Itxurakerien atzean benetako sentimenduak ezkutatzea ohikoa den gizarte honetan, emozionalki azaltzeko ideiak harrotasunaren eta erresistentziaren pareten kontra egiten du. Hala ere, gure barne-zailtasunei aurre egiten ari garenean, terapia norbera ezagutzeko eta sendatzeko argia da.

Terapiara joatea urteak itxita daraman gela bateko leihoak irekitzea bezalakoa da. Adimenaren argiak irentsi egiten ditu arimaren txokorik ilunenak, eta guk geuk ezagutzen ez genituen alderdiak erakusten ditu. Nahiz eta askorentzat zaila egin bere itzalei aurre egitea, gatazka horretan datza eraldatzeko eta hazteko aukera. Gure burua eta ingurukoak hobetzeko aukera, benetako eraldaketa pertsonalera eramaten gaitu.

Terapiarekiko erresistentzia, osasun mentalarekin lotutako estigma sozialetik dator. Baina, ez al da gure osasun mentala, gure osasun fisikoa bezain garrantzitsua? Terapia ez litzateke ahultasunaren adierazle gisa hartu behar, autobaieztapenerako ekintza ausart gisa baizik. Hitzek babesa aurkitu eta zaurgarritasuna indar bihurtzen den lekua da. Harresi ikusezin honekin amaitzeko ordua da.

Terapiaren garrantzia gure korapilo emozionalak argitzeko duen gaitasunean datza, koherentzia eta egiazkotasun handiagoz berreraikitzen utziz. Presio izugarrietan murgiltzen gaituen mundu honetako behar nagusia da, baina tristea izan arren, zorioneko gutxi batzuentzat gordetako luxua.

Behinik behin, beharrezkoa da askori baliabide hori eskuratzea eragozten dien oztopo ekonomikoa ezagutzea. Terapiak ez luke izan behar sakel sakonak dituztenen pribilegio esklusiboa. Funtsezkoa da osasun mentaleko sistema irisgarri eta bidezkoen alde egitea, pertsona guztiek tresna baliogabe horretaz baliatzeko aukera izan dezaten. Gaur egun osasun publikoaren bitartez eskuragarri dagoen terapia murriztua da. Langile edo profesional kopurua eskasa denez gero, pertsonen beharrei erantzuteko aukera falta dago, beraz, norbanakoa jaso dezakeen aditasuna, ez doa bi hilean behin saio bat izatearen eta pilulak agintzearen baino haratago.

Iluntasunaren eta argitasunaren arteko zubia da terapia, barne-kaosaren eta lasaitasunaren artekoa. Baliabide terapeutiko gisa ez ezik, zainketa pertsonalaren funtsezko osagai gisa ere onartzea da bizitza osoagoa eta benetakoagoa lortzeko lehen urratsa. Askotan gure ahultasunak ezkutatzeko eskatzen digun gizarte honetan, terapiak makaltasunak besarkatzera gonbidatzen gaitu, eta hori egitean, gure urrakortasunak duen indarra aurkitzera.

Terapiara zoaz??