dut, batik bat ikasleek bertan sartzen dituzten orduengatik lauzpabost urtez. Batzutan ematen du denok euskaraz dakigunez edonor dela filologo edo/eta hizkuntzalari… eta hori euskaldunon bekatu handietako bat da, ezen alderen bat egon beharko da euskaldun “arrunt” (nahiz eta munduko euskaltzaleena izan) baten eta lauzpabost urten gaiari buruz irakurtzen pasa dituen beste baten artean.
Nire jarrera:
Ostrakak egiazkoak dira, idazkunak faltsuak, Gil eta Filloy kaleratzea ez zuten filologoek erabaki, ez bada politikariek. Ez zaizkit batere gustatzen eskabadoren irudiak, nik ere itxura txarra hartzen diet.
Bertan aritutako arkeologo bat dut lagun eta berarekin komentatu dut askotan gai hau:
1. Arkeologikoki lana ondo egina dago, ostrakak hor zeuden
2. Nuñez txapuzero bat da, Harris-ek esana
3. Egia da garbitzerakoan agertu zirela idatziak ez momentuan
4. Bai dago alde politiko bat, baina EHUrekin: urte bete lehenago, ostrakak agertu aurretik, ari ziren indusketa horiekin egingo zirela bai edo bai. Esaten dituzuen hiru arkeologo horiek, EHU eta Lorena Lacallerekin elkarrekin zebiltzaten
5 Kontrako txozten gehienak hutsaren hurrenak dira eta demostratuta dago. Are gehiago, ez ziran indusketan egon. Definitiboa izango zena, materiala aztertzen duena: ez du egia edo faltsuak direla argitzen.
6 Epaileak, momentuz, ez du manipulatuak diren probarik ikusi
7 Ez dauka zentzurik 30.000 euro gastatzea ezertarako balio ez duen grafologa batean (beste batek kontrakoa dionean), aproba definitiboak 10.000 euro balio dutenean.
ZERI DUTE BELDUR???
EUREN LANPOZTUEI, FRENADAZ PASATU DIRA EHU-KOAK ETA EUREN LANA ETA KREDIBILITATEA ZALANTZAN DAUDE.
1. Inork ez du zalantzan jartzen.
2. Harrisek badio, amen.
3. puntua oso garrantzitsua da, ze idazkunak ez dira ez bat ez bi. Zure lagun arkeologoak normaltzat jotzen du hori?
4. puntuak, egia balitz ere, buelta izan dezake: EHU enpeñatua zegoen indusketa horretaz jabetzeko eta orduan, kasualitatez, idazkunak agertzen hasi ziren barra-barra.
5. puntuaz diozuna bai iruditzen zaidala frenadaz pasatzea
6. Ikusiko dugu epaileak zer dioen.
7. zure lagunak benetan dio “aproba definitiboak” existitzen direla? Eta zer dio egin CNRsen egin omen ziren baina azkenean egin ez ziren “aproba” horiez? zergatik esan zen egin zirela eta gero aiba ez ziren egin?
Etxeberriak atzo hitz egin zuen Radio Vitorian gaiari buruz http://www.eitb.com/es/audios/detalle/997262/audio-plaza-nueva–el-documental-irunaveleiako-misterioa/
Ados esaten duzun guztiaz. Eta ez, ez du guztiz normaltzat jotzen momentuan inoiz ezer ez ikustea.
CNReko tipoa ez zen Lurmenekoa, uste dut Diputaziotik zetorrela, denak uste zuten probak egin zituela, baina ia ziur txoztena asmatu eta diruarekin gelditu zela.
Nire lagunak dioena: FALTSUTZAILE BAT BADAGO, JENIO BAT DA. Multidisziplina pila bat dakizkiena, eta talde bat da, gauza konplikatzen da, ia mafia internazionala.
Nik uste faltsutze hauek egiteko, diziplina askotan jakintsu izan baino, wikipedia eta imajinazioa nahiko direla, horregatik da hain erraza faltsua dela ikustea: ETXE agertzen delako, eta gipuzkerako aditz modernoak. Bide batez, Harrisek azaldu egin beharko du nolatan den “normala” eta “zuzena” 300 edo 400 pieza lurretik ateratzean ezer ez ikustea, eta idazkun GUZTIAK garbitzean agertzea. Eta kontuz Harrisekin: arkeologiaz hitz egin du, ez linguistikaz (espero zitekeen bezala, linguistikaz ez baitaki ezer).
Wikipedia, la NASA, aldizkari zientifikoak,… eta lehengora bueltatuko bagina? Amak laster igarten eban guzurra ala egia, zer esaten gendun. “Begiratu aurpegira ia!” Ni gerrera banaz, bai. Guzurretan… ez nahi, ez balio.
Orain dela gutxi erreportaje absurdo bat ikusi nuen telebistan: bere burua historialaritzat aurkezten zuen estatubatuar batek bi gauza sinetsarazi nahi zizkigun: A) Atlantida existitu egin zela B) Atlantida guztiz mitikoa eta Guadalquivir aldeko Tartesosko erresuma erdi mitikoa gauza bera izan zirela. Eta hor zebilen gizona, Doñanako paduretan hiri galduaren peskizan… Ez zen oso gauza serioa, noski, baina denbora pasa galanta izan zen saioa. Ia-ia umorezkoa. Erreportajean gizon hark bazioen jakitun zela bere teoriek ez dutela oso harrera berorik izan zientzia “ofizial eta akademiko”aren baitan (zehatz mehatz, izan diren eta diren arkeologo, historialari eta filolologoen % 99,99, esan genezake). Zergatik? Ba, “egiari beldurra” diotelako. Izan ere, tankera horretako esamoldeak (“Egiaren beldur dira”, “Ezkutuko interesak dauzkate egia ezagut ez dezagun”, etab. etab.) “Cuarto Milenio” bezalako programetan gehien errepikatzen direnak ditugu. Arkeologo aurrekolonbinoek ez dutela ontzat ematen Nazca-ko marrak direla estralurtarrek egindako aireportu erraldoi bat? Ba, ez dute nahi egia zabal dadin, interes aitorrezinak dauzkatelako. Eta Britainia Handiko gobernuak, denok dakigunez, Nessie existitzen delako froga sendoak ditu, baina ez ditu argitaratu nahi, auskalo zergatik, loria nazionala den Darwinen teoria kolokan jar dezaketelako, edo independista eskoziarrek kontua kapitalizatzeko kapax direlako…
Gainera, halako arrazoibideetan -edo desarrazoide- “azalpen alternatiboek” ere pisu garrantzitsua ohi dute. Itzul gaitezen Doñanara. “Baina Atlantida hain metropoli handia izanik, ez zituen arrasto nabarmenak utzi behar izango, hala nola Ugaritek edo Tebasek utzi dituztenak?”. Erantzuna: A) arkeologo “ofizialek” Doñana ez dute behar bezala induskatu nahi izan, arrastoak hortxe dauden arren, begibistan (“Baina, non???”), eta B) Baliteke tsunami erraldoi batek dena arrapaladan eraman izana, horregatik ez da ezer geratu, baina hiria hortxe zegoen, ikusten ez duenak ez du ikusten nahi ez duelako. A eta B erantzunak bateraezinak dira logikaren arabera, noski, baina hori munta gutxiko kontua da, azken finean hor fededunaren logika erabiltzen delako. A-k balio ez badu, orduan B-k, edo C-k… Baina fededunaren logikaren beste osagarri ezinbesteko bat hau izaten da: aurkakoaren zintzotasuna kolokan jartzen da. Oker dagoenik ere ez da onartzen, hau da, oker baina borondate onez. Aurkakoak badaki jakin Nazcako marrak estralurtarren aireportu bat direla, badaki jakin Atlantida Doñanako paduretan egon zela, eta badaki jakin Veleian euskaltegi batek funtzionatu zuela III. mendean, non euskaraz gain latina eta gaztelania ere irasten ziren -ze, bide batez esanda, ostraka askoren hizkuntzak gaztelaniatik latinetik askoz gehiago dauka- , ongitxo daki guzti hori, baina ez du aitortu nahi, interes aitorrezinak dituelako denok egia ezagut ez dezagun. Eta, euskara tartean egonda, interesok piperpotoaren koloreak dauzkate, noski.
Eta, noski, Atlantida Doñanan ez zegoela esatera ausartzen denak frogatu behar du bere esana! Ikusi nuen, bai, dokumental hura. Interes ezkutuak salatzen dira halakoetan, baina egia berdaderoa bestelakoa da: horrelako gezurretik jende asko bizi da, oso ondo bizi ere. Bestela galde diezaiotela Friker Jimenezi.
Menditarra, zure erantzuna ere ez dut egokia ikusten, Velia eta Nessi konparetzea edo Atlantida: lekuz kanpo dago. Hainbat adibide daude hasieran harrigarriak direnak “zientzifikoentzat” eta gero benetazkoak izan direnak: Santillanako irudi prehistorikoak esate baterako.
Nik ez dakit benetazkoak diren edo ez, zalantzak ditut, eta aklaratzea eskatzen dut, batez ere, aklaratzeak 10.000 euro balio duenean, NON DAGO ARAZOA?? Botea ipintzeko ere prest nago.
oker egon naiteke, nik irakurria dut ez dagoela analisi kimiko “definitibotik” benekotasuna demostratzeko edo gezurtatzeko.
Ez dira Veleia eta Antartida edo Nessi konparatzen, pertsona batzuen jarrera baizik.
Atlantida, esan nahi nuen esan.
g.etxague-ri: argi dago Menditarra Veleiaz trufaka ari dela eta Atlantidarekin konparatu duela, tontakeriak esateko nahiago ditut Txirri Mirri eta Txiribiton: “Atlantida Doñanako paduretan egon zela, eta badaki jakin Veleian euskaltegi batek funtzionatu zuela III. mendean, non euskaraz gain latina eta gaztelania ere irasten ziren -ze, bide batez esanda, ostraka askoren hizkuntzak gaztelaniatik latinetik askoz gehiago dauka- , ongitxo daki guzti hori, baina ez du aitortu nahi, interes aitorrezinak dituelako denok egia ezagut ez dezagun. Eta, euskara tartean egonda, interesok piperpotoaren koloreak dauzkate, noski.”
Veleiaz trufatu ez, pertsona batzuen jarrera azientifikoaz baizik. Horretan badaukazu haserretzeko arrazoirik, nik uste.
ZUZIIVCO IISPIICTRO NA, XXXII VRTE TV, NIIVRE MOHAMED ATA ARAINA ARRAPA
GIIVRE ATA SUTAN, INORC IZALI?
Gu hementxe, denbora pasan. Salomonek ez zituen 4 urte behar izan auzi famatu hartan haurra norena zen jakiteko (metaforan ari naiz, noski, ez ditzala logikoadiktoren batek bere neuronak erre, ezin ulertu, nondik argumenta). Lau urtetan “Komisio “”zientifikoari”” epailearen mahaira froga ganorazkoagoak eramateko 8 konbokatoriak pasatu zaizkio (4 ohiko ta 4 ez-ohiko) eta gainditu ezean, gauzak behar bezela eginda, beste guztiak bezala, Unibertsitatetik kanpora!
Oso ona, Veleidosoaren azken iruskin hau. Maite zaituztet! Barre pilo bat egin dut. Bakoitzak badaki zertan dabilen, bai, ta guzurretan dabilenari gibelak errementakotso. Kitxu paz! Besarkada handi danori!
Ez, Atlantida eta Veleia ez dira gauza bera. Lehena Platonen irudimenetik kanpo ez zen inoiz existitu, eta mundu honetan bilatzea Tolkienen Erdialdeko Lurraldea bilatzea bezain alferrikakoa izango litzateke; bigarrena, berriz, Araban dago, toki erreala da, bertako ostrakak bezain erreala, ze azken finean ezbaian dagoena ez da haren “egiazkotasuna”, baizik eta zorioneko testutxoak NOIZ irarri zituzten berez benetakoak diren erromatar garaiko zeramika puska horietan: orain mila eta zazpiehun urte, ala orain zazpi bat urte. Ez naiz nor hori erabakitzeko. Iritzia badaukat, noski, baina ongi informatuta egoten saiatzen den herritar ez-aditu baten iritzi huts eta gordina baino ez denez, neure baiatara gordeta edukiko dut.
Baina oso antzekoak dira zenbait ikerlariren lana deskalifikatzeko erabiltzen diren arrazoibideak. Veleiaren kasuan, deskalifikazioek kutsu politiko nabarmena hartzen dute, gainera, hau da, Veleiaren idazkunen faltsutasunaren -edo modernotasunaren- alde egiten duena = euskararen eta Euskal herriaren etsaia, traidore zikina, etab.
Gorrotxategi jauna, demagun, ba bera ez dut ezagutzen, ez dakit sinpatikoa edo antipatikoa den, ez dakit zer pentsatzen duen Euskal Herriaz, aberriaz, independentziaz eta abarretaz, eta gainera bost axola niri. Badakidana bestelakoa da oso: prentsan irakurritakoa (El Correon argitaratutakoaz gain, Berriako zenbait artikulu ere), baita Alberto Barandiaranen liburua ere. El Correo susmagarria da oso euskara-kontuetan, baina Berria ere bai? Alberto Barandiaran kazetaria ere euskararen aurkako konspirazioaren partaide dugu? Eta haren liburua argitaratu zuen Elkar argitaletxea ere?
Bada, Gorrotxategi jauna asko poztu zen aurkikuntzak iragarri zirenean, besteak beste euskararen testigantza horrek arrazoia ematen ziolako, beste ikerlari batzuen aurka berak defendatu izan duelako EAEko lurraldeetan euskara egiten zela erromatar garaian. Geroago, jakina denez, “palinodia kantatu” beharra suertatu zaio.
Bestalde, Barandiaranek kontatzen duenez, epigrafista ezagun batek hasiera batetik esan omen zuen idazkiak faltsuak direla (hau da, modernoak), nahiz eta publikoki parterik ez hartu nahiago izan. Ez da harritzekoa gero, ze bestela auskalo zer esango zioten. Horregatik nahiago dut haren izena ez aipatu (liburuan dago, hala ere). Bada, eta hori neure kasa dakit, Veleiakoa baino urte batzuk lehenago, Nafarroako Andelos hiritxo erromatarrean mosaiko bat azaldu zen, idazkera zeltiberieraz idatzia berau. Gutxi asko, bi pertsona-deitura eta EKIEN hitza. Oker ez banago, epigrafista hura publikoki azaldu zen entusiasmoak hartuta, testutxoa euskararen bidez interpreta zitekeela esanez, hori egia izatera sekulako aurkikuntza izango zela, etab. Non, eta Gara egunkarian, gainera, denok dakigunez euskararen etsai amorratua dena (haren praxi euskaltzalea nolakoa den, hori bestelako kontua da). Geroago zuhurrago jokatu behar izan zuen, antzeko epigrafeak azaldu direlako Teruel aldean-edo, eta zeltaren bidez ere interpreta daiteke EKIEN famatua. Izan ere, zientziak hala egiten du aurrera: askotan, itsumustuka, hipotesiak planteatuz, hipotesiok ezeustatuz, dena “agian”, “beharbada” eta “baliteke”. Jende askok maiteago du “hala da”, noski, horregatik asmatu ziren erlijioak, bizitza “hala da” erabatekoz bete ahal izateko.
Bi kasuok aipatu ditut ez afer madarikatu honen luze-sakonetan sartzeko, baizik eta honako galdera hau planteatzeko: non daude horiek eta beste asko partaide omen diren kospirazioaren zantzuak? Batari Veleiakoa oso ondo zetorkion euskararen historiaren gaineko bere hipotesiak sendotzeko, eta bestea oso ilusionatuta zegoen euskararen testigantza posible azaldu zelako, gainera non eta Nafarroan, euskaltasuna etengabe ukatzen zaion lurraldean, alegia.
Ondorioa: Veleiako idazkunen benetakotasuna (hau da, antzinakotasuna) defendatu nahi duenak, defenda dezala, baina argudio historiko, arkeologiko eta filologikoak erabili beharko ditu, ez besterik, hala eskatzen dutelako zientziak eta gizalegeak.
Eskerrikasko Menditarra hari honetan zerbait idazteko lana arindu didazulako. Goitik beheraino nire egiten ditut zure hitzak.
Ez horregatik. Okerra da zenbateko indarra galtzen den oñaztar eta ganboarren arteko borroketan, edo agramondar eta beaumindarren artean, gauza bera. Bitartean, Artzek esan bezala, etsaia atzeko lehiatilatik. Hau da hau, euskarari egindako erasoa:
http://berria.info/albisteak/73226/euskarazko_murgiltze_ereduak_egitea_debekatuko_du_ppk.htm
Bai eta ez Menditarra. Bai, Lakarra eta Gorrotxategi argi dago ez direla euskeraren kontrakoak, ezta Lorena Lacalle politikaria (Bildu). Nik ez dut horrelakorik planteatzen ere, esan dudan lez, arazoa EHUn (Leioan) egon zen, ez Madrilen.
Baina pertsonez aritzen bagara, zer gertatzen de Idoia Filloy eta Eliseo Gil-ekin? Ostraken afera baina askoz lehenago bazeukaten Curriculum luzea, ez zuten hauen beharrik. Faltsuak direla agertu zanean hauen kolkotik barre egin zuten (Descartes, pegamentua, ezin da emakume ule sueltorik agertu, eta abar eta abar): denak gaizki zebiltzaten frogatu den bezala (irakurri Angulo Oscuro edo Ostraka Euskalduna blog-ak). Zuk, Menditarra, Lakarra eta Gorrotxategirentzat eskatzen duzuna, nik Eliseo eta Idoiarentzat eskantzen dut: zuk egin dituzun trufak alboratu eta egia bilatu. Zuk esan duzun bezala zu ta biok ez dakigu, baina profesionalak ere ez dira ados jartzen, edo Lakarra Eliseo baino gehiago da, edo filologia Elexpuru baino gehiago esate baterako?
Proba bat besterik ez da, merke merkea. NOR DAGO HAIN GAUZA SIMPLE ETA DEFINITIBO BATEN KONTRA? hori da niretzako galdera eta ulertzen ez den gauza bakarra.
Antonio Rodríguez Colmenero, arkeologo eta epigrafista, Santiago de Compostelako unibertsitatean katedraduna. pasadan hilean Gasteizen, erderaz dago, baina interesgarria delakoan, bere 130 orriko txostenaren ondorioak:
“¿Encajan históricamente los hallazgos o son un fraude?. De momento, y mientras no se lleven a cabo actuaciones decisivas y coordinadas para esclarecer el problema, me mantengo en la duda. Comparto con los informadores de la Comisión numerosas incongruencias de las que ellos se hacen eco dentro del conjunto en cuestión, pero no veo por ninguna parte ese jaque mate final que se amaga numerosas veces y no llega nunca. (..)
Si son falsos: “se trataría de muchoscientos de testimonios de temática variopinta que habrían exigido la movilización de un equipo numeroso de entendidos, a juzgar por la variada temática que se trata. Pero es que, además, el proceso de envejecimiento que los análisis detectan en los surcos de los grafitos y sus áreas anejas, si no se hubiera producido por los efectos del paso del tiempo, habría que buscarla en los procedimientos de envejecimiento acelerado, según dictamen del profesor Madariaga en algunos de sus análisis (…).
a la luz de los expuesto, me cuidaría muy mucho de acusar a nadie de falsificación alguna. Para mi, al menos, y supongo que para otros, la maraña de argumentos, en pro y en contra, han llegado a trenzar un auténtico nudo gordiano, que sería preciso deshacer cuanto antes por el bien de todos (…)
Nunca más oportuno lo de tajar porque la solución del conflicto habrá de provenir esencialmente de la actividad arqueológica, esto es, de excavaciones complementarias sectoriales. Por ahí se debió haber empezado antes de iniciar cualquier tipo de proceso sancionador administrativo. Sin embargo, nunca es tarde cuando la dicha es buena”
Kontua da, mutiko, idazkunak Gil-ek eta Filloy-k zuzendutako indusketa-eremu batean agertu zirela, ez Gasteizko Filologia fakultatean. Ah, eta Juan Martin Elexpuru, izan, ez da filologoa. Oso oker ez banago, Filosofia eta Letrak ikasi zituen eta gero doktorego tesia filologia sailean (departamento de filología) egin zuen. Tesiak ordea ez du zerikusirik ez filologiarekin ez linguistika historikoarekin: Bergara aldeko euskararen hiztegi mardula da, lan txukun askoa, baina inon sartzekotan, etnografian/antropologian sartu beharrekoa.
Bestalde, katedratiko baten argumentu bakarra aurrekoa bada (hots, idazkun asko direla eta talde bat beharko litzatekeela denak faltsutzeko), ken diezaiotela katedra, baibaitakigu piezak garbitu ahala agertzen zirela “misterioski” testuak (bide batez: ostraken gaineko hauts edo material geruzak garbi apurtzen dituztenak.
Ez duzu uste ostraken gaineko hauts edo material gerusak garbi apurtuko balituzte, aipatua bezalako arkeologo eta epigrafista katedratiko batek argiago edukiko lukeela iritzia? Ala honek ere interes ezkutuak al ditu egiazkotasunean? Edo ez duzu uste hain garbi apurtuko balituzte ez soilik hizkuntzalaritzatik, baizik eta arkeolojiatik eta epigrafiatik ere ukatuko zitzaiela ahobatekotasunez egiazkotasuna?
Nik ez dut delako geruza horiez nahikoa ezagutzarik. Orain, esango nuke guztiak ez direla apurtuta, egia da, baina bakar bat balego (eta, berriz ere nire ustez, badagoela esango nuke) dena susmopean jartzeko arrazoi sendoa genuke. Ez duzue uste? Hainbeste eta hainbeste ostraka faltsutu izana egiantzeko iruditzen ez bazaizue, onartu beharko duzue 400etik gutxienez 1 ziur faltsutzat jo ahalko balitz ez litzatekeela batere egiantzeko pentsatzea benetako 399 ostraka izanda bakarra faltsutuko zuenik inork… ezta?
Rodriguez Colmeneroren hitzaldia: http://www.youtube.com/watch?v=XiO5NeCOuhw
Ponentzia: http://euskararenjatorria.net/wp-content/uploads/2012/12/4-Antonio_Rguez_Colmenero.pdf
Iñakik dio: “Nire jarrera: “Ostrakak egiazkoak dira, idazkunak faltsuak”. Honezkero jakin beharko luke ostrakaren definizioa: “gainean idatzitako zeramika zatia”.
Kaixo Iñaki, aspadi ez naizela “mutiko”, ezta urte haietara bueltatu nahi. Elexpuru jarri dut hainbat doktore el zientifiko alde daudela adierazteko burura etorri zitzaidan lehena izan zelako, dozena batetik gora daudelarik. Filologo bat behar baduzu hona hemen: Hector Iglesias, Bordeleko Unibertsitatekoa, Artxiker aldizkari zientifikoan, Lakarra, Gorrotxategi eta Velazquez irakasleen txostenak zehatz-mehatz jorratu ondoren, zalantza gutxi duelarik idatziak benetakoak direla esateko orduan. Euskaraz gain, latina, epigrafia eta abar ere aztertu ditu. Gai honetan interesatuta dagoen orok kontsultatu beharreko lana (frantsezez baina):
http://artxiker.ccsd.cnrs.fr/artxibo-00423946/eu/
Ostraken gainean dauden material atxekimenduak, izkietan barne, Madariagak kimikariak eta beste zientizfiko multzo batek aztertu daiteekezala esan dute, ez dakit zuk, Iñaki, kontrako iritzirik duzun zeozertan oinarrituta, noski.
Comenerori buruz egiten duzun komentarioa, ez du ez buru ez hankarik, bere argumentazio guztia nahi baduzu irakurri interneten duzu, Iruña-Velaiako web orrian, nik idatzitako laburpentxo txikia besterik ez da..
Ez dut denbora gehiegi galduko. Hector Iglesiasen lan egiteko modua Ricardo Gómezek (Filoblogia) baten baino gehiagotan erakutsi du: nahi dituen pasarteak hartu, pasarte horiek nahi bezala (hobeki esanda, komeni bezala) moztu eta erabili… Artxiker ez da aldizkari zientifiko bat, ezpada IKERek sortutako plataforma bat, jendeak bere pdf artxiboak zintzilikatu ditzan. Aldizkari bat zientifikoa izateko (eta hau ez dut nik esaten, legez hala da) zientzia-batzorde bat egon behar da, lanak jakintzatik eta izpiritu kritikotik aztertzen dituena argitaratu aurretik, editore lanak egiten dituena, etab. Euskal Herrian baditugu halakoak, IKERek berak badu “Lapurdum” izeneko bat. Horra, urrun jo gabe. Galdetzekoa da, aipatu duzula baliatuz, zergatik Elexpuruk, Silgok edo Iglesiasek ez duten lanik argitaratu era horretako aldizkarietan Veleiaz. Nazioartean ere badaude halako aldizkariak, bidal ditzatela beren lanak ea argitaratzen direnetz.
Ez galdu denpora Iñaki, eta batez ere, ez besteoti galduarazi: Gezurrik ez badu esanten, Hector Iglesias IKERrekoa da: “Yo soy doctor en Estudios Vascos por la universidad de Burdeos y miembro de IKER desde hace unos diez años”
Hector Iglesias: “En resumen, por nuestra parte se ha utilizado para el euskera y el latín veleyenses las mejores técnicas de análisis lingüístico existentes hoy en día en Europa y en el mundo, esas mismas técnicas que fueron imaginadas y llevadas a la práctica por la élite de la élite de los lingüistas, principalmente europeos y algunos americanos, durante el siglo XIX y sobre todo durante el siglo XX.”
http://www.noticiasdealava.com/2009/12/27/opinion/tribuna-abierta/veleia-el-debate-cientifico-y-algunas-preguntas-simples
Jon, Hector Iglesiasi asko gustatzen zaio hitz polit eta arranditsuz jostea bere esanak, baina zer uste du gainerakoek ez dakitela “las mejores técnicas” horien berri? (bide batez a ze hantustea) Eta jada XXI. mendean gaude, gauza asko egin da XIX.etik hona, bai kanpoan eta bai gurean ere.
Iritzi propioa osatzeko, txosten guztiak (alde zein kontra) web gune honetan daude:
http://euskararenjatorria.net/?p=6020
Gauza bera esaten dizut: ez galarazi denbora besteoi. Hector Iglesias ez da IKER zentroko kide. Nork esan du hori? Rikardo Etxepare jaunak, IKER zentroko zuzendariak. Horrekin nahiko eta sobera.
Iglesiasek esaten duena dela eta, nahi duen fantasia asma dezake. Kontua ez da “las mejores técnicas” (bere ustez, ez baitu zehazten zein diren, nik ere esan dezaket espaziontzi bat dudala etxeko komunean), kontua da zein diren nazioarteko teknika estandarrak. Horiek ondo ezagutzen ditugu. Horiek dira Meillet eta Hoenigswald, horiek dira Sagart eta Kuteva, horiek dira Campbell eta Crowley, horiek dira Lakarra eta Gorrotxategi.
Espaziountzi bat komunean? Kaka urrun-urrun zabaltzeko? Zuk bai zuk afizioa!!
http://www.youtube.com/watch?v=1Ppj-dY8Fo0
Komunera noa, bai.
Zer, regateoan?
Parkatu, Gorka, ezelako irainik egin ba-dizut. Nkk Frankorrren eraso odoltsua bakarrik aipatu nuan eta Iiruña Veleian sartu den beste ziri horrekin gonbaratu, bada batak eta besteak niri/ guri kalte handia egiten digu. Ni badakizu nor nazen, beraz. Zeu ez dakit zeiñen aldeko zaren, baiña nik ez zaitut iraindu, ez hanartean zure izenik aitatu ere. Ondo izan.
Euskararenjatorria.net-en ETBko dokumentalari buruzko Arabako Iruña Argitzeko Batzordearen iritzia: http://euskararenjatorria.net/?p=6087
Zorionak Hasier!
Objektibitatea aurkitzen saiatu zaren kazetari bakarra zara, ausardiaz asmatu duzu.
Milesker zure objektibitateagatik!!!