Ekoipena eta ekoizpen-gaitasuna –

EKOIZPENA ETA EKOIZPEN-GAITASUNA

1. Garapen txikiko edo ertaineko sozietateetan, ondasun eta zerbitzuak hornitzeko gaitasuna handitzea da garapen-ereduaren oinarrizko helburua. Horregatik, ekoizpena handitzea (biztanleko BPGa) argi eta garbi onartzen da jarduera ekonomikoaren funtsezko adierazletzat.
2. Adierazle horrek gero eta kritika gehiago jasaten ditu, lortutako garapen-mailak oinarrizko beharrak betetzeko aukera ematen duen heinean, eta beste alderdi batzuk ere gero eta gehiago baloratzen hasten dira, hala nola produktuen eta zerbitzuen kalitatea, ekoizpenean erabilitako bitartekoak edo lurraldeko ehun ekonomikoaren ekoizpenaren xedea.
3. Horrek etengabeko eztabaida dialektikoa eragin du Europan, produktibitatearen aldeko apustua egiten duten sektoreen eta, ingurumen-helburuetan, bizi-kalitatean, berdintasunean eta abarretan oinarrituta, ekoizpena handitzeko helburua zalantzan jartzen dutenen artean.
4. Hala ere, gure ikuspegitik, eredu produktibistari egindako kritikek ahaztu egiten dute zein neurritan dauden, hain zuzen ere, ekonomiaren ekoizpen-ahalmenaren mende helburu sozial “ez-produktiboak”.
5. Ildo horretan, funtsezkoa da ekonomiaren ekoizpena eta ekoizpen-ahalmena bereiztea. Gure ustez, batez ere herrialde aurreratuetan, per capita ekoizpen-gaitasunaren helburuak ekoizpena etengabe handitzeko helburua ordezkatu behar du pixkanaka, eta Europako garapen ekonomikoaren funtsezko erreferente bihurtu.
6. Gakoa da pertsonen ekoizpen-gaitasuna handitzeak berekin dakarrela pertsonak –eta gizartea, oro har– ahalduntzea, aberastasuna sortzeko gero eta gaitasun handiagoa izan dezaten, ekoizpen-maila handiagorik ekarri gabe.
7. Pertsonen ekoizpen-gaitasuna denbora-unitate bakoitzeko handitzeak esan nahi du gero eta aberastasun handiagoa sortzeko gai izatea, baina baita, txandaka, lan-denbora gutxiago aukeratzeko ere, aurreko aberastasun-maila bera sortzeko, edo gaitasun berria aberastasunaren eta lan-denboraren artean banatzeko ere.
8. Pertsonen ekoizpen-gaitasuna handitzeak esan nahi du, halaber, sozietateek aukera izan behar dutela produktuen eta zerbitzuen salmentan marjina txikiagoak aukeratzeko, ekoizpenean, lan-baldintzetan, ingurumenean eta abarretan hobekuntza kualitatiboak egitearen truke.
9. Laburbilduz, garapen-eredua ekoizpen-gaitasunaren gorakadaren inguruan zentratzeak aukera ematen digu gaur egun hazkunde ekonomikoaren eta ekonomia-, gizarte- eta ingurumen-arloko iraunkortasunaren eredu alternatiboak bateratzeko gai den sintesi bat bilatzeko. Bi eredu horien arteko oposizioa Europa irtenbiderik gabeko kale arriskutsu batean kokatzen ari da, Europak munduan izango duen etorkizunerako une estrategikoki erabakigarrian.
10. Gure bultzada produktiboa ahultzea, praktikan, gure bultzada teknologikoa, prestakuntzakoa, enpresakoa eta abar ahultzea da, eta, egiturari dagokionez, ahulagoak bihurtzen ari dira gure gizarteak, bai ekoizpen-ereduaren ikuspegitik, bai etorkizunean beste gizarte- edo ingurumen-erronka batzuei aurre egiteko dugun gaitasunaren ikuspegitik.
11. Ildo horretan, Europak uko egin diezaioke ondasun eta zerbitzuen ekoizpenaren hazkunde-maila maximizatzeari, interes orokorreko beste helburu batzuk lortze aldera; baina, helburu horrekin, ezin dio uko egin bere ekoizpen-gaitasuna etengabe handitzeari. Azken batean, horrek gaitzen du gure gizartea etorkizuneko edozein motatako erronkei aurre egiteko, ekonomikoak, sozialak edo ingurumenekoak izan.
12. Ikusiko dugun moduan, ekoizpen-gaitasuna kontzeptua ez da produktibitatea kontzeptuarekin nahastu behar, ekoizpen-gaitasunak produktuen eta zerbitzuen salmenten gorakadarekin duen benetako xedeari erantzuten baitio. Ekoizpen-gaitasuna edo, hobeto esanda, “ekoizpen-gaitasuna pertsona eta ordu bakoitzeko” kontzeptuarekin lotutako adierazleak zehazteko irizpide posibleak ere aztertuko ditugu.

 

PDF: https://drive.google.com/file/gurzFQI/view

Ekoipena eta ekoizpen-gaitasuna