Datorren paradisu neoliberala

Datorren paradisu neoliberala –

Datorren paradisu neoliberalaHurrengo Hauteskunde Orokorren ondoren, PPk eta Voxek ordezkatutako CEDA berriaren garaipenera joan gintezke, frankismo osteko entzima hirukoitzaz hornitutako DNArekin osatuko lukete Gobernua (Espainiaren batasun banaezinari eustea, immigrazioaren kontrol zorrotza eta pentsamendu heteropatriarkal bakarrera itzultzea).

Gobernu horrek “demokrazia ez-liberala” ezarri nahi du Espainian, Orbango Hungariaren arrastoari jarraituz, eta errezeta neoliberalak inplementatuko ditu, “Madrilgo paradisu neoliberalaren mirari ekonomikoa” deritzonaren ildotik.

Horrela, errezeta-liburu neoliberal horrek zergak kentzea edo murriztea barne hartuko du, atzerriko enpresa eta fortuna kontaezinak erakartzeko, bai eta atzerriratutako talentu gaztea aberriratzea ere, Espainia Europako paradisu ekonomiko neoliberal bihurtzen duten “talentuen eta dirutzen xurgatzaile” izateko helburuarekin.

Errezeta neoliberal klasikoetako bat hezkuntza pribatizatzea litzateke, aukeratzeko askatasun sakrosantuaren mesedetan, ikastetxe publikoak etorkinen ghetto bihurtzera kondenatuz. Era berean, osasun-aseguru pribatuak sustatuko dira, eta osasun publikoa zaharkitzera eta itxaron-zerrendak gainezka egotera kondenatuta geratuko da, Osasuneko inbertsio publikoak pixkanaka murriztearen ondorioz.

Paroxismo neoliberalean, LGS murriztu egingo da, eta lan-erreforma bat onartuko da, kaleratze askea eta greben lege murriztaile bat barne hartuko dituena. Horrek, praktikan, azken hamarkadetan langile-klaseak eskuratutako eskubideak galtzea ekarriko du. Azkenik, Troika europarraren aginduei jarraituz, erretiro-adinaren atzerapena ezarriko da, baita langabezia, baliaezintasun eta alarguntza subsidioen murrizketa zorrotza ere, pentsio-plan eta funts pribatuak eskuratzeko kanpaina biziarekin batera.

Errezeta neoliberal horiek albo-ondorio hauek izango dituzte: lan prekarioa neurriz kanpo handitzea, langileen erosteko ahalmena pixkanaka galtzea, ezkutuko ekonomia handitzea eta, askotan, etxebizitza berri gutxi daudelako eta alokairuen prezioa izugarri igo delako etxebizitza zikinetan pilatuta bizi behar izatea. Horrek guztiak 60ko hamarkadako agertoki ekonomikoetara itzultzea ekarriz.

Datorren paradisu neoliberala

Utzi erantzuna

Zure e-posta helbidea ez da argitaratuko. Beharrezko eremuak * markatuta daude