Ez dabil oker, ez nahastuta, Jose A. Perez herrialde bat pikutara bidaltzeko 10 pausu hauek planteatzen dituenean. Espainiar gizarteak klase politikoan fedea galdu omen du, eta guztiak berdinak omen dira… baina hala ere hor segitzen dute alternatiba bila. Badirudi Euskal Herritik landa, haustezina zirudien bialderdikotasun sakratua zati txikitan egingo dela. Baina nork kapitalizatuko du Espainiar Estatuko sumindura?

Bialderdikotasunaren arazorik ez dugu izan Euskal Herrian, gure buruhauste eta kezkak bestelakoak izan dira; badakizue, ilegalizazioak, atxiloketak, atentatuak, eszisioak, epaiketak… eguneroko ogia. Baina hein handi batean, Madrilgo politikan emanten ari diren aldaketek era zuzenean eragingo digute. Eta beraz, kezkatuta egoteko arrazoirik badugu. Batez ere, Perezek planteatzen duen azken puntuan, “Memelo ultraeskuindar bat agertzen da, eta hauteskundeak irabazten ditu.”

El País egunkariaren arabera Espainiako bialderdikotasunari bi Gaur Egun geratzen zaizkio

El País egunkariak publikatu bozka intentzioaren datuek hastapenean esandako bialderdikotasunaren birrintzea iragartzen dute, baina, oraindik ez dago argi noren mesedetan. Nola Alderdi Popularrak, nola sozialista espainiarrek zakukada bat arrazoi dute kezkatuta egoteko, haien hegemonia arrixkua baitute. UPyD eta IU dira joera gorakor nabarmena duten bi alderdiak, Estatuko bi alderdi handienei gaztaren zatia kentzeko bi hautagaiak.

IU oposizioko alderdia

Edo ez eta hori ere. Baina deus egin gabe izugarrizko gorakada izan dezake Espainiar Estatuko hauteskunde orokorretan. Bere erronka PSOEgandik bereizten diona argi erakustea da. Eta balizko ezkerreko koalizio batean, nortasun hori mantentzea, lan arras zaila. Oposiziotik gobernuko alderdi izatera igarotzea ez da lan makala, eta Euskal Herrian badakigu zerbait horretaz.

Aldekoak:

• Espainian bera baino ezkerrerago ez dago ezer.
• Izen eta pertsona onak ditu, itzalpean bada ere.
• PSOE gainbeheran da, eta hor arrantza ditzake bozka asko.

Aurkakoak:

• Ez du apenas hedabiderik.
• Oposizioan egonagatik ere, irudi oso ahula eman du.

UPyD, indar mediatikoa

Indar mediatiko handiko alderdi politikoa da UPyD. Diskurtso oso erraza eta populista du eta ondo darabilzki sare sozialak eta teknologia berriek ematen dituzten aukerak. ETAren aurkako borroka bandera bihurtu dute, eta inor baino irmoago agertu dira gaiarekin. Espainiar Estatuko jende ezaguna atxiki zaie proiektura eta ustezko apolitismo baten galtzarbean sumindutako jendearekin bat egiten saiatzen dira. Eta lortu egiten dute askotan.

Aldekoak:

• Hedabide indartsuen babesa jaso izan dute.
• Jende ezaguna dute haien barrenean.
• PPren ustelkeria kasuak direla eta bozka kopuru handia jaso dezakete.

Aurkakoak:

• Ultraeskuinarekin lotzen du herritarrak UPyD marka.
• Ez du inon gobernatzen, eta ez du gestiorako ahalmenik erakutsi.

Ikusi beharko da zenbat duten egiatik El País-ek argitaratu datuek, baina, Euskal Herritik tentuz begiratu behar diegu Madrilgo panoraman ematen ari diren aldaketei. Izan ere, UPyD eta IU indartsu batek garai batean euskal alderdiek kongresuan jokatzen zuten bisagra funtzioa deuseztu baitezakete. Are gehiago, ez litzateke batere xamurra izango UPyD indartsu eta erabakior bat, PP eta UPyDren arteko gobernu akordio bat. Ez dadila arren Jose A. Perezek iragarri duena gertatu.