«Gauak lehergailuz saturatua dirudi» Palestinako poesia garaikidearen bilduma bat 1/4 [poetische samizdat]
Eguenarekin dator MARTITZEN PAMPHLETARIOA. Bai. Palestinatik Belgikan barna.
Zergatik eta nola? Bada Uberan webguneko Imanol Ubedak egin zigun eskaintza: hitzak jarri Oskar Benas pintore eta gitarra-jotzaile bikainaren bost irudi okularri. Hor hasi zen kontua. Puxkinen bi poema itzuli genituen eta Aiman Ghabarijeh, Walid Xeikh eta Nahwan Darwix-en bana. Aitzakia horrekin hogei poema itzuli ditugu azkenerako. Egungo hamar poeta palestinarren hogei poema hain zuzen. Roque Daltonen bildumarekin egin bezala astero jasoko dituzu: faszikuluka.
Arabierarik ez dakien panfleto honen irakurle frantsesduna Le poème palestinien contemporain (Le Taillis Pré, 2008 Châtelineau, Belgika: 17€) liburura bideratzen dugu zuzenean. Guk bertatik itzuli ditugu bertsoak. Testuen hautua eta aurkezpena Ghasan Zaktan-ek (1954 Beit Jala, Belenetik gertu, Palestina) egina da, frantseserako itzulpena Antonie Jockey-k (1966 Beirut, Libano) eta hitzaurrea Éric Brogniet-k.
Gaurkoan profitatu Khaled Abdallah(1970 Gaza, Palestina), Zuheir Abu Xaieb(1958 Deir Al-Ghssun, Palestina) eta Mahmud Abu Haxax (Fuwwar eremua, Galileatik gertu, Palestina)-en lau poemokin.
ITZULPENA ERE MAILUA DELAKO jaso gure bildumaren lehen atala pedeefean:
<ezin da edozer defendatu baina bide guztiak dira zilegi>
Zuheir Abu Xaieb (1958 Deir Al-Ghssun, Palestina)
Al Karmel aldizkarian argitaratua.
ETORRI GARA BAINA LEKUA JADA EZ ZEGOEN BERTAN
Ez duzue lurrik utzi guk gainean amets egiteko
utziguzue zerua haren ordez ikus dezagun
utziguzue lehenaldia dagoen bezala
beste leku batean
oraindik heldu ez den lehenaldia
utziguzue lilura
basamortua zeharka dezagun Jainkoarenganaino
basamortua ikas dezagun
argi dirdira
eta nostalgia.
Etorri gara baina lekua jada ez zegoen bertan
mendietan zintzilikatu ditugu etxeak
aiton-amonen arimak balira bezala
eta ohitu gara iragaten den denborara.
Arin etorri gara
agian gaua delako
area
huts ezjakina
non baliteke
gu geu izan nahian etorri garela gu geu
edo ametsetan ahazturik gelditzeko
edo Historiari esateko:
hartu gure izenetatik nahi duzuna
eta utziguzu dirdira pixka bat ikusi ahal izateko
zenbat palmondo
zenbat amets
zenbat basamortu daude guregan.
Mahmud Abu Haxax (Fuwwar eremua, Galileatik gertu, Palestina)
Bahiketa, 2006, Argitalpenen etxe arabiarra, 2006 Beirut.
IRUDITZEA
Gauak lehergailuz saturatua dirudi. Gaur arratsean bigarren eskuko
hondartzarako aulkia eta kanaberazko mahaia
erosi ditut. Otu zait mahaiak balkoirako ere balio zezakeela
eta zaurituak garraiatzeko,
duela hilabeteak ez naizela balkoian eseri eta duela
urteak ezin izan dudala itsasoa ikusi – gerran galdu genuen
auzoan dagoen mendiko koloniak balkoiko edalontzia
aizto bihurtu du. Baina gau honetan desirak eta ilargiak
gorputza lehen bezala zabaltzera gonbidatu naute
denboraren jabe egitera
aulkia aitzaki hutsa balitz bezala.
ITZULERA
Nire pausuen gainera itzuli nintzen. Erdi-jandako sagar
batez oroitu nintzen. Nire hortzek landutako sagar bat
nire atzean uztearen ideiak terrorizatu ninduen. Nire amak
ez ziokeen imintzio eta ulu egiteari utziko: «ez du
sagarra bukatu». Bertaratutakoen begien aurrean
ez lioke beste erdia inarrosteari utziko, usteldu arte, bere eskuan.
Irtetean ateari talka egin aurretik zakarrontzira
bota dut.
Nire atzean utziz gauza guztiak.
Eta erdi bukatutako poemak.
Etorri gara baina lekua ez zegoen bertan…esaldia ikaragarria da….oso potentea ez den lekuari idaztea…eta ez lekutik etxea, adiskideak iragana zein oraina ( berriro) irudikatzea..
Ederra..