Kaleko Afari Solidarioak (komunikatua)
Kaleko Afari Solidarioak (komunikatua) –
Kaleko Afari Solidarioak (KAS) 2020ko azaroa geroztik Donostian kale egoeran bizirauten duten pertsonen elikadura eskubidea, eta oinarrizko premia, neurri apal batean, afari bero batekin betetzen duen Herritar Ekimen Boluntarioa da. KASen sorrera, Donostiako Alde Zaharreko Plaza Berrian kokatzen da. 2020ko azaroko egun hotz batean bizilagunek Udaletxe Zaharreko arkupetan zeuden pertsonei zer behar zuten galdegin zieten, eta haiek erantzun: “afari bero bat”. Eta iturburu horretatik eratorrita gaur egungo egoera: Donostiako Amara, Egia eta Alde Zaharreko KAS taldeak. Gauero-gauero 250etik gora afari bero, auzokideen etxeetan prestatutakoak, giza berotasunarekin batera, eskutik-eskura elkarbanatzen direnak.
KASen elkartasunezko ekintza, komunitarioa eta kolektiboa da. Interes partekatuei erantzuten dieten eta premia eta/edo motibazio desberdinak lotzen dituzten pertsonek osatzen dute eta eragileen parte-hartzetik eraikitzen da, hainbat inplikazio eta autonomia-mailekin. KAS ez da alderdi politiko zehatz batekin ezkontzen, elkartasunezko ekintza guztiz politikoa dela kontsideratzen duen arren. KASen funtsezko oinarriak ikuspegi komunitarioa, eta, Giza Eskubideen ikuspegia dira. Balio nagusi eta funtsezko horiekin KASkideak ideologikoki anitzak gara.
KAS, 2020a geroztik laupabost alditan elkartu da Donostiako Udaleko Gizarte Zerbitzuetako arduradun eta teknikariekin. Aldi guzti horietan informatu du, salatu du, exigitu du kale egoeran dauden pertsonentzako soluzio integral bat, eta, espezifikoki, giza eskubidea den elikadura eskubidea bermatzea. KASek elikadura eskubidea betetzeko jantoki sozial baten soluzioa exigitu du. Horrez gain, udaletxeari hori egiteko laguntza ere eskaini dio. Aldi guzti horietan Udalak bere gizarte zerbitzuen berri eman digu, bere arrazoiekin justifikatu ditu baina ez du aldarrikapen bat bera ere aintzat hartu.
Aurrekari horiekin guztiekin, lau urte betetzera goaz, auto finantziatuz eta auto eratuz egunerokoari aurre eginez. Lan ordu asko dira, milaka euro dira, zailtasun asko, baina oso harro gaude, eta oso pozik, geroz eta KASkide gehiago, babes gehiago, elkartasun gehiago dugulako. Iturburua itsaso bihurtzen ari da.
BAINA azken aldian SOS EGOERA LAZGARRI bat areagotzen ari da. Loquenotecuentandedonosti Instagram eta Telegram kanalak, Donostian Segurtasuna aldarrikatzen duenak, KAS jomugan du, suntsitu nahi du, desagerrarazi. Segurtasuna eta KAS erlazionatzen ditu, KAS omen bere diskurtsoaren arabera, segurtasun ezaren sorburua. Esan beharrik ez dago, KASek ez duela inondik inora segurtasunaren ikuspegi eta ikuspuntu hori.
Suntsiketa-prozesuaren baitan, sare sozialen bidez, KASkideak seinalatu, KASkideak iraindu, KAS kriminalizatu, KASkideak mehatxatu, KAS jasotzaileak jipoitu eta pareko ekintza-mezuak sustatu eta egikaritzen ditu. KASen irudiko ekintza horiek denak gizatasunare naurkako gorroto eta delitu ekintzak dira eta auzibide penala exigitzen dute. KASen kontrako azken ekintza pasa den astelehen honetan izan da, 2024ko urriaren 21ean. KAS EGIA banaketa gunearen ondoz-ondoko plazan segurtasuna lelo 20.00etan kontzentrazio deialdia zabaldu zuten, legez kanpokoa eta baimenik eskatu gabe. KASek deialdiaren berri jakin zuenean erabaki zuen afariaren banaketa aurreratzea, nagusiki afaria banatzen zela bermatzeko, eta, bestetik, konfrontazio oro saihesteko. Afari banaketa inongo arazorik gabe burutu zen zortzirak baino lehenago amaitutzat emanez. Horreraino KASen ardura eta erantzunkizuna.
Ertzaintzak banaketa gunea inguratu zuen. Kontzentrazioa hasi eta denbora batera, kontzentratuta zeuden pertsona eta ingurukoen artean liskarrak sortu ziren, irainak, tir-birak, jipoiak. Ertzaintzak, modu desegokian esku-hartu zuen eta jendea desegitea eskatu zuen.
KASek argi, garbi eta zehatz esan nahi du honakoa:
- KASek ez zuen kontzentrazioa oztopatu.
- KASek ez zuen kontra kontzentraziorik deitu.
- KASek ez zuen konfrontaziorik bilatu.
- KASek ez du konfrontaziorik nahi.
- KASek ez du eragotziko Giza Eskubideak betetzen dituen kontzentraziorik.
- KASek irmoki adierazten du Giza Eskubideak urratzen dituen edozein kontzentrazio salatuko duela.
- KASek kontzentrazioan bildutako pertsona eta PPko zinegotziak KASen aurka haizaturiko iritzi, mehatxu eta irainak arbuiatzen ditu.
KASek ozen helarazten du KALEKO AFARI SOLIDARIOEKIN JARRAITUKO DUELA, ez baita segurtasuna ezbaian jartzen duen ekintza, pertsonen elikadura segurtasuna elkartasunaren bidetik bermatzen duena baizik.
Kaleko Afari Solidarioak (komunikatua)
KASeko kideek, afari solidarioak emateaz gain, hoietariko onuradun batzuk euren etxeetara eramango balituzte, lan bikoitza egin eta eurekin elkarbizitza zein zaila den ikusiko lukete.
Mikel,
Zuk etxean al duzu onuradunen bat, “horiekin elkarbizitza zein zaila den” horren ongi jakiteko? Uste al duzu KASekoek baina hobeto ezagutzen dituzula kalean bizi diren horiek?
Kalean bizi direnei jana ematea debekatu dute. Jarri nahi den aitzakia, horixe dago muinean. Jaten ematea.
Inoiz ez da arazorik izan afari solidarioekin hara joaten diren delitugile gutxi batzuek auzora iritsi ziren arte.
Janaria ematen dietelako dute auzoan euren gotorlekua. Jendea kokoteraino dago eta biltzen diren lekura joan dira manifestatzera (ondo identifikatuta dituzte).
Delitugileek afari horien premia dutenak ere izorratzen dituzte. Beharra duten pertsona horiek egoeraren pagaburu bilakatu dituzte.
Bakea mantentzeko sagar ustelak saskitik kendu behar dira, ez dago besterik.
Ba ote!!, ez dut ulertzen zergatik (gutxi batzuena, seguruenik) jokamoldea zuritzen saiatzen zareten, ezin dut ulertu. Auzoan arazoa dagoela zerbait jakina da; afari solidarioek “erabiltzaile” batzuk, arazo horren muinean daudela ezaguna da; arazoak eztanda egin aurretik gatazkatsuak izan daitezken horiek, kanporatu edo anulatu, eta horrela denak bakean.
Bestalde, egoera zaurgarrian dauden horiei, horretatik irteteko baliabideak eman behar zaizkie, hau da lanbideak. Horrelakorik egin ezean, mixeria betikotzea baino ez dugu lortzen, eta ez dut uste hau konponbidea denik.
Hara, ni ez naiz inoren jokabidea zuritzen saiatzen. Nik esan dudana, eta mantentzen dut, jaten ematea dela debekatu dena. Beste guztia bigarren mailan uzten dut. Kalean bizi direnei jaten ematea debekatu da. Karitate kristaua, alajaina!
Oso gertutik ezagutzen ditut Herrera eta Trintxerpe, eta tratu zuzena izan dut aljeriar batzuekin, Aljeriara lehenbailehen itzularazi behar direnak, gauza onerako. Izan dut baita ere tratua 30 etorkin bizi diren fabrika okupatu batean bizi den gazte siriar batekin, euskara eta soldeatzen ikasten dabilena. Zer egin behar du siriarrak? Fabrika okupatuan lapurtutako materiala uzten duen tipo arriskutsu horiei berak aurre egin? Bizitza jokatu? Ez al dago polizia horretarako?
Badakit, baita ere, tratua izan duelako auzo elkarteak ertzaintzarekin eta ertzainetxeko buruarekin, Ertzaintzak ezagunak dituela bospasei gaizkile, 30 etorkinen artean bizi direnak. Zeren zain dago? Siriako gerratik ihesi datozenek egin behar diote aurre trapitxeatzen eta lapurretan dabiltzan eta poliziak ezagunak dituen horiei?
Zerorrek diozu, argi eta garbi, “erabiltzaile batzuk” direla arazo. Eta hala ere, denei jaten ematea debekatu da.
Zigor kolektiboak gerra krimena dira. Zer da hau?
Eta ados, lana da hemen soluzioa. Lana eman bitarte horretan, zer? Hil daitezela goseak kalean daudenak?
Beste kasu bat, Pasaian jazoa:
Duela bi urtetik lokal okupatu batean bizi den aljeriarra. Bi urtean arazorik eman ez duena, trabarik batere ez, tokia txukuna mantendu du, miseria gorrian bizi da.
Saltsa sortu dute beste aljeriar batzuek herrian, aldagela batzuetan lapurretan arituta (aurreko iruzkineko berberak, portzierto, ertzaintzak ezagunak dituen horiexek).
Bada, norengana joan dira herritar asaldatuak burni-barrekin paliza jotzera? Bingo! Bi urtean batere arazorik eman ez duen gixajoarengana. Beste gaizkileek aurre egingo diete akaso, honek ziur ezetz, eta seguruagoa izaki gixajoari paliza ematea.
Nire izenean ez.
Eutsi elkartasunari, KAS!!!
Hona hemen otutzen zaizkidan galdera batzuk:
1) Zer irabazten dugu euskaldunok herri gisa geratzen zaigun energia urri eta apala gurekin zer ikusirik ez duen jendearen arazoetan xahutuz?
2) Zer dela eta amaitzen dugu euskaldunok beti gure artean liskarrean, hain zuzen ere, gurekin zer ikusirik ez duten aferak direla medio?
3) Herri, talde nahiz izaki guztiek borrokatzen dute bere buruagatik mundu honetan (palestinarrak nahiz israeldarrak, errusiarrak nahiz ukrainiarrak, sahararrak nahiz marokoarrak…), eta ez dute denborarik galtzen ez dagozkien aferetan. Zertan ari gara gu?
1) Gure kaleetan bizi dira. Irabazi edo galdu, gurean ditugu. Zer ikusi asko edo gutxi, gurean ditugu.
2) Euskaldunok, beste edozein gizarte bezala, gure artean interpelatzen diogulako elkarri. Zergatik bukatzen dute beti espainolek, frantsesek, alemaniarrek elkarren artean eztabaidatzen gai sozialei buruz?
3) Berriro: gure kaleetan bizi dira, ez da Palestina, Ukraina edo Ekialdeko Timor. Gure kaleetan bizi diren jendeari jaten eman edo ez da kontua.
1) Gurean ditugu, bai, eta? Behartuak daude gure kaleetan egotera? Behartuak gaude beraien arduradun izatera?
2) Ez naiz eztabaidaz ari, liskarraz baizik: zergatik bukatzen dugu beti euskaldunak gure artean etsaitzen (eta sarritan hiltzen) gureak ez diren errege/erlijio/ideologia/borroken izenean, gureagatik elkartu eta borrokatu beharrean?? Ez da galdera inozo bat.
3) Hortaz, gure kaleetara datorren edonor artatzearen dilema morala da funtsezkoena zuretzat. Edonor? Besterik gabe? Abstraktuki? Eta nork ezartzen du betekizun moral suizida hori?
1) Zer nahi duzu proposatu? Gure kaleetan daude. Hilko ditugu? Kanporatuko ditugu? Zuk? NIk? Zeinek? Dauden bitartean zeozer egin beharko da, edo?
2) Nik liskarrean erdaldunak entzun nituen Donostian, PPko zinegotzi euskarafoboa tarteko.
3) Zein da zure betekizun morala kalean gosez dagoenarentzat? Bertan utzi?
Esan zintzoki mesedez, zer proposatzen duzu kaleanbizi diren pertsona horientzat. Gaur egiteko, ez egoera ideal batean. Gaur zer egin behar da?
Zergatik nahasten dituzu kalean bizi direnak eta kalean delituak egiten dituztenak?
Labana lepoetan jartzen dutenei ere lagundu behar al diegu? Horrelako jendeak ez du elkartasunik merezi!
Inor ez dago KAS-en aurka baizik eta Egiako KAS-en biltzen diren gutxiengo problematiko baten aurka (beste KAS guztiak funtzionamenduan daude).
Nik ez ditut nahasi, Donostiako udalak nahasi ditu, afariak ematea debekatuta. Batzuen kulpaz, denak afaldu gabe. Nor ari da nahasten hemen?
Pasaian paliza jotzera atera zirenek nahasi dituzte, ez nik, deus ere egin ez duen aljeriarra ia hiltzeraino burni barrekin paliza emanda, aljeriar gaizkile aluak bakean utzita.
Eta Dinot, irakurri ezazu ongi, eta neronek esan dut: batzuk deportatu egin behar dira, lehenbailehen, gauza onerako.
Eta noski KASen aurka dagoela jendea, ez gara tontoak, eta ez gaude gor. Entzun genituen oihuak.
KASekoek, kontzentraren jakitun, ordutegia aldatu zuten, eta kontzentra ez zen erabiltzaileen aurka egin, KASeko boluntarioen aurka baizik. Zergatik ezkutatu egia?
Zergatik onartzen duzue, etorkin masiboekin euskal izaera diluitzen ari denaren kezka duzuenok PPkoekin kontzentra bat, erdara hutsean?
Zergatik lotsatzen zara zureek egin dutenaz, egia ezkutatu nahi izateraino?
Ba ote, deportazioa da zigorra ordaintzera delitua egin den herrialdera bidaltzea, justizia baita zigorra ordaintzea delitua egin den herrian. Justizia da delitu batengatik denentzat zigor bera izatea, bere ezaugarri pertsonalei begiratu gabe. Delitua egin duenak dagokion zigorra bete behar du. Kitto.
Zergatik joan behar dut nik kartzelara eta aljeriar batek Aljeriara? Delitu bat egingo banu, agian nik ere nahiago nuke Aljeriara bidalia izatea kartzelan sartua izatea baino…
Ez dakit zehazki zer gertatu den Pasaian, baina kasu horretan kartzelara paliza eman dutenak joan beharko lukete. Edo akaso Aljeriara bidali?
Zu hemengo hiritarra zarelako, eta aljeriarra Aljeriakoa. Erraza da erantzuna. Aljeriarrak hemengo hiritartasuna lortuko balu, hemen beteko luke zigorra. Ez duenez, ba bete dezala dagokion zigorra bere herrialdean.
Pasaian noski, paliza jotzaileak zigortu behar dira (ez da egingo, tartean ertzainak zeuden enkaputxatuta, pistola erakutsi zioten beste bati).
Baina Zuriñe, argi: Aljerian ez da gerrarik, Marokon ez den bezala. Marokok Espainiak baina gehiago gastatuko du aurten gastu militarrean, Aljeriak antzeko. Zaindu ditzatela beren herritarrak.
Nik ez dut batere arazorik gerratik ihesi Afganistan edo Siriatik datozenak babesteko. Maroko eta Aljerian ez dabiltza gerran. Arrazoi humanitarioak badaude, hartu behar dira. Ez badaude, itzul daitezela beren herrira. Are gehiago, trapitxeatzen eta lapurretan dabiltzanean.
Buenismoak ez garamatza inora. Baditut ezagun marokiarrak lanean dabiltzanak, eta aipatu bezala, ezagun ditut delitutan dabiltzanak. Batzuek besteengatik ordaintzea nahi ez badugu, bereizi behar ditugu.
Bestela, Zuriñe, ikusi duzu erreakzioa non den: denek pagatuko dute.
Bospasei aljeriar horiengatik, inguruko etorkin guztiak ari dira pagatzen.
Bai, zintzoki esango dizut Ba ote.
Nire ustez elkartasun itsua, edonorekikoa, baldintzarik gabekoa… jarrera antinaturala, bizitzaren aurkakoa eta guztiz inmorala da. Eta alegorikoki azalduko dizut ongi uler dezazun: pentsa zer gertatuko litzatekeen lehoi talde batek munduko harrapakin guztien sufrimenduaz jabeturik, eta horietaz errukiturik, ehizatzeari uko egingo baliote. Ba bistan dena: gosez hilko liratekeela, eta beraiek ez ezik haien kume guztiak ere, askazi osoarekin amaituz. Finean, munduko animaliekiko elkartasuna beren buruarekiko eta beren etxekoekiko ordainetan gauzatuko zen, eta hori jarrera antinaturala, bizitzaren aurkakoa eta inmorala da, ez baita zilegi zure etxekoen eta etxearen zoria arrotzenagatik sakrifikatzea. Ez behintzat nire munduan. Eta gu gizakiok, gainontzeko animaliak bezalaxe, eta askoren ustearen aurka, izadiaren legeen menpe gaudenez gero, ezbairik gabe esan daiteke solidarismo mugagabe, itsu eta tentel horren atzean bere buruaz beste egiten ari den herri bat atzeman daitekeela.
Eta administrazioaren solidarismo injustu horrekin hasi ninteke, baina kaleko aktibismora mugatuko naiz. Gauero 250 afari prestatzen dira baimenik gabe etorririko atzerritar batzuentzako eta horretan erabiltzen den diru, lan eta asmo guzti hori ez da erabiliko Euskal Herriarentzat, hain justu politikoki, kulturalki, linguistikoki inoiz baino egoerarik ahulenean aurkitzen den hontan (eta aurki sozialki eta ekonomikoki ere). Eta berdin-berdin gertatzen da ezkerrosoek etengabeki sustatu dituzten beste ehundaka sasi borroka-ildorekin, tutik ere balio ez dutenak, eta gure herri honen borroka eta lan indarrak gurekin zer ikusirik ez duten txatxukerietara desbideratzea beste funtzio suizidarik ez dutenak.
Jende guzti hori gure herrira etorri da bere erabakiz, jakin badakielako hemen hainbat pizgarri dituela eskura, eta etorri den gisa berean itzuli liteke toki beretik berton gelditzeko pizgarriak agortzen zaizkionean. Ez dira gosez hilko: zihur egon jaten ematen dieten horiek baino sen biziraule handiagoa dutela. Solidario txepelarena egiteari uztearekin jada aurrerapausu itzela litzateke afera konpontzeko, eta zeuon bizilagun eta auzokideek esker onez hartuko lukete neurria, hala kalera atera ahalko liratekeelako izurik pasa gabe.
Ez dakit nor ari den elkartasun itsuarekin, ni ez behintzat.
Gauero 250 afari prestatzen dituzte indibiduo batzuek, kalean daudenentzat. Beraiek ikusiko dute zertan gastatu beren diruak, ni ez naiz goseak dagoenari jaten ematen diotenen kontra hasiko.
Eta ez ditut nahastuko gerratik ihesi etorri direnak lapurretara etorri direnekin. Eta nahasten jarriko banintz, eta Euskal Herriaren diluitze metafisikoaz kezkatuta banengo, kastillano ez integratuekin hasiko nintzateke, ez beraiekin aliatuta moroen aurka egin. Horixe pasatu baita Donostian: euskararen etsaiekin eskutik hartuta, beste atzerritarren aurka.
Euskara gaztelaniak hilko du, ez arabiarrak.
Ez ez, hemen pasatzen dena da euskaldun progreak berriro ere dabiltzala mundu osoa (salbu eta beren etxea) salbatu nahian, eta bart ehundaka atera zirela manifestatzera mairuen defentsan (bai eta telebista kate espainoletan agertu ere), beste pitorik jotzeko ez balute bezela, kastillianoak eta mairuak beren artean liskarretan utzi eta gu geurera egin beharrean. Eta berdin-berdin beste hamaika sasi-borrokekin, berriro diot, eta horrela daramagu gutxienez gatazka armatua amaitu geroztik eta gehiago ere, euskal afera dantzaldiko itsusiena bilakatu baita eta inork ez du berarekin dantzatu nahi, zeren tira askoz prentsa hobeagoa du, askoz like gehiago jasotzen dira antiarrazista edo transespezie kamixetarekin mongoloarena egitea EHren biziraupenaren alde lan egitea baino. Eta horrela dabil klase politiko, kultural eta mediatiko guztia ere. Euskaldunon joera hau auto inmolaketa fenomeno orokortu bat da, eta garesti ordainduko dugu denok.
Utzi hiperboleak etxean. 250 afari ez da mundu osoa, 250 pertsona dira, 180.000 bizi diren hiri batean.
Eta zertan zabiltzate euskaldun ez progreak?
Ez etorri hona ongiaren eta gaizkiaren gainetik. Nik ikusi nuena esaten dut: PPko hiru zinegotzi buru, erdara hutsean, KASeko boluntario euskaldunei kargu hartzen eta iraintzen.
Eta zu hemen euskaldunez kexaka, euskararen alde, PPkoak babesten.
Baten batek ulertuko zaitu, nik ez.
Beno, egiari zor ulertzen dut. Ulertzen dut euskaldun ez progreen inpotentzia eta ezintasuna eta kabreoa eta frustrazioa. Umezurtz zaudete politikan, eta larri.
Saiatu zerbait eraikitzen, eta agian lortuko duzue euskaldunok eskubira mugitzea. Euskaldun ez-progreek eskaintzen duzuena PPren eskutik erdaraz eginiko kontzentrak badira, frustrazio, inpotentzia eta kabreo gehiago igartzen dizkizuet.
PP-taz ari zarela, ez dago soberan esatea alderdi honek ez diola inoiz zinez aurkarik egin etorkinen etorrera deskontrolarubeta masiboaren aferari, ez alderdi honek ez eta bere europako homologoek ere, europeista liberal globalistak direnez gero. Are gehiago, alderdi honek onartu egin zuen espainiako Atzerritarren Legea (erreformatu bazuen ere), eta beti lerratu izan da patronalaren interesetara betiere eskulan merkea inportatzearen bitartez soldaten igoera oztopatzeari begira. Honenbestez, hiru zinegotzi hauei dagokionean, edo inozo hutsak dira, edo hipokrita oportunista batzuk, eta jakitun bere alderdia kakanahaste guzti honen erantzule ere badela, herritarren haserrea kapitalizatzera ausartzen dira lotsagabekeri osoz.
Baina espainolengan fokua jarri baino, nahiago nire aberrikideengan jarri: zertan ari gara euskaldunak? Zer dugu irabazteko afera hontan indarrak jarriz? Ez dut ganorazko erantzunik jaso zure partetik BaOte, ez duzu ganorazko erantzunik eman. Baina gauza bat argi utzi didazu, eta eskertzen da zintzotasuna: zuretzat Euskal Herriaren gainbehera “metafisikoa” omen da, zinez fisikoa, zinez benetakoa eta kuantifikagarria den arren. Horrekin argi utzi duzu zure aberriarekiko mesprezua eta nire hausnarketaren zinezkotasuna: euskal progreak zuen kontzientzia zuen buruaren eta zuen etxearen ordainetan garbitzen duzuela, eta hori jarrera antinaturala, bizitzaren aurkakoa eta inmorala dela, eta PPko 3 horiena bezain hipokrita ere.
Ba ote, delitua egiten den herrialdean ordaintzen da zigorra, hemen eta mundu osoan. Eta zigorra ezaugarri pertsonalei begiratu gabe ezartzea da justiziaren oinarria. Delitugileei jatorriaren arabera zigor desberdina ezartzea diskriminatzea da, eta ez du justiziarekin zerikusirik. Justiziak buenismoarekin zerikusirik ez duen bezalaxe.
Emozio berotik ez dago gauzak taxuz egiterik.
Asko idatzi duzue tartean, baina tira Ba Ote!-ri erantzun behar diot.
“Eta noski KASen aurka dagoela jendea, ez gara tontoak, eta ez gaude gor. Entzun genituen oihuak.
KASekoek, kontzentraren jakitun, ordutegia aldatu zuten, eta kontzentra ez zen erabiltzaileen aurka egin, KASeko boluntarioen aurka baizik. Zergatik ezkutatu egia?”
KAS horren aurka soilik, ezta? Zergatik ba? Agian delitugileak han afaltzen dutelako? KAS horrek delitugileen alde egiten duelako?
Auzoan ez dira tontoak eta ez dira ez gor ez itsu.
“Zergatik onartzen duzue, etorkin masiboekin euskal izaera diluitzen ari denaren kezka duzuenok PPkoekin kontzentra bat, erdara hutsean?
Zergatik lotsatzen zara zureek egin dutenaz, egia ezkutatu nahi izateraino?”
(Kasu honetan) delitugile etorkinen aurkako deialdia antolatu zutelako, berdin zait PPko kideak tartean bazeuden, oportunistak badira ere, auzoa eta hango jendea defendatu beharra dago.
Beste batzuk auzokidei faxista deitzen konpontzen dute dena.
Eta zeintzuk dira “nireak”? Nigatik balitz, delitugileak aspaldi euren herrialdean egongo lirateke eta immigrazioa kontrolpean.
Zureak dira PPKo Borja Corominas eta “auzoa babesten” dabiltzan besteak.
Badakizu kalean bizi den oro ez dela delitugilea? Badakizu 250 horietatik zenbat diren?
Eta bai, KASeko boluntarioak zeuden prdurako, erabiltzaile bakanen bat, nor ajoan etzekiela, baina gehien gehienak boluntario euskaldunak. Horien kontra egin zen kontzentra. Egia beti.
Berdin dizu, zuk egin duzu egin beharrekoa. Denak zaku berean sartu, eta KASi delitugileei jaten ematea leporatu. 250 horiek denak dira atzerritarrak, eta delitugileak dinotek dixit.
Gero harrituko zara faxista deitzen dizutela eta.
Eta hara, Corominas PPkoa, ez da Egian bizi. Hori ziurtatzen dizut. Auzoa babesten, fijo!
Galdekoitz,
Uste duzu PPrekin kontzetratzea normaltzat jotzen duen batengandik onartuko dudala aberriaz leziorik? Nik estadistika errespetatzen du, eta argi dut euskararen heriotza populazioaren %50 diren espainol elebakarrek ekarriko dutela, ez populazioaren %10a diren arabiar elebakarrek.
Zuk ordea, nahiago duzu populazioaren %50 diren espainolekin batu %10aren aurka egiteko.
Zure esku. Zer den egia ikusi nahi ez izatea: PPkoekin zuek zaudete, ez “ezker globalista” mamu hori.
Ziriñe,
Herrialde batean ezin da baimenik gabe sartu. Baimenik gabe sartuta, sikira lanera badatoz, ados. Baina are, baimenik gabe sartuta, arrazoi humanitario edo politiko balekorik gabe, eta gainera trapitxeo eta lapurretara? Ez.
Baimenik gabe egonda, delitugile izanda, aukera errazena deportazioa da. Ez delitua egin dutelako, ez, baizik eta baimenik gabe daudelako gure herrian.
Errepikatzen dut: Marokok aurten Espainiak baina 3mila milioi gehiago gastatuko ditu militarretan. Ze behar humanitario dago, marokoarrak inolako filtro gabe hartzeko?
Siria, Afganistan, Libia, Palestina, Libano, Yemen… isiltzen naiz, arrazoi humanitario eta politikoak dituzte, errefuxiatuak dira. Refugees welcome zen kontua, ezta? Bada Aljerian eta Marokon ez dago krisi humanitario edo politikorik.
Ba ote!-ri
Delitugileen aurka egiten duen oro egongo da nire taldean, bere ideologia bost axola gai honetan; deialdia ez da mitin bat, auzokideak antolatutako zerbait da. Gai honi buruzko dudan jarrera ez nau PPzale bilakatzen, ezta KASekoek euskaldunak izateagatik delitugilei afaltzen emateagatik errugabe. Laga dikotomia txatxu horiek etxean.
Egian bizi ez diren PPkide horiek soberan daude, hara kanpotik “faxismoaren” (potrotaraino dauden auzokideen) aurka egitera joan ziren horiek bezain soberan
Nik ez dut esan hara joaten diren guztiak delitugileak direnik, baina hara joaten direnen artean delitugileak daude.
Hara doazenen artean emakumeak jazartzen dutenak baleude, egunero manifak egingo zenituzkete nahiz eta hara joaten diren guztiak jazarleak ez izan.
Dinot,
Zeinen ardura da delitugileak direnak eta ez direnak bereiztea? KASekoena? Edo badugu erakunde bat, propio horretara bideratua, uniforme eta guzti, indarkeria erabiltzeko monopolioa dutenak hain zuzen ere delitugileak harrapatzeko?
250 horietatik zenbat dira delitutan dabiltzanak? Zenbat dira atzerritarrak? Zenbat kalean bizi direnak? Zenbat…? Zuk badakizu? Esan, datu horiek baldin badituzu. Jakin dezagun ea zenbat diren 250 pertsonak ez afaltzearen arduradun.
Zuk, bada ezpada, 250 pertsona otordu gabe utzi dituzu. Zaku bakarra sortu duzu denekin, eta hasieratik errudun jo dituzu denak, zigorra merezi dute. Barkatuko didazu, baina faxismoaren ezaugarrietako bat da hori. Bestela, eman datuak, baldin badituzu. Baina ez, emozioak dira dena.
Nik ez dut ukatzen 250 horien artean denetik dagoenik. Ez zait erdi normala iruditzen 250 pertsona otordu gabe uztea batzuengatik. Dei nazazu ergel onbera, baina kalean dagoen askori afaria kentzea krudelkeria barkaezina iruditzen zait. Berriro diot, 250 horietatik zenbat dira arazo? 5? 10? 50? 200?
Eta badakidanez Ertzaintzak identifikatuta dituela jendillajea direnetako gehienak, denak ez bada, galdetzen diot neure buruari: zein da ertzaintzak deus ere ez egiteko arrazoia? Zeini interesatzen zaio kalean izua, beldurra, ezinegona eta kezka zabaltzea? Zein sindikatuk irabazten du Arkautin?… Ertzaintza bere kartak jokatzen ari da partida honetan, eta ez zait batere gustatzen.
Baina ez, erantzule KASekoak janaria banatzeagatik (pobreei janaria banatzea debekatu da! Ez da sinistekoa, benetan) eta zigortuta guztiak. Auzoa babesten PPkoekin.
KAS-ekoek dira enteratu ez diren bakarrak? Auzoan denok dakitena ez dakite haiek?
Poliziak bere lana egiten du, baina legea halakoxea da eta horretan estatua gobernatu duen PPk badu bere erantzunkizuna (horrexegatik diot oportunistak direla).
Nortzuk diren badakite, behin eta berriz egiten baitute delituak auzoan.
KAS guztiak ez dituzte debekatu, hirian dauden alternatibak eman dizkiote egoera baretu arte. Delitugileak afaltzeko leku finko batean biltzea gero inguruan hobekien dakitena egin dezaten ez du auzoko arazoa konponduko. Bestalde, inork ez zaitu beste bati janaria emateagatik atxilotuko.
Ba ote, gure herrialdean baimenik gabe sartzen dira muga bera ez delako berdina guretzat eta haientzat. Guk baimena daukagu haien herrialdera nahi dugunean joateko.
Gogoan dut 90eko hamarkadan hemengo zenbait gaztek Marokora hatxis bila joateko ohitura zeukala. Opor-bidaia itxuran muga pasa, eta legez kanpo trafikatzen zuten han. Marokoko gobernuak jarduna moztu nahi izan zuen, eta 30 bat euskal gazte espetxeratu zituen. Agintariak negoziatzen ibili ziren gazte haiek hona ekartzeko, tartean inportanteren baten semea zegoelako, zurrumurruek ziotenez. Ez naiz oroitzen zertan gelditu zen kontua.
Gaur egun ere, Brasil eta Kolonbiarako “oporrak” baliatzen dituzte zenbaitek han legez kanpo droga erosteko eta poltsatxoren bat irentsita hona ekartzeko. Harrapatuko balituzte, han bertan sartuko lituzkete kartzelan.
Kontua da norantza bakarreko hesia nahi dugun ala herrialde desberdinetako jendeak baldintza beretan hartzen duen elkar. Horixe litzateke justua, ez duzu uste?
Dinot, oso argi utzi duzu daturik ez duzula. Bejondeizula. 250 pertsona otordu gabe, jakin gabe zenbat diren benetan errudun. Diozun “auzoak badaki” hori, totem monolitiko bat da? Nik ezagutzen ditut egiatar dezente, eta ez diote hori inondik inora, boluntario ere badabiltza, KASen.
Gero mintzen zara faxista deituta, ez erabili bere estrategia berbera.
Ziriñe,
Itxi diezagutela beraien herrialdeetako sarrera. Hara, bakoitzak berea, jaunaren legea. Estatu independenteak dituzte, gobernu burujabeak, eurek jakingo dute zer egin. Guk ez dugu. Ezin muga itxi guk.
Aljeria edo Marokora sarrera debekatzen badidate, bejondeiela. Bradil eta Argentinarekin gauza berbera. 200 urte askotxo dira, kolonialismoaren aitzakiapena segitzeko. Estatu bakoitzak bere ardurak, bere herritarrak.
Nik ez dut zertan han nahi ez euten jendillajea onartu. Eta hori diot, jakinda aipatu diyudan bospasei aljeriar horietako bat atxilotzera zihoazenean alde egin zuela handik, Frantziara. Frantziatik kanporatu dute, ez zidan esan arrazoia, eta orain nire herrian dabil, trapitxeoan eta lapurretan. Hori dena berak esanda dakit, ezagutzen dudalako eta nik kafea hartzen dudan tabernan egoten delako telefonoa kargatzen.
Errefuxiatu guztiak hartzearen oso alde nago. Hauek ez dira errefuxiatuak. Eta berriro diot, estrategia suizida da horrelakoekin neurririk ez hartzea, eta beste etorkinek pagatzen dituzte ondorioak, zuk edo nik baino dezente gehiago.
Bospasei tiporengatik, Pasaia eta Altzako etorkinak arindira pagatzen.
Ezin dut ulertu bospasei horiek ez deportatzea. Eta are, nago deus ez egite hori ertzaintzak nahita duen estrategia dela, izua, paranoia eta beldurra zabaldu eta jendea segurtasuna eskatzen hasteko. Segurtasun eskearekin, baldintza ekonomiko hobeak, katxarro eta aparatu berriak eta modernoak, agente gehiago, eta bereziki, eskrutinio askoz malguagoa ertzaintzarentzat.
Eta dena, bospasei tiporengatik, ez direnak ez errefuxiatu ez deus, gaizkile soil, bere herrian ere nahi ez dituztenak.
Kolonialismoa ez zen duela 200 urte amaitu. Kapitalismoaren globalizazioarekin mantentzen da bizi-bizirik gaur egun.
Baina ados, guk ez dugu mugarik ixteko ahalmenik. Daukagun muga bakarra deuseztean datza euskaldunon borrokaren zutabeetako bat. Kale bizigarriagoak izateko gure esku dagoena egitera dedikatu beharko, independentzia lortzen ez dugun bitartean, behintzat. Eta bide horretan KAS bezalako elkartasun ekimenak eraginkorragoak direlakoan nago, ertzantza eta kale brigada jipoitzaileak baino.
Ados, Ziriñe, ni ere KASekoen alde nago.
Baina batak ez du bestea kentzen. Eta hona etorri den mundu guztia ez da errefuxiatua, ez jende ona.
Identifikatuta daudenekin deus ere ez egiteak ondorio negargarriak ditu, eta are larriagoak bilakatuko dira.
Ez da deus ere irabazten gaizkile eta errefuxiatuekin modu berberean jokatuta. Are, galdu egiten da.
Eta zer nahi duzu esatea, “Ebroko krokodiloena” ez da gauza berria. Nik estatu bat nahi dut, bere mugak kudeatzeko gaitasuna izango duena.
Ez daude akaso Egian delinkuentzia handitu dela dioten datuak?* Ez daude ba auzokideak segurtasuna aldarrikatzen?
*Ekainararte 600 interbentzio Atotxa, Tabakalera eta geltokiaren inguruetan. 600!
Eta esan bezala, afaltzeko alternatibak dituzte eta inork ez du inor atxilotuko eskale bati janaria emateagatik. Normala da auzokideen haserrea delitugileek hara afaltzera joaten badira.
Afariak kalean ez emateko alternatibak bilatu behar dira (jantoki soziala) eta noski, delitugileak kanporatu.
Delinkuentzia handitu dela dioten dartu horiek, badiote afari hauek jasotzen dituzten 250 horiexek direla delitugileak?
Auzokide batzuk bai, noski segurtasuna eskatzen dute, eta beste batzuk KASekin daude afariak ematen. Ziur naiz euskara desagertarazi nahi duten auzokideak ere topatuko dituzula, eta lurra laua dela diotenak. “Auzokideek” horrela esanda, gauza asko nahi dituzte, elkarren artean kontraesankorrak.
Identifikatu 250 horietatik zein diren erantzuleak, horiekin neurriak hartu, eta besteak bakean utzi. Eta ez alderantzizkoa: bada ezpada, afariak ematea debekatu (benetan eh, jaten ematea debekatzea ere…), eta izorra bitez denak.
Noren lana da delitugileak identifikatzea? Zergatik ez dute deus ere egin? Zergatik errepikatzen da ertzaintzaren aldetik deus ere ez egite hori Pasaian, Martutenen, Egian eta Herreran?
Lehenago ere esan dut, Ertzaintza bere partida jokatzen dabil. Ez zait batere gustatzen hartzen diodan usaina.
Gàldera bat. Zer da eta zein da errefuxiatu bat?
Pertsonalki, 1984ko Cartagenako Deklarazioko definizioa egokia iruditzen zait: “beren herrialdeetatik ihes egin duten pertsonak, indarkeria orokorrak, atzerriko erasoak, barne-gatazkek, giza eskubideen urraketa masiboak edo ordena publikoa larriki asaldatu duten beste inguruabar batzuek beren bizitza, segurtasuna edo askatasuna mehatxatu dituztelako “.
Sakondu nahiko bazenu:
https://emergency.unhcr.org/protection/legal-framework/refugee-definition
Eta egoera hori Marokon, Argelian edoMauritanian etaSenegalen hagitzen al da?
Senegalen bada Casamance eskualdeko gatazka eta Marokok okupatua duen Sahara. Aurrekoan irakurri nuen saharar batzuei asiloa ukatu ziela Espainiako gobernuak. Enfin.
https://elpais.com/espana/2024-09-23/40-saharauis-varados-en-el-aeropuerto-de-barajas-tras-negarles-interior-el-asilo.html
Rabat, Marrakech, Argel, Nuakchot eta Dakar-en oro har ez da gatazkarik, ez.
Lehenago esan dudana jartzen dut berriro:
“Refugees welcome zen kontua, ezta? Bada Aljerian eta Marokon ez dago krisi humanitario edo politikorik.”
Marokotik etortzen diren gehienak ez dira sahararrak. Askok Marokoko hirietan dauden txabola-auzoetan bizi diren pertsonak dira eta ezagutzen dute bizimodu bakarra delitugintza da.
Mafia marokoarra (Mocro Maffia) Europan zehar hedatu egin da, beraz kontrola dezagun zein sartzen den gure herrian.