Koloretako ametsak, esna nagoenean…
Koloretako ametsak, esna nagoenean…
http://alteretaego.wordpress.com
Argazkia: Amets atzemanezinak
Egilea: Mr. Chopski
Artxibo mota: JPEG
Neurria: 5760×3840 px (3:2)
Sortze data: 2014/06/12
Latitudea: 43º 16,565´ N
Longitudea: 1º 57,244´ W
Kamera: Canon EOS 5D Mark III
Objektiboa:Petzval 85mm f/2,2
Distantzia fokala: 85mm
Irekidura: f2,2
Esposizio denbora: 1/160?
Sentikortasun eskala: 100 ISO
Flasha: –
Alter dixit.
Otsailean piztu zen nigan, 36 urte eta gero, kirol apur bat egiteko grina. Arratsaldeak luzeegiak dira bestela, batez ere maite dituzunak zugandik 100 kilometrora daudenean.
Horrelakoetan erronka bat finkatzea komeni dela aholkatuta, 2014ko Behobia jarri nuen begien parean. Are gehiago 2013ko alferrikako saialdiaren ostean. Aurten, bai: txintxo ekingo nion internetetik jaitsi daitezkeen mila entrenamendu-planetako bati. Eta hala hasi nintzen…
Txintxo-txintxo ere ez naiz ibili, gerora, baina bai nahiko formal. Hor daude datuak: 31 entrenamendu eta beste horrenbeste dutxa; 22 ordu, 4 minutu eta 35 segundoko korrikaldi saioak; 210,76 kilometro; erretako 11.544 kaloria…
Egindakoak noraino eman duen jakiteko, baina, ez dago modu objektiborik. Eta azaroa urrutiegi ikusten dut oraindik. Motibazioa ere, aitortu beharra dago, geroz eta armairuko apal altuago batean gordetzen dudala konturatua nago. Erabakiren bat hartu beharrean nengoen. Zirt edo zart!
Eta hartu dut; axolagabea, beharbada, baina hartu dut: igande honetan ospatzekoa den Bizkaia Zubiko I. Maratoi Erdirako eman dut izena.
21,097 kilometro egun bakarrean egitea ez da ahuntzaren gauerdiko eztula, nire prestakuntza fisikoa duen norbaitentzat behintzat. Eta gehiago 10 kilometrotik gorako korrikaldia behin bakarrik egin duzunean: 12 egin nituen atzoko entrenamenduan. Baina berdin dio.
Ez baitut uste fisikoki prestatua egon behar denik horrelako meta bati ekiteko: gorputzak eskaintzen ez didan indarra, buruak eskainiko didalakoan nago. Ez noa, gainera, amaitzeko asmoarekin. Errazegia litzateke. 2 ordu eta 15 minututik behera bukatzea da helburua. Handinahiegia? Litekeena da, baina neure buruari jarri diodan helburua hori da. Badakit, gainera, nola egingo dudan.
Lasai hartuko dut hasiera eta, dena ondo, 6. kilometrora 00:36ean iritsiko naiz. Lehen anoa-postuan, ur-tragoxka bat hartu eta erritmo bertsuan jarraituko dut. 10. kilometroan, Euskalduna zubira doan aldapa laburrari ekin aurretik patrikan eramango dudan Coca-Cola (bai, Coca-Cola… bukatu baita boikoterako deia, ezta?) itxurako gominola bat jango dut. Eta 12. kilometroan, berriro ura eskainiko digutela probestuz, lehena ondo igaro bada zintzurrean behera, bigarren gominola bat hartuko dut.
12. kilometro horretarako 01:13tik oso urruti ez banago, 3 bat kilometroz patxadaz hartuko dut kontua. Eta bestela, egurra: 15. kilometroan erlojuak 01:34 jartzen duenerako egon behar bainaiz.
Eta 18. kilometroko anoa-postura iritsitakoan, 01:52 jarriko du ordurako erlojuak, azken gominola eta ur-tragoxka hartu, hortzak estutu eta Getxora. 02:11rako helmugan ez banago, 4 minutu ditut barrua husteko.
Lortuz gero, neure buruari erakutsiko diot jarritako helburuak betetzeko gai naizela. Lortzen ez badut, jarritako helburuak lortzeko lan egiten jarraitu behar dela erakutsiko diot neure buruari. Gertatzen dena gertatzen dela, irabazle aterako naiz.
P.D.: Bloga erabiltzera behartuta sentitu naiz igandean zertarako hartuko dudan halako lana dudatan hasita nagoelako. Horrela, eta azkenean ez banoa, koldar bat naizela aurpegiratzeko beta emango diot norbaiti.
Ego dixi.