Munduan banatuta dauden hirien distopia – 

Jerusalem, Belfast, Berlin, Nicosia, Mostar eta Ceuta arrazoi etniko, erlijioso edo politikoengatik banatutako hirien paradigmak izango lirateke XXI. mendean distopia sozialak bihurtuz. Hala, Ekialdeko Jerusalenen garbiketa etnikoa gertatzen ari da, eta horren azken-aurreko aldia Sheikh Jarrah auzoko palestinarra nahitaez kanporatzea eta Israelgo kolonoek okupatzea izango litzateke.

Munduko batez besteko masaren isiltasun-espiralak bere jatorrizko biztanle palestinarrak modu sistematikoan kanporatzea erraztuko zuen; 1967an biztanleria osoaren ia %98 ziren palestinarrak, eta 2021ean ordea, Jerusalengo biztanleen %55era iritsiko ziren kolono juduen bidez ordezten ziren.

Netanyahuk beti defendatu du juduen herriak Jerusalemen eraikitzeko duen eskubidea, eta ultraeskuindarriekin eta ultraortodoxoekin gobernu berri bat osatuz gero, garbiketa etnikoa bizkortu egingo da, palestinarrak 10% baino gutxiago izateraino.

Hiri horietatik, Berlinek bakarrik lortu zuen bateratzea, aurrez aurre zuen gatazka gaindituz eta bi erdiak bereizten zituen horma erreal eta birtuala ezabatzeko gai izanez. Gainerakoak distopia gisa geratu ziren XXI. mendean, eta epe ertainera begira, erkidegoen arteko liskar iturriak izango dira.

…

German Gorraiz

Analista

Munduan banatuta dauden hirien distopia