Adierazpenaren askatasunaz
Adierazpenaren askatasunaz –
Francisco Aristi jaunari itzalezko erasoa egin zaio. Ni ez naiz bat ethortzen bere iritziarekin, baina bere Adierazpenaren Askatasuna nire egiten dut. Are gehiago erranen dut: ez zait Francisco Aristi jauna gustatzen. Baina, bere Adierazpenaren Askatasuna nire egiten dut. Orhoit dezagun zer egin zioten Sôkratês’i, eta nola Platôn’ek izkiribatu zuen Sôkratês’en Apologia adierazpenaren asktasunaren alde. Demokratiak meritua gutiesten badu, ez du merezi. Kratia batek ona, ederra eta argitsua izan behar du.
Ezker Abertzalea independentista, internationalista eta feminista den sociologia omen da, baina oinharrian ez da Ezkerreko Collaborationista Sociologi bat baino. Ezker Abertzalea dogmatikoa da. Non dago Adierazpenaren Askatasuna? Non dago gure Constitutionea? Non dago gure statalismoa? Argi dagoena da ezen zeuokin guztiokin ez dagoela deuseren egiterikan. Hemen eta orain, colonial gathazka batean bizi gara, eta inork ez du diagnostiko hau egin nahi. Zergatikan? Koldarkeria.
Hemen eta orain, imperial poliziari polizia deitzen zaio. Hemen eta orain, colonial poliziari polizia deitzen zaio. Hemen eta orain, colonial ephaitegiari ephaitegia deitzen zaio. Hemen eta orain, imperial ephaitegiari ephaitegia deitzen zaio. Nola nahi duzu constituiente processu baten eraikitzea kakari ez bazaio kaka deitzen? Gu, nabarrak, ez gara perfectuak, eta gainerako Herrien, Nationeen, Statuen erroreak ditugu. Baina, gurekin historiko injustitia bat gerthatzen da.
Gu botherea gara. Gu Herria gara. Gu Nationea gara. Gu Statua gara. Gure colonial Statua gure soveranu Statuan bilakatzen ari gara. Bilakaera hau teleologiko bilakaera bat da. Ongi badakigu ezen ethorkizunean historian oinharritu nahiz borondatean oinharritu Herri, Natione, Statu jare, aske, librea izanen garela. Hau teleologia da. Beraz, gu noizbait, nonbait, nolabait Nabarroko Euskal Statuaren Lehen Republican biziko gara. Berton, Constitutioneak herritar guztiontzat Adierazpenaren Askatasuna jasotzen du.
EAEan espainiar colonizationeak 800 urthe.
NFEan espainiar colonizationeak 500 urthe.
PADan frantziar colonizationeak 400 urthe.
Gure soveraniarekiko hiru borondate mota daude: constitutionalismoa, collaborationismoa, colonialismoa. Hau borondatean oinharritzen da. Nabarroko Statuaren Erresuma invaditu, occupatu eta conquistatuz gero guk, nabarrok, ez dugu ukhan gure Statua kudeatzekotz aukerarikan. Ezin izan dugu gure violentiaren nabar monopolioa kudeatu. Hemen eta orain, gauza aunhitzen eztabaida dugu. Ondorioz, eztabaida sustatu egin behar da. Ni Francisco Aristi jaunaren adierazpenaren askatasunaren alde nago.
Izugarri ikhasi dut Galder González jaunaren articulua irakurrita, bai-eta Mikel Gartzia jaunak BERRIA egunkarian Francisco Aristi jaunari eskaini erantzuna irakurrita. Jaun eta andereok, eztabaida gehiago. 800 urthean cultural colonizationeak gehien lorthu duen conquista gure assertivutasunaren khentzea da. Imperial Statuek migratori politika bortitzak gauzatu dituzte, eta gibelerritar gehiegi ethorri da: ia biztanlegoaren %50a. Aunhitz adaptatu egin dira. Baina, aunhitz ez. Gehiegi ez. Hor zer dago?
Bai, hemen eta orain, colonoak daude. Baina, colonoak, benetakoak, minoria dira. Niri Galder González jaunaren ausardia izugarri gustatu zait. Bere aitonaren photographia publikoki eskegi du. Berak aunhitz maithe duen zerbaiten defensan. Hemen eta orain, historiak markatzen gaitu. Bai-eta borondateak ere. Gure Herria, Nationea, Statua, Francisco Aristi jauna, borondatearen Herria, Nationea, Statua izanen da. Gu invaditu, occupatu eta conquistatu gintuzten. Injustitia. Gaurdaino, biziraun dugu, eta biziraunen dugu.
Hemen eta orain, milaka colono batzuk bizi dira. Hamar mila bat-edo. Horiek imperial Statuen interesseak defendatzen dituzte. Gero, herritarrak gaude. Gure borondatearen arabera statalista herritarrak, collaborationista herritarrak, colonialista herritarrak bizi gara. Borondatearen arabera, eta ez jathorriaren arabera. Merituaren arabera, eta ez jathorriaren arabera. Gizatasunaren arabera, eta ez jathorriaren arabera. Aunhitz dago eztabaidatzeke, eta ez-ulertu aunhitz egonen dira. Baina, ez al da dialogoaren artea arterikan zailena?
2013-07-10
Hau pethardo jendea, ala behar nuke izcribatu phetardo jentea? Oraculo complejoarekin, endemas.
Ez dakit zein hitz gustatzen zaidan gehien, “pethardo” ala “endemas” jajajaja… benetan testua inphumablea da.
Ez dut onhartzen zure erantzuna.
Ez dut onhartzen zure erantzuna.
Hona ekartzen dut Mikel Garciak bidalitako gutuna: hasieratik bukaeraraino sinatzen dut neuk ere.
*
Pako Aristiren artikuluaren harira
MIKEL GARCIA. HERNANI.
Honako gutun hau, zure egunkariak ni bezalakoei falta izan dion errespetuaz idazten dizut.
Eztabaida dabil sare sozialetan xenofoboa eta arrazista ez ote zen Pako Aristik pasa den igandean zure egunkariko orrietan argitaratutako artikulua. Nire aita Gaztelako herrietan jaio zen, handik Euskal Herrira etorri zen, bizi beharrak eraginda. Ez daki euskaraz. Nor da Aristi nire aitari kolono deitzeko? Nire aitak Euskal Herrian sortu ninduen, herri honen etorkizunarekiko kezka piztu eta irakatsi zidan, baina ez ikuspegi nazionalari dagokionez bakarrik, baita sozial eta kulturalean ere (Aristi jaunarentzat bigarren mailakoa dirudiena).
Ni bezalakoentzat, Aristiren artikulua mingarria da. Eta nahi dugun bezala bizitzeko eta izateko errespetuaren kontrakoa. Niretzat, nabarmen, eskubide urraketa bat dago artikulu hori argitaratzea erabakita, BERRIAk hala ikusi ez zuen arren, nire identitatea bera iraintzen eta gutxiesten duelako. Nik pertsona bezala ditudan eskubideak urratzen ditu, eta horrek, egunkari honen ildo editorialean oinarrizkoa izan beharko luke, eta horren adibide da ez lukeela antzeko iritzirik onartuko genero edo sexu askatasuna urratuko balu. Aristik arrazoitu baino gehiago iraindu egiten du.
Aristi jaunak bere izen onarekin nahi duena egin dezake, baina besterik da zuk zure egunkariko ateak zabaltzea halako artikuluei, zure egunkariaren eta egunkariko langileen izen eta lan ona eta ildo editoriala kolokan jartzen dituzulako.>>
Agur Gonzalo Etxague jauna:
Mikel Garcia jaunaren idazkiarekin osoki bat egiten duzu, eta nik izkiribatutakoaren erantzuntzat jotzen duzu, eta era berean Francisco Aristi jaunak izkiribatutakoaren erantzuntzat. Ongi.
Orain, Gonzalo Etxague jauna, nik erantzun nahi dizut, zuri ez Mikel Garcia jaunari.
Zu, eta zu bezalakoak, victimismo baten gibelean ezkutatzen zarete. Hau, Nabarroa, Herri, Natione, Statu bat da. Gu, gu gara. Gu ez gara Frantzia nahiz Espainia. Gu colonial Statu batean bizi gara, eta ez soveranu Statu batean. On bidean, soveranu Statu batean migratori politikak existitzen dira, eta soveranu Statuak migratori politika neurtzen du.
Zu, Mikel García jauna edo Galder González jauna, migratori politika baten ondorio zarete. Hori da zeuon pertsonal historia. Baina, nirea ez. Nire abizen guztiak euskaldunak dira, batzuk izan daitezke ixitoak nahiz judutarrak, baina ertaroko kontuak dira, eta euskal ixitoak nahiz euskal judutarrak. Gainerakoan NFEko Herribehereko abizenak, APDko mugaldeko abizenak eta EAEko Arabako abizenak. Eta abar. Baina, guztiak euskaldunak.
Hau da nire errealitatea, eta badirudi ezen horrelakoa izatea xenophoboa, purista edo integrista izatea dela. Sabin Arana jaunaren racismotikan Ezkerreko Collaborationista Sociologiaren racismorat pasa gara: mestizaiaren arrazismorat. Baina, mestizaia hau colonial eta imperial harreman batean ematen da. Modan dago Herriko Tabernetan espainiar imperial eremuaren latino musika entzutea, eta munduko gainerako musika, zer? Munduko iraultza bakarrak Hego-Ameriketan gertatzen dira, eta gainera soilikan espainiaraz hitz egiten den politiko geographian.
BERRIA egunkariak zentsuratu egin nau. Zuk BERRIA egunkarian adierazpenaren askatasuna duzu, baina nik ez. Adibidez, emakumeek euren matriarkhalismoa, hembrismoa, misandria, gynocentrismoa eta hysterokratia zabal dezakete. Baina, nik ezin dezaket hori salha. Zentsura.
Ez dut uste, Gonzalo Etxague jauna, BERRIA egunkariak zuri errespetua faltatu dizunikan, izatekotan Francisco Aristi jaunak. Baina, ez BERRIA egunkariak. Zuk erabakiko duzu nork idazten duen eta nork ez? Bertze batek erabaki ahal dezake zure idazkiez?
Francisco Aristi jauna ez da xenophoboa edo arrazista. Hemen eta orain, xenophoboena edo arrazistena imperial Statuak dira, eta euren assimilacionista migratori politikak.
Gonzalo Etxague jauna, Mikel García jaunaren aitak zenbat urtez bizi izan da Nabarroan? Eta ez du oraindikan euskaraz ikhasi? Baina, zer da hau? Gaia conplexua da, bai. Baina, simplea ere bai. Harat, Nabarroa frantziar nahiz espainiar colonia da, eta conquistatu Statu bat da. Gaur egun, colonial Statu batean bizi gara. Gonzalo Etxague jauna, Mikel García jaunak ez du euskaraz ikhasi, zergatikan? Eman dezadan ezen borondate oneko norbanakoa dela, eta ezen guztia ulertu duela, eta ezen ez duela euskara ikhasi zeren-eta ez baitu gaitasunikan. Ongi. Bera, individualki, ez da colonoa. Ez, bederen, asmoz. Baina, espianiar imperial administrationearen menpeko Nabarroan, alegia NFEan nahiz EAEan, assimilationista imperial politika egon da, eta egoten jarraitzen du. Ni naiz, Gonzalo Etxague jauna, Anticolonialista Dialektikaren sortzailea. Badakit zertaz ari naizen.
Principioz, erran daiteke ezen colonial Nabarro honetako biztanlegoaren %50a colonoak direla. Baina, benetan horrela al da? Herri, Natione, Statu honetan XX. mende hasieran euskaraz hitz egiten zen lurraldean biztanlegoaren %90ak euskaraz hitz egiten zuen. Metropolietan gutiago, Bilbaon %30ak.
Zeuon guztion analysia emotional analysi bat da, ez rational analysia. Min egiten al dizue errealitatea aitortzea? Bai, bada gaizki ibiltzen ari gara. Hala ere, zeuok guztiak estatalistak zaretelakoan nago, bikain. Anticolonialista Dialektikaren arabera, zeuok estatalistak zarete. Anticolonialista Dialektikak ez du inor bere gorputzarengatikan neurtzen, baizikan-eta bere borondatearengatikan.
Nabarroa Frantziaren eta Espainiaren colonia izatea nahi al duzu? Bai? Bada, colonialista zara.
Nabarroa Frantziaren eta Espainiaren colonia izatea nahi al duzu? Ez dakit. Bada, collaborationista zara.
Nabarroa Frantziaren eta Espainiaren colonia izatea nahi al duzu? Ez. Bada, estatalista zara.
Hemen eta orain, aithortu behar da ezen APDko eta NFEko nahiz EAEko imperial syndikatuen gehiengoak frantziar jathorriko abizenak nahiz espainiar jathorriko abizenak dituztela. Hau, Gonzalo Etxague jauna, egia bat da. Bertze gauza bat da zuri ez gustatzea. Noski, badira nabar jathorriko abizenak dituztenak; bai, eta? Beraz, nik hori aithortzeagatikan xenophoboa ahal naiz? Ez ahal dira eurak xenophoboak? Herri desberdin batetarat ethorri, eta imperial azpiegiturez bizi, bertokoak izorratzen, bertokoak euren imperial hizkuntzez bizitzerat behartzen. Noski, ni naiz xenophoboa eta ez zu.
Gonzalo Etxague jauna, Mikel García jaunak hau izkiribatu du: “Nire aitak Euskal Herrian sortu ninduen, herri honen etorkizunarekiko kezka piztu eta irakatsi zidan, baina ez ikuspegi nazionalari dagokionez bakarrik, baita sozial eta kulturalean ere (Aristi jaunarentzat bigarren mailakoa dirudiena).” Hori, agian, bere kasuan egia izanen da, baina Ezkerreko Collaborationista Sociologia bada… ah zer cultural, social eta national irakaspena!
Ezen Francisco Aristiren artikulua mingarria dela? Bada, are mingarriagoa da Anticolonialista Dialektika ez pizteagatikan Herri hau, Natione hau, Statu hau osoki assimilatzea, lihidatzea, anihilatzea. Hori bada zure identitatea iraintzea, bada hau hasi bertzerikan ez da egin. Hemen eta orain, imperial Estatuek Zuzenbidearen Estatu osoez baliatzen dira euskararen eta goi-culturaren arteko harremana suntsitzekotz. Adibidez, Ezkerreko Collaborationista Sociologiaren hizkuntza ez da euskara, baizikan-eta espainiara. Intellectual hizkuntza espainiara da. Ongi ezagutzen dut Ezkerreko Collaborationista Sociologia. Eta ez badago hemen eta orain constituiente processu potente bat hori marxisten erruz da, eta bai-eta Tomás Urtzainki minaren jarraitzaileen erruz ere, zeren-eta constituiente processua edo euskaraz emanen da edo ez da emanen.
Gonzalo Etxague jauna, Mikel García jaunak hau izkiribatu du: “Nik pertsona bezala ditudan eskubideak urratzen ditu, eta horrek, egunkari honen ildo editorialean oinarrizkoa izan beharko luke, eta horren adibide da ez lukeela antzeko iritzirik onartuko genero edo sexu askatasuna urratuko balu. Aristik arrazoitu baino gehiago iraindu egiten du.” Baina, BERRIA egunkarian egunero urratzen dira-eta genero- edo sexu-askatasuna. Arren! Misandria! Gizon bezatuei ez!
Gonzalo Etxague jauna, Mikel García jaunak hau izkiribatu du: “Aristi jaunak bere izen onarekin nahi duena egin dezake, baina besterik da zuk zure egunkariko ateak zabaltzea halako artikuluei, zure egunkariaren eta egunkariko langileen izen eta lan ona eta ildo editoriala kolokan jartzen dituzulako.” Zu zer zara, Iósif Stalin?
Hona ekartzen dut berriz Mikel Garciak bidalitako gutuna: hasieratik bukaeraraino sinatzen dut neuk ere.
*
MIKEL GARCIA. HERNANI.
Honako gutun hau, zure egunkariak ni bezalakoei falta izan dion errespetuaz idazten dizut.
Eztabaida dabil sare sozialetan xenofoboa eta arrazista ez ote zen Pako Aristik pasa den igandean zure egunkariko orrietan argitaratutako artikulua. Nire aita Gaztelako herrietan jaio zen, handik Euskal Herrira etorri zen, bizi beharrak eraginda. Ez daki euskaraz. Nor da Aristi nire aitari kolono deitzeko? Nire aitak Euskal Herrian sortu ninduen, herri honen etorkizunarekiko kezka piztu eta irakatsi zidan, baina ez ikuspegi nazionalari dagokionez bakarrik, baita sozial eta kulturalean ere (Aristi jaunarentzat bigarren mailakoa dirudiena).
Ni bezalakoentzat, Aristiren artikulua mingarria da. Eta nahi dugun bezala bizitzeko eta izateko errespetuaren kontrakoa. Niretzat, nabarmen, eskubide urraketa bat dago artikulu hori argitaratzea erabakita, BERRIAk hala ikusi ez zuen arren, nire identitatea bera iraintzen eta gutxiesten duelako. Nik pertsona bezala ditudan eskubideak urratzen ditu, eta horrek, egunkari honen ildo editorialean oinarrizkoa izan beharko luke, eta horren adibide da ez lukeela antzeko iritzirik onartuko genero edo sexu askatasuna urratuko balu. Aristik arrazoitu baino gehiago iraindu egiten du.
Aristi jaunak bere izen onarekin nahi duena egin dezake, baina besterik da zuk zure egunkariko ateak zabaltzea halako artikuluei, zure egunkariaren eta egunkariko langileen izen eta lan ona eta ildo editoriala kolokan jartzen dituzulako.>>
Gonzalo Etxague jauna:
Harro bat zara. Zuk ez duzu frantziar colonialismoa nahiz espainiar colonialismoa salhatzen, eta nire erantzunari erantzun beharrean, harrokeria osoz, erantzun berbera idatzi duzu. Galdera batzuk egingo dizkizut:
Zu Atlantiko Pirinioetako Departamenduko edo APDko La Poste, France Télécom edo SNCF diren imperial azpiegituretako officinetarat joaten zarenean, zer hizkuntzaz hitz egiten duzu?
Zu Nabarroko Foru Erkidegoko edo NFEko nahiz Euskal Autonomia Erkidegoko edo EAEko Correos, Telefónica edo RENFE diren imperial azpiegituretako officinetarat joaten zarenean, zer hizkuntzaz hitz egiten duzu?
Zuk, eta García-k, eta González-ek, eta abarrek, jathorri imperiala duzue. Zuk zeuk imperial metropoliarra, eta colonizatu bati leccioneak ematen ari zara. Zergatikan? Ez zarelakotz gai differenziatzen statalista baten, collaborationista baten eta colonialista baten artean? Zu erreactionari bat zara, eta ikhusteke dago zer zaren, edo colonialista bat, edo collaborationista bat. Baina, statalista bat ez. Zu ez zara constitutionalista bat.
Harroputz bat zara, eta adierazpenaren askatasunaren aurka zaude.
Zalantza daukat, baina curiosidadea besterik da: hitz egin ere horrela hitz egiten duzu normalean, idatzi bezala, senideekin, lagunekin, dedariekin…? Eta H horiek ere ahoskatzen al dituzu, “onjartu”, adibidez?
Gonzalo Etxague jauna:
Ez da “onkhartu”, baizikan-eta onhartu. Zuberoan mantendu dute h hizkia ahoskatzekotz ohitura, bertzenaz Hipuzkoa >>> Gipuzkoa, edo Uharte >>> Ugarte.
Ni h hizkia ahoskatzearen aldekoa naiz. Hala ere, ez dut idazten dudan gisa berean hitz egiten. 1960. hamarkadan ia inork Euskara Batuaz hitz egiten ez zuen gisa berean. Gaur egun, ez du inork ere Euskara Garatuaz hitz egiten.
Euskara Batua autonomiko hizkuntza bat da, eta Euskara Garatua statal hizkuntza bat da. Hor duzu Erramun Gerrikagoitiaren propositionea. Berak ez du c, qu edo horrelakoak erabiltzen. Baizikan-eta k hizkia. Latinezko hitzak nahiz garaikarazko hitzak. Ni zalantzaz beteta nago.
Imperfectua, librea eta zoriontsua…. eta statalista.
Izan ongi.
Eta ez al duzu lotsarik sentitzen “euskara garatua” asmatzeko zure ahalegin horretan, “harro(putz) bat zara” bezalako erdarakada galantak botatzeagatik?
Nola izan behar izanen litzateke? Ni ere colonizatuta nago, hala ere colonizationea %10 batean onhartu egiten da-edo.
Imperfectua, librea eta zoriontsua… eta statalista.
Izan ongi.
Gezurra! Erdarakadak esaten badituzu, hori zure errua da, zure-zurea!
Behin “kasketa hartu” nian, eta laguna haserratu zitzaidaan. Ni, nirean. Eta, bat-bat-batean, lagunak erran zidaan:
-Hi, Andoni, zabal iezadak eskua -eta nik zabaldu nioan.
Orduan, berak erran zidaan, eskurat zerbait ematen zidaan bitartean:
-Har ezak arrazona.
Nik ere, gauza berbera eginen diat hirekin: har ezak arrazona; baina, utz iezadak bakean…
“Utz nazak bakean”, mesedez! “nazak” eta ez “iezadak”!
Utz iezadak… nire zakila bakean. Ulertzen? Ez ni neu. Ez ukitu gehiago. Zikina!
!Utz iezadak… nire zakila bakean. Ulertzen? Ez ni neu. Ez ukitu gehiago. Zikina!” esaldiak, beste erdarakada galanta bat izateaz gain, ondo baino hobeto ematen du zure berri. Segi horrela! 😉
Portzierto, zure esaldiarekin askoz ere hobeto ulertzen da sarrerarako aukeratu duzun irudia!
Agur Gonzalo Etxague jauna:
Lagun batek erran dit ezen twitter-en Andoni Olariaga jauna nire aurkha idatzi duela. Bada, ezen jakin dezala Andoni Olariaga jaun horrek itzalak badituela bere itzalak, eta ezen copiaren copia dardara bat baino ez dela. Bera colonial universitate bateko ekoizkin bat da, eta ez da konturatu ere egin. Anticolonialista Dialektikak bera gainditu eginen du. Gogoan dut bertze hainbat pertsona, nola garai batean eman tratuaz. Hau, soilikan, Boomerang Effectu bat baino ez da. Zeuok guztiok Statuan biziko zarete, herritartasun jakin batez. Noiz gerthatu zen hori guztia? Bada, jada gerthatu zen. Eta zeuok guztiok ez zarete konturatu. Bat beheitiagokoez ohar daiteke. Goitiagokoez ez. Mediokratak!
Hona ekartzen dut berriz Mikel Garciak bidalitako gutuna: hasieratik bukaeraraino sinatzen dut neuk ere.
*
MIKEL GARCIA. HERNANI.
Honako gutun hau, zure egunkariak ni bezalakoei falta izan dion errespetuaz idazten dizut.
Eztabaida dabil sare sozialetan xenofoboa eta arrazista ez ote zen Pako Aristik pasa den igandean zure egunkariko orrietan argitaratutako artikulua. Nire aita Gaztelako herrietan jaio zen, handik Euskal Herrira etorri zen, bizi beharrak eraginda. Ez daki euskaraz. Nor da Aristi nire aitari kolono deitzeko? Nire aitak Euskal Herrian sortu ninduen, herri honen etorkizunarekiko kezka piztu eta irakatsi zidan, baina ez ikuspegi nazionalari dagokionez bakarrik, baita sozial eta kulturalean ere (Aristi jaunarentzat bigarren mailakoa dirudiena).
Ni bezalakoentzat, Aristiren artikulua mingarria da. Eta nahi dugun bezala bizitzeko eta izateko errespetuaren kontrakoa. Niretzat, nabarmen, eskubide urraketa bat dago artikulu hori argitaratzea erabakita, BERRIAk hala ikusi ez zuen arren, nire identitatea bera iraintzen eta gutxiesten duelako. Nik pertsona bezala ditudan eskubideak urratzen ditu, eta horrek, egunkari honen ildo editorialean oinarrizkoa izan beharko luke, eta horren adibide da ez lukeela antzeko iritzirik onartuko genero edo sexu askatasuna urratuko balu. Aristik arrazoitu baino gehiago iraindu egiten du.
Aristi jaunak bere izen onarekin nahi duena egin dezake, baina besterik da zuk zure egunkariko ateak zabaltzea halako artikuluei, zure egunkariaren eta egunkariko langileen izen eta lan ona eta ildo editoriala kolokan jartzen dituzulako.>>
Bada, nik ez…
Hara! Antikomunismoa! Banengoen ni ba…
Are sakonago, antimaterialista.
Oso dotore
Aitor martinez Ibarrola, topatu.info :
http://topatu.info/ideienkontrabandoa/topics-base/pako-aristi-beharrezko-diskurtsoa-xenofoboa-ala-zer-da/page/2/#post-15431
Ez naiz bat ethortzen, baina eraikitzailea da. Aitor Martínez delakoa estatalista bada da, horrelako gizasemeekin Herria, Nationea, Statua eraik daiteke. Constitutioneaz hitz egiten ari naiz, eta nabar multiculturalismoaz. Izan ere, nabar Constitutioneak LEGEaren aitzinean guztiok AUKERA BERDINTASUNaren jabe egiten baikaitu. Ni meritukrata bat naiz:
http://armageddonconspiracy.co.uk/
Herri honetan bizi diren kolonialisten eta kolaborazionisten ideologiak ere nire eskubide indibidual eta kolektiboak urratzen ditu. Egunero. Herri honetan bizi diren kolonialista eta kolaborazionista horien ideologiak ere nire eskubide zibil eta politikoak urratzen ditu. Egunero. Horien aurrean zuk, Gonzalo Etxague, zer egiten duzu? Isilarazi nahi dituzu, Pako Aristi isilarazi nahi duzun bezala? Edo isildu egiten zara?
BERRIA egunkariak ideologia kolonialista eta kolaborazionista duten zenbati eta zenbati ematen die hitza egunero? Horiek guztiak ez dituzu isilarazi nahi? Nik ez. Baina zu, zu hipokrita bat zara. Galder González delakoa bezala. Oso eroso gorte osoaren babesarekin, fascismoaz idatzi da hemen egunotan. Fascismoa, benetan? Zuok, jendearen iritziari betoa ezarri nahi diozuenok, zuenarekin bat ez datorrelako? Mesedez! Egunetik egunera gehiago harritzen nau batzuren gaitasun intelektiboak…
Niri esan behar didazuna niri esan, Iza delako hori.
González ala Gónzalez. Bi era horietan ikusi dut hemen Galder Gonzalez “delako” horren izena azken egun hauetan, nahiz eta Galder Gonzalez delako horrek tilderik ez erabili. Galder, kuriosoa da kontua, ez? Tildea jartzen saiatu dira, Gonzalezen maketasuna agerian uzteko. Oso kuriosoa batzuen prozesu intelektuala (ala Iza delako horrek esaten duen bezala “prozesu intelektiboa”)
Gora Korea, kopon!
Galder González jauna:
Zure idazkian aipatu zenuen euskal abizeneko hainbat eta euren jarrera. Bikaina izan da. Zenbat norbanako ezagutu ditudan Eskuineko Collaborationista Sociologiakoak edo Ezkerreko Collborationista Sociologiakoak euskal abizenekin eta frantziaraz nahiz espainiaraz hitz egiten. Barkatu, berba egiten. Bizkaia. Goiti Bizkaia. Ostia.
Bai, zure jarrera egokia da. Zeren-eta zuk ongi ulertu baituzu Anticolonialista Dialektikaren logika. Francisco Aristi jaunaren provocationean erori zara, eta zure AITITEren apologia egin duzu. Zurekin, eta zu bezalakoekin, hau eginda dago. Nabarroko Euskal Statuaren Lehen Republica? Bah, gauza erraza!
Hemen eta orain, importanteena jarrera da. Beha ezazu PNV den EAEko eskuindiar collaborationista sociologia: Sabin Arana jaunaren idazkien bildura osoa euskaraz itzulita, noizko? Guztia bluff bat da. Gauza berbera gertatzen da UPN den NFEko eskuindiar collaborationista sociologiarekin: zer apologia egin dute Nabar Erret-Etxeaz? Hauek ere bertze bluff bat. Hor Aitor Martínez jaunak Karl Marx eta aipatzen du, baina Ezkertiar Collaborationista Sociologiak noiz burutu du bigarren mailako alemandar philosopho horren idazkien itzulpen elebiduna? Elebiduna: euskaraz eta alemaniaraz.
Arren, hitz egin dezagun gauza serioez. Zertan ari gara?
Sura. Herri honen sura. Non da?
Aristi jaunak adierazpen askatasuna du. Zuk Errazkin jauna, adierazpen askatasuna duzu. Nik ere adierazpen askatasuna dut. Zuk Aristiren adierazpen askatasuna zeure egiten duzula aitortzeko adierazpen askatasuna duzu. Nik Aristi jaunaren adierazpen askatasuna neure egiten dudala esateko adierazpen askatasuna dut. Nik, zuk Aristiren adierazpen askatasuna zeure egiten duzunean neure egiten dudala adierazteko askatasuna dut.
Zure txanda iritsi da orain. Ea neure adierazpen askatasuna zeure egiten duzun, gure herrian dagoeneko etorkina ez dela kolonizatzailea erraten dizudanean, collaborationista herritarra edota colonialista herritarra izendatu ordez.
Agur Manzi jauna edo anderea:
Zure idazkia gustatu zait. Bat ethortzen naiz erraten duzunarekin. Baina, era berean: ez. Nola ez! Ni beti, bada, horrela ibiltzen naiz. Ez, baina bai. Bai, baina ez. Zeren-eta gizadia, kosmosa bezala, arras complexua baita. Eta dialogo aunhitz burutu behar da. Sokrates’ek erraten zuen gisa berean: ezagut berorren burua.
Maieutika:
http://en.wikipedia.org/wiki/Maieutics
Hemen eta orain, euskarazko goi-culturaren gabezia haundia dugu. Adibidez, non dago Ezkerreko Collaborationista Sociologiaren ezkertiar euskarazko official argitaletxe sendoa? Ez dago. Txalapartak ongi colonizatu gaitu. Beha berton argitaratu lanak, ia guztia LATINOAMÉRICA da, eta gainera espainiaraz. Gure Herria frantziar imperial eremuaren nahiz espainiar imperial eremuaren baithakoa da. Eta hor cognitivu colonizationean sartzen gara.
Izugarri gustatu zait zure erantzuna, zeren-eta erronka bat baita, eta niri erronkak izugarri gustatzen zaizkit. Zuk, Manzi jaunak, honakoa izkiribatu duzu: “Zure txanda iritsi da orain. Ea neure adierazpen askatasuna zeure egiten duzun, gure herrian dagoeneko etorkina ez dela kolonizatzailea erraten dizudanean, collaborationista herritarra edota colonialista herritarra izendatu ordez.” Nik zure adierazpenaren askatasuna neure egiten dut, jada neure egin baitut. Beraz, eta jarraituz, zuk ere, orain, nire adierazpenaren askatasuna zure eginen duzu. Nik zuri convenzitu nahi dizut.
Hemen eta orain, problema bat dugu. Honekin, bat ethortzen zara, ez-eta? Sexual, Social eta National Problema haundia. Ongi. Problemak solutionatzekotz daude, ez-eta? Bai. Ongi. Anticolonialista Dialektika ezpata bat da, eta guztia sailkatzen du. Gu Statu bat gara, eta gu conquistatu gaituzte. Gu colonial Statu bat gara. Ongi.
Hor, borondatea dago, ez-eta? Ongi, bikain. Bada, borondatearen arabera, bat edo statalista da, edo collaborationista da, edo colonialista da. Injustitia horren arabera, zuk zer nahi duzu? Colonia izaten jarraitu? Bada, colonialista zara. Ez duzu COLONIA izaten jarraitu nahi, baina borrokatzea deserosoa da? Bada, collaborationista zara. Ez duzu COLONIA izaten jarraitu nahi, eta borrokatzen zara? Ongi, jada, bagara bi.
Ulertu ahal didazu? Bai, ez-eta? Ongi.
Collaborationista kontzeptua bolo-bolo dabil egunotan. Baina beti parekoari aurpegiratzeko; inoiz ez gure jarrera eta portaerak kritikatzeko. Beno ba, ni salbuespen:
*
Ni, collaborationista naiz erdaraz egiten dudan bakoitzeko.
Ni, collaborationista naiz EAEn bozka ematen dudan bakoitzeko.
Ni, collaborationista naiz espainiar markako produktuak erosten ditudan bakoitzeko.
Ni, collaborationista naiz interneten erdaraz nabigatzen dudan bakoitzeko.
Ni, collaborationista naiz zergak ordaintzen ditudan bakoitzeko.
Ni, collaborationista naiz kotxeari gasolina botatzen diodan bakoitzeko.
Ni, collaborationista naiz euskalduntze estrategian Iparraldeko anaiak ahazten ditudan bakoitzeko.
Ni, collaborationista naiz EGA agiria prestatzeko AEKra joan beharrean Udal euskaltegira noan bakoitzeko.
Ni, collaborationista naiz nire seme-alabak Ikastolan beharrean eskola publikoan matrikulatu ditudalako.
Ni, collaborationista naiz ” a San Fermin venimos, por ser nuestro patron…” abesten dudan bakoitzeko.
Eta zu? Noiz zara zu collaborationista?
A! ta jakizue, bata bestearen segidan 10 bat abizen euskaldun ditudala. Makina bat etorkin izango dira ni baino … nola da? estatalistago???? 😉
Barkatu, zu ez zara kolaborazionista bat: Integrista bat zara…fanatiko salafistak ere ez dira hain urruti iristen
Nire asmoa zen ironia erabiliz adieraztea collaborationista kontzeptuaren muga oso lausoa, subjetiboa, ez zientifikoa dela. Baina batez ere, adieraztea honelako kalifikazioak besteei leporatzeko (eta horretan etorkinak zeinen beita erakargarri egiten zaizkigun!) tarte gutxi behar dugula eta gure buruen kritika egiteko berriz, ezintasun patologikoa pairatzen dugula.
Agur Urko jauna:
Ez. Zure sarrera bikaina da. Nahi izanen nuke horrelako gehiago irakhurri. Baina, colonizatu Herri batean bizi gara, eta erreactionariz beteta dago. Gonzalo Etxague jauna bezalakoez beteta. Arras simplea da statalismoaren, collaborationismoaren eta colonialismoaren arteko differenziaren burutzea.
Galdera da: euskaraz constituitu Statu baten alde al zaude? Bai ala ez. Kito. Horren arabera mugitzen da guztia. Zuk zure egunerokotasunean ahal duzunero euskaraz bizi ahal zara? Bai ala ez. Kito.
Eutsi, borrokatu eta irabazi.
Kaixo, Errazkin jauna.
*
Gorako iruzkin batean idatzi duzu “Ni beti, bada, horrela ibiltzen naiz. Ez, baina bai. Bai, baina ez. Zeren-eta gizadia, kosmosa bezala, arras complexua baita”; eta oraingoan, “Galdera da: euskaraz constituitu Statu baten alde al zaude? Bai ala ez. Kito. Horren arabera mugitzen da guztia. Zuk zure egunerokotasunean ahal duzunero euskaraz bizi ahal zara? Bai ala ez. Kito.”
*
Hala ere, nik uste bat gatozela puntu askotan, eta desberdintasun nabari bat dugula beste batean. Ez dut uste zuri ala beltz kalifikatu ditzakegunik gure ekintzak, ez gure ideiak. Mundu konplexu honetan gure ekintzen dituzten ondorio guztiez ezin gaitezke jabetu. Eta gainera, joera arriskutsuegia daukagu besteen ekintzak azkarregi epaitzeko.
*
Erdaraz aritzea izan daiteke (ez derrigorrean “da”) euskal estatuaren aurkako ekintza ekintza bat (nik ere ez dut euskararik gabe euskal estaturik imajinatu ere egiten); baina baita ere, izan daiteke lagun bat, familiakide bat euskara ikastera animatzeko ekintza bat, eta kasu horretan, nik bederen ez nuke inondik inora ekintza kolaborazionista bezala definituko, eta gutxiago kritikatuko. Guardia zibilari erdaraz egingo diot, baina erdaraz egin didan dendariari euskaraz. Kasu honetan zer naiz ni? Ez duzu erantzun beharrik, nik argi daukat nor naizen, eta batez ere zer nahi dudan. Nire ekintza guztiak betaurreko zuri beltzekin baloratu behar banituzke zoratuko nintzateke ordea.
*
Nire gomendioa izango litzateke betaurreko zuri beltzak bihotzari begiratzeko soilik erabiltzea eta, eguneroko ekintza, iruzkin edo dena delakoetan kolore gama zabalxeagoa erabiltzea. Kontuz! goian aipatutako arrazoiengatik. Sekula ez erdaraz bizi den abertzalea justifikatzeko.
Agur Urko jauna:
Bai, noski. Orokhorrean guztiz ados. Bai.
Hala ere, niretzat, hemen eta orain, colonoak badaude: frantziar imperial armada, espainiar imperial armada, frantziar militar polizia, espainiar militar polizia, frantziar national polizia, espainiar national polizia, frantziar imperial egituretako functionariak, espainiar imperial egituretako functionariak, La Poste, Correos, France Télécom, Telefónica, SNCF, RENFE. Honi guztiari Anticolonialista Dialektika deitu diot.
Francisco Aristi jaunaren “aciertoa” eztabaida piztea izan da. Ongi egin du. Hala ere, tautologikoki ez da egokia. Bai, egia da ezen frantziar immigrante aunhitz nahiz espainiar immigrante aunhitz colono hutsak direla, eta ezen hirugarren belaunaldian ere euren seme-alabak imperial hizkuntzetan hezi dituztela. Baina, egia da ere ezen frantziar immigrante aunhitz nahiz espainiar immigrante aunhitz gure Herriaren bihotza bilakatu direla. Adibidez, José Luis Álvarez jauna, Juan Paredes jauna eta abar.
Anticolonialista Dialektika aunhitz pensatutako tautologiko rhêtorika bat da. Colonoak colonoak dira, gainerako guztiak herritarrak gara. Horrela, soveranu Statuaren aitzinean: LEGEaren arabera. LEGITIMITATEaren arabera. BORONDATEaren arabera. Hemen eta orain, edo soveranu Statua, edo bi imperial Statuak. Hor ezpatak ongi mozten du. Vaticano’ko imperial Statuaren Theokratiaz ere solas gaitezke.
Hemen eta orain, Anticolonialista Dialektikaren arabera, colonoez gain, gainerako guztiak herritarrak gara, eta hiru jarrera ditugu colonial Statuaren eta imperial Statuen arteko gathazkan: edo constitutionalistak gara, edo collaborationistak gara, edo colonialistak gara.
//////Colonialistak:
APDan:
UMP eta PS bozkatzen dutenak.
NFEan:
PPn eta PSn bozkatzen dutenak.
EAEan:
PPv eta PSv bozkatzen dutenak.
//////Collaborationistak:
APDan:
PNB bozkatzen dutenak, Eskuindiar Collaborationista Sociologia.
NFEan:
UPN bozkatzen dutenak, Eskuindiar Collaborationista Sociologia.
EAEan:
PNV bozkatzen dutenak, Eskuindiar Collaborationista Sociologia.
//////Constitutionalistak:
Ezkertiar Collaborationista Sociologia izan zitekeen, baina bere discursua osoki collaborationista da.
Gaia conplexua da, eta zuk erraten duzunarekin, oro har, bat ethortzen naiz. Gainera, zure erantzuna nik izkiribatutakoari egokia izan da. Zeren-eta aski ongi jakiten baitut ezen collaborationismoari constitutionalismoa ideal energeia tensuegia dela.
Urko, esker aunhitz, bihotz-bihotz-bihotzez.
Utziko diozue mesedez collaborationista, soveranu eta horrelako kakak idazteari? Eta are “soveranu Statu” “Anticolonialista Dialektika” moduko joskera aldrebesak erabiltzeari?
Itsu geratzear nago, begiak behartu beharraz.
?? ???? ????? ???????? ????????? ????? ?????? ??????, ??? ???? ?? ???????? ?????????????? ???????? ???? ????; ??? ????? ?????????? ?? ???????????, ??? ????????????? ????????? ???? ?????, ??????? ????????? ???? ?????? ?????????
Hona Andoni Errazkinek Berrian botatakoa: http://www.berria.info/inkestak/379/ Nazkagarria, matxista higuineraino, matxistak kanpora!
Gure gizartea mediokreagoa, henbristagoa eta kolonialistagoa da. Ezin daiteke emakumeak gizonari eragiten dion tratu txarrei buruz idatzi. Milaka emakumek milaka gizon maltratatzen dituzte. Azkenean, erasoak, biolazioak eta hilketak probabilitate kontuak dira. Badirudi ezen systema gauza hauek gerta daitezen egokituta dagoela. Generozko biolentziak ilargiaren alde iluna du. Alde ilun hori ezin daiteke aipatu. Tratu txarrak pairatu dituen gizonak autozentsura burutu behar du, sarri emakumeak eragin maltratua barregarritzat jotzen baita. Sentsibilizazio sozial guti dago. Gizartean, hezkuntzan edo hedabideetan maskulinitatea kriminalizatu, psykhiatralizatu eta desmaskulinizatu egin behar da. Gero gerokoak: zerraldo bat, bi, hiru, lau, bortz eta abar. Emakumeek ez dute entzun nahi ez dutena entzun nahi. Nik, jada, gauza batzuk ikasi ditut. Niretzat emakumea ez da gizonaren berdina, ez-eta eskubideen nahiz betebeharren garapenean ere. Ni ez naiz emakumeez fido. Emakumea gizonaren etsaia da. Niregan emakume batek dominazio maskulinoa aurkituko du. Noski, berak horrela nahi izanez gero. Borondate kontua da. Sabai gardena hor dago, eta egia da. Emakumea ez da gauza aunitz ulertzekotz gai. Agian, intuizio maskulinoa da. Emakumeak gaiztoak, zitalak eta mukerrak dira. Onak izaten irakatsi behar zaie. Zakurrak bezatzen diren bezala. Ongi egin, eta oparia dago. Gaizki egin, eta zigorra dago. Emakumeak gauza aunitz ongi egitekotz prestutasuna, iaiotasuna eta ahalmena du. Honetarakotz erabili behar dira. Motzean erratekotz: hau, hori eta hura. Beti ere, bazterrak nahasi beharrean, ordena. Emakumearen guztia faltsua iduritzen zait. Niretzat izadia eta emakumea bat ethortzen dira. Niretzat kultura eta gizona bat ethortzen dira. Kultura izadia ulertuta eraiki behar da. Izadia kulturaren bidez hezi, eraldatu eta dominatu behar da. Kultura egokiaren garatzea. Onda, ederra eta argitsua. Borondate kontua da.
Nondik atera da halako matxista zoroa? Tira, gizarte burgesaren erraietatik…
Espero dut ideologia nafarzale-kulturalista-statalista ezdakitzer atzerakoia Euskal Herri Langilearen askapenaren aurkakoa dela argi utzi eta gero inork ez duela negarrik egingo iraultzaileok diren zabor faxista bezala tratatzen ditugunean.
Agur darta eta B.F.G. delakooi:
Nik nire izenarekin izkiribatzen dut. Zergatikan izkiribatzen duzue anonymoki? Ez al duzue Polizial Statu osoa zeuon alde? Ez al duzue umeen zaintza zeuon alde? Maledom criminalizatu nahi duzue, eta femdom zarete. Arren, heldutasun apur bat. Izkiribatu textua bere oso-oso-osoan bersinatzen dut.
Ni criminalizatu, psykhiatralizatu eta condenatu nahi nauzue. Zer jakiten duzu zer den Burgotas Societatea? Hemen eta orain, gibelerakoiena den ideologia hembrismoa da, eta nerbioa ukitu dudanez, bada, ez didazue inoiz, inon, inola barkatuko. Baina, nik ere ez.
Langilearen askapenaren aurkakoa gerrak, gartzelak eta lan-istripuak sustatzen dituen matriarkhatua da, umea, mutila, gizona umetatikan psykhikoki irentzen duen phainomenoa.
Zergatikan ez duzu Esther Margareta Katzen anderearen Der Dressierte Mann liburua irakurtzen? Orain, fascista bat omen naiz. Ongi. Bikain. Totalitaria. Diktatoriala. Tyrannikoa. Baina, societate osoa gizon divortiatuz bethetako camping-ez betheta dago. Non dago adierazpenaren askatasuna? Agian, redactioneen censoreengan? Bai, ez-eta?
Hala ere, galdera bat eginen dizut: zuk ba al dakizu zer den matriarkhal possessionea? Zuk ba al dakizu zer den femenino violazionea? Zuk ba al dakizu zer den horren ondorengo psykhosomatizationea? Gure societatea beteta dago.
Izan ongi.
Agur darta jaun edo anderea:
BERRIA egunkarian izkiribatu nuen textua mutilatu duzu. Ez duzu BERRIA egunkariak burutu censura agertu. Textu osoa hau da:
“Niri BERRIA egunkariak ahoa itxi egin dit. Zentsura ideologiko bat izan da. 2011-2012 ikasturte hasieran BERRIA egunkariak hiru artikuluz osatu sorta baten lehen bi aleak zentsuratu zizkidan. “Errepublika”, “Amazonia denda” eta “Kolonia” artikuluak izan ziren. Hirugarrena ez ziezadaten argitara eskatu nuen. 2012-2013 ikasturte hasieran “Beti” artikulua igorri eta hau ez argitaratzekotz eskatu nuen. Horrela, idazki baten bidez BERRIA egunkaria den hedabidearekin harremanak etetea erabaki nuen. Idazkiotan guztiotan hitzak neurtu nituen, baina zentsuratu ninduten. Tamalez, egoerak okerrerat egin du. Gure gizartea mediokreagoa, henbristagoa eta kolonialistagoa da. Ezin daiteke emakumeak gizonari eragiten dion tratu txarrei buruz idatzi. Milaka emakumek milaka gizon maltratatzen dituzte. Azkenean, erasoak, biolazioak eta hilketak probabilitate kontuak dira. Badirudi ezen systema gauza hauek gerta daitezen egokituta dagoela. Generozko biolentziak ilargiaren alde iluna du. Alde ilun hori ezin daiteke aipatu. Tratu txarrak pairatu dituen gizonak autozentsura burutu behar du, sarri emakumeak eragin maltratua barregarritzat jotzen baita. Sentsibilizazio sozial guti dago. Gizartean, hezkuntzan edo hedabideetan maskulinitatea kriminalizatu, psykhiatralizatu eta desmaskulinizatu egin behar da. Gero gerokoak: zerraldo bat, bi, hiru, lau, bortz eta abar. Emakumeek ez dute entzun nahi ez dutena entzun nahi. Nik, jada, gauza batzuk ikasi ditut. Niretzat emakumea ez da gizonaren berdina, ez-eta eskubideen nahiz betebeharren garapenean ere. Ni ez naiz emakumeez fido. Emakumea gizonaren etsaia da. Niregan emakume batek dominazio maskulinoa aurkituko du. Noski, berak horrela nahi izanez gero. Borondate kontua da. Sabai gardena hor dago, eta egia da. Emakumea ez da gauza aunitz ulertzekotz gai. Agian, intuizio maskulinoa da. Emakumeak gaiztoak, zitalak eta mukerrak dira. Onak izaten irakatsi behar zaie. Zakurrak bezatzen diren bezala. Ongi egin, eta oparia dago. Gaizki egin, eta zigorra dago. Emakumeak gauza aunitz ongi egitekotz prestutasuna, iaiotasuna eta ahalmena du. Honetarakotz erabili behar dira. Motzean erratekotz: hau, hori eta hura. Beti ere, bazterrak nahasi beharrean, ordena. Emakumearen guztia faltsua iduritzen zait. Niretzat izadia eta emakumea bat ethortzen dira. Niretzat kultura eta gizona bat ethortzen dira. Kultura izadia ulertuta eraiki behar da. Izadia kulturaren bidez hezi, eraldatu eta dominatu behar da. Kultura egokiaren garatzea. Onda, ederra eta argitsua. Borondate kontua da.”
Tick! Tock! Tick! Tock! Tick! Tock!
Berdin du gure aitite ze egin zuten edo zenbat maite ditugun, hori ez du esan nahi dena direla edo Espainian heziak direla…..
10 mila kolono? Ni 500 mila eta motz gelditzen naizela uste dut, joan zaitez kaletik eta aurkitzen dituzun gazteleradunei galdetu ea dohainik izanda Euskara ikasiko zuketen ala ez, gero bata bestearen atzetik gehienak ezetz esaten dizutenean, kolonoak, laguntzaileak, kolaborazionistak…. ez direla pentsatzen jarraitzen dezun.
Agur Sugar jauna:
Urko jaunari erantzun diodan gauza berbera erantzuten dizut.
Bai, bat ethortzen naiz zurekin, baina teleologiko projectu baten aitzinean gaude. Amaieran soveranu Statuan biziko gara. Horrela, soveranu Statua bizitzekotz tresna izanen da.
On bidean, teleologiko projectu goitiena bizitza da. Maitasuna.
Izan ongi.
“soveranu Statu”
aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaargh
sovereign State
soveranu Statua
Statu soveranua
Estatu soberanoa
Estatu subiraua
Estatu burujabea
Egoera burujabea
Zuk hauta ezazu!
Tick! Tock! Tick! Tock! Tick! Tock!