Bildotsen matxinada –

Hermann Hessek, Estepako otsoa (Der Steppenwolf, 1.927) liburuan, gerren arteko aldian Europako gizartea bereganatu zuen larritasun, etsipen eta nahasmen sentimendua islatzen eta garai bateko erokeriari buruzko azterketa argia da.

Lan horretan gogor kritikatzen du gizarte burgesa (zibilizazioaren gainbehera), diktadura ikusezina, gizabanako jatorrizkoaren idealak deuseztatzen dituena eta izaki akritiko, beldurti eta konformista bihurtzen duena, ondasun materialen kontsumismo konpultsiboak lasaitzen duena, eta gizarte homogeneo, uniforme eta erraz manipula daitekeen baten lerroak ezinbestean loditzen dituena.

Hausnarketa horiek indarrean jarraitzen dute ia mende bat geroago; izan ere, krisi sozioekonomikoak ziurgabetasunaren eta sinesgabetasunaren estigma inplementatu du mendebaldeko munduko ongizate-estatuaren kulturan murgilduta dagoen gizarte batean. Ondoren, shock traumatiko bat sortu da, ongizate-mailetatik lanaren galeraren eta ondorengo etxegabetzearen errealitate gordinera, pobrezia-atalaseetan murgilduz eta gizarte-sorospenekiko mendekotasun esklusiboan.

Eszenatoki sozio-ekonomiko berriaren agerpenak ongintzazko ondorio bat izango du: gizabanako jatorrizkoaren (estepako otsoa) zati ezdeusaren askapena, zeina bihotzaren bihurgune batean makurtuta egon baita, gaur egungo mendebaldeko gizarte burgesaren manipulazio kontsumistaren tiraniak sedatuta eta zapalduta.

Horrela, gizabanako berri bat sortzen ari da, kontzientzia kritiko sendo batean sendotua, eta erabiltzen ez diren balioetan oinarritua, hala nola nagusi diren ustelkeriaren eta bidegabekeriaren aurreko elkartasunean eta sumindura kolektiboan.

Era berean, kontzientzia kritikoaren (kontsumismo konpultsiboa) opiazeo inhibitzailea diluitzea lortuko duen eraikuntza-kaosa ezarriko du, eta ezin da baztertu 68ko Maiatzeko berrargitalpena, egungo Europar Batasuneko karta- gaztelua hondoratzea, konpartimentu ekonomiko estankoetara itzultzea eta Europaren ondorengo kartografia-diseinua hurrengo hamarkadan.

Bildotsen matxinada