Alardeen iritzia, eta arinkeria zientifikoa analisian (II)
Alardeen iritzia, eta arinkeria zientifikoa analisian –
(Artikulu hau ABERRIBERRI.COM web-etik arrantzatua eta euskaratua izan da.)
Mikel Arriaga
Irakaslea eta ikertzailea
Mozorrotutako bizikidetza-arazoa.
Zulaika irakaslea Alardeen arazora hurbiltzen da bere azken liburuan Alardeei eskainitako kapituluan, Arantxa Urretabizkaiaren liburua zuzenean aipatuz eta arazoa genero kontu gisa luzamendurik gabe bideratuz. Ez du inolako aipamenik egiten, ezta soziologia-kutsuko sarrerarik ere, edo gatazkaren gertaerak laburbiltzen dituen lerrorik, edo arazoaren hasieran bertan gertatu zenari buruzko ikuspegi kronologikorik edo daturik ematen.
Joseba Zulaikak ez du ia analisi antropologikorik egiten kapitulu osoan, eta ez du bibliografia daturik ematen. Batez ere Urretabizkaiaren kontakizuna goraipatzen du, eta bere diskurtsoan ez da sartzen politikak arazo honen bilakaeran eta etengabeko garapenean izan duen lehentasuna aipatzera. Aldaketa honetan emakumeak alardean sartzean maskulinotasuna zalantzan jartzen dela dioen argudioa (liburuan agertzen da) gezur hutsa dela deritzogu, izan ere, Hondarribiko emakumeak baitira Alarde Tradizionalaren defendatzaile nagusiak. Eta hori horrela da ez sumisio ala alienazio inongo arrazoiarengatik, baizik eta bolondreskiro eta ohartuki tradizio jakin horren hautua egin dutelako. Ez dute beste Alardearen ildoa gaitzesten, baina argi dute beraiena usadio maitatu eta sentitu bati jarraitzen diola. Beraien feminismoa eta usadiozko Alardean parte hartzea ez dute, gainera, kontraesan ikusten, bata bestearekin nahastea lekuz kanpokoa iruditzen zaielako. Hauxe da bertako emakumeek eman didaten mezua nik egindako inkestetan. Bestalde, herrian guztiek dakiten bezala, badakite borroka horretan substratu politiko bat dagoela, sigla batek bultzatua eta beraz festaren gainetikako interesak mugitzen direla horri dagokionez.
Esandakoa, Zulaika badirudi etengabe ari dela Urretabizkaiaren kontakizuna defendatzen, Urretabizkaiak izan zituen bizipen eta esperientzia negatiboak aipatuz eta idazleak berak izan zituen bizipen horien aurka agertuz, baina inola ere ez da auzi politikoan sartzen eta ez ditu arrazoi antropologikoak jorratzen eta eztabaidatzen (horixe baita hain zuzen ere bere espezialitatea). Bitxia, eta deigarria ere bai.
Horren harira, Alardeak festa bat direla dio (bere liburuko 98. orrialdean), antzespen erritual bat ere badira (99. or.), eta definizio horiekin batera jolas bat baino ez direla esaten da (99. or.), “jolas hutsa” esatera iristen da. Ikuspegi zientifikotik, hori ez da serioa, eta ez da profesionala. Dena karikatura bat da, karikatura hau esaten den lerroetan agertzen dena da, Alardearen karikatura eta hau guztia esan duenaren karikatura. Alardeak ez dira jokoak, ez dira pilota partida bat, ez txorro-morro-piko-taioke saio bat, ez traineru apustuak, eta ez gaude mus partida baten aurrean. Alardeak antzezpen erritualak dira, Zulaikak ere aipatzen du eta horretan ados gaude, sinbologiaz beteriko erritual serioak dira, komunitate batzuen nortasun kulturalak bermatzen dituztenak, hala nola Irun eta Hondarribiaren kasuetan, eta arbasoen konpromisoak berresten dituztenak. Eta hau ez da jolasteko edo fribolizatzeko gai bat. Oroimen baten aurrean gaude, oroitzapen baten aurrean, gogoratzeko balio duen ekitaldi baten aurrean.
Antzezpen erritual bat da, baina inoiz ez da jai-ekitaldi bat, ez da izaera ludiko edo festako ekitaldi bat. Foru Miliziak dira haien jatorria. Geroago, Irungo 1522ko eta 1813ko San Martzial Batailak ospatzeko boto zibiko-erlijiosoekin bat egin zuten, eta Hondarribian, gauza bera, baina Foru Milizia horiek Guadalupeko Ama Birjinari 1638ko Hondarribiko setioa gainditzeagatik emandako botoekin bat eginez.
60 urtetik gorako pertsonekin egindako gure landa-lana, Alardeari buruz duten ikuspegiari eta sentimenduari buruz galdetuz, ez ziguten inolaz ere festa gisa deskribatu, eta, gainera, ez dute festa gisa bizi. Alardeari buruzko sentimendua deskribatzeko gehien erabili ziren hitzak oroitzapena eta oroipena izan ziren. Beste kasu batzuetan, inkestatuek perifrasi bat erabiltzen dute arbasoen oroigarri gisa, gure zaharrenek agindutakoa gogoratzea, gure arbasoen botoa betetzea, eta antzeko moduren bat gehiago. Kasu guztietan agertzen da errespetuzko elementu bat arbasoekiko, haien nagusiekiko, inkestatuen nortasunaren esentziarekiko, eta kasu batzuetan gurtza hitza ere agertu zitzaigun. Baina inoiz ez hitz bat konnotazio ludikoekin. Festa hitza ez da inoiz agertzen. Hau ez da, Alarde Mistoak esaten duen bezala, beste ospakizun batzuen pareko ekitaldia. Ez da Donostiako danborrada, ez da Hernani, Andoain edo Adunako Axeri Dantza, ez da Gasteizko farolen prozesioa, ezta Tolosako Bordon Dantza ere, eta beste adibide askorekin jarrai dezakegu. Agian, Elorrioko Errebonbilloekin, edo Antzuolako Mairuaren Alardearekin pareka daitezke Irun eta Hondarribiako Alardeak, gaur egun ekintza politikoarekin nahasita daudenak Reflexiones sobre los Alardes de Irún y Hondarribia. Una mirada crítica liburuan aipatzen den legez. (2) (3) Eta ez diezadatela gaizki ulertu, betiere udalerri horiei eta aipatutako ospakizun horiei zor diegun errespetuarekin, baina Irungo eta Hondarribiko Alardeek beste ñabardura batzuk eta beste esentzia batzuk dituzte. Ez dira FESTA. Horregatik, asko harritzen nau Zulaikak “festa” hitza erabiltzen duen arintasunak. Bistakoa da gutxitan egon dela in situ Bidasoa Behereko Alardeek suposatzen duten irudikapen errituala baloratzeko.
Bestalde, Alarde integratzailea deiturikoa, Zulaikak horrela deitua, mistoaz ari da, eta bere proposamenarekin eta aldarrikapenarekin sustatu duena Hondarrribiako gizartean arazo bat sortzea izan da, baita zenbait eremutan gizarte-kohesioaren haustura ere. A zer ekintza konstruktiboa izen handiko zientzialari batek integratzaile deituriko gizarte-talde batentzat!
Zalantzarik gabe, Zulaika irakasleak ez ditu aipatzen Alardearen antzezpen erritualaren zatirik garrantzitsuena eta hari lotutako sinbologia. XX. mendeko beste antropologo garrantzitsu batek, Maurice Godelierrek, erritualak bere ikerketa antropologikoetan duen garrantzia azpimarratzen digu, komunitateen bizitza sozial eta kulturalean duen funtsezko papera azpimarratuz. Godelierren arabera, erritualak praktika sinbolikoak izateaz gain, funtzio sozial eta estrukturalak ere betetzen dituzte. (4)
Erritualek gizarte-kohesioa sortzen eta mantentzen, nortasun kolektiboak ezartzen eta gizabanakoen eta ingurunearen arteko harremanak arautzen laguntzen dute. Gainera, Godelierrek iradokitzen du erritualek balioak, sinesmenak eta identitate-sentimenduak transmiti ditzaketela belaunaldiz belaunaldi. Bere azterketan, Godelierrek adierazten du erritualak krisi- edo aldaketa-egoerei aurre egiteko eta zentzua emateko bitarteko bat izan daitezkeela, pertsonek egonkortasuna eta esanahia aurkitzeko esparru bat eskainiz. Laburbilduz, Godelierren ustez, erritualak funtsezkoak dira gizarteen konplexutasuna eta funtzionamendua ulertzeko.
Era berean, lehen aipatutako Philippe Descolak erritualaren garrantzia aztertu du gizakien eta giza ez direnen arteko harremanen testuinguruan, baita mundu sozialen eraikuntzan ere. Descolaren arabera, Godelierrekin nahiko bat datorrena, erritualak funtsezkoak dira pertsonen eta ingurunearen arteko loturak ezarri eta mantentzeko, esanahi partekatuak eta gizarte-kohesioa sortzeko aukera ematen baitute. Descolak argudiatzen du erritualak ekintza sinbolikoak izateaz gain, eguneroko bizitza eta gizarte-interakzioak egituratzen dituzten praktikak ere badirela. Horien bitartez, komunitateek beren sinesmenak, balioak eta kosmobisioak adieraz ditzakete, eta horrek erronkei aurre egiten eta beren existentziari zentzua ematen laguntzen die. Erritualak mundu natural eta espiritualarekin loturak ezartzeko bide bat izan daitezkeela nabarmentzen du. Laburbilduz, Descolaren ustez, erritualak funtsezkoak dira gizartea antolatzeko eta kulturek ingurunearekin nola elkarreragiten duten ulertzeko.
Nire ustez, horixe gertatzen da Alardeekin. Eta gogora dezagun ez zegoela arazorik ideologia politikoak Alardeetan agertu arte. Gai honek guztiak, hasiera batean ezker abertzaleak bultzatua, eta gero woke ideologiaren eta azken belaunaldiko feminismoaren bidez korrontearen alde eramana, balizko genero arazo bat ekarri du. Jakina, komunikabideen adostasunak lagunduta, politikoki zuzena dena bakarrik azpimarratzen baitute. Hala ere, arazoa ez da izaera honetakoa, Irungo bi Alardeen konponbidea ikusita, eta prestigiozko beste analisi batzuek ere hala erakusten baitute, hala nola Jenny Pearce nazioarteko bitartekariarena, Hondarribiko eztabaidaren gaia bizikidetza-arazo gisa definitzen baitute.
Hori guztia kontuan hartuta, argi eta garbi ondorioztatzen da arazo honen izaera bizikidetza hutsa dela, genero-arrazoiengatik mozorrotua. Izan ere, ekintza politiko bat errentagarri bihurtu nahi baitute, arazoaren bukaeran ideal batzuen inposizioa izango duena, batez ere politikoak, biztanleria oso bati modu azpiratuan ideologia eta jarduteko modu bat inposatuz.
Hala ere, badirudi Zulaikak une batean ondo bideratzen duela gaia, impasse antagonista aipatuz. Aurreko artikuluan gai honi buruz aipatutakoa gogoratzen dut: “Deigarria da Zulaikak ETAren ikuspegi bat emanez, nire ustez zuzena, “subjektu iraultzaile” gisa, ezker abertzalearena ere bazena, Alardearen fenomeno zehatza aztertzerakoan, ekuaziotik kentzen du, izan ere 1996an, ETAren testuekin azaltzen baitzen Alardearen gaia, eta testu hauetan Alardearen “arazoa” sustatu baitzuen. Hemen, gainera, Zulaikaren terminoak aplikatzen dira, “antagonismo erradikala estrategia iraultzaile gisa”, tokiko testuinguru baten barruan, non hau argi baitago, eta “Reflexiones sobre los Alardes de Irún y Hondarribia. Una mirada crítica” liburuan frogatzen baitut. Horretaz gain, “antagonismo erradikala” bi Alarderen bizikidetza ukatzeagatik gertatzen da, Alardeetako batek,“berritzaileak”, ez duelako nahi bi Alarde egotea, bakarra baizik. Eta ez du “muturreko antagonismoan” amore ematen hori lortzeko. Hori benetakoa eta egiazkoa da, batez ere Hondarribian, komunikabideetan agertzen diren adierazpenekin eta albisteekin agerian geratzen baita urtero, eta komunikabideek alderdi horretan jartzen dute arreta.”
Zulaika irakaslea gai da komunikabideek isildutako alderdi politikoa behar bezala ikusteko, eta gai horri buruz hitz egitean gutxitan jorratu eta garatu duena. Hala ere, zergatik aipatzen du hori soilik azaletik, baina gero ihes egiten dio gauza bera ondoren sakontzeari? Zulaikak ba al du “Reflexiones sobre los Alardes de Irún y Hondarribia-Una mirada crítica” liburuaren berririk? Oso bitxia eta harrigarria egiten zait ikertzaile honen jarrera gaiari buruzko datuen aniztasuna kontuan ez hartzerakoan.
…
(2) https://biblioteca.ararteko.eus/Record/23782
(3) https://www.academia.edu/124300423/REFLEXIONES_SOBRE_LOS ALARDES_DE_IRÚN_Y_HONDARRIBIA_Una_mirada_crítica
(4) Maurice Godelier. L’imaginé, l’imaginaire et le symbolique, Paris, CNRS Éditions, 2015
Alardeen iritzia, eta arinkeria zientifikoa analisian
Mikel Arraiagak metodologia zientifikoarekin egindako inkestaren emaitzak ikusi ahal ditu, alardeari buruz hondarribiarrek pentsatzen dutenaren hurbilpen serioago bati itxekitzeko, eta monserga atzerakoi, matxista eta misoginoak alde batera uzteko, behingoz.
Aski da, mesedez!
Arrazoi duzu, Ziriñe, aski da monserga atzerakoi, matxista eta misoginoak leporatzea ohiturazko Alardearen partaideei. Gure tradizioaren jarraitzaile ditugu eta hori beti errespetuzkoa izan behar da.
Pena da, ustez antropologo hain entzutetsu batt, bearengandik espero itzatekoa litzatekeen ekarpe soziologiko-antropologiko ekarri ez ezik, edozeinek izan dezakken forofismo ideologikora lerreatu eta bide batez bere “hankatxo” edologikoa ezin argiago erakutsi, pena beragatik, baino nor bakoitzak jakin du zer egiten duen bere profisionaltasunarekin…
Bestetik, eta honen harira, “…gezur hutsa dela deritzogu, izan ere, Hondarribiko emakumeak baitira Alarde Tradizionalaren defendatzaile nagusiak”…Noski!, azken finean bai talde batekoek bai bestekoek ondo baino hobeto dakite-eta hemen lehian dagoena ez dela ez emakume ez txakurraren bibolina, hemen lehian dagoena zera baino ez da, bi subjektu politikoren arteko hegemonia, eta alardea koaptutako beste auzi bat, hegoaldeko igeltxo iraungipekoa nola
Kaixo Ziriñe.
Zuk diozuna ez da egia.
Arriagak erabilitako metodologia zientifikoa eta serioa da. Inkestak egin duena txapuza eta kaka bat besterik ez da izan; bestela enteratu zaitez zenbat kontraesanak dauden eta zenbat sesgo edo isuri aurki daitezken inkesta berean. Ondoren periodista ezjakinak etorri dira eta dena woke ideologiaz kutsaturik nahastu eta politikoki zuzena dena soilik esan dute. Mesedez seriotasun eta zorroztasun pixka bat besterik ez dugu eskatzen.
Eta zuk diozun monserga atzerakoi, matxista eta misoginoak, zure ezjakintasunetik besterik ez datoz.
Ongi irakurri Arriagaren testua, eta konturatuko zara zuk diozun “monserga atzerakoi, matxista eta misoginoak” aniztasunaren edo dibertsitatearen alde daudela. Zuk defendatzen duzun jarrera aldiz, monolitikoa izateaz gain, manipulatzailea eta inposatzailea da. Bestela ez zenuke horrela erantzungo eta jarrera anitzen alde egingo zenuelako.
Tradizionalekoek ez dute Alarde Mistoa galarazi nahi; Mistokoek, ordea, Tradizionala desagerrarazi nahi dute. Hau ez bada faxista… ze izango da ba! Mesedez hitzak tentuz erabili, eta errespetua izan dadila dialektika ororen oinarri.
Beste gauza bat.
Konturatu zenbat bibliografia erabiltzen dituzten Zulaikak eta inkestak, eta zenbat Arriagak; bai artikuluetan, bai bere liburuan. Konparatu, ondoren hitz egin.
Alarde tradizionaletik madrilenoak kanporatzean, orduan sinetsiko dut tradizioaren defentsan dabiltzala.
Tradizioa bada gauza, soilik “guipuzcoanos de origen, de casa solar conocida”, eta bataiatuak noski. Madrildarrik ez. Betiko alardea!
Kontuak baina itxura eta barnemuina ditu…
Itxura-azalean: tradizioa, berdintasuna, emakumeak…bla, bla, bla, bla, blaaaaaaaaaa
Barnemuinan, mamian, matxinada, bi subjektuaren arteko talka goxoa, ezagun zaizu, Ba Ote, ezta?
Erratuta zaudete nire ustez.
Genero arazoa dela pentsatzen duzuenok erratuta zaudetela uste dut. Honen atzean gerra politikoa dago, eta funtsean elkarbizitzako arazo bat da.
Elkar bizitza guztion iritzia mantentzen saiatzea da, ahal bada behintzat. Eta frogatuta dago bi Alarde ezberdin egin daitezkeela, hala gertatzen da Irunen.
Hondarribian aldiz, Mistokoek ez dute berea bezalakoa dena besterik onartzen; horri fundamentalismoa deitzen zaio.
Tradizionalek, aldiz, beraiena mantendu nahi dute, bestelako moduak eta sentsibilitateak onartuta eta errespetatuz. Horri tolerantzia deritzo.
Gauza bera Arriagak azaldu eta askotan esan du. Baita Jenny Pearce bitartekari internazionalak ere, hain zuzen ere, antzeko gizarte arazoetan aditua den espezialista britaniarrak.
Zergatik Jaizkibel Konpainiatik ez da onartzen irtenbide hori? Hau da, bi Alarde egitearen konponbidea. Zergatik ez dute bere Alarde propioa egiten? Non dago arazoa? Zergatik ez dute argi eta garbi esaten zein den haien helburua?
Oker ez baldin banago, Arartekoak ere, bere azken adierazpen batzuetan, bi Alarde egitearen aldekoa zen.
Ze ebidentzia gehiago behar dute Jaizkibelekoek? Zer nahi dute haien iritzia inposatu halabeharrez? Benetan hau al da haien helburu nagusia?
Noiz arte jarraituko dugu betiko lelo honekin?
Ba ote! Polita da gero zure euskal araztasunaren defentsa sutsua alardearen harira, ideologia hain inportatu eta totalizatzailetik ez balitz, euskaraz bai , baina euskal izaera eta nortasunaGuztiz erauzita ez balitz…
Eta dale matxinadarekin… Nekane, Julene, Yolanda… Zuk inori monolitismoa eta manipulazioa leporatzea ere!
Matxinatuak beste batzuk izan ziren, gerora zure bake santu jainkotiarra 25 urtez inposatu zutenak, hain zuzen ere.
Mingarria inkestaren emaitza, ezta, atzerakoi maiteok?
Mikelangelo,
Euskal nortasunaren baluartea Hondarribiako Alardea bada, gureak egin du. Irungoa zer esanik ez…
Eta Tradizioa nahi badugu, tradizioa: Madrildarrak kanpora, eta bataiatu gabeak ere bai. Baina gauza baterako Tradizio aldaezin eta eternoa, eta besterako espainolak etxera sartu, ba ez.
Kaixo Ziriñe.
Inkestarena ez da mingarria. Zuen Alarde Mistoaren eta udaletxearen manipulazioaren beste froga bat besterik ez. Kazetariek ez dute esaten inkestaren 15.galderan, 31. orrialdean, honako galderari erantzunez: “Solución posible al conflicto del Alarde”, ba soilik % 7’7 ak erantzuten du Alarde mistoaren alde dagoela. Eta hau ez da prentsan azaltzen. Arraroa ezta?
Benetako iturriak irakurri beharko zenituzke eta ez prentsan esaten dena. Hala ere, inkestak ere niretzat ez dauka garantia handirik.
Bestalde 400 pertsonei soilik egin zaie inkesta. Hau ez da esanguratsua, ezta zientifikoa ere. Datu faltsuekin oso arro zabiltzate eta paparra luzatzen.
Dena den, inkesta gaizki egina dago eta sesgo edo isuri asko ditu. Gainera inkestarena tranpa bat da. Zergatik udaletxeak ez du erreferendum bat egiten? Galdera bakarrekoa eta erantzun sinplekoa? Tranpatia delako edo beldurra duelako.
“Gustatuko al litzaizuke bi Alarde ospatzea bakoitza bere aldetik bakean eta errespetuz desfilatuz? BAI ala EZ.” Horixe galdetzea erreferendum batean litzateke frogarik hoberena. Baina ziur naiz ez dutela egingo; behintzat oraingo udaleko ordezkariek ez.
Beraz, inkestarena ez da mingarria, ez, manipulazioaren beste ebidentzia bat baizik.
Dikotomia argi dago, batzuk totalitarioak dira, eta besteak toleranteak.
Agian atzerakoi toleranteak izango gara, zu berriz moderno totalitarioa zarela argi dago.
Ikerketaren txostena, inkestaren emaitzak dauzkat eskura; publikoak dira.
https://www.hondarribia.eus/eu/alardearen-inguruko-elkarrizketak
Manipulatzen zu ari zara, 15. galderan alarde mistoaren aldeko datu hori bakarrik aipatuz, eta galdera bereko bestelako erantzunak isilduz.
Laginari buruz, 400 pertsonakoa esanguratsua da, 15.000 pertsona inguruko biztanleria batean (berez, biztanleria dexente txikiagoan, 18 urtetiko gorakoak soilik hartu baitira kontuan). Zehazki, laginari buruz, ikerketaren azalpenean, metodo zientifikoak eskatzen duen moduan:
” La= ±% 4,83
konfiantza-maila: %95
p=q=0´5 datu orokorretarako”.
Sesgoak salatzen badira, zeintzuk diren azaldu, mesedez.
Erreferenduma plantea liteke 17. galderarekin ere, ezta, majo? Baina guztiontzat sanoagoa litzateke alde guztien arteko akordio baten gainean egitea galdera, baldin eta alarde matxistako agintariek elkarrizketa eta akordiorako aukera oro boikoteatzen ari ez balira, herrian ondo jakina den bezala, agintari horien manipulazio saiakera guztien gainetik.
Alarde matxistako parte hartzaileen gehiengoak berdin jarraitu nahi du, jendeak alardeko agintarien tontakeriez aspertuta alde egin dizuelako (zuzenean kanporatu dituztenak alde batera utzita). Eta, hala ere, alarde matxistako parte hartzaileen artetik herenak egoera aldatu nahi du, mehatxupean isilarazia badaukazue ere.
Urtetik urtera galtzen zoazte. Gutxiago zarete, markaje sozial itogarriarekin jarraitzen duzuen arren. Esan zenuten, herriak nahi izatean, emakumeak berdintasunean parte hartuko zuela.
Bete ezazue hitza, eta has zaitezte lehenbailehen irteera duin bat bilatzen.
Baina, ze arazoa dago bi alardeek elkarren aldetik banatuta ibiltzeko?
Hori da askatasuna eta hori da egiten dena. Zoritxarrez, ikusten da argi eta garbi, alde batek besteari inposatu nahi dio bere presentzia.
Inkestak eta legea erabili behar da pertsona batzuei festa nahi duten bezala pasatzea eragozteko.
Ze akordio lortu behar da, Ziriñe, zuk erakusten duzun espirituarekin? Batzuk alde batetik eta besteak bestetik. Zergatik ez?
Batzuen iritzia besteei inposatu nahi zaielako.
Jende batek demostratu du jaia bere estiloan eraman nahi dutela. Matxismoaren aitzakiz askatasun hori galeraztea ez da zilegi.
Ziriñe agurgarria.
Inkestaren sesgoei buruz beste batean arituko gara. Zergatik hainbeste galdera egin diren inkestan, zergatik horiek bereziki, zergatik erabat bideratuak dauden erantzun konkretu batzuk ematera, eta abar. Beste momentu bateko gauza da, eta gainera zergatik ez diren erantzun bakarreko galderak egin ere kuriosoa da (datuak hobeto manipulatzeko agian?). Bai, arrazoi duzu, 17. galderari begiratuta. Baina kurioso da nola 17. galdera eta 15. galdera erantzun kontrajarriak eta erabat ezberdinak ematen baitituzte, antzeko galdera egin denean. Ez al da hau garantia ezaren seinale? Horregatik diot garantiarik handiena galdera bakarreko erreferenduma egitea dela balio duen ekintza bakarra (eta ez inkestak, erantzun kontrajarriekin eta manipulatu daitezkeenak). Eta bi erantzun soilik dituen galderarekin; BAI ala EZ.
Galdera nagusiena, Zergatik ez bi Alarde egin? izango litzateke.
Baina ze problema dago 2 Alarde egiteko? Zergatik ez egin Irunen bezala?
Gainera, zuk diozun modura urtetik urtera gehiago baldin bazarete, arrazoi gehiagorekin Alarde propioa egin ezazue, ezta? Denak hori desiratzen dugu, bai Mistokoek eta bai Tradizionalekoek. Animo, dena prestatu eta Jaizkibel Konpainiak Alardea presta dezala. Instituzioek ere prest egongo dira zuei laguntzeko. Arartekoak ere irtenbide hori hobetsi zuen iazko artikulu batean .
https://www.diariovasco.com/bidasoa/hondarribia/jaizkibel-celebra-cambios-alcalde-organice-alarde-publico-20240908110323-nt.html
Zergatik ez horrela egin?
Urtetik urtera gutxiago garela aipatzen duzu, eta zuek gehiago. Perfekto! Aurrera ba! Monta ezazue zeuen Alarde propioa! Baina zergatik ez duzue hori egiten? Zein da hori ez egiteko benetako arrazoia?
Zure tonua pikatu xamarra azaltzen dela iruditzen zait argudio hau plazaratzen dudanean, zergatik ote?
Hau esaten duzu: “Esan zenuten, herriak nahi izatean, emakumeak berdintasunean parte hartuko zuela”. Erabateko gezurra da, frogatu ezazu bestela. Eta jendea mehatxupean mantentzen dugunaren baieztapena ere, guztiz faltsua da. Hori bakarrik okurritzen zaio holakoak maiz erabiltzen duenari, horretan ohitura duenari. Eta iruditzen zait, zure bezalako pentsamendutik hurbil daudenak erabiltzen dutela. Konturatzen zara nola ez den genero arazoa, elkarbizitza arazoa baizik?
Jakitunek argi eta garbi azaldu dute elkarbizitza arazoa dela, ez dela genero arazo bat. Zure diskurtso eta jarrerak ere hori adierazten du, elkarbizitza arazo bat dela. Horregatik bi Alarde egin behar dira.
Zergatik portamolde bat inposatu nahi duzu, bi aukerak errespetatu daitezkeenean? Ez al zaio horri totalitarismoa deitzen?
Galdera piloa egin nezakeen, baina erantzunak zuk soilik izan ditzakezu, ez engainatu zeure burua.
Ez berriz inkesta aipatu, oso nabaria baita guztiz bideratuta dagoela. Inkestan, adibidez, ez dira egin dizkizudan galderen antzekoak egiten, zergatik ote?
Iruditzen zait Arriagaren artikuluaren lerro batzuk ez dituzula ongi ulertu oraindik. Bere liburua irakurtzea ere gomendatuko nizuke, arrazoi soziologiko eta antropologiko gehiago ematen baititu.
Lasaitu zeure burua, eta patxadaz irakur ezazu. Ziurrenik bigarren aldiz irakurtzean hobeto ulertuko duzula.
Alardea bakarra da. Ekitaldi publiko bat da. Baten batek imajinatzen ditu bi danborrada Donostian, edo bi entzierro sanferminetan?
Tradizioa babesten dutela diote, baina badira argazkiak emakumeak eskopetekin desfilatzen agertzen direnak.
Tradizioa babesten dutela diote, baina espainolei, bereziki madrildarrei, tokia egin diete. Lehenago gizon espainolak, herriko alabak baino.
Tradizioa babesten dutela diote, baina ateo, agnostiko eta herejeei atea ireki diete.
Tradizioa babeste dutela diote, baina oinarrian Alardearen inguruan sortu den “botere” harreman hereditario bat mantendu, besterik ez dute nahi. Eta “botere” zirkulu itxi horren aurrean merituak egin nahi dituen jendea. Tradizioa aitzakia merkea da.
Aurten 167 Tanborrada irten dira Donostian. Bakoitza bere ezaugarri eta ñabardurekin.
Gainera Tanborrada eta Alardeak ez dira konparagarriak. Mikel Arriagaren artikuluan hori argia azaltzen da.
Tradizioa batzuentzat aitzaki merkea da; beste batzuentzat, serio hartu beharreko asuntua.
Errespeta ditzagun jarrera biak.
Errepikatzen dut, Tradizioa serio hartzen duzuela sinetsiko dut madrildar, ateo, agnostiko eta herejeak Alardetik kanporatzen dituzuenean. Behin ikusi nuen beltza bat Irungo alardean. Baina zer da hori? Tradizioa, mesedez!
Bitartean, jarraituko dut esaten zuei ez zaizuela pitorik inporta Tradizioa, eta beste kontu bat dela auzia.
Eta hain zuzen, Arriagak dioen bezala, bakarra da Alardea, foru milizien errebistan jatorria duena. Bi Alarde egiteak ez du zentzurik. Eta “Gure arbasoen oroitzapena” bada kontua, zer ari zarete Gipuzkoan armekin sartzea DEBEKATUA zuen jendeari Alardean konpainia bat ematen?
Erratuta zaudete nire ustez.
Genero arazoa dela pentsatzen duzuenok erratuta zaudetela uste dut. Honen atzean gerra politikoa dago, eta funtsean elkarbizitzako arazo bat da.
Elkar bizitza guztion iritzia mantentzen saiatzea da, ahal bada behintzat. Eta frogatuta dago bi Alarde ezberdin egin daitezkeela, hala gertatzen da Irunen.
Hondarribian aldiz, Mistokoek ez dute berea bezalakoa dena besterik onartzen; horri fundamentalismoa deitzen zaio.
Tradizionalek, aldiz, beraiena mantendu nahi dute, bestelako moduak eta sentsibilitateak onartuta eta errespetatuz. Horri tolerantzia deritzo.
Gauza bera Arriagak azaldu eta askotan esan du. Baita Jenny Pearce bitartekari internazionalak ere, hain zuzen ere, antzeko gizarte arazoetan aditua den espezialista britaniarrak.
Zergatik Jaizkibel Konpainiatik ez da onartzen irtenbide hori? Hau da, bi Alarde egitearen konponbidea. Zergatik ez dute bere Alarde propioa egiten? Non dago arazoa? Zergatik ez dute argi eta garbi esaten zein den haien helburua?
Oker ez baldin banago, Arartekoak ere, bere azken adierazpen batzuetan, bi Alarde egitearen aldekoa zen.
Ze ebidentzia gehiago behar dute Jaizkibelekoek? Zer nahi dute haien iritzia inposatu halabeharrez? Benetan hau al da haien helburu nagusia?
Noiz arte jarraituko dugu betiko lelo honekin?
Alardea bakarra zen Alarde alternatiboa sortu zuen arte.
Matxismoaren arazoa aitzakia zen Bilduk bere muturra herri horien festetan sartzeko. Arazoa politikoa aipatu gabe ezin bailiteke arazo honetaz hitzegin.
Alarde alternatiboa gatazka eta inposaketa ezartzeko sortu zen eta horren ildoan jarraitzen du gaur ere.
Herriko alabek parte hartu egiten dute betiko Alardean inongo arazorik gabe. Eta madrildarrak gizakiak dira, ez martzianoak.
Noski, “botere hereditario” hori desbankatzeko asmoz sortu zen Alarde Mistoa. Ikuspegi oso iraultzailea, Guadalupeko Ama eta Martzial Deuna zapalketaren ikur zirela.
Festa iraultzaile bat egin nahi baduzue joan zaitezte erromes Marx eta Leninen irudietara Otxarkoagan egindako ekitaldira.
Portadowneko desfile orangistaren baliokidea.
Nik ez dut matxismorik aipatu ere egin, eta oinarrian Alardearen inguruan sortu den kupula hereditario baten perpetuazio gogoak daudela esan dut, eta haiei segidismoa egiten dietenak. Tradizioa aitzakia hutsa da “botere” horri uko egin behar ez izateko herriko familia batzuek.
Argi geratzen den bezala, tradizioak ez die pitorik inporta madrildarrek edo bataiatu gabeek Alardean desfilatzeko orduan.
Madrildarrek, pertsona izanagatik, ez zuten inondik inora eskubiderik Gipuzkoan armekin sartzeko, are gutxiago Gipuzkoako foru-milizietan parte hartzeko (ez eta kantinera gisa ere). Hori da lege zaharra, hori da ohitura, hori da “gure arbasoak” bizitu zutena.
Tradizioa nahi badugu, tradizioa. Baina hemen tradizioa aitzakia merkea da. Bestela, zergatik ez zaie esan madrildarrei beren Alarde propioa egiteko, Jaizkibelekoei esaten zaien bezala, Tradizio santua aitzakia hartuta?
Hondarribian jaio, hazi eta hezitako bi pertsona (bata kalean bestea baserrian) ezagutzen ditut herritik alde egin behar izan dutenak herriko jauntxoen eta haien lakaioen pertsekuzioa medio, orain fundamentalismoa eta intolerantzia Jaizkibeli egozteko, Jurdan.
Ez duzue inor engainatzen.
Eskerrik asko aklaratzeagatik, kupula hereditario hori boteretik kentzeko asmoz sortu zen gure Alarde alternatiboa.
Tradizioa da pertsona batzuek ekitaldi batez duten ulermena. Zure ustez klase dirigenteak erabiltzen duen trikimailua herria zapaldua mantentze aldera.
Noski besteok alienatuak gaude baina zuk daukazu betiko Alardearen ulermen soziologiko juxtua.
Madrildarrak Hondarribiko auzokide dira eta euskal tradizioan auzoa da familiarekin batera herriaren oinarria.
Tradizioa hondarrabitarrek eta irundarrek beren erara ulertzen dute, ez zeurera.
Alarde alternatiborik ez da Hondarribian.
Jaizkibel Konpainia Alardean parte hartu nahi zutenek sortua da. Batzuek nahiago dituzue espainolak, tradizioaren aurka bada ere.
Kanpotarrak foru-milietan barneratzea milaka urtetako ohitura eta tradizioa porkulo bidaltzea da. Emakumeei armak ematea baino gehiago (badaude testigantzak eta).
Eta beno, Extremadura eta Castillan jaiotakoek esan behar badute zein den gure benetako euskal tradizioa (Irungo Alardeaz ari naiz), ba hala izan bedi.
Espainol piloak parte hartzen du Jaizkibel Konpainian eta batez ere beste herrietatik etorritako jende piloa, txilibitoarekin dei politiko egin zaielako.
Auzokide bazara bost axola Madrildar ala Senegaldar izan, baduzu herrian finkapen bat. Hori da euskal tradizioa.
Niri oso ondo iruditzen zait emakumeek armak hartzen badituzte Jaizkibel Konpainian. Baina besteo utz diezagutela festa gure erara pasatzen nahi dugun bezala.
Nik ez diot Jaizkibeleko inori entzun Tradizioaren defentsa. Besteei bai, egunero. Horregatik jartzen ditut Tradizioaren ispilu aurrean.
Eta oso ondo iruditzen bazaizu, sartu itzazu Alardean. Alardea ez bada festa, eta ados gaude biok ez dela, ezin dituzu bi edo hiru, edo lau, Alarde planteatu.
Solitariora tranpak egitea.
Jaizkibelekoak sortu dira talde politiko batek horrela nahi izan duelako. Orain gutxi arte talde politiko horretako diputatu batek zuen Jaizkibel Konpainiaren burua (Ohiana Etxebarrieta, Bilduko diputatua).
Ez naiz harritzen tradizioaz hitzegiten ez badute. Bere tradizioa besteena zapuztea da.
Oso ondo iruditzen zait beraiek alde batetik eta gu bestetik joatea. Gauzarik demokratikoena. Ez bagaituzte maite, atzerakoiak eta matxistak bagara bere ustez, zertarko etorri gurekin?
Egin dezatela bere festa progre-progrea. Guk gurea gure aldetik egingo dugu. Eta Alardea ez da Espainia bezala, sacrosanto uno.
Jaizkibel sortu zen herriko alaba batzuk parte hartu nahi zutelako. Eta herriko jauntxoen (eta lakaioen) ezetz borobil, arbitrario eta zentzugabearen aurrean, ia denen babesa du. Begira nola den gauza, beste ildo politikoek ere, herritik kanpo, ez dutela ulertzen zer ostia pasatzen den zuen herri horretan.
Ea argi geratzen den. ALARDEA EZ DA ZUENA. Herriarena da. Tradizioa bada gauza, ekimen PUBLIKO bat da. Betebeharra, berez.
Hori da ulertu nahi ez duzuena. Herriarena dela, eta ez herriko jauntxoen eta beren lakioen txiringitoa. Eta aspaldi onartu zen emakumeak herriaren parte direla. Tartean, begira zeinen progre-progreak, boto eskubide eta guzti eman zitzaien.
Segregatu nahi baduzue, aldatu zuek eguna, eta egin ezazue zuek “manifestazio” errekazionarioa.
Eta Oihana Etxebarrieta Hondarribiako alaba da, zu izorratu arren.
Aber, alarde matxistan emakumeak ezin du berdintasunez parte hartu emakume izate hutsagatik. Hori da gatazkaren muina; ez dago bestelako gatazkarik. Nola ez dela genero arazoa!?
Tranpatia da bi alardeen aukera konponbide moduan aurkeztea. Bi alarde aukeran daude bakar-bakarrik gizonentzat. Emakumeentzat ez dago bi alardeen artean aukeratu ahal izaterik. Zergatik? Emakume izate hutsagatik. Noski arazoa generoa dela!
Emakume izate hutsagatik berdintasunez parte hartzen uzten ez zaion ekitaldi bat “askatasunez” kalean ibiltzea matxismoaren alardea egitea da, matxismoaz alardeatzea. Gizartearen erdia baztertzeko eskubidea aldarrikatzen ari zarete, emakume izate hutsagatik baztertzekoa. Hori ez da eskubide bat.
Xelebrea da argudio wokeak erabiltzea wokismoaz akusatzen dituzuenen kontra. Estrategia ona, baldin eta tontoak bagina.
Zuen alardeak ez du lekurik, ez orain, ez duela 25 urte. Baina gainera, orain gutxiengoan zaudete.
Esan zenuten herriak nahi izatean emakumeak parte hartuko zuela.
Bete zuen hitza, eta utzi zuen alabei maite duten konpainian desfilatzen.
Eta madrildarrak beraneanteak dira, ez dira herritarrak. Urtean hiru hilabetez etortzen dira, eta bederatzi hilabetez etxebizitzak hutsik edukitzen dituzte, herritarrak herrian bizitzeko aukera murrizten eta murrizten ikusten dugun bitartean.
Hondarribian lehen aldiz emakume gisa parte hartzen saiatu ziren zortzi-bederatzi emakumeak ez ziren ezker abertzalekoak. Horien artean Arantxa Urretabizkaia, ezkera abertzalearekiko maitasunik sekula erakutsi gabea.
Gaur egun Jaizkibelen kolore guztietako partaideak daude, alarde matxistan bezala. Gainera, alarde matxistaren herenak egoera aldatu nahi du, baina maite duten konpainian desfilatzen segituz.
Eta Jaizkibel auzolanean eratutako matxinada da, ez baitira kontrajarriak.
Gezurrak, manipulazioak, kaka… Eta segi.
Bi aukera dauzkazue: irteera duin baten partaide izan ala haizea hartzera joan.
Jaizkibel Konpainia sortu zen helburu politiko baten bitartez, 1996an alardearen arazoa eragin zen bezalaxe, talde bati okurritu zitzaiolako hori zela modua herri batean nagusigoa izateko.
Aitzakia noski emakumeen eskubideak. Ez ahal zuen ETAk Euskal Herriariaren eskubideak aitzaki ere? Modu berdinean eta iturburu berdinetik sortu zen arazoa. Gomendatzen dizut biziki Arriagaren liburua irakurtzea. Horren berri zehatz zehatza ematen du.
Alardea noski herriarena dela. Eta herria guztiok gara, batzuk eta besteak. Ezin daitekeena zera da, talde politiko batek borroka bat programatzea herri batzuetan (Hondarribin eta Irunen) eta herri hoiek irentsi beharra bere mandatua.
Emakumeen eskubidea aitzaki ustel bat da. Emakumeek eskubide dute kantinera ala soldadu agertzeko, bi Alarde daude, eta nahi duenak nahi duena izateko aukera du. Arazoa hauxe da, batzuk Jaizkibelekoek nahi dutela gorrotatzen duten hoiei irestea bere presentzia.
Hemen ez dago arazorik, arazoa da Jaizkibelekoek nahi dutela besteei bere presentzia inposatzea.
Ohiana Etxebarrieta Bilduko kide sonatua da eta ez da kasualitatea Jaizkibel konpainiaren buru jartzea. Arazoa bideratua dago baina talde politiko batek arazo politikoak konpondu baino sortu nahi ditu. Hor dago koxka.
…eta gero denok Lilatoiari txaloka….
Esan dizute gorago, Arantza Urretabizkaia, hatxebita hori…
Eta arazoa hain dago bideratua, jendea herritik bota, txistuak, tu egin, boikotak komertzioei, plastiko beltzak eta beste egin dituzuela. Gero intolerante eta fundamentalista besteei deitzeko. Lotsagarria da betikozaleena.
Dena den, pozten nau gauza batek: bataz besteko adina ikusi Jaizkibelen eta beste konpainietan, eta antitradizionalisten Alarde eredua agortu dela agerian geratzen da.
Urteak pasako dira, eta egungo Alardearen auzi hauek IV mendeko kristauen diskisizio filosofikoak bezain txundigarriak irudituko zaizkigu.
Herri honetan dena konpontzen da politikaren mamua aitzakiatzat hartuta edo “eske oso konplexua da” edo “zuek ez duzue ulertzen” txepelak botata.
Ba ote!
Zuek daukazue egia; zuek arrazoi soziologikoa ere bai, nahiz eta oinarri usteletan fundamentatu. Eta balizko botere kupula hori (nik egia esan ez dakit hori existitzen den), zuen botere kupulagatik ordezkatu nahi duzue (betikoa: zuk kendu ni jartzeko!). Matxinada besterik ez da zuen helburua eta zuen subjektu bultzatzailea. Ez dakizue eta ez duzue sentitzen zer den Arbasoekiko Errespetua. Zuei soilik Arbasoekin haustea inporta zaizue, matxinada eta iraultza. Eta bide batez herriaren nahiari zuena inposatu, eta herria zapaldu. Ongi ba.
Baina ez gaituzue engainatuko, eta ez dugu amore emango. Ez horixe!
Beste gauza, hiru edo lau alarde ez dakit egiterik badagoen, ez da frogatu. Bi alarde, ordea, bai, egin daitezke. Nahikoa demagogia esan duzu. Jar ezazu errespetua mahai gainean eta bakoitzak berea egin dezala. Baina ez, hori ez duzu nahi, zuk matxinada eta inposaketa nahi dituzu. Etengabe zure nahia eta izate totalitarioa agerian uzten ari zara, hau horrela ez balitz, bizikidetza eta errespetuaren alde apustu egingo zenuke, eta ez da horrela.
Horrelako jarrera batekin, gu beti aurrean izango gaituzu, zuri kontra egiteko.
Ziriñe.
Hau diozu:
“Esan zenuten herriak nahi izatean emakumeak parte hartuko zuela.
Bete zuen hitza, eta utzi zuen alabei maite duten konpainian desfilatzen.”
Perfekto, ados.
Ba erreferenduma egin eta ateratzen dena onartu. Benetako herriaren nahia zuek bete behar duzue. Baina tranparik egin gabe. Inkesta planteatzen duzu erreferendum bat balitz bezala. Betiko manipulazioa!!!
Oa pikutara! Matxinada zale zara zu!
Eman dizue matxinadaren ergelkeriarekin. Zuek oraindik nobleen zerbitzari leial izanda gustura egongo zinatekete. Auzolana noiz nahastu den auzolotsarekin…
Arbasoekiko errespetua ez da kastillanoak desfilatzen ibiltzea. Hondarribiako energia arazoak konpondu litezke kastillanoak desfilatzen ikusita arbasoen gorpuzkiek hilobietan sortutako frikzioa aprobetxatuta. Arbasoei diezuen errespetua, eta Ingalaterrako erreginaren potroak, antzeko. Inexistentea.
Eta zuentzat errespetua eskatzea, irainak, exilioak, kolpeak eta mezpretxua lau haizetara zabaltzen ibili zaretenean. Azala behar da gero. Segi plastiko beltzekin esparrago bila. Segi “putas, lesbianas, marimachos” deitzera jendea. Bota ezazue jendea herritik. Itxiarazi negozioak boikoten bidez.
Eta eskatu errespetua. Lotsagabeak.
Ziriñe eta Ba ote, arduradun-bozeramaile-kapitain adeitsuak:
Jai daukazue. Ez daukazue zer eginik.
Espainiako Epaitegi Gorenaren sententzia bat dago Alarde Tradizionalaren alde, baita Alarde Alternatiboaren alde ere, bakoitzak bere desfilea nahi duen erara antola dezan, bakoitza bere aldetik eta bere erara.
Eta puntu, hor bukatzen da eztabaida.
Negar egingo duzue, karraxi egingo duzue, harramazka, jauzi, salto, dantza eta nahi duzuen guztia, baina ez dago zereginik, eztabaida hortxe bukatzen da.
Zintzilikatu den hirugarren artikuluan konproba eta ikus dezakezue:
https://vlex.es/vid/derechos-fundamentales-discriminacion
Hortik abiatuta nahi baduzue hitz egin dezakegu, edo ez.
Baina hemendik aurrera, bideak laburrak dira.
On egin.
Auzitegi Gorena, nola ez, Hondarribiako tradizioa eta arbasoen errespetua hobekien ulertzen duena.
Beti bukatzen dugu kastillanoekin dantzan.
Epaia hartuta: “beti baldintza horietan, ez da zentzugabea tradizio jakin batekiko errespetua eta Alardea egiteko modu jakin bat defendatzeko gizonek bakarrik Foru Miliziak osatzea aipatzea”. Alardea egiteko modu jakin horren defentsan kastillanoak foru milizian sartu, eta Tradizioa babesten ari zaretela irakurri beharra ere…
Nola ez da ba poztuko Espainiako Auzitegi Gorena!
Auzolana ez dakit, etxekalte fijo.
ja, ja, ja
…eta gero denok Lilatoiari txaloka….
To berdintasuna!!!!!!!
Zergatik ez duzue futbol ekipo mistoak eskatzen?
Edo zergatik ez duzue traineru mistoak eskatzen?
Joan zaitezte Bermeo eta Oriora berdintasuna eskatzera!!!!!
Oe, oe, oe, oeeeeeeee!!!!
Tradizioa 1639tik inkolume heldu izan balitzaigu bezala, eta makina bat aldaketa izan ez balitu bezala. Baina, alda ezin den gauza bakarra hauxe izan behar, noski, baina arazoa ez da generoa, arazoa ez da matxismoa. ke ba
1940ko hamarkadan (ojo hamarkadari, noski), beranteanteak dituen konpainia sortu zenean ez zen tradizioa hautsi, noski, eta ez zen traditu arbasoekiko errespetoa. Compaina “Mixta” sortzea zilegi zen…. baldin eta mixto izateko “nahastu” behar diren elementuen artean, beraneanteak bai, baina herriko emakumerik ez bazen.
Tradizioa ulertzeko modu bat da eta noski ez da estatikoa.
Baina agente politiko bate, hots ezker abertzaleak, bere agerpena egiten badu eta herriari diktatu nahi badio bere agenda, orduan tradizioa ez da ber-antolatzen, zapuzten baizik, interes politiko batzuen mesedetan.
Genero ideologia, abertzaletasuna bezala, ikur bat da ezker abertzalearentzat, bere domeinua ezartzeko asmoz. Genero ideologiarekin, abertzaletasunaren banderarekin bezala, bidaikide asko bereganatzen ditu, bere alderdikoak ez direnak. Baina helburua beti ezker abertzalearen hegemonia, eta generoa ala arazo nazionala beti bitarteko huts.
Berriro ere, Arantxa Urretabizkaia, hatxebita hori…
EAJk duen beldurra, toki guztietan mamuak ikusten ditu.
Utzi zuen alabei maite duten konpainian desfilatzen!
Ziriñe, ados.
Baina herria ez da alabeez soilik osatzen.
Nik esango nuke hobeto utzi zuen seme-alaba guztiei nahi duten Alarde eta konpainian desfilatzen.
Edo oraindik hobeagoa: Utzi herriari nahi duen Alarde eta Konpainan desfilatzen. Errespetuz eta tolerantziaz.
Olatz, tranparik ez. Semeek nahi duten alarde eta konpainian desfilatu ahal dute jada.
Errespetatu eta toleratu itzazu zuk herriko jaietan parte hartu nahi duten emakumeak, nahi duten alardean, nahi duten konpainian.
Zergatik gizonek bi alarde aukeratzeko eta emakumeek bat bakarrik? Zergatik? Erantzun honi, mesedez.
Bestalde, bi alarde egiteari buruzko erreferendumaren kontzeptua ez dut oso ondo ulertzen. Zertarako erreferendum bat? Herriak zatituta jarraitzeko? Gehiengoak ez balu bi alarde egitearen alde egingo (inkestan islatzen den bezala), onartuko zenukete emaitza ala zuen aldetik antolatzeko eskubidea aldarrikatzen jarraituko zenukete? Horretarako ez da erreferendumik behar. Irunen ez dute erreferendumik egin, eta bi alarde daude. Zuek ez duzue erreferendumik behar, zuen aldetik antolatu eta kitto. Ez jarraitu manipulatzen, faltseatzen, kaka nahasten.
Erreferenduma planteatzen bada, guztion artean erabaki bat hartzeko izango da, konponbide bateratu bat emateko. Saltsa guzti honetatik herria kohesionatuta, osatuta, sendatuta atera dadin. Auzolanean. Horretarako, eta zehazki zer galdetu behar den erabakitzeko, inplikatutako alde guztiek aurretik akordio bat egitea da sanoena.
Eta orain esan: Nor ari da akordiorako bideak oztopatzen? Nor ari da auzolana oztopatzen? Nor dabil herriak zatituta jarraitzeko ahalegin bizian?
Ai, ai, ai, Ziriñe.
Zure tranpakin jarraitzen duzu. erreferenduma ez duzu onartzen, eta inkestek diotena bai. Hori ez da garbia.
Eta kontutan hartu behar da herri osoak esaten duena, ez zu bezala pentsatzen dutenena bakarrik.
Demokrazia eta errespetuaren definizio arraro eta desegokia barneratuta daukazu zure baitan. Errebisatu beharko zenuke hitz horien benetako semantika.
Eta akordioara iristearekin ados nago, guztion nahia errespetatzeko akordioa. Zu planteatzen ari zaren akordia, ordea, hauxe da: akordioa lortu denok alarde bakar batean non, noiz eta nola ateratzeko. Hori ez da akordioa, inposaketa baizik.
Bestalde, herria kohesionatuta, osatuta, eta sendatuta atera dadin Alarde bakarra egitea ez da irtenbidea, hori zuk diozuna egitea da.
Hemen tranpa egitea ari dena zu zara, baina badirudi ez zarela konturatzen, edo bestela oso listoa zara. Listoegia agian!
Konponbide bateratu ez da Alarde bakarraren sinonimoa, erne!
Hitz egiteko, egiazki hitz egin behar da, eta kartak agerian dituzula, ez karta ezkutuekin edo markatuekin aritzea. Horri tranpa egitea deitzen zaio.
Urtetan plastiko beltzekin, irainka, edozein astakeria esaten, aurpegira tu egiten, balkoietatik ura botatzen, herriko negozioak boikoteatzen (ileapaindegiak, tabernak, dendak…) eta jendea herritik kanporatzen ibili ostean (apaiza ere bota zuten) zer, eta “tolerantzia eta errespetua”.
40 urtez apartheid sistema bat ezarri dute herrian, eta orain bizikidetza. Demokrazia.
Auzolana eta matxinada, esango du besteak.
Jendea kanporatu, erasoak, boikotak… Azken hogeitamar urte hauetan zergatik izand dira kotxeak eta dendak erreak eta jendea jipoitua? Ezker abertzaleak horrela erabaki zuelako. Hemen alde batek eragin zuen arazoa eta alde horrek jarri zituen Betiko Alardearen kideak karteletan, gaizkile bezala seinalatuz.
1996an gertatzen hasi zen arazo guztia, ezker abertzaleko kale borroka kideek gure bazterrak izorratzen ari zirenean. Zer gertatzen da? Topatu zirela herri batekin non eta gutxiengo bat ziren. Eta beraien metodologia (erasoak, boikotak) bere kontra jarri zen, liskarra eta erasoa beraiek hasi zutelako.
Bai noski orain bi aldeen arteko ezinikusia dago eta parte batek bestea izorratu nahi du eta bere festa moldea inposatu nahi du. Bakoitza bere aldetik eta goazen erabateko pakea egitera. Baina ez da horrelako inolako borondaterik, horregatik gaude horrela.
Non botatzen dute pelikula, Uztarrotz?
Mamuak, mamuak edonon.
Jakingo ote dute Arantxa Urretabizkaia eta besteek ezker abertzalekoak direla?
Ba ote, ez dizute Urretabizkaiarena erantzungo. Politikarena mantra bat da, azken batean, aitzaki bat besterik ez da, argumentazio ihesbide bakarra. Herri askotan izan dira emakumeak herrietako festa-agerpide desberdinetan sartzeko prozesuak, eta ia guztietan prozesu horiek XXI. mendeko emaitza logikoa izan dute (batzuetan guztiz adostuta, besteetan ika-mikaren batekin).
Hemen gertatzen dena da tradizioak hausteko “beraneanteak sar daitezke, baina herriko emakumeak ez” dioen praxi bat dagoela, eta praxi hori matxista dela seinalatzea “genero-ideologia” deitzen diotela, besterik gabe eskubide-berdintasuna denean. Eta politikaren mamua (eta ETAren komodina) haizatu behar dute, beste argumentu logikorik ez baitute.
Alardearen borroka ezker abertzaleak programatu zuen 1996tik honera eta beste guztia, (beraneanteak, emakumeen eskubideak…) aitzaki huts bat besterik ez dira.
Pertsona talde batek, herri bateko dena, festa modu batean eraman nahi badu, emakumeak kantinerak izanez eta beraneante madrileñoak beraiekin eramanez, eskubide hori dute eta eskubide horrek ez du inoren eskubiderik zapaltzen. Emakumeren batek nahiko balu eskopeta eramatea, hortxe du Jaizkibel Konpainia hori egiteko.
Arazoa oso xinplea da, Jaizkibel Konpainiak bere konpainia ezarri nahi dio Betiko Alardeari. Urkoari erabaki bat inposatzea suposatzen duelako soluzioa. Horrek gizarte eredu oso bat erakusten du.
Azken urteetan, desfileak bakoitza bere aldetik doaz. Ze arazo konpondu behar da? Ez arazoa sortu behar da eta akordio bat proposatu, batzuk besteei gain eginez. Ezker abertzalearen eredu klasiko ez mamuzkoa.
Portzierto, Urretabizkaiarena ere erantzun liteke inongo arazorik gabe.
Joseba Azkarraga, EAJ-EAtik datorren tipo bat presoen elkartean buru jartzen duen bezala, Alardearen arazoan Urretabizkaia, ezker-abertzalekoa ez den feminista bat jartzen da. Edozer borroka sektorialena, ohi danez, ezker abertzaleak txotxongilo bat jartzen duelako, bere aldeko mezua saltzeko. Teknika horrekin aniztasun faltsu baten itxura eman eta bere gain dagoen ardura besteekin partekatzen du ezker abertzaleak betidanik. En fin, ez gaitzatela tontotzat hartu eta atzo ez ginen jaio.
Politika balitz auzia, ezker abertzalea bakarrik legoke (Hondarribiaz kanpo noski). Herri guztietan izan dira antzeko prozesuak, alderdi guztien adostasunez.
Eta beraneanteena ez da aitzakia, baizik eta ispilu eta konstatazio bat, agerian uzteko zuen Tradizioaren defentsa gezurrezkoa dela, tradizioa nahierara moldatu izan baita hamaika modutara, baldin eta, bistan da, emakumeen kontua ukitzen ez bada. Eta horrek izen bat du.
Hondarribin ezker abertzalea bakarrik dago. Gainera, Betiko Alardean parte hartu edota sikiera bertara urbiltzen den edonor ezker abertzaletik kanporatua da. Hori gertatu zitzaion urteak direla EAko zinegotzi bati (horregatik izan zuen zatiketa bat ezker abertzaleak herrian).
Beraneanteak bertako auzokoak dira eta kontsideratzen dira. Beste aitzaki bat. Hemen arazoa hauxe da, ezker abertzaleak genero ideologia erabiltzen duela bere mandatua inposatzeko. Irunen eta Hondarribian saiatu da eta ezin.
Ze arazo dago Betiko Alardea festa bere modura egiteko? Ezker abertzaleak bere moldea inposatu nahi dio. Era berean, nola genero ideologia du orain bere ikur ideologiko inportateenetakoa, bazterrak lokazten ditu bere nahia inposatzeko.
Arantxa Urretabizkaia, Uztarrotz. Ezker abertzalekoa dela badaki berak?
Utzi txorradak loro moduan errepikatzeari, eta zure nahien, fantasien eta neuren araberako errelato bat ontzeari.
“Hondarribiaz kanpo” argitu dut. Azpimarratzeko ez dela politikoa auzia, emakumeak festetan normal sartzeko prozesuak herri guztietan alderdi guztien eskutik gertatu direla. Ez ezker abertzale mandatua ez ezer, berdintasunaren garapen logikoa XXI mendean. Hemen kontua beste bat da.
Beraneanteak bertako auzokoak dira, bale, ya. Horregatik deitzen da “Mixta”, nahasten direlako auzokoak eta, a bai berriro, auzokoak. Beraneante hitzaren definizioak adierazten du beranteante = auzoko.
Eta zer arazo dagoen galdetzen jarraitzen duzu… arazoak izena duela aspaldi esan dizut. Eta Hondarribiaz kanpo ez dagoela eztabaidarik herriko festa-ospakizunen berdintasun.irizpide logikoan. Politika aitzaki bat da, mantra bat, ispiluan erakusten zaizuena ez onartzeko.
Herri bateko batzuk nahi badute festa bere erara ospatu eta talde horretako emakumeak konforme badaude kantinera ateratzeko, eta ez eskopeta eskua, ze arazo dago? Zuk esaten duzu beste herrietan bestela egin dela. Bejondeiela! Irunen eta Hondarribin ez da horrela gertatu.
Arazo honek errai politikoak dauzka, ezker abertzalea horrekin konprometitu delako eta genero ideologia erabiltzen duelako. Emakumeen dretxoak bost axola, emakumeen dretxoen erabilerak ematen duen inkisitore boterea, hor dago koxka. Eta botere inkisitorial hori erabiltzen da bete betean Betiko Alardea eta Hondarribiko herriaren elkar bizitza izorratze aldera.
Zuk esango diezu Hondarribikoei zeintzuk diren auzoko eta zeintzuk ez.
Poltikarengatik ez balitz elegoke arazorik, motel. Ezker abertzaleak bere mandatua inposatu nahi du, hori da arazoa. Beste herrietan bestela gertatzen dela? Eta ze, ba Hondarribin eta Irunen ez.
Ze arazo dago? Galdetzen didazu enegarren aldiz. Enegarren aldiz erantzungo dizut arazoak izen bat duela. Eta izen horren aurka egitea ez da inoren “mandatua”, da XXI mendean sartzea. Alderdi eta eragile politikoak BERBERAK izanda, beste herrietan sartu diren. “Han egin da, ba hemen ez” sententziatzen duzu. Bale. Baina orduan han bai eta hemen ez egitearen diferentzia ez da politikoa, politikoa balitz inon ez bailitzateke gertatuko, hemen beste arazo bat dago (beste solaskide batek seinalatutakoak ziurraski).
Auzokoak nor diren eta nor ez? Niri bost. Beraneanteak dira herriko miliziano petoak, gerraren piztuerak Hondarribian ez baizik eta beren herrian lasai asko bizitzen topatuko lituzkeenak. Eta, aizu, por lo ke sea, 1940 arte onartzen ez zirenak, eta gero bai (tradizioa hamaikagarren aldiz aldatuz).
Arazoa da talde horretakoek jendeari bere negozioak itxiarazi, eta herritik kanporatu dutela, apaiza barne. Baina inposaketa besteena, eh, erne horrekin!
Behetik gorakoa, inposaketa, eta goitik beherakoa, demokrazia. George Orwell pozik legoke zurekin, Uztarrotz.
Komeni da Lopetegiren bertso hauek entzutea. Propio jarriak ematen dute.
https://www.youtube.com/watch?v=_H93GV3Vzw8
Arazo horrek izen bat duela diozu eta ez didazu izenik ematen. Adar jotze gutxiago, mesedez.
XXI mendetan sartzearen teoria asko egon daitezke, eta Betiko Alardekoen teoria, zuri ez gustatu arren, bere teoria da eta XXI mendean sartu dira. Hori bai, ezker abertzalearen mandatuz bere festa egiteko modua aldatu beharko dute, bestela oso “matxistak” direlako, eta emakumeen dretxoen kontra daudelako. Hori niri sektarismo hutsa iruditzen zait.
Beste herrietan egin dena beste herrien kontua da. Hondarribi eta Irun desberdin agertu badira, hori errespetatu beharko duzue. Eta ez homogeneizazio turmix batean txikitu herri bakoitzaren ondarea.
Diferentzia politikoa da herri hauen eta besteen artekoa, besteek men egin diote ezker abertzaleari, eta Irunen eta Hondarribin ez.
Berriz ere eskatzen dizuet, ez gera tontoak, ez ginen atzo jaio. Ezker abertzaleak heldu dio Hondarribi eta Iruneko festak izorratzearen banderari. Emakumeen eskubideek ez dute zer ikusi zipitzik horrekin.
“besteek men egin diote ezker abertzaleari, eta Irunen eta Hondarribin ez.”
Estonagarria. Edozein koloretako hamarka herrietan men egiten zaio ezker abertzaleari. Asterixen herrixketan ez. Bale.
Eta 1940an beraneanteak onartzeko, zeinen mandatuari egin zitzaion men? Ala normaltasunez onartu zen aldaketa hori? Eta normaltasunez onartu bazen hori, eta beste hamaika aldaketa (1639ko batek flipatuko luke gaurko alardearekin) zergatik horiek denak bai eta emakumeena ez?
Arazoari izena jartzea nahi ez baduzu, ez dut azalpen egokirik.
Estonagarria egiten duzun ebidentzien ukapena. Lehena, ezker abertzaleak ez duela sortu Alardeen arazoa; bigarrena, beste herrietan aldaketa egin denean ez dela egin ezker abertzalearen eraginez.
Beraneanteak, esan bezala, bertak auzokide dira gehien-gehienak.
Ezker abertzaleak irentsi arazi nahi izan zielako bi herriei aldaketa horiek ez dira gertatu. Ezker abertzaleak genero ideologia duelako ikur orain bere “hegemonia” lortzeko aldera.
Dena den, arazoa konponduta legoke, alde batek jo ta fuego ez nahiko balu bestea izorratu. Oraindik ez didazu zergatik iruditzen zaizun gaizki bi desfileak bakoitza bere aldetik joatea.
Odon Elorzak, emakumeak onartzen ez zitizten danborradei finantzaketa kentzean, ezker abertzalearengatik egin zuen.
Ados, Uztarrotz, ados.
Ah, eta Vatikanoan orain lehen aldiz emakume bat izendatu dutenean ez dakit zer kargutarako, ezker abertzalearen esku luzea.
Bai ote, enpor…, tipo hau probokatzaile hutsa da. Ohartu zaitezte nola ideia batzuk behin eta berriz errepikatzera mugatzen den, eztabaidan sartzeari uko eginez.
Guk esandakoei entzungor egiten die; gure esanak itxuraldatzen ditu; manipulazio hutsean ari da. Badirudi bere helburi bakarra ezker abertzalea erasotzea dela, horretarako iruzkinetan ahalik eta presentzia handiena bilatuz.
Itxura guztien arabera, gainera, izen desberdinen atzean pertsona bera dago, bizpahiru ideia mantra bezala errepikatuz, estilo desberdinetan bada ere: auzolana, matxinada, ezker abertzalearen konplota, ETA… eta gutxi gehiago.
Esango nuke bere helburua dela baten batek biolentziaren aldeko zer edo zer esatea, giro bat sortzea non ezkerreko abertzaletasuna deslegitimatuta gelditzen den, estigmatizatuta. Eta horretarako, probokatzen ari zaigu, jo eta su.
Sinatuta doazen zenbait artikulu ere bide horretatik doazela ematen du.
Ez dakit taldean ari diren edo pertsona bakarra den, bere kabuz edo soldatapean…
Baina komunikazio estrategia bat argi ikusten da hemen.
Nik ez diot kantxa gehiago emango matxinada vs. auzolana eztabaida ildo honi. Trolleatzen dabil(tza).
Ziriñe nire artikuluak nik neuk neronek eginak dira. Matxinada vs Auzolana, nire artikulu bat izan zen, Rekondoren liburuaren harira. Gerora zalaparta sortu bada, ba motel…errealitatea. Ni behintzat, ez zentsuratu.
Zure komentarioak non zeuden, Artze, Zubiri, Mirande, Krutwig, Zubiri, Xabier Basurko, Tillich, Hinkelammert, Lanfranchi, Trias, Ibai Iztueta, Iñaki Segurola, Gandiaga, Axular, Patanjili, Gurutzeko San Juan, Joxe Azurmendi, Advaita Vedanta, Meditazioa, Mindfulnes, Isiltasuna, Zahartzaroa, denboraren iheskortasuna, Eredu.linguistikoak, izatea, Heidegger, Nisardagata, Monica Cavalle…eta abarri buruz idatzi dudanean…non zeuden zu?..eta portzierto ni Igor Goitia naiz, eta zu, Ziriñe?
Ni Mikelangelo
Nire artikuluak sinatuak daude bi abizenez.
Biharko artikulua: Basho kontzeptu japoniarraz, bigarren partea.
Hor bai eskertuko nukeela zure parte hartzea!, Ziriñe izengoitiz bada ere
Dena den, eta ez bakarrik kontutxo hiper azaleko eta Mundutar hauen harira, ze gogaikarri zaidan (euskal) hiritar dimentsio-jarrera bakardun eta beti batekoa. Puff…
Nire partetik, berdin zait nork idazten duen. Niri, esandakoa interesatzen zait, eta horri erantzuten diot. Elkarren arteko solasaldian agerian geratzen dira bakoitzaren ideiak. Eta aurrera.
Bakoitzak jakingo du zer egiten duen Zuzeun.
Niri begiak irekiarazi dizkit hartueman honek, orain konturatu naiz Espainiako armadan emakumeak onartzea HBren gauza izan zela. Eta emakumeei boto eskubidea ematea ere bai.
Ezker abertzalearen esku luzea. Nork esango luke… Baina hatxebitza maltzurrak beti hor dabiltza, ataka egokiaren zain edozein tokitan emakume bat sartzeko.
Banuen susmoa, enpor. Eskerrik asko egiaztatzeagatik.
Autoeztabaida, beraz, iruzkinetan presentzia iraunkorra izateko.
Post-egiaren bertuteak!
Ziriñe, auto eztabaida? Nirekin solasean dauden goitizenen atzean pertsona bat edo lau badaude, niri bost. Baina enpor ez da solasaldi honetan ari den beste inor.
Ez zaitez obsesionatu, Ziriñe.
Egunen batean azalduko digu Mikelangelok zergatik duen Igor Goitiaren argazkia avatar bezala, baina ez du merezi horrekin itsutzeak. Argumentuak errepikakorrak eta matxakanteak badira, da ez dagoela gehiago. Hiru lau mantra etengabe errepikatuz egia bilakatuko direnaren esperantza.
Eta denaren errua HBk. Noski. Hori ezin dugu ahaztu. Adan eta Eba paradisutik kanporatu zituenean Jaungoikoak, Bibliak ez du kontatzen, baina Uztarrotzek badaki, HB ibili zen Ebari buruan ideia arraroak sartzen.
Matxakanteak?
Arizmendiarrietaren harira sor eta lor geratu nintzen, benetan sekula Santan espero ez nukeena. Nik piztutako izugarrizko zalaparta, baina espero gabe. Eskuartean ditudan irakurketen harira idazten dut. Oso hala hola, jakin beharko zenukete aspaldi .Baina sorpresa izan da niretzat.
Dena den, Ba Ote, matxakanteak besteak, ostras pedrin, eta zeu? Gustora, jarraitu nizuen arrastoa zuri eta Erramuni, baina, ostras!, azkenean, nire artikuluaren foroan, alde bat utzi nuen dena, neurria jota pasa zuek! Beldurgarria. Erantzun dizuetela neurri antzekoan? Zer espero duzue!
Nik dena dena, eta aspaldiko nire artikuluen dinamika ezagutuko bazenute jakingo zenukete dagoeneko, erantzungo dut kasik beti artikuluen bidez, eta izen abizenez, ez zuek bezala, eskubide osoa baduzue ere.
“Argumentuak errepikakorrak eta matxakanteak badira, da ez dagoela gehiago. Hiru lau mantra etengabe errepikatuz egia bilakatuko direnaren esperantza.
Eta denaren errua HBk. Noski. Hori…”
Hori da nire artikuluak iradoki zizuena? Hori? No coment
Matxakantea da etengabe “ezker abertzalea/ENAM/HB/matxinada da errudun” irakurtzea, gaiak berdin duela. Alardea, edo Arizmendiarrieta, edo kokotxak nola prestatu. Bakoitzak nahi duela esan dezala, noski.
Niri erantzuteak ez nau kezkatzen. Aspertzen naizenean utziko diot.
Aukera baliatuz, eta auzolan/matxinada horrekin, Santa Kruz apaiza, auzolana edo matxinada dela esango zenuke?
Eta Igor, ez nintzen zure artikuluez ari, nik dakidala artikulu hau ez da zurea, eta ez dut zurekin eztabaidatu iruzkin hauetan. Iruzkingile batzuez ari nintzen, horietako batek zure aurpegia darama irudi gisa, Mikelangelo izenarekin.
Nik ere, Igor, no comment.
Beno..nola Edo hala zeu ere matxakantea.zarela hemen eta nire artikuluan argi dago. Ez harritu, hortaz
Niri , egia esan, nor bakoitzaren opinioaren berri izatea asko gustatzen zait. Halere, eta hor pena handia hartzen dut, opinio delako hori, pisu handia hartuz, egia ukaezintzat bizi denean, eta berorrekiko edozein desadostasun, nahiz agian txikia ere izan, are norbere gorputzari eragindako erasotzat bailitzan bizi denean,.kezkagarria iruditzen zait…erlijio Mundutar erapeko tirania neurosi eragile-edo deritzet bizipen itsutzaile horiei. ISMOen tirania…denetarikoak izan daitezke, eta larriena ez da hau, merkantlismoa baizik, beste ismo guztiak erauzi dituena, baita Euskal Herriko hau.Artikulu dexente ditut ismo-en gainean. Honatx orain gutxiko bat:
https://zuzeu.eus/buruari-bueltaka/ez-ditut-klubak-gustoko/
Pena, dena den…
Ez hartu gaizki, denok egin beharreko kontua da-eta, baina ismo delako bat tema bilakatu zaigunean are behar handiagoz…
https://zuzeu.eus/buruari-bueltaka/ismo-guztietatik-oporretan/
Ea ba. Enpor, Ba ote! Eta Ziriñe.
Ez zarete enteratzen, ETA-rena mamua dela diozue, pelikula bat. Komodina dela ere diozue. Baina ezagutzen ez dituzuen datuak badaude.
ETA-ren barne boletina den ZUTABE aldizkarian, 72. Zenbakian (1995ko irailekoan) ETAk bere militanteei adierazi dien talde ekologistetan, euskararen laguntzan, mugimendu feministan, auzo eta herrietako jaietako erakundeetan eta abarretan sartu behar dutela, eta KAS -ASK, LAB, EGIZAN eta JARRAIko erakundeetan ere parte hartu behar dutela. Gainera, talde horietan eta erakunde horietan nola jardun behar duten eta haien arteko harremanak nolakoak izan behar diren adierazten du.
Eta hor kokatzen dira Irun eta Hondarribiko Alardeak lehertzeko estrategia.
ETAk alardeari berari buruz egindako aipamenak 1997ko uztailaren 79. zenbakiko ZUTABEn nola agertzen diren ere ikusten dugu. “Zer dabil Euskal Herrian” atalean, 36. orrialdean, Alardeari buruz hasitako prozesu judizialei buruzko iritzia ematen du. Eta ETAk 1997ko San Martzial egunean ZUTABE honetan bertan 59. orrialdean gertatutakoari buruz egindako iruzkinak ere agertzen dira.
Amaitzeko, 1997ko ZUTABEko 80. zenbakian, 7. orrialdean, ETAk bere tesi ezagunak azpimarratzen zituen, eta urte horretan Irun eta Hondarribiko bi herrietan gertatutakoak deskribatzen zituen.
Argi dago gatazka honen sorrera ETAren estrategia iraultzailean oinarritzen dela. ETAren ekintza antolatua oinarri hartuta, hain zuzen ere ZUTABEren dokumentu horiekin, hasi da gorpuzten Alarde mistoa deiturikoaren ideia. Horregatik, oso garrantzitsua da jabetzea alarde mistoaren gaiari buruz sortutako guztia ez dela Irun eta Hondarribiko herrietan sortutako eta sustatutako ekintza bat, ETAren eta MLNVren hazi izugarria dela berriro ere aldarrikapen horren atzean dagoena. Eta ez da kasualitatea atzera begiratzea, hemerotekan Bidasoa eskualdean bultzatu, zirikatu eta arazo hori sustatu zutenak aitortzea (aurre egiten zieten pertsonak ere sartu zituzten kereiletan). Ez da harritzekoa gaur egun ere Alarde mistorako joera horiek izatea gai honetan zaletuenak eta interesatuenak, eta etengabe zirrikitu bat bilatzen aritzea ekintza subertsiboen bidez koexistentzia eta bizikidetza hausteko.
Hemen ere ikusten da, lehen erasotzaileak Alarde Mistokoak izan zirela.
Oraingo parte hartzeetan, Enpor, Ba ote! Eta Ziriñek, ez duzue hau kontutan hartu. Zuek eta zuek bezalakoak izan zarete lehen erasotzaileak! Plastko beltza eta aipatzen dituzuen beste guztiak ondoren etorri dira. Erresistentzia mugimenduak izan dira. Ez gezurrik esan! Erasotzaileak zuek izan zarete!
ZUTABE guzti hauen argazkiak eta datuak artikulu honetan aurki ditzakezue. Hortxe frogak:
https://aberriberri.com/2022/08/24/ya-no-se-queman-libros-pero-si-se-censuran-y-ii2/
Zuek hau guztia datuekin ezeztatu, bestela ixilik!
Ez zarete enteratzen.
Engainatuak bazaudete, edo engainatuak egon nahi baduzue zuen asuntoa da, hor konpon!
Baina ez esan mamuak ikusten ditugula (aurreko interbentzioak frogak), eta zuen aldetik diozue ez dela kokatzen feminismoaren borrokan, berez eskubide borroka dela eta ez dakit zenbat gezur gehiago. Ez da inoren eskubidea urratzen, zuek eskubidea baduzue nahi duzuen modura Alardea egiteko, baina ez daukazue besteek ere eskubide hori nahi duten erara praktikan jartzeko duten eskubidea urratzeko, apurtzeko, kentzeko eta deusezteko eskubidea, ez, ez daukazue eskubide hori. Gezur, faltsukeria eta demagogian mugitzen zarete. Hori ekiditeko, eta denak eskubide berdina izan dezaten, eta inoren eskubidea urratu ez dadin, bakoitza bere aldetik joan behar du. Zalantzarik gabe!
Baina zuek, balizko zuen eskubide hori betetzeko, inposaketa eskatzen duzue, eta hori lortu nahi duzue. Hori totalitarismoa da. Eta horretarako, frogak erakusten duten modura, ezker abertzalearen taktikak, eta era berean estrategia ere, erabiltzen ari zarete. Beraz, bai, politika tartean dago; eta argiena, bizikidetza asunto bat da. BIZIKIDETZA ASUNTO BAT DA, izan ere, bi aldaerak bateraezinak baitira, eta konponbide bakarra bakoitza bere aldetik joatea da, horrela ez da inorren eskubide urraketa gertatzen, eta denen eta guztien eskubideak BERMATZEN dira.
Asuntoa politikoa ez balitz aspaldi lortua zen konponbidea. Guztien eskubidea bermatzeko, bi Alarde. Bi Alarde egiten badira ez dira inoren eskubideak urratzen; bakarra egiten baldin bada, bakar hori edozein delarik ere, populazioaren zati baten eskubideak urratuko dira. Hori horrela da, argia eta sinplea. Baina “Ziriñe”, “Enpor” eta “Ba ote”k eskema berdin berari tira dale, eta dale.
Bi Alardekin liskarra konpontzen da, bizikidetza bermatu, eta tolerantziari bide irekitzen zaio. Baina egoera horretan ezker abertzaleak ez du etekinik ateratzen, ez du mozkinik lortzen, eta esku hutsik geratzen da. Ezker abertzaleak aurrez aurreko dialektika bat behar du bizirik mantentzeko.
Zure argudioekin, nolatan azaltzen dira problemaren hasieran Oiartzun, Lezo eta Errenteria bezalako herrietan ezker abertzaleak kartelak pegatu eta zintzilikatu izanak. Batzuk oraindik memoria daukagu eta kartel guzti haiek ikusi genituen, eta zur eta lur geratu ginen.
Arazoa ez dela politikoa? Baina ze happy world-en bizi zarete? Ah! Bai! Zuek Barbiren filmatik ateratako mukizu batzuk zarete, orain ulertzen dut. Ez al dituzue inoiz ikusi eta entzun Alarde Mistoan erabiltzen eta boz goraz esaten diren konsignak aditu? Ezker abertzaleko konsignak dira, peto-petoak. Baina zuei bost! Segi gezurretan!
Dudarik gabe Uztarrotzek arrazoi dauka. Erabat. Eta datuak jarri ditu eztabaida honetan. Nik neuk ere datuak jarri ditudan bezalaxe. Zuek ez!!!!!!!
Joseph-ek ere arrazoi du, ez daukazue Arbasoekiko errepeturik. Funts gabeak zarete. Euskal pijo intoleranteak! Daturik gabe jendea erasotzen. Datuak mesedez, datuekin eztabaidatu!
Aizue! Beste gauza bat.
Arazo bat gertatu zen zinegotzi batzuekin, eta HB-k kargua uztera behartu zituen, edo bestela esanda, kortesiaz kanporatuak izan ziren. Norbait enteratu ez bada hemen esteka batzuk:
https://www.elcorreo.com/vizcaya/20130912/mas-actualidad/politica/tres-ediles-bildu-dimiten-201309121130.html?ref=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2F
https://www.eitb.eus/es/noticias/sociedad/detalle/1441164/alarde-hondarribia-2013–tres-concejales-bildu-dimiten-apoyo/
https://www.diariovasco.com/20130912/local/tres-concejales-bildu-hondarribia-201309121140.html
Nola ez da ba kasu hau politikoa izango?
Hau ere gezurra al da? Hau ere gezurra dela frogatu!
Zuen argudio guztiak beraneanteen konpainiaren inguruan dabiltza. Ze kutreak!
Badirudi ez duzuela Arriagaren artikuluak eta bere liburua irakurri, ezta Joseba Zulaikarena ere! Euskal txoni sasi-ilustratuak dirudizue!
Jauzia orain, Arantza Urretabizkaia ETAkoa da.
Irakurri behar direnak.
Benga, Ba ote!
Utzi txotxolokeriak. Argudiorik ez daukazu eta!
Utzi bakean Arantxa Urretabizkaia. Urretabizkaia despistatu bat besterik ez da, beste asko bezala.
Joan eman dizkizudan ZUTABE aldizkarietara, eta hor ikusiko duzu nola Alardearen auzia ETAk aginduta sortu zela. Hor dago froga.
Argudiatu pixkat, eta ez izan fraggel-rock ergela!
ETAk bere Zutabeetan EHko gaiak jorratzen zituela eta Alardearena ere jorratu zela da datua? Ekarri EGINek portadak ere, nahi izanez gero.
Ezker abertzaleak babestu dituela Hondarribiako emakumeen asmoak? Bai, baina nahasten dituzue kausa eta efektua. Hondarribian inor ez balego gai horrekin, arazorik ez legoke. Kanpotik etorri balitz, ez legoke jendea herritik bota beharrik. Eta hori pasatu da, herriko jendea dagoelako Alardearen gaiarekin, eta ez ezker abertzale malignoa, hondarribitarren bakea izorratzen.
Benetan nahi duzue sinistea 1996an HBri jokoa egiten zebilela Urretabizkaia? Ergela dela, eta ez zela konturatzen txontxongilo bat zela? Benetan nahi duzue sinistea Emakundetik Jaurlaritzaraino, HBri jokoa egiten ibili direla?
Orain onartu duzue bi Alardeena, orain arte ukatzen zeniotenean Alarde izaera bera Jaizkibeli, “manifestazioa” zela esaten zenuten. Uste duzue historia ahaztuko zaigula?
Zuek nahi duzue planteatu Hondarribiako herria gauza monolitiko bat, eta ezker abertzalea kanpotik deitzen ez dioten tokietan bazterrak nahasten.
Aipatzen duzue bakea eta bizikidetza, biolentzia aldebakarrekoa izan denean. Irainak eta tu egiteak, negozioei boikotak eta exilioak aldebakarrekoak izan direnean. Esan, mesedez, zein betikozaleri egin dioten tu aurpegira, Jaizkibelekoei egin zaien bezala. Esan mesedez, zein betikozale behartu den herritik alde egitera, apaiza bera kanporatu zuten bezala duela bizpahiru urte.
Hori ukatzen da, HBren balizko inposaketa externo bat egon zela sinestarazi nahi duzue, Hondarribitarrak direnean Jaizkibel sortu zutenak. Etxebarrieta bera Hondarribikoa denean, kentzen diozue hori, eta soilik “ezker abertzaleko” dela diozue, Hondarribitarra izateak zer ikusirik ez balu bezala Jaizkibelekin. Zenbat zinegotzi eta kargu politiko, batzokietatik aldundira, ateratzen dira betiko konpainietan?
Ez duzue onartu nahi apartheid sistema bat ezarri dela herrian, eta onartzekotan, erantzukizuna HBri bota nahi diezue. Ukatzen duzue Hondarribiak arazo bat duela, eta dena kanpo injerentzia dela sinestarazi nahi duzue. Ari zarete inposaketa salatzen, intolerante integrista handienak betikozaleak izan zaretenean.
Tradizioaren aitzakiapean, herria ZUENA dela da kontua.
Ezin duzue ametitu arazoa zuen herrian dagoela, herria ez dela ZUENA, eta dena HB maltzurrari egotzi beharra duzue, Hondarribiako alabak izanagatik Jaizkibelen sortzaileak.
Hori da Alardearen auziaren muina, herria norena den. Zuena, edo denena.
Eta orain, ikusi duzuenean betikozalekeria ezin dela defendatu XXi mendean, pretenditzen duzue hasieratik bi Alardeen alde egon zaretela, eta bizikidetza bakea eta demokrazia nahi dituzuela, atzorarte jendeari aurpegira tu egiten ibili zaretenean, negozioak boikoteatzen eta jendea herritik botatzen. Zuek, ez ezker abertzalea, eta ez Jaizkibel. Zuek, eta zuek bakarrik.
Autoeztabaidan ari naizela inork berriro leporatu ez diezadan, eta argumentazioak matxakatzen ari garela ez errepikatzeko, hau izango da hari honetan nire AZKEN ekarpena:
1) ETAk noski zuela EHn gertatzen ziren gertakarien aurrean iritzi bat eta asmo bat. ETAk iritzi bat eta gizartean eragiteko asmo bat izateak ez du esan nahi gertakari horietan gertatzen dena ETA denik. Argumentazio hori erabili zuten Egunkaria ixteko. Zu(e)k ikusi ze gogoeta parametroetan ibili nahi duzuen.
2) Hemen beste bizpahiru puntu idatziak nituen baina bai, errepikatzea litzateke. Dena dela oso harroa izan behar da uste izateko norberak eta orain duela tradizioa eta arbasoei errespetua zer den erabakitzeko irizpidea, 1639tik hona etengabe hamaika modutan desitxuratuz joan den ospakizun batean.
3) Ez garela enteratzen? Zuek bai bizi zaretela burbuja batean. Ez dakizue ze auzo-lotsa eragiten duen garai honetan honi buruz hitzegite hutsak.
Eta honekin, aio pelaio solasaldi honetatik.
Benetan, ez zaituztet ulertzen. Ironiaz ari zarete frogarik ez duzuelako.
Eta ez bada ironia… benetan temati eta pelma batzuk zarete.
Datuak ekarri lerro hauetara, datuak. Ez daukazue daturik!
Eta berriro diot, ez zarete enteratzen.
Nik emandako datuak gezurrak direla demostratu eta frogatu. Bestela isilik egon zaitezte, ze tranpa eta gezur hutsetan zabiltzate. Zuen esanak ez dituzue datuekin frogatzen, zuen hitzak huts bezain ustelak dira. Gezurtiaz gain, mediokreak!
Bestela, ezeztatu datuekin ZUTABE aldizkarian atera zena gezurra dela, demostratu! Hori da egin behar dena, egiazko datuak bilatu eta beste datuekin (egiazkoak direnak) konparatu! Zuen hitzekin ezin da eztabaidatu, dena gezurra baita!
Ahobero alenak!
Zuen matraka bakarra beraneanteak eta Arantxa Urretabizkaia ETAkoa dela, eta betikozalekeria ezin dela XXI. mendean defendatu, eta antzekoak. Ze kutreak mesedez!
Beste gauzatxo bat ere bai; ez nahastu Donostiako Tanborrada eta Bidasoako Alardeak, bi gauza ezberdinak baitira. Arriagak jada azaldu baitu artikuluan, eta bere liburuan.
Irakurri duzue?
Benetan, ez zarete enteratzen.
Portzierto! Utzi bakean web honetako beste kideak. Nirekin sartu eta nire argudioak desmontatu mesedez (ahal baduzue behintzat). Datuekin mesedez, eta benetako frogekin, bestela gezurretan ari zarete. Ohi bezala.
Datuak mesedez! Datuak!!!!!
Inork ez du esaten Alarde ustez Mixtoaren partaideak ETAkoak zirenik. Esaten dena, eta hori egi huts eta borobila da, 1996an Alardearen liskarra piztu zenean ETAk eragin zuela, ezker abertzaleko bere akolitoak gidatuz. Eta gerora ikusi zen ere, Arantxa Urretabizkaia eta beste zenbait engainatuz aparte, gideritza eta zuzendaritza ezker abertzaleak, bere marka desberdinetan, eraman zuela borroka. Eta ezker abertzalearengatik ari gara hemen horretaz eztabaidatzen.
Tradizioaren kontua interpretazio arazoa da beti. Baina gatazka politiko batek anka sartzen duenean herri batzuetako festa batzuetan bere hegemonia asmoa ezartzeko asmoz, orduan bost axola tradizioaren interpretazioak zuzen ala oker izan daitezke: alde batetik tradizioa dago, eta bestetik tradizioa izorratzeko politika.
Auzo-lotsa emate nahi horrek, noski, hegemoniaren beste ezaugarri bat da: nola hitzegin arazo honetaz hain bainago arrazoiez hornitua, XXIgarren mendean sartu behar gara, beste herriak ez dakit zer…
Hemen arazo politiko bat dago elkar-bizitza arazoa bilakatu dena alderdi politiko batek bere asmoa ezarri nahi izan duelako Gipuzkoako herri batzuetan. Auzo-lotsa ez, lotsagarria da ezker abertzaleak-bilduk gure herriaz egin nahi duen erabilpen eta manipulazioa.
Esaten dena da Alardearen auzia kanpotik sortu dela, egia ez denean. Hortik aurrerakoak, mamuak ikusi, eta erruak beste norbaiti egotzi nahi izatea.
Hemen dagoena da herria norena den, batzuena, edo denena.
Eta begira zeinen barneratua dagoen herria BATZUENA dela, ados ez dagoen herriko jendea ez dela aintzat hartzen, eta kanpoko eraginari egotzi behar zaiola auzia.
Eta ya, orain arte aurpegira tu egiten ibili den jendea errespetuaren abanderatu gisa agertzea, enfin.
Mamurik batere, datuak berdaderoak, ETAk Zutabe batean erabakitzen du esku sartu behar dela Hondarribi eta Iruneko herrietan feminismoa dela aitzaki. Ezker abertzaleak esku sartu egiten du, karteletan alarde tradizionaleko kideak seinalatzen ditu -garai horietan, 1996an, beste asko karteletan jartzen ziren bezala- eta orain arte katramila honekin. Ezker abertzaleak du interesa genero ideologia borroka bandera bezala astintzeko eta bi herri hauek erabiltzen ditu turkoburu bezala.
Noski, Ba Ote, “herria norena da”, horregatik planteatu du ezker abertzaleak borroka, herri horiek lehen lehenik belauniko jarri eta gero jabetu nahi lituzkeelako.
1996an sortu zen auzia, ETAk proklamatu eta ezker abertzaleak aplikatu.
Hara Uztarrotz, zure errelatoan azaldu ere egiten ez dira alardearen gaia herrian mugitu duten herritarrak. Ez dira existitzen zuretzat. Ez dira azaltzen beren negozioa itxi behar izan zutenak. herritik alde egin zutenak.
Joder, ETAren indarra, militante ez zirenak, edota bere jardunaren aurka zeudenek ere, beren diruak, bizimodua eta laguntasunak jokatu zituztela ezker abertzaleari mesede egiteko.
Noraino duzun barneratua herria batzuk direla, eta besteak ez.
Ezker abertzaleak noski akolitoak dituela herrian bertan. Eta buruzagi batek txilibitua jo eta hasten dira dantzan. Eta obeditzen ez duenari, zigorra! Gogoratzen zara nola EAko zinegotzi bat joan zen bere seme-alaben baten desfilea ikustera? Nola desfilea Betiko Alardekoa zen, EAko zinegotziak dimititu behar izan zuen. Noski, Alardearen arazoa gauza estrategikoa da ezker abertzalearentzat eta horregatik jartzen du hainbesteko enpeinua gatazka hau azkeneraino eramaten.
Nik ikusi ditut Betiko Alardekoak karteletan, seinalatuak, garai batean ezker abertzaleaz aparteko zinegotziak bezala, edota enpresariak eta bestelako jendea… Horietaz zuk ez duzu inongo oharpenik egin nahi.
Ezker abertzalea, garai horietan, mugimendu politiko-militarra zen eta noski 1996an disziplina oso zurruna zen. Hau da, gauzak ez ziren mugitzen berez, beste zuzendariko horiek eragiten zutelako baizik. Hori horrela zen eta horrela da orain ere.
Eta gainera, diziplina militarra bere militante ez zirenei aplikatzeko gaitasuna zuen. Aurreko batean aipatu nuen Hondarribiatik alde egin zuen nire ezaguna, ez da inondik inora ezker abertzalekoa. Feminista bai, bada.
Sinistu behar dugu jendeak bere negozioa eta bizimodua eta lagunak arriskatu eta galdu zituela 1995ko Zutaben ETAk ez duelako Alardea aipatu ere egiten eta 1997ko Zutabe batean Alardearen gatazkaz analisi bat argitaratu zuelako.
Eta noski, ekitaldi publikoetan emakumeen parte hartzearen eztabaida, Europa guztian borbor dabilena azken hamarkadetan, ETAk sortua da.
Ados, Uztarrotz.
1980an Donostian emakumeek danborradan parte hartzea eskatzen duenean, 95eko Zutabe horretan adierazitako estrategia hori zegoen atzean, baita ere.
Eta aurrera.
Berriz ere ez zara enteratzen!
Artikuluan azaltzen da Donostiako Tanborrada eta Bidasoako Alardeak ez direla gauza bera.
Baina zuri bost. Ez duzu artikulua irakurri, eta zure betiko matraka kutre ezjakinarekin jarraitzen duzu.
Animo! Segi horrela. Azkenean ere Goierriko modejuak debekatzea eskatuko duzu.
Ez dira gauza bera, baina badira gauza bera. Ekitaldi publikoak, emakumeen presentzia dela eta ez dela eztabaida sortu dena.
Baina ez, Hondarribiakoa bakarra da munduan, ez dago loturarik inguruko herrietan gertatzen denarekin, ez dago loturarik europan gertatzen denarekin, eta ETA izan zen.
Eta debekuaren aldekoak, plastiko beltzak barne, betikozaleak.
Izan behar da lotsa gutxi gero.
Zu ez zara herri honetan bizi? Ezker abertzaleak beti izan du abilezia bere aldera ekartzeko zenbait pertsonai estrategiko. Hor dago Joseba Azkarraga ETAko presoen alde jo ta kia. Txotxongilo estrategiko bat oso baliagarria da betiro jendea engañatzearren.
Pasadizu pertsonal batek ez du egia egiten. Nik dakidana da ezker abertzaleak zatiketa bat jasan behar izan zuela herrian bertan Betiko Alardearen kontrako portaera gehiegizkoa zitzaiolako baita bere parrokiaren parte batentzat ere.
ETAren analisia guztiz sintomatikoa da ezker abertzaleak hartutako portaerarekin eta herrian gertatukoarekin. Alardearen gatazka estrategia bateko puntu bat zen eta orain ere da. Gatazka horren sua eragiten ari da etengabe ezker abertzalea, herrien izorramendurako.
Emakume ustezko parte hartze horren eztabaida, arazo nazionala bezala, ezker abertzalearen aitzakia besterik ez da, hegemonia lortze aldera. Emakume presente dago bai alarde batean eta bai bestean. Baina noski ezker abertzaleko nomenklaturak erabaki behar du borondate guztien gainetik nolakoa izan behar den parte hartze hori. Hori inposaketa huts bat besterik ez da.
Eta Azkarraga berak 96ak ez luke arazorik orain egiten duena eguteko, gauza bera baita ezker abertzalea 96an eta 2025ean. Noski.
Argi, Uztarrotz. Europa osoan emeakumeak ekitaldi publikoetan izan duen paperari buruzko aldaketa, baina Hondarribia eta Irunen kasuan, ETA izan da.
Eta Emakundetik hasi eta Jaurlaritzara, denak HBri jarraika 96etik. Harrigarriena da ETAren estrategiarekin horren lerrokatua egonda, Zutabe bidez publiko egina jada 95etik, horren ezaguna izanda lotura, Jaizkibel terrorista deklaratu ez izana.
Eta herriko alabak, ba ez dute inporta, ergelak bailiran ETAren estrategiara lerrokatzeagatik. Ez dira benetako herria.
96a urte batzuk lehenago, Leizarango Autobidearen gatazkan, ezker abertzaleak bildu zituen ere ekologista txotxongilo batzuk bere alde. Eta oraingoan bere alde jartzen ditu ere zenbait feminista txotxongilo, ezker abertzaleak nahi erara manejatzen dituela.
Europa osoa zure alde dagoela? Hau arazo partikularra da, Euskal Herriko herri batzuetakoa, eta esan bezala feminismoarekin zer ikusi batere. Feminismoa bandera bat da ezker abertzaleak bere hegemonia lortze aldera.
Tokiko EAJk ez du bat egin zuk esandakoarekin. Baina noski ezker abertzaleak abilezia du baita zenbait erakunde bere alde jartzeko. Hori aitortu egin behar zaio.
Borroka politiko-militarraren logikaren baitan dago, batzuk legez beste batzuk legez kanpo jokatzea. Jaizkibel ezker abertzalearen txotxongiloa izan da eta gainera lotsarik gabe jarri zuten bertako buruzagi Ohiana Etxebarrieta, Bilduko diputatua.
Herriko alaba batzuk eta seme batzuk besterik ez. Alaba asko eta seme asko Betiko Alardearen alde jarri baitziren.
Zuk zeuk ere ez duzu sinesten idazten duzuna.
Ala, Uztarrotz, hurren arte. ETAk eguraldi txarra ekarri aurretik banoa kalera.
Ni erabat konbentzitua nago idazten ari naizenaz. Harritzen naizena da ez duzula ikusten edota ez duzula ikusi nahi oso argi dagoena:
-1996an ezker abertzaleak Kale Borroka eta Sufrimenduaren sozialiaziarekin hostiak errepartitzen zituen edonon. Kausa? Presoak, negoziazioa, langileen eskubideak… Pack horretan “feminismoa” sartu zen eta horren kontura Irun eta Hondarribiako gatazkak eragin zituen.
-Urte horretatik honera, herri delako horietan, ezker abertzalea izan zan bakar-bakarra borroka hori sostengatzen. Gero noski, ekologiaren arazoaren bezala, hainbat txotxongilo erreklutatu zituen, Arantxa Urretabizkaia tarte.
-Bi desfile daude eta horrekin arazoa behingoz bideratua egon beharko litzateke. Baina ez, ezker abertzalea temati dabil gai honi bueltak eman nahiez, gainera orain “patriarkatu” ditxosozkoaren turkoburua aurrean duela.
Herriko alabek eskubidea daukate alarde publiko misto batean ateratzeko. Atera daitezela, legeak babesten die. Baina beste ideia batzuk dituztenak ere beren eskubidea daukate, eta hori ere bermatu behar da, hauek ere eskubidea badute.
Eta legeak hau ere bermatzen du:
https://vlex.es/vid/derechos-fundamentales-discriminacion
Gainera, Errotaxar delako batek hausnarketa interesgarri hau ere egin du honako estekan:
https://aberriberri.com/2025/02/12/opinion-de-los-alardes-y-frivolidad-cientifica-en-el-analisis-y-iii/
“ Gaineratu nahi nuke, halaber, Irun eta Hondarribiko alardeak tradiziozko bertsioan ospatzen jarraitu nahi dugunok, hau da, bertsio mistoan, nahiz eta sexuaren arabera ez ezik (emakumea kantinera gisa baina ez soldadu gisa, gizona soldadu gisa baina ez kantinera gisa) beste ezaugarri fisiko batzuen arabera ere (hatxariek gutxieneko altuera bat izan behar dute, adibidez), diot, aipatzen duzun Auzitegi Gorenaren epaiak juridikoki babesten gaituen arren, horrela ospatzeko eskubidea dugula, zuzenbide positiboak dioena gorabehera.
Hau da, biltzeko eskubidea giza eskubideen adierazpen unibertsalean aitortutako oinarrizko eskubidea da. Gure aldarrikapenak ez du esan nahi, Auzitegi Gorenaren epaian ondo adierazten den bezala, beste batzuek ere biltzeko eskubidea balia dezaketenik beste ezaugarri batzuk dituzten beste ekintza batzuk antolatzeko, eta, beraz, biltzeko eskubideari egiten diogun apelazioa guztiz legitimoa da edozein kasutan.
Errepublika bananero batean, edo ideologia jakin batek gogor markatutako erregimen politiko batean, gerta liteke elkartzeko eskubide hori ukatzea. Hala, Euskadiko ikuskizun publikoen legeak (uste dut 2015ekoa dela) zenbait esaldi jasotzen ditu, eta, jakina, horiek alarde tradizionalak egitea debekatzeko idatzi dira. Auzitegi Gorenaren aurreko epaiari esker salbatu gara jauntxokeriatik.
Baina kontua da auzitegi konstituzional batek (badakigularik konstituzioa modu desberdinean interpretatzen duela gobernatzen duenaren arabera) birlibirloke bidez erabakitzen badu konstituzioak ez digula laguntzen gure alardeak modu tradizionalean ospatzeko, horrek ez duela esan nahiko gure eskubidea galdu dugunik. Giza eskubide batzuk gizaki izateagatik bakarrik dira, ez dira ematen. Adibide grafiko bat jartzearren, bizitzeko eskubidea dut, nahiz eta auzitegi batek hala ez dela erabaki eta Estatuak ni hiltzea erabaki.
Uste dut beharrezkoa dela hori azpimarratzea, gaur egun badirudi giza eskubideak beste era batera tratatzen dituztela erakundeek. Ez. Giza eskubideak dituzte, eta, nolanahi ere, erakundeek berretsi egiten dituzte. Eta biltzeko oinarrizko giza eskubide horretan oinarrituta, gure alardeak modu tradizionalean ospatzen jarraitu nahi dugunok legitimitate osoa dugu, asko edo gutxi izan. ”
Aratekoak ere bi Alardeak onartzen ditu; berak ere irtenbide hori hobetsi zuen iazko artikulu batean:
https://www.diariovasco.com/bidasoa/hondarribia/jaizkibel-celebra-cambios-alcalde-organice-alarde-publico-20240908110323-nt.html
Baina zu Ba ote! Totalitarioa zarenez ez duzu onartzen, zurea besterik ez duzu nahi eta besteei inposatu ere bai. Zure gizarte eredua Madurok duen gizarte eredua da. Hori da zure problema. Eta hori ez bidezkoa, eta duzu lortuko, ziur izan!
Leitza, Leitzaran, ez da deus ere kostatzen, Uztarrotze.
Zergatik ezin dira bi alarde egon? Edo alarde berean konpainia mota ezberdinak? Hau da, demagun neskak bakarrik parte hartu ahal duten konpainia, kanpotarren konpainia… Ez dut ulertzen horrelako erra egotea kontu honekin.
Lotsa erabatekoa. Nafar izandako zenbait giputz misogino beren herriaren aurka, Nafarroaren kontrako gerla bat goraipatzen, beren espainartasuna aldarrikatzen, noiztik egiten dira alarde babu horiek, nork sortu zituen. Espainolek XIX. mende bukaeran. Eta jendearen erdiak bazterturik. Hori bai, oso Honddarbitarrak, bina euskara , bo, euskñol negargarrian, badakigu nola dagoen euskara Fuenterrabian.
Alardea aitzakia dun, Nagore!. Ohi dunanez, foroan sortutako eztabaidari ezta gainetarik begiratutxo txiki bat bota ere…
Tira…irakurri pixka bat eta saiatu berriz.
Portzierto! Egun on!
Bi alarde daude, eta yasta, akabo arazoa. Alabaman ere duela hamarkada batzuk bi komun eta bi lababo zeuden, eta yasta.
Bai, Batxeroz, behar dugu gizarte aurrerazalea, Maduroren Venezuela bezelakoa. Edota Iran bezala, han emakumeak oso libreak!
ostras, maduro eta venezuela. eta iran (WTF). Argudio inplakable hauen aurrean, nire arma dialektikoak “deponitzen” ditut eta disolbatuko naiz oraintxe bertan.
Bai, Alabamara joan. Han komun nahiko ta sobran izango dituzu eta, nahi duzun guztia “deponitzeko”.