… Getxoko kaleetaraino.

Bere jaioterria utzi eta hobe beharrez herbestera doan gizon baten istorioa kontatzen digun bideo labur honek aurtengo Getxo Photo iragarri gura du; aurten bidaiak izango baititu ardatz, irailaren 3tik urriaren 4ra, Getxoko argazkilaritza jaialdiak.

Bideoa Manson artistak sortu du, propio jaialdia iragartzeko.

Getxophotok hilabete iraungo du eta hiriko espazio publikoetan argazkiak eskegitzeaz gain -hauxe du ezaugarrietako bat-, Daniel Mayrit-ekin lantegi bat,  Itxialdia, Photowalk-a eta proiekzio bereziak jasoko ditu egitarauan.

 

Aurten jaialdian ezagutu ahal izango diren lanak:

(Klikatu argazkiak handitzeko…)

 

• William Gaye (Frantzia, 1982) “Ancienne Pharmacie Mendong”

Mendong Kamerungo Yaoundé hiriko auzo bat da. Orain hamar bat urte hiriko kanpoaldean zegoen, eta erdigunean etxebizitzarik lortu ezin zezaketenak bizi ziren bertan, baita landa-eremuetatik etorritako migratzaileak ere. Douala hiriaren ardatz nagusian dagoelako, interes askoren erdian dago gaur auzoa.

Gaye-k Fisika eta Kimikako ikasketak burutu, eta artista legez argazki-euskarriaren jatorriaren inguruko hausnarketa egin du. Bere lan askok Kamerun du ardatz.

.

• Jaques-Henri Lartigue (Frantzia, 1894)
  

XX. mende hasieran, zortzi urte zituenean, Jacques-Henri Lartigue bere bizitzaren inguruko argazkiak ateratzen hasi zen ume baten altueratik; zoriontasuna eta arintasuna betikotu ditu. Argazkilari amateurra, argazkiak mugimendua harrapatzeko duen gaitasuna oso maite du.

200.000 argazkiko artxiboa osatu zuen. 1963an, bere lanak, MoMA-n erakutsi eta ospea lortu zuen mundu osoan. Parisko metro-estazio batek bere izena darama. (Arg: “Véra, Bibi et Dani, Hendaye, août 1927″).

.

• Reinaldo Loureiro (Galiza, 1970) “Farhana”

Gaur egun denon ahotan daude immigrazio klandestinoa, paperik gabeak, Sahara azpiko Afrikatik etorri eta Europarako bidean direnak. Gauza jakina da bidaia arriskutsua dela ere, sarri porrot egiten duena. Loureirok egoera honen parez-pare jartzen gaitu.

 Loureirok Argazkilaritza Dokumentalean eta Fotokazetaritzan masterra egin zuen London College of Communication-en. Bere proiektuak The British Journal of Photography-n eta National Geographic-en agertu dira.

.

• Eugenia Maximova (Bulgaria, 1973) “Destination Eternity”

  Modu obsesiboan miatzen du SESB eta haren sateliteetan  kitsh estetikaren iraunpena. Eta gin dituen bidaia ugarietatik abiatuta, berritasun arraro bat gehitu dio bere errepertorioari: hilerriak; konturatu baitzen berriak agertzen hasi direla, erretratu errealistak granito beltzean zizelkatuak zituztenak.

  Maximova Kazetaritzan graduatu zen Vienan, eta argazkilaritzan zaletu zen bere ama, margolari ospetsua, hil eta gero. Freelance egiten du lan The Guardian, Die Zeit, GEO eta National Geographic aldizkarietan.

.

• Óscar Monzón (Espainia, 1981) “Karma”

  Madrileko trafikoan, gizonek -batik bat- eta emakumeek, beren autonomia guztia galtzen dute. Kotxeetara loturik daude fisikoki, giltzaperatu egiten dira, mutanteak, gizaki-makina bereizezinak bihurtu arte. Egoera horietan, argazkilariak agerian uzten du gidariek aukeratu duten biolentzia.

  Malagan jaio eta Madrilen bizi, Monzón Blank Paper kolektiboko kidea da, 2003an sortu zenetik. 2013an “Karma” lehen liburua argitaratu eta First PhotoBook Paris Photo–Aperture Foundation saria erdietsi zuen.

.

• Nophoto (Espainia, 2005) “This is Spain”

Espainia garaikidean zehar egindako zazpi ibilbide, Nophoto kolektiboko kideek egindakoak. Zalantzan jartzen dituzte paisaia, mapa eta lurraldea, eta baita haren irudikapena eta argazkia egin duenaren kokapena bera ere.

Argazkilari-kolektibo garaikide hau 2005ean jaio zen Madrilen, ezohiko proiektuak bideragarri egiteko helburuarekin. Hamaika argazkilarik osatzen dute taldea; edukien aurrean jarrera irekia dute eta euskarri ugari erabiltzen dituzte beren proiektuak hedatzeko.

.

• Paul Fusco (AEB, 1930) “Funeral Train”

1968an, Robert F. Kennedy -1963an hil zuten presidentearen anaia- hil zuten Los Angeles-en. Herrialdea astindu zuen hilketa hark, eta senatariaren gorpua tren berezi batean eraman zuten Kaliforniatik New York-era. Bidaian, trenbidera gerturatzen zirenei atera zizkien argazkiak Fuscok.

Massachusetts-en jaio eta Ohion kazetaritza ikasi zuen Fusco Magnum agentziako kide da. Bere lana LIFE, Time eta Paris Match-en argitaratu eta San Francisco Museum of Art eta N.Y.-eko Metropolitan-en erakutsi dute.

.

• Hong Menea (Kanbodia, 1990) “Passing Time”

 Phnom Penh-en (Kanbodia) milioi bat motor daude, gutxienez. Gehien erabiltzen den garraioa da, pilatutako altzariak, arropa-fardoak, arroz-zama pisutsuak eta beste eramateko. Argazkilariak, bizitzaz eta umorez beteta dagoen Kanbodiako hiriaren erretratua proposatzen du, bi gurpilen gainekoa, mugimendu iraunkorrean dagoena.

 Hong Meneak, 2011z geroztik, argazkilari dihardu The Phnom Pneh Post jaioterriko egunkarian.

 .

• Ambroise Tézenas (Frantzia, 1972) “I Was Here”

.

• Jesús de Echebarría (Euskal Herria, 1882) “Estereoscópico”

XX. mendearen erdialdera arte, erliebeez eta bista estereoskopikoz maiteminduta dagoen argazkilari honen kasuan bezala, bidaiatzea abenturazaleen edo, modu orokorragoan, burgesen esku zegoen soilik.

Bilboko familia burges batean jaioa, merkataritza-ikasketak egin zituen eta 1903an Banco de Bilbao-n hasi zen lanean; arrazoi politikoak tarteko hamar urtez lanpostu horretatik kanpo egon zen. Bere zaletasunen artean zeuden euskararen ikasketa eta argazkilaritza estereoskopikoa.

.

• Francesco Giusti (Italia, 1969) “In case of Loss”

 .

• Christian Rodríguez (Uruguai, 1980) “Motobaik”

Vietnam-en, Asiako hiri handi gehienetan bezala, joan-etorriak bi gurpilen gainean egiten dira, batik bat. Kutsadura dela-eta, gidari askok -emakumeak dira gehiengoa- maskara jartzen dute.

 Montevideon jaio zen 1980an. France Presse, AP, EFE eta Reuters agentzietan kolaboratu du Rodríguez-ek. Gaur egun, Uruguaiko San Jose Foto jaialdia zuzentzen du eta irakaslea da EFTI eskolan. Birritan irabazi du Picture of the Year Latin America saria.

.

• Jason Larkin (Ingalaterra, 1979) “Waiting”

2012an Hegoafrika bisitatu eta gero, argazkilari britainiarra hunkituta gelditu zen hango bizilagunek transmititzen zuten zain egotearen sentsazioarekin: enpleguaren, aukeren, aldaketen zain. Eta gaur egungo Hegoafrikaren metafora bisuala jaso du argazkietan.

Ikasketak amaitu ondoren, Egiptora joan zen Larkin, eta handik hiru urtera Hegoafrikara. Nazioarteko hainbat komunikabidetan argitaratu du eta egun tailer eta hitzaldien programa berritzailea garatzen dihardu.

.

• Zhang Kechun (Txina, 1980) “The Yellow River”

Ibai Horian zehar hainbat ibilaldi egin ondoren, Zhang Kechun ez zen bidaia-argazkiak ateratzen edo Txinako zibilizazioaren Ibai Sortzaileari omenaldia egiten hasi. Munduko ibairik handienetakoaren ikuspegia, zeinaren arroa basamortu bihurtzen ari den, eraiki du.

Mundu osoko bienal eta jaialdietan hartu du parte Kechun-ek, hala nola, Beijing Photo Biennial, Pariseko Biennal de Photographie Photoquai edo Delhi International Photography Festival-en.

.

• Elena Chernyshova (Errusia, 1981) “Days of Night, Nights of Day”

 Norilsk zirkulu polarretik gertu dago eta Gulag-eko (bortxazko lanen eremua) presoek eraiki zuten. 170.000 biztanle dituen meatzari-hiria munduko zazpigarren hiririk kutsatuena da. Leku irreala, ia-ia esna amets egitea bezalaxe, baina amets gaiztoa dena.

Parisen bizi den Chernyshovak arkitektura ikasi ostean bizikletaz Europa eta Asia zeharku zituen, eta argazkilari izatea erabaki. National Geographic-en argitaratu eta World Press Photo eta Days Japan Awards sariak irabazi ditu.

.

• Alejandro Cartagena (Dominikar Errepublika, 1977) “Carpoolers”

Egoera sozialen analisiaren eremuan, lan gutxik berresten dute argazkilariaren ikuspuntua horrenbesteko indarrarekin. Autopistako zubi batean kokaturik -aurrez Monterreyko aldirien eraikuntza eta garapenaren inguruan miatu zuen-, beren lanetara kamioneten atzeko aldean joaten diren eraikuntzako langileen egoera erregistratzen du.

1990ean Mexikora joan eta bertan ikasi zituen Ikusmen-arteak Cartagenak. Nazioarteko sariak ditu: FOAM Talent edo Photolucida-ren Book Award.

.

• Philong Sovan (Kanbodia, 1986) “On the Road”

Philong Sovan-ek dokumentalaren eremuan kokatzen du bere lana, behin eta berriz galdera bat erantzun nahian: Nola deskribatu etengabe aldatzen ari den, eta azkarra eta erradikala den gaur egungo Kanbodiako gizartea?

2012an beka bat lortu zuen Pariseko École nationale supérieure Louis-Lumière-n argazkilaritza ikasteko. Bere lana Les Rencontres d´Arles-en proiektatu da, Pariseko Photoquai-n, Kanbodiako Photo Phnom Pneh-en eta Singapurreko Institute of Contemporary Arts zentroan ere ikusgai egon da.

 .

• Corinne Vionnet (Suitza, 1969) “Photo Opportunities”

.

• Anusorn Charoensuk (Thailandia, 1985) “Voyages”

•  Clément Briend (Frantzia, 1982)