Egun bat gutxiago ZIU Pediatrikoan

2021-01-15 08:25
Imanol Karrera
- Euskal Herria

Egun bat gutxiago ZIU Pediatrikoan –

2020ko abenduaren 13an, Covid-19ak eragindako munduko pandemia baten erdian, E.coli bakterioak eragindako konplikazio larri baten ondorioz, gure seme Izar, bi urte eta hiru hilabete baino ez dituena, Nafarroako Ospitale Gunean ospitaleratu zuten (zehazki, Bideko Ama Birjinaren Ospitalean). Larrialdietako behaketan gau bat eta solairuan hainbat egun eman ondoren, ZIU Pediatrikora eraman zuten. Ordutik aurrera, praktikan, gure etxe bihurtu den unitate horretan jarraitzen dugu.

Egun bat gutxiago ZIU Pediatrikoan Carla Monterok dioenez, “haurtzaroa garai zoragarria da. Ez dago iraganik, ez etorkizunik, baizik eta xumetasunez, intentsitatez eta ilusioz bizi izandako oraina”. Ziur gaude hori izan zela Izarrek bakterio hori hartzeko modua. Jolasteak, intentsitatearekin bizitzeak zoriontsu egiten gaitu, baina batzuetan izaki bizidunoi gertatzen zaigun bezala, gaixotzera ere eramaten gaitu. Horrela onartu dugu gure semea gaixorik dagoela. Hau gogorra izan bada ere, E.coli bakterioa ez dugu gure etsaitzat hartu zentzurik gabeko gerra deklaratu behar zitzaiona. Gure ustez, zorionez, hau beste zerbaitetatik dator, gaixo dagoena sendatu eta zaintzetik. Lehenengoa osasun publikoari dagokio, bigarrena guri, amari eta aitari. Gure esku dago energia eta maitasun guztia ematea, laguntza ematea eta indarberritzeko ahaleginean laguntzea, eta nekeak indarrak ahultzen dituen arren, horretan ari gara eta horretan jarraituko dugu.

Zalantzarik gabe, gure bizitzako esperientziarik intentsuena eta gogorrena den honetan, ospitaleko langileak (garbitzaileak eta osasun-langileak, gehienak emakumeak) gure bigarren familia bihurtu dira. Lerro hauen bidez, miretsi, eskertu eta aintzatetsi nahi dugu Izar sendatzeko egindako lana, egindako ahalegina eta egindako ekarpen bokaziozkoa, eta indar apartarekin sendatzen saiatzen diren gainerako haurrak. Bidezkoa da esatea, halaber, sendatzen saiatzeaz harago, gurekin batera gure seme-alabak zaintzen dituztela. Eta beste sektore batzuetako milaka langile bezala egiten dute, lan baldintza prekarioetan, neoliberalismoak aplikatutako pribatizazioen, murrizketen eta behin-behinekotasunaren ondorioz, dena negozio bihurtzen baitu, oinarrizko eta funtsezko zerbitzuak barne.

Pandemiak Nafarroako Ospitale Guneko (helduen) ZIUko irudiak ekarri ditu prentsara eta gure telebistetara. Unitate berri bat, paziente bakoitzarentzako boxekin (logelak), eta osasun-langileentzako kontrol-eremu zabal bat. Nafarroa osorako erreferentziazko ZIU Pediatrikoaren errealitatea, ordea, oso bestelakoa da. Horretarako baldintzak betetzen ez dituen leku batean dago behin-behinean, Kirurgia Handi Anbulatorioko Unitatea (KHAU) jasotzeko bideratuta dagoena. Eremu laukizuzen zabal bat da, 6 oherekin (gehieneko edukiera), bionboz bereizita, eta mostradore bat, mediku, erizain eta laguntzaileentzako kontrol-eremu gisa. Horrela, familiok ez dugu intimitaterik informazio medikoa jasotzeko, egoera larrian dauden gure seme-alabekin egoteko. Gainera, larritasunez eta lekuko zuzen gisa, honetan ere gureak diren gainerako haurrek jasaten dituzten krisi gogorren aurrean gaude. Ez daukagu leku intimo eta duinik albisterik zailenak jaso eta digeritzeko, elkar besarkatzeko, barre egiteko eta negar egiteko aurrerapenengatik eta atzerapenengatik. Eguneko 24 orduetan gaude gure seme-alabekin, baina, solairuan ez bezala, ez dugu ospitaleko janaria jasotzeko eskubiderik, ezta dutxatzeko eta aldatzeko aldagelarik ere.

Esan bezala, Izar gaixorik dago eta sendatzea behar du. Horretarako, funtsezkoa da tratamendu egokia eta behar diren langileak izatea, hori guztia baldintza duin eta egokietan. Baikortasunez dio ZIU Pediatrikoko pediatra batek “pasatzen den eguna, egun bat gutxiago dela hemen”. Bada, ospitaleko arduradunek eta Gobernuko Osasun Departamentuko arduradunek aukera dute gaurko eguna bat gutxiago izateko, azkena, Nafarroak ZIU Pediatriko bat izan dezan, ZIU Pediatriko baten baldintzekin. Lehentasunetan oinarritutako aitzakiek ez dute balio egoera horren aurrean osasun-langileek, haurrek eta haien familiek duten premian. Etorkizuneko planek ere ez dute balio, benetako eta behin betiko planek baino ez dute balio, data urgenteak eta zehatzak.