Aintzane Ezenarrorentzat galdera
Ez diot arrangurarik Ezenarro andereari, bakoitza libro baita nahi duen bide politikoa aukeratzeko. Eta ez gara horregatik haserretuko, ezta? Bakearen aldeko mugimenduan hasi zen lanean, aktibista gisa, eta gerora Aralarren proiektura batu zen, “beste” ezker abertzale hura sortuz.
Funtsean ETAren jardunaren aurka posizionatu izana zuen ezberdintasun nagusitzat alderdi berri honek. Politika egiteko beste era bat aldarrikatzen zuen, Zabaletak zuzendutako taldean, buru belarri aritu zen getariarra. Bildu sortu eta legeztatu arte. Aralarren barrenean arrakala zabaldu zen, barne demokraziaz Bildurekin hauteskunde akordioa nahi zutenek irabazi zutenean, baita Gipuzkoan ere (Ustez Ezenarrok babes gehien zuen herrialde historikoan).
Aralarren bi polo argi ikusi ziren; Bildurekin elkarlanean hasi nahi zutenena eta nahi ez zutenena. Azken talde honen buruzagi (nahita edo nahigabe) zen Ezenarro. Eta hortik aurrerakoak oso hurbilekoak ditugu. Iratzarriren zati baten desmarkea, parlamentari akta uztea eta abar luze bat.
Ezenarro libre da bere bidea hautatzeko.
Baina ez haserretzeak, eta arrangurarik ez izateak, ez du esan nahi ulertzen ez duguna ez diogunik mesedez azaltzeko eskatuko. Pertsonok diogunaren gatibu gara, eta are gehiago pertsona publikoak, erakunde publikoetan lanean dabiltzanak. Eta Ezenarro anderearen hitz asko ulertezinak dira, kontraesankorrak muturreraino.
Lehen aipatu historia sinplifikatuaren azken etapa idatzi berri da egunotan: “Aintzane Ezenarro Bake eta Elkarbizitzako idazkaritzan ariko da lanean”. Honek esan nahi du Urkulluk zuzendutako gobernuan sartu berri dela. Eta hor hasten naiz gauzak ez ulertzen. Ordura arte, nola edo hala, ados egon gabe, ulertu nitzakeen politikoak hartutako erabakiak. Baina puntu honetara iritsita, Ezenarrori galdera bat luzatzea besterik ez zait okurritzen. Ziur iritsiko zaiola galdera hau, edo artikulu hau. Eta ziur erantzungo didala.
Bateragarriak al dira Ezker Abertzale berri bat eskatzea eta EAJko gobernu batean sartzea? Nola ulertu behar dugu hori? Nik amore eman dut, ea berak hobe azaltzen didan.
.
Ez dakit ondo ulertu dudan galdera, baina… ea. Zer esan nahi duzu ezkerra (EH bildu, Bildu, Sortu) eta eskuina (EAJ) ditugula? Ezenarro ezkerrean kokatuta eta EAJ eskuinean kokatuta azaldu nahi dituzu?
Nere ustez badugu garaia guzti hau gainditzeko, ala? Politika egiteko modu ezberdinak daudenik ez dut ukatuko, baina ezkerra eta eskuina daudenik… hemen boterezaleak, diruzaleak, propietarismoa, interesatuak… daude alde guztietan (politikagintzaz nabil soilik), eta zoritxarrez beti sestran dabiltza beraien artean. Zoritxarrez, Eusko Legebiltzarrean euskaldun “abertzaleon” ordezkaritza 2/3 izanda aukerak galdu besterik ez dugu egiten. Utikan ezker eta eskubia, utikan interesatuak, boterezaleak eta herri honi aurrera egiten uzten ez diotenak.
Gainera artikulu hau zatiketaren adibide dela irudizen zait. Baina ez gaizki hartu, mesedez, ez baitizut ezer leporatu nahi. Nire iritzia agertu beste xederik ez dut. Abertzeleon elkarketa bultzatu beharko genuke. Nola?? Hori jada galdera potoloa da, baina noratza bat gutxienez badela deritzot.
Ni prest nago erabat ezkerraz eta eskuinaz aritzeari uzteko, baita bereizketa gaitzesteko ere, baldin eta eskuinak politika eskuindarrak egiteari utzi eta ezkerreko politikak egiten hasten bada.
*
Eskuina zer den ez badakizu, zure ingurukoa da, egunerokoa, telebistan eta kalean ikusten duzuna; hau da, gaurko sistema ekonomiko hau. Auskalo ezkerra zer den gaur egun, baina oraingo eredu ekonomikoa (politika egiteko modu ezberdinak onartu arren) aukera bakarra dela pentsatzen baduzu, gaizki gabiltza.
*
Bien bitartean, ezkerretik, eskuinetik edo ipur zulotik EAJ independentziaren alde egiten hasteko prest dagoenean, esadazu, mesedez, eta zabaldu albistea.
Ez, denak ez dira berdinak, zorionez.
Nor da Nakor Gonzalez Aintzane Ezenarrori azalpenak eskatzeko? Komisario politikoren bat?
Nor da inor esateko nor den inor galdetzeko? Antzinako jainko harro batek lehen gizaki zalantzatiari egin al zion zure galdera berbera? Honakoa galde ezazu, hobe: nor da Aintzane Ezenarro Nakorren galderari erantzuteko?
NORBAIT izan behar al da ba pertsona publiko bati azalpenak eskatzeko?
Ez dakit Nakor nor den. Baina diru publikoarekin ordainduta bizi direnei azalpenak eskatzea edozein herritarren eskubidea da. Baina bai, ulertzen dut demokrazia ustel eta opako honetan, ez diot nik, Ana Pastorren programako datuek baizik, jendea harritzea politikariei azalpenak eskatzen zaizkienean. Ipar Korean ere harritzen dira.
Niri bi zalantza sortu zaizkit. Alde batetik ezkerra/eskuina dikotomia hori; Haritzi ulertu diodanez garaia da hori gainditzeko. Nire ustez bereizketa hori gainditutzat jo nahi izatea, eta gehienetan eskubitik datoz halako proposamenak (ez diot zuregatik Haritz), politikan jarduteko modu bakarraren legitimazioa bilatzea da. Beste kontu bat da Erkidegoko Legebiltzarrean ematen den indar korrelazioa. 2/3koa aipatu duzu, ondo. Baina zertarako? Orain gutxi aurkeztu den “Gure esku dago” ekimena adibide polita da: korrelazio horrek emango luke emaitzarik autodeterminazioaren inguruan adibidez (Ah! kuidau, agian alderdiren batek ez du hori nahi oraindik). Beste kontu bat da herri aske bat izanda, eta ahalmenak edukita (ez gara hemen sartuko Europan egin daitekeenaz edo ez), zein politika sozial eraman nahi den aurrera eta nik hor eskubia eta ezkerraren arteko bereizketa nahiko argi ikusten dut (egungo egoeran gehiago, interesak interes…). Bigarren kezka, Aintzane Ezenarrori buruz. Zer nahi duzue esatea, gutxi jarraitu dut bere jarduna baina beti iruditu zait ustezko gorentasun moral batetik aritu izan dela, moraltasun politiko batetik esan nahi dut, hau da, morala estrategia eta arma politiko gisa (giza eskubideena erretorikoki oso polita geratzen da eta guztioi gustatzen zaigu, baina ez inkisizioa berpizteko adina). Badiou filosofoaren “Terrorismo morala” kontzeptua ez litzeteke urrun… noski, badakigu zeinen aurka. Eta animatu naizenez beste txorakeri bat ere gehituko dut krisi garai hauetan: ETAk bere jarduera armatua utzi zuenetik bizkarzainetan aurreztu bada zergatik ez hedatu hori etikan adituak diren mordoilo horretara? Lehengoan nonbait “bakearen industria” esapidea irakurri nuen horren kontura bizi direnei erreferentzia eginez eta ez zitzaidan txorakeria iruditu; eskuinak hor, bere ideologiak agintzen dionaren aurka, guztiok ordaindu beharreko “enpresa publikoak” sortzeko arazorik ez baitu izan.
Eskubia: Gutxi batzuen aberastasuna lortzen saiatzea gehiengo bat izorratzen.
Ezkerre: Guztien oportunitate berdinatasuna bilatzen du eta herriaren gehiengoarentzako onena dena egiten saiatzen dena.
Nola gainditzen da hau? edo bat nahi dezu edo bestea, batu behar gea independentzia lortzeko? Ondo, bainan lortzen badegu ze? Biztanleriaren berdintasuna edo aberatsentzako egina dagoen herria horrelako legekin? Nun geniuak edo aberatsak ikasi ahalko dute bakarrik.
Eskubia: Gutxi batzuen aberastasuna lortzen saiatzea gehiengo bat izorratzen.
Ezkerre: Guztien oportunitate berdinatasuna bilatzen du eta herriaren gehiengoarentzako onena dena egiten saiatzen dena.
Beraz ezkerra aukera berdintasuna bilatzen eta herriaren gehiengorako onena dena egiten saiatzen dena al da? ….Ondorioa, herri honetan ezker alderdirik ez dela da. Aukera berdintasuna? nor saiatzen da hau egiten? eta herriaren gehiengorako onena….zer da hau? zer da onena? zuretzat onena dena edo guztiontzat onena dena? definitu hau!
Nitzako:
PP= Ultraeskuina
EAJ= Eskuina
PSOE= Eskuina
UPyD= Ultraeskuina
IE= “ezkera ahula”
EHBildu= “ezkerra” (besteekin alderatua).
Beraz ezker gutxi dago Euskal Herrian ere. Eta saiatu ez da lortzen dutenik.
Ongi izan.
Ez dakit zergatik jartzen duzun IE baino ezkerreragoa Ezker Abertzalea. Nik uste dut izan dela Euskal Herrian joera bat parekatzeko borroka armatua babestea ezkerrekoago izatearekin. Behin aldagai hori kenduta, ikusten da Ezker Abertzaleko jendea eta beraiek zuzentzen dituzten erakundeetan bideratzen diren politikak ez direla ezkerrekoak.
Barkatu, bainan nik ez dut inundik borroka armatua aipatu, zergatik ikusten dudan ezkertiarragoa? Ba egiten dituzten gauzengatik,bai hemen eta Espainian, ala ere, ez dut jarri, ezker Abertzalea ezkertiarrenak direnik, dagoenarekin alderatuta, eta botere pixkat dutenekin alderatua..
Eta naiz eta IE, ezker abertzale modun ikusi, ezkerra gutxiengo bat izango zan berdin berdin, talde politikotaz aritzen garenean.
http://www.diariovasco.com/v/20130617/san-sebastian/grupo-internacional-julia-hace-20130617.html besteek egiten duten gauza bera. Zerbitzu publikoak pribatizatu. Azalpen ahalik eta gutxien emanda eta ahalik eta modu gordeenean.
Aholkulari gutxiago, langile gehiago!!
Nik ez dut ezagutzen Nakor, amini bat ezagutzen dut Aintzane. Bakearen eta bizikidetzarn alde lan egin du Elkarrin lehendabizi, Aralarren gero. Bakegintza eta normalizazioari dagokionean elkarriren zutabe nagusiak izan zituen Aralarren. Orain Elkarrin nagusi izan zuen pertsonarekin elkarlanean jarraitzeko aukera hartu du; seguruenik gaur bakegintza eta normalizazioan Aintzanek ezagutu zuen Aralarrek eta Jonan Fernandezek aurkeztu duen planak puntu komun gehiago izango dituzte orain dela bi urteko Aralarrek eta gaur egungoak baino. Beraz, ez zait hain arraroa iruditzen urrats hori eman izana. Animo! PD: Aintzane, gutxi bada ere, ezagutu duten pertsonek badakite lan egingo duela.
Bestalde, iruditzen zait ez dagoela zertan ezker/eskuin dikotomia gainditu behar. Egongo dira alderdiak eskuineko politikak ezartzen dituztenak, beste batzuek eskuin lausoagoa markatzen dutenak eta ezkerrean ere antzeko joerak egongo dira. Behar dena da ezkerreko alderdi bat gobernura iristen denean ezkerreko politikak aplikatzea eta ez, Bilduk egiten duen bezala, ahoz iraultza eta eredu berriak aldarrikatu eta aulkiak hartzen dituztenean betikoa betikotu.
Ulergarriagoa (eskertzekoa bai, edozein kasutan) al da sufrimenduaren sozializazioaren prediku egiten zutenak eman duten bira, Nakor?
Javier, betiko eztabaida antzuetan sartu gabe, estrategia eta ideologia nahastu dituzu.
Ideologia batean oinarritutako estrategia antzu bat, herri bat hildakoz eta presoz josi duena inora ez ginderamala jakin arren. Eta hori sustatu duten buruzagi politikoei galderak egin beharrean, beti besteei egiten dizkiozue. Egizkiozue zuen ‘lumbrera’ horiei!
Javier, zergatik erabiltzen duzu plurala niri erantzuteko?
Ederra bakegintzarako aholkularia, Ezker Abertzaleari pausoak azkar emateko eskatzen ziona, horrek ETAn zatiketa eragingo bazuen ere!
Baina, aizue, Aralarren horretarako eragin zuen zatiketa, ezta? Horrelako postu bat lortzeko.
Gonzaloren deialdia estensiboa egiteko idazten dut, alegia EAJ-z gain beste alderdiren bat ikusten baduzue independentziaren alde egiteko prest, albistea zabaltzeko.
Ze gaur egun nik ez dut bakar bat bera ere ikusten…
Barkatu, kasu horretan hasieran zu zeuzkadan gogoan eta gero Nakor. Horregatik beharbada nahastea.
Orduan, zuek gu bagara, Nakor eta biok, alegia, zergatik dira gureak “lumbrera” horiek?
“Ezenarru”: alderdi, elkarte, fundazio… batetik bestera saltoka ibiltzea, lotsarik gabe, jarleku bigunenaren peskizan.
Pedru: uste genuena baino maila (intelektuala) eskasagoa duen pertsona, uste genuena jadanik nahiko baxua zen arren.
Pozten naiz Ezenarron kalabazak horrenbesteraino mindu zaituela jakiteak. Baina Gonzalo, zu hoitute egon beharko zenduke.
?????? belartzandi, hobeto azaltzen ez baduzu, jai daukagu denok zure hitzak ulertzeko.
Nik zure hitz guztiak ulertzen dodaz. Ipur zulokoa ez da zure araso bakarra.
Inpresioa daukat, oraingoz inpresioa, hona iraintzera baino ez zarela etorri. Hori bai, anonimotasunetik. Esan dizkidazunek ez dute inolako loturarik nik esandakoekin. Ezagutzen al dugu elkar? Mendekua hartu nahi didazu? Ulertu gabe jarraitzen dut, baina hasi tonua lasaitzen, mesedez.
Iraintzera ez naiz etorri. Mendeku artzeko arrazoirik ez daukat. Eta naiz eta ez didazun ulertzen , zure azkeneko erantsunaren tonua gehiago gustatzen zait.
Amaitzeko, nortzuk zarie nire hitzak ulertzeko jai daukazuen denok? Biskarzainen bila?
belartzandi/Belartzandi, ez dakit zertaz ari zaren, zer esan nahi duzun, zer obsesio daukazun nirekin (ez zara lehenagoa) edo zer erre duzun gaur. Nirekikoak egin dituzula baino ez dakit. Irakurri hau eta ondo lo egin: https://zuzeu.eus/2013/01/08/trollak-identifikatzeko-eta-ezabatzeko-aintzat-hartu-beharrekoak/
Oroitzen dudanagatik, Aralar “Batasuna prozesuaren” baitan korronte gisa aurkeztu zelarik, bere sortze-hatsarreetan ez zen etika deustarako aipatzen; dokumentuak ez zekarren deus ere iraganean hartutako posizionamenduei buruz, ez damurik, ez gogoeta autokritikorik, ez mea culparik. Aralarrek, funtsean, komenientzia estrategikoa aipatzen zuen borroka armatua arbuiatzeko argudio nagusitzat edo bakartzat. Alegia, Aralar ponentziak, laburbilduz, zioen estrategia armatua ez zela komeni, MOMENTU HARTAN.
Eta hala ere, Aralarrek Batasunatik ospa egin eta gero, Aintzane Ezenarrok ez zuen arazorik eduki alderdi berrian sartzeko. Militantziako lagun berriei ez zien kaka ematen “hausnarketa etiko” eta abarrekin.
Hausnarketa etiko gutxiegi dago herri honetan, eta gainerakoei kontuak eskatze gehiegi.
Hala da. Baina Aralarren baitan ere izan zen bilakaera bat, alderdi guztietan egon izan ohi den bezala. Ez bakarrik Aintzaneren eskutik; baita Zabaleta eta gainontzeko eskutik ere. Dena den, berriro ere beste batzuen bilakaerari begira bazaude begiratu ezker abertzalearena: orain seiak bat, orain zazpiak bat, orain sufrimentuaren sozializazioa, orain bakea, orain borroka da bide bakarra, orain patea… koherentziaren paradigma.
Zure iruzkina, ordea, koherentziaren eredu garbia da. Baina ezker abertzaleak izena hamaika aldiz aldatu duela esatea ahaztu zaizu.
*
Eta baten batek ahaztu badu, Ezenarrok berak ote, Nakorrek egindako galdera honakoa da: “Bateragarriak al dira Ezker Abertzale berri bat eskatzea eta EAJko gobernu batean sartzea?”
Zergatik ez. Jardungo zaren arlo horretan ezker abertzale berri horrek atzeraka egin badu eta, aldiz, EAJren gobernuak arlo horretan zuk defendatzen zenuen hura garatuko duen pertsona (kasu honetan Jonan Fernandez) hartu badu? Bateragarriagoa al da norbere burua engainatzen jarraitzea behin eta berriro estrategiak eta helburuak aldatzen dituen mugimendu politikoan jarraitzea?
Bizirik zaudela eta niri erantzuteko arazorik ez duzula ikusita, lehenik eta behin erantzungo al diozu aurretik egin nizun galderari: “Orduan, zuek gu bagara, Nakor eta biok, alegia, zergatik dira gureak “lumbrera” horiek?”. Inkoherentzia saihesteko, mesedez.
*
Egia esan, Ezenarrok Aralar alderdi berri eta esne mamitakoan txoko goxoa bilatu beharrean, hobeto kalkulatu behar zuen jokaldia eta zuzenean EAJn burua sartu. Baina batzokitik ez bazatoz… Ezenarroren inkoherentzia ez da EAJren bidea hartzea, orain arte itxoitea baizik eta bien bitartean alderdikide ohiei lekzioak ematea. Atzo arte ezker abertzale berria aldarrikatzen eta gaur EAJn? Bietako batean ez da oso zintzo ibili. Ni Aralarrekoa ez naizenez, irribarre idor batez ikusten dut, pozik ere bai horrelako alea EAJn ikusteagatik: EAJn bere zerbitzura hartu dutela uste badute, jai daukate, Ezenarrok EAJ bere zerbitzura nahiko duelako, eta hori gertatutako ez denez, kulebroiak luze joko du oraindik, eta dibertigarria izango delakoan nago.
*
Koherentziak eta inkoherentziak denok dauzkagu, noski. Ez gara trapu zikinak ateratzen hasiko. Hala ere, bitxia da batzuen (in)koherentziak beti postu gozoetara eramatea eta beste batzuen (in)koherentziak espetxera eramatea. Horregatik, batzuetan (in)koherentea izatea oso gozoa da eta beste batzuetan alukeria galanta. EAJk ondo ikasi zuen hori 37an eta harrezkeroztik esperimentuak gasiosarekin baino ez ditu egiten, Kruz de Gorbea bada ere. Baina arazoa da ezker abertzaleak eta ETAk hartu duten bide berri (in)koherenteak (adibidez, sufrimendua sozializatzeari uzteak) beste askoren inkoherentziak agerian utzi dituela, Ezenarrorenak eta EAJrenak, besteak beste. Oso penagarria da sufrimendua sozializatzeari uzteak batzuei inkoherentziak sortzea. Zuri ere bai?
Argitzeagatik bakarrik askotan ematen duelako herri honetan ezker abertzale deritzanekoa ez bazara EAJkoa zarela, ez naiz EAJkoa. Ezker abertzaleak eta ETAk hartu dtu erabaki batzuk urteetan zehar bere kabuz; beste inori ezertarako baimenik eskatu gabe, hala nahi zutelako edo hala behar zuela ikusten zutelako. Orain beste erabaki bat hartu dute. Bidean, egin dituztenengatik kasu batzuetan zigor batzuek jasan dituzte: kasu batzuetan (borroka armatuaren erabilera) justifikatuak, beste batzuetan (politika egiteagatik) injustifikatuak. Zigor horiei aurre egiteko orduan eragiteko gaitasun bera daukate Ezker Abertzaleak eta EAJk, edo Ezker Anitzak edo beste edozeinek. Bestalde, koherentea iruditzen zait sufrimendua sozializatu dutenek (ez bakarrik ETA eta ezker abertzalearen aldetik) egin dutenagatik gizartearen aurrean ordaindu behar izatea.
Nakor eta zure asuntoarena ez dut oso ondo ulertzen. Beharbada nire arazoa da, begiratuko dut berriro jarri nuena ea azalpen koherente bat emateko gai naizen.
Zer da, zure ustez, gizartearen aurrean ordaintzea? Oso kontzeptu arriskutsua da norbanakoak gizartearen nahia ordezkatzen duela eta zer egin behar duen erabaki dezakeela pentsatzen badu. Erabaki hori gizarteari dagokio, gizartea sortzen duten norbanako guztiei. Baina, gizartea buru bakarra dela pentsatzen badugu, asmakeriatan hasiko gara berriz, eta are asmakeria handiagotan gizartea erabakietatik eta gertaeretatik kanpo dagoen epaimahai neutroa dela pentsatuz gero. Ezker abertzaleari botoa ematen dioten norbanakoek ere gizartea osatzen dute, ezta? Niri koherentea iruditzen zait, adibidez, sufrimendua sozializatu dutenek gizartearen epaila onartzea, beste edonork onartu behar duen bezala. Zuk beste zigor mota batez diharduzu, ordea, zigor jainkotiarraz, karmaz, zuzenbide naturalaz edo nahi duzunaz, baina ez ahaztu hori zure iritzia dela, norbanako baten iritzia. Hurrengo hauteskundeetan zure botoaren bidez iritzia adierazi ahalko duzu.
Noski eta gizarteko besteek ere bozkatuko dute eta horren arabera, eratuko dira gehiengo batzuk eta, azken buruan, horiek erabakiko dute, adibide bat jartzearren, sufrimendua sozializatzea erabakitzen dutenei zein zigor jarri. Gizartea ez da buru bakarra, baina ezker abertzalea izan da HERRIA beraiek bakarrik osatzen zutela pentsatu izan dutenak: herriak ez du barkatuko, herriak presoak etxean nahi ditu, herriak…
Hori hemen denek pentsatu dute, AHTak egiteko, adibidez. Baita zuk ere herriak ez daki zer nolako zigorra jarri behar dien besteei. Bitxia da azkenean herriak zigortua EAJ izatea, ezta?
Ez dakit nondik ateratzen duzun herriak EAJ zigortu duela. Lehendakaria beraien alderdikoa da, hiririk garrantzitsueneko alkatea ere bai eta Bizkaiko Foru diputatua ere bai. Azken hauteskundeetan zigortuenak PSE, PP eta, askoz gehiago espero zuen ezker abertzalea bera izan zirela esango nuke
Hori irabazien zerrenda da, galerak kontuan hartu gabe, eta horrela, irakaziak bakarrik kontuan hartuta, denok izan gaitezke txapeldunak. Nolanahi ere, hemen gaia ez da hori, zuk behin eta berriro desbideratu nahi baduzu ere. Horregatik ez naiz engaiatuko harira ez datozen analisi soziopolitikoak egiten. Horretaz zure iritzia eman nahi baduzu, sarrera berria egitera animatzen zaitut, horizontala baita Zuzeu eta edonork egin dezake.
Ezker abertzale autentikua da norabidea noiznahi alda dezakeen bakarra. Traidoreak absolbitzeraino eta altzoan berriz hartzeraino. Ezenarro bezalako ernegatuek ez dute barkamenik jasoko baina.
Tira, bada, inor harritu al du berri honek? Bada, hori, denok uste eta espero genuena gertatu da…
Gertatu da Aralarrek zeukan aktibo indartsu bakarretakoa (bere legebiltzarkide taldearekin batera), baita ezker abertzaleko askorentzat ere, EAJk zuzentzen duen gobernu batek hartu duela, oso jokaldi ona eginez. Aldiz, ezker abertzalean geratu dira deus balio ez duten friki guztiak.
Frikia nahiago, aktibo “toxikoa” baino…
PNVk bereganatu du, bai, baina noiztik? Esan nahi dut: noiz hasi zen PNVren ildoa defedatzen? Aralar utzi ondoren hasi zen harreman hori benetan?
EAJk Jonan Fernandezekin Aralarrek berak ere bake eta normalizazio arloetan defendatu dituen ildoak bereganatu ditu. Beraz, Aintzane Ezenarrok ez du EAJren ildorik defendatu behar. Horretan EAJ bera nahiko argi ibili da eta Elkarrik egindako lanaren ondorioz, gizartearen arlo handi batek onartzen zituen planteamentuak bere egin ditu. Ezker abertzaleak bere betiko esparruak pozik egon daitezen eskuak lotuta jarraitzen duen bitartean.
Alderdi politikoak iritzi korronteen gauzatzeak bezala ikusten ditut nik (hasera baten behintzat, gero gauza askoz ilunagoak eta koldarragoak bilakatu ohi badira ere). Zuk bere osotasunean gustoko ez duzun gobernu batekin gai zehatz batetan interes bizia duzun gai batetan ekarpenak egiteko aukera baduzu, ezezkoa eman behar duzula? Bere lerro-editoriala gustoko ez duzun hedabide bati ezin diozu zure jardun zehatz bati buruzko prentsa-ohar bat edo zuzendariarentzako gutun bat bidali? Dena da zuria ala beltza? Ni ezezkoan nago, eta irakurri eta entzun diodana kontutan izanda, Aintzan Ezenarroren arrazoiak hortik joango dira seguruenik.
Nire ustez, Ezenarrok bere bide politikoan argi utzi du bakegintzari ematen dion garrantzia, Aralarren sartu aurretik eta ondoren. Horregatik, kolaborazio mugatu eta zehatz bat izanik, gustokoa ez duen gobernu batekin parte hartzea baliagarria izan daiteke. Herri honen Bake eta Elkarbizitzari dagokionez behintzat, horrela espero dut.
Gogoan izan badirela kolore desberdinetako gobernuekin kolaboratu duten pertsonak: Iñigo Lamarka, Maixabel Lasa, Txema Urkijo eta abar. Pertsona hauek guztiz politikotzat ditut nik, alderdi politikoek hainbeste maite dituzten politiko profesional eta obeditzaileetatik urruntzen badira ere. Siglen borrokan murgilduak gaudelarik, Aintzane Ezenarroren eta beste batzuren ekintzak ez ulertzea itxaron zitekeen zerbait da. Baina alderdi politikoetan tematu beharrean, benetako Politikari (letra larriak nahita jarri ditut) atentzio gehiago jartzen behar diogula sinesten dut. Ez dut uste kasualitatea denik pertsona hauek hain zuzen, adostasunetara heltzea eta “aurkakoarekin” bat etortzea ezinbestekoa den esparruetan lan egitea.
Erabat ados nago esan dituzun gauza gehienekin.
Txopi, alderdiko karneta izan gabe gobernu batentzat lan egiteak ez ditu berdinak egiten pertsona guztiak. Marra alderdi politikoek hainbeste maite dituzten politiko profesional eta obedientzaileengandik urruntzen direnen kasuetan jartzen baduzu, onar ditzagun Lamarka, Fermandez, Lasa… bezalakoak, baina Aintzane Ezenarro ezin duzu talde horretan sartu, Rosa Diez PSEtik atera zenean bezain independientea baita bera, Rosa Diez bezain politikari profesionala, alderdikoa, alderdikoia… Aldea, Diezekin daukan aldea, indar politiko berririk sortzeko espaziorik gabe geratu izana da, HamaikaBaten esperpentoa errepikatu nahi ez bazuen. Hortaz bi aukera zituen: EAJren eskutik politika profesionalean jarraitzea ala beste langabetu askok bezala Lanbiden izena ematea. Zorionez berarentzat, bere koherentzia eztabaidaezinak eta bere etika gorenak larruzko besaulkira eraman dute. Hori bai, bekegintza lantzeko, omen.
*
Honakoa diozu: “Ezenarrok bere bide politikoan argi utzi du bakegintzari ematen dion garrantzia”. Eta egia da, garrantzia eman dio, baina ez bakegintzari, ezker abertzalea suntsituko zuen bakegintza politikoari baizik, hau da, bere arerioa suntsitzeak dakarren bakeari. Eta horretan atzo arte aritu da, ETBko Debateko azken saiora arte, aurreko astean. Baina logikoa da: orain dela 20 urte Jonan Fernandez EAJren gobernu batean egon zitekeela pentsatzea zaila zen, baina nik Aintzane Ezenarro entzun nuen lehen unetik bertatik zalantza egin nuen zer demontre egiten ote zuen Aralarren EAJn sartu beharrean. Nik ez dut inoiz ezkerrari buruz hitz egiten entzun, ez dut inoiz subirotasunaz eta independentziaz hitz egiten entzun. Ezker abertzaleari egurra ematen baino ez dut entzun, lehen eta orain. Kontxo! Ezenarrok oraintxe hartu du lehen erabaki koherentea! Koherentea ez zena aurreko guztia zen. Aralarren egoteko arrazoi bakarra ezker abertzalearen kontra egiteko aukera baino ez bazen, logikoa da orain EAJra jotzea.
*
Eta eztabaidarako honako zalantzak: Zergatik aukeratu du EAJk horrenbesteko ika-mika sortzen duen pertsona bat Gobernutik bakegintzan eta elkarbizitzan aritzeko, Aralar bere alderdi txikian ere elkarbizitzari eusteko gauza izan ez den pertsona bat, alegia? Zintzoa al da EAJren asmoa?
*
Ziur asko, garai batean Josu Urrutikoetxea giza eskubideen Batzorderako aukeratzea ez zen oso jokaldi azkarra izan ezker abertzalearen aldetik. Hori ere esan beharra dago.
Gonzalo Aintzaneri Eznerrori buruz esaten dituzunak dira Otegi, ezker abertzalearen estrategiak ikusita cesidentzat lanean dabilela esaten dutenena bezalakoakoak. Ez baduzu ezkerraz hitz egiten entzun, ez baduzu soberaniaz hitz egiten entzun oso gutxi jarraitu duzulako izan da. Arerioa suntsitzeari dagokionean, ez dut uste inoiz Aintzane Ezenarrok erabili duen helburua izan denik, bai ordea, ezker abertzaleak, horretan artistak izan dira: suntsitu modu figuratuan eta literalean, hori ezker abertzalearen adn-aren baitan egon da.
Barkatu, baina Otegi preso dago, eta Aintzane moketa gainetik ez da aterako…, konparatzea ere!
Preso egon ez denean ere ez da gauza handirik egiteko gai izan, nonbait.
Aintzane Ezenarro inoiz ezkerrari buruz hitz egiten entzun ez duzula diozu, ezta subiranotasunaz eta independentziaz ere. Ba zein gutxitan ikusi eta irakurri duzu Ezenarro orduan!
Hala eta guztiz ere, zein alderditan egon behar zuen berak baino hobeto dakizulakoan zaude! Zu zeu.
Jarraitu? Batere ez, baina urtetan saltsa guztietan sartu didate nahi eta nahi ez. Inoiz hitz egin ote duen ezkerraz edo independentziaz? Ziur aski bai, baina nik ez daukat buruan inoiz entzun dudanik, askotan eta askotan, askotan eta askotan hitz egiten entzun dudan arren, eta gogoan daukat, ordea, hausnarketa hau beste horrenbestetan entzun diodala neure buruari: “baina emakume honek inoiz ezkerraz edo subirotasunaz hitz egingo al du behingoz?”. Gainera, esango nuke Ezenarrok diskurtsoa gogortu egin duela, erabat erretxindu eta sumindu, hausnarketa politikotik ezinikusi pertsonalera pasa.
Ikusten dudanez Otegi eta konpainia azaltzen direnean beti iruditzen zaizue gutxi eta gainontzekoak ateratzen direnean asko. Baina tira, noski hitz egin duela bakeaz, ezkerraz eta soberaniaz. Aralarrekoek bere webgunetik haren agerraldiak kendu ez badituzte, han ere egongo dira.
Ez dakit zergatik hartu duzun tema Otegirekin, gaia desbideratzeko ez bada. Nik eztabaida honetan ez dut Otegi inon ikusten. Gainera, berriro esango dizut Ezenarro ez dela Otegiren alderditik joan, Aralarretik baizik. Ezenarrok beti egin dio opisizioa Otegiren ezker abertzaleari, beti, lehen eta orain, beste kezkarik ez buruan.
Oposizioa? Nork nori? Nik dakidala ez ziren Aralarrekoak pankartekin jartzen ezker abertzalekoen ekitaldien aurreko aldean, alderantziz gertatzea nahi baino ohikoagoa zen.
Txopirekin ados nago siglen arteko borrokak asko mugatzen duela hausnarketa sarri (kontrakoa ere gertatzen da, adimena pixkortuz!) eta norbera jarrera gotortuetara eramaten duela. Bakoitzak bere oinarriak ditu eta nireak erne ipintzen naute printzipio marabilloso borobilen aurrean. Are gehiago teorian denok behartzen gaituzten unibertsal horiek, eta horrela dela baieztatuko dizute behin eta berriz saecula saeculorum , praktikan ez direla horrela. Eta susmoa dut hori ez dela hutsegite bat, ezpada erabaki bat. Horrela, esku artean dugun eztabaidari dagokionez, neutraltasun eta gorentasun moraletik zuzendu ohi dira gaizto inmoralak seinalatuz (Aintzane). Baina nik ez dut uste Arantzazutik batzokira eta batzokitik Arantzazurako joan etorrian, inon, halako puntu pribilejiaturik topa daitekeenik, bestela jar dezatela monumentu bat bertan (Jonan). Beste kontu bat da Jonan Fernandezek daraman lana beharrezkoa den edo ez, egokiena bera ote den, lan hori nola gauzatu behar den, eta ondorioz, etorkizunerako zein balio izango duen. Gure historia hurbilean eman diren adierazpenei moralismo politikotik (morala arma politiko gisa) eraikitako erretorika sasipazifistaren itxura hartu baitiot (nire ustea bakarrik bada gaitzerdi eta ora pro nobis). Ezenarrorengandik komunikabideetan jaso dudana horixe izan da, bereziki lotsagabea inoren kontzientzian sartu nahirik Pierre de Lancre bailitzan. Noski, bestetzuentzako bakegintzaren eta elkarbizitzaren aldeko borrokalari suharra izango da… Agian bakea zer ote den ere ez dugu berdin ulertzen, izan ere hainbeste bake daude: “pax romana”, Francoren “25 años de paz”, “ETArik ez egotea”… Hala ere, inori burutik pasa aurretik, bakea zer den ez da gehiengoz parlamentuan erabakitzen den kontu horietakoa (presoak politikoak ote diren erabaki zeneko ikuskizuna errepikatu nahi ez bada behintzat…). Bestalde, Ezenarro ezker abertzalearentzat aktibo indartsua ote zen edo EAJren fitxaketa jokaldi ona ote den eta halakoak meza nagusirako utziko ditut
Ezenarro, aspalditik behinik behin, hurbilago egon da EAJtik, ezker abertzale jatorrizkotik baino. Azken urteetan oso nabarmena zen EAJrekiko laban egitea, hainbat auzitan (Balentziaga museoa adibidez) aurre gogor egin badio ere.
Ulertzekoa ere, bada, ezker abertzaleak euren lerrotik kanpo daudenei, egurra beltz, eta gaizto, eta zikin, besterik ez baitie eman duela oso gutxira arte. Miraria litzateke, euren ildoari itsu-itsuan jarraitzen ez dion guztiari egurra beltz emateari utzi, eta horiek bereganatzen, gerturatzen ahalegintzea. Ez dago bere ADN-an, ez, baina inoiz indar nagusi izateko jauzia eman nahi badu, ikasi beharko du horretan ere.
Ezenarrok bestalde, erronka handiari erantzun beharko dio orain. Orain arte eragile politikoa besterik ez zen, bere doai eta akats guztiekin; bere iritzia defendatzeko eskubide osoarekin. Hemendik aurrera, aldiz, “neutraltasunez” jokatzea exijitu behar zaio, eta ez du ariketa erraza. Ezker abertzalearekiko duen harremana pasioz hustu beharko du lehenik, eta horretarako erraztasunik ez diote emango.
Bide batez, lerrook irakurtzen ari bada, galdera bat: nolatan onar daiteke 1960ko urte muga indarkeriaren balantzea egiteko? ETArekin hasi zen indarkeria hemen, ala? Ez da ETA, gerra ondoko zapalkuntza basatiari erantzuna, besteak beste?
Ados. Seguruenik pasioz biek hustu beharko dute, honelako foroetan agerikoa baita pasio hori ez dela noranzko bakarrekoa
Nik dakidala, ez bada unibertso paralelo batean, Ezenarro ez inoiz ezker abertzale ilegalizatuaren lerroetan egon, egur beltza oparitzen omen duen horretan. Aralarren sartu zen eta aurreko urtean Aralarretik joan zen Bildun sartu izana ezin eraman. Baina ezker abertzale ilegalizatuak ez zuen arazo handirik izan Aralarrekin bat egiteko, norekin eta Patxi Zabaletarekin, elkarri esan beharreko “hitz gozoak” gordeta, aurreko urteetako egur beltza “ahaztuta”, ezinikusi pertsonalak “ahaztuta”.
Hain zuzen ere. Aralarrek pixkanaka Elkarriren ildoetatik edan zuen bakeari eta normalizazioari dagokionean eta testuinguru horretan egin zituen Ezenarrok ere bere ekarpenak. Orain Jonan Fernandezek zuzentzen duen alor batean ere eroso egongo da. Hor ez dago kontraesanik. Izan ere, arlo horretan ere bere proposatutako ekarpenen atzetik aritu izan da ezker abertzalea. Mitchell printzipioak hain sutsuki defenditu zituzten duela pare bat urte; 2009an Mitchell printzipioetan inarritutako bakea defendatuz ekimena sartu zuen Legebiltzarrean (beharbada Aralarrek sartu zuen lehenengo ekimena izango zen). Adibide bat jartzearren.
Ea koherentziarik topatzen duzun nik egindako iruzkinaren eta zure erantzunaren artean. Nik ez dut inon topatzen eta horrela oso zaila eztabaidak aurrera egitea. Eta ez alderadu Jonan Fernandez eta Ezenarro, oso ibilbide ezberdina, baina oso-oso, izan dutelako biek.
Agerikoa da belaunaldi diferenteetakoak izaki ibilbidea ez dutela bera izan, baina seguruenik zuk uste baino puntu komun gehiago dituzte. Bestela, esplikatuko didazu zergatik nahi duen Jonan Fernandezek Aintzane Ezenarro bere aldamenean.
Ea koherentziarik topatzen duzun nik egindako iruzkinaren eta zure erantzunaren artean. Nik ez dut inon topatzen eta horrela oso zaila eztabaidak aurrera egitea. Eta ez alderadu Jonan Fernandez eta Ezenarro, oso ibilbide ezberdina, baina oso-oso, izan dutelako biek.
Uste dut ez duzula ez Aintzane Ezenarroren ibilbidea ondo ezagutzen, ezta Jonan Fernandezena ere. Berriro diotsut, Elkarrin elkarrekin egoteaz gain, gerora ere ia erabateko sintonia sumatu baita bai bateran, bai bestearen esanetan.
Nik dakidala, ez bada unibertso paralelo batean, Ezenarro ez inoiz ezker abertzale ilegalizatuaren lerroetan egon, egur beltza oparitzen omen duen horretan. Aralarren sartu zen eta aurreko urtean Aralarretik joan zen Bildun sartu izana ezin eraman. Baina ezker abertzale ilegalizatuak ez zuen arazo handirik izan Aralarrekin bat egiteko, norekin eta Patxi Zabaletarekin, elkarri esan beharreko “hitz gozoak” gordeta, aurreko urteetako egur beltza “ahaztuta”, ezinikusi pertsonalak “ahaztuta”.
Eta ikusten da Bildun sartzeko Aralarren izan zen prozesuari buruz ere ez duzula informazio askorik.
Ze? Argudiorik gabe eta eraso pertsonaletara jo nahi duzu, ezta? Ba ez, segi zeuk bakarrik, nirekikoak egin dituzulako.
Bestelakoan, argudioak nahi beste eta kolore guztietakoak!
Barkatu, ez zen hori nire helburua, ezta hurrik ere. Iruditu zait nahiko azalekoa zela egin duzun azken komentarioa, besterik ez.