Barbarizazioa –

Maria Reimondezen A casa do amo liburua iruzkindu nuenean honako hau esaten nuen:

Liburuan bertan, Maria Reimondezek kritikatzen du Galiziako egoerari erreferentzia egiteko kolonial berba erabiltzea. Niri ere berba horrek askotan egiten dit kirrinka, batez ere, beste herri batzuen egoera geurea baino “latzagoa” delako. Baina berak darabilen argudio bat zeharo interesgarriak iruditzen zait: berba hori sortu zen komunitate eta herri batzuek pertsona zurien partetik jasan zuten zapalketa aditzera emateko. Gurea beste egoera bat da (herri minorizatua edo dena delakoa) eta beste terminologia bat erabiltzea logikoa deritzot, lorratzak ezberdintzeko.

Azaroan, baina, Danele Sarriugartek honako hau esaten zuen Berrian:

Opari aparta egin digu Ibai Atutxak Barbaroak eta zibilizatuak liburuan. Kontzeptu bat eman digu, geure burua pentsatzeko tresna bat: barbarizazioa. Kezkatu egiten nau Euskal Herriaz aritzeko beste bortxa-prozesu historiko batzuen izena oker eta beharrik gabe erabiltzeak —adibide nabarmena: kolonizazioa—. Ulertzen dut nondik datorren joera, baina hizkuntza ez da ondasun finitua: gauza bakoitzari bere izenez deitzeko baliabideak ematen dizkigu. Balia ditzagun.

Ez dakit kontzeptua “unibertsal” bihur daitekeen eta egoera minorizatuan dauden herri gehienei aplika dakiekeen, baina abiapuntu ona izan daiteke guretzat. Edo hori uste dut nik behintzat.

Barbarizazioa