Langile klasearentzako ekonomia sozial eraldatzailearen bila
Langile klasearentzako ekonomia sozial eraldatzailearen bila
Cesar Renduelesek hitzaldi gogoangarria eman zuen atzo Ekonomia Sozial Solidarioaren Kongresuan. Hona gehien gustatu zaidan zatia dakart (espero dut kongresuko webean hitzaldi osoa jarrito dutela).
Ekonomia sozial solidarioa luze eta zabal goraipatu ondoren, dudarik gabe, esan zuen, ezker eraldatzailea bide horretatik eta kooperatibismotik joan behar da. Baina erronka bi paratu zituen gure aurrean:
1. Ekonomia soziala diogunean, zer da soziala? Soziala ez da hitz neutroa, eta arrisku bat ikusten du: klase ertainean soilik pentsatzea. Ekonomia sozialak arriskua du klase ertain deitua izan den errenta altuenak dituzten(gun) populazioarren %30 horrentzako erreminta bihurtzea. Jende gehiena ez dago kooperatiba sortzeko baldintzetan. Langile klaseaz ari zen: teleoperatzaileak, garbitzaileak, supermerkatuetako dependientak… lan baldintza eskas eta prekarioenak dituztenak.
Arriskua, beraz, ekonomia sozialak langile klasea baztertzean ikusten du, eta hori argiago ikusteko adibide bat jarri zuen: hezkuntza kooperatibak. Guraso aurrerazale batzuk eskola bat sortzen dute, hezkuntza publikoan ematen diren eduki, metodo eta baloreekin ez datoztelako bat. Hori oso ongi dago. Baina gertatzen da, eskola horiek klase ertaineko ikasle zurientzako eskola berezitua bihurtzen dela, langile klasea baztertuz. Ikastoletaz gogoratu nintzen.
2. Klase ertainaren sumindura motor eraldatzaile oso mugatua da, eraldaketa, normalean, galtzeko ezer ez dutenen aldetik etortzen baita (etxeetatik kaleratutakoen borroka aipatu zuen). Hemen oroitu nituen egun greban dabiltzan hainbat sektore eta enpresetako langileak (Gipuzkoako errepideak, Kaiku km0, Bizkaiko erresidentziak, Unibertsitate eta institutuetako garbitzaileak…). Egoera prekarioenean daudenek duten bizitasun, indar, kemena nahiz eta greba hilabeteetan luzatu.
Horregatik, ekonomia sozialak eraldatzailea izan nahi badu, sindikalismoaren eskutik joan behar duela esan zuen, unibertsala izan dadin. Sindikalismo eraberrituaren eskutik esan zuen zehazki, CCOO eta UGT egun ez baitira eraldatzaileak. Aipatu zituen estatu maila lan ona egiten diren sindikatu txikiak.
LAB eta ELA ez zituen espreski aipatu, baina badakit sindikatu txiki horien barnean kokatzen gaituela, beste estatuko ikerlari batzuek egiten duten moduan. Eta konturatu naiz ekonomia sozial solidarioaren erronka berbera dugula guk ere: egoera prekarioenean dauden langileentzako erreminta eraldatzaile baliagarria izaten asmatzea. Ez da erronka makala, alajaina!
Hitzaldia amaitu zenean gerturatu nintzen beregana. Trukatu genituen emailak, eta esan nion hona berriro ekarri behar dugula sindikalistoi hitzaldi berbera eman diezagun.