Egun, denok bizi gara askatasuna bilatzeko irrikan; ondorioz, etxetik zenbat eta urrunago eskapatu, orduan eta libreago sentituko garela sinestarazi digute. Hala, ibilbide amaiezinera jotzen dugu, gure arima lotzen duten kate ikusezinetatik etengabe askatzeko ahaleginean.

Askatasunaren bilaketa amaierarik gabeko bidaia bihurtzen da, ortzimuga ezezagunetarako erromesaldia, bizitza osoago baten promesaren bila. Hala ere, gure ibilbidean, askotan ahaztu egiten dugu altxor preziatuenak urruntasunean ez daudela, atzean utzi ditugun sustraietan baizik. Hezkuntza-sistemak eta kultura materialistak inposatutako paradigma hutsaren gainetik benetako askatasuna bilatzeko, pentsamendua aldatzea eta gure baloreak birdefinitzea beharrezkoa da. Edozein helburu edo arrakasta ikusgarriagoa lortu baino lehen, gure barruan dagoen benetako askatasuna aurkitu behar dugu, hau da, gu geu izan nahi duguna.

Esaten digutenez, askatasuna esploratu gabeko zabaleretan datza, urruneko lurretan eta amaierarik gabeko horizonteetan. Baina, benetako askatasuna ez al da barne-estatu egoera? Askatasuna ez da leku fisikoa, baizik eta gure baitan sortzen dugun espazio emozional eta mentala.

Uste osoa izan dugu askatasuna bidaiatzen dugun distantzian dagoela, bisitatzen ditugun leku exotikoetan. Bederen, kanpo-mundua esploratzeko dugun obsesioagatik, askotan, barne-mundua alde batera uzten dugu, non benetako askatasuna modu baketsuan jasateko gai baita. Egia da gure ikuspegi globalean mundu mailan bidaia egitea askatasunaren eredu modernoaren parte garrantzitsua dela, eta bisitatzen ditugun herrialde eta kulturak ez direla bakarrik irudi edo antzekoak, baizik eta gure ikuspegi pertsonalean eragiten duten esperientziak; hau da, begirada zabala eta aberatsa lortzeko tresna. Modu berean, askotan distantziak eta exotismoa bilatzen ditugunean, gure barruko herrialdea eta tradizioa ahaztu egiten dugu. 

Nor garen eta nondik gatozen onartzea da benetako askatasuna. Benetakotasuna eta osotasuna ez daude etengabeko ihesean, baizik eta gure sustraiekin lotura sakonean. Ez da beharrezkoa gure izatearen paretetatik haratago bilatzea, gure berezitasuna onartzean eta ospatzean datza.

Gogora dezagun benetako askatasuna ez dagoela distantzian, baizik eta gure barne ni-aren konexioan. Batzuetan, altxor baliotsuenak imajinatzen dugunetik baino gertuago egoten dira, gure bihotzaren bazterrak aurkitu besterik ez dugu egin behar.