Gaza eta bigarren nakba
Gaza eta bigarren nakba –
Israelek Gazan ezarritako zigor asimetrikoaren ondorioz, Gazako oinarrizko azpiegitura guztiak, eskolak, meskitak, ospitaleak eta eraikinen %80 suntsituta geratu dira israeldarren hegazkinen bonbardaketa sistematikoen ondorioz. Ondorioz, 17000 biktima palestinar inguru izan dira (horietatik 7.000 haurrak izango lirateke), eta milaka gehiago hondakinen artean lurperatuta. Horrek albo-ondorio bat izango du: bigarren nakba bat, 1,5 milioi palestinarrek Gaza utzi beharko dute, hondakinen eta giza hondarren anabasa bihurtua, eta horrek Gazatarren itzulera eragotziko du.
Israelen helburua 1,5 milioi palestinar konfinatzera behartzea da, 1,7 km2-ko aire zabaleko kontzentrazio-esparru batean, Rafah-n. Volker Türk NBEko Giza Eskubideetarako goi komisarioak “apokaliptiko” gisa deskribatu du egoera hori, eta “genozidioa gertatzeko gero eta arrisku handiagoa” dagoela ohartarazi du.
Gazatarren derrigorrezko konfinamendu hori Egiptok bere muga ireki eta palestinarrak Sinaiko Penintsulan finkatuta gera daitezen presio neurri bat izango litzateke, eta horren ondoren, Israelek Gazaren eta bere itsas eremuen gaineko subiranotasunaren Aldebakarreko Adierazpena egingo du. Hala, Israelek bere gain hartuko luke itsas bideen kontrola eta gas gazatarren erreserben ustiapena, Israelgo itsas zabaleko instalazioetan integratuta geratuko liratekeenak, eta, aldi berean, Ben Gurion kanala eraikiko luke.
Proiektu horren izena Israelgo fundatzaile David Ben Gurioni zor zaio, eta 1960ko hamarkadaren amaieran sortu zen, Suezko kanalerako ibilbide alternatibo bat sortzeko asmoz. Suez da Europa eta Asia lotzen dituen itsas ibilbide nagusia, eta, horrela, juduen eta estatubatuarren kontrolpean geratuko litzateke.
Ondoren, Israelek hasitako garbiketa etnikoaren bigarren fasean, Ekialdeko Jerusalemdik biztanleria arabiarra kanporatzen eta Zisjordaniako kolono israeldarren kokalekuen hedapen geldiezinean ikusiko dugu, Ramala palestinar uhartetxo gisa geratuz kolonia israeldarren ozeano batean, non hil arte Abbas geratuko den, Israelen morroi huts bihurtua. Ondorioz, bi estatuen teoria ezinezko utopia gisa geratuko da, bi aldeetan ez baitago bake iraunkorra negoziatzeko baliozko solaskiderik, Israelgo eta Palestinako estatuek elkar onartzea ekarriko duenik.
Germán Gorraiz Lopez – Analista