Duela pare bat urte, ARCOko edergaien artean begiak galduta, hainbeste ibiltzerekin jada dena zitzaidan berdin. Bacon, Badiola edo Barceló izan, bost axola niri hipnosi hartan. Halako batean, ordea, argazki handi-handi batek harrapatu zizkidan begiak: Azken Afari krioilo moduko bat zen. Ezin erakargarriagoa egin zitzaidan eta, jakina, luze begira egon ondoren, hantxe geratu zen zintzilik, zenbat balio zuen galdetzera ausartu ere egin gabe. Gero jakin nuen Marcos López argentinarrarena dela, 2001ekoa, eguerdi bero eta eguzkitsu batean dagoela egina, lagunarteko oturuntzan… Asado en Mendoza (Córdoba. Argentina) du izenburua.

Bi urte lehenago, 1999an, Marcos López berak, oihu egin zuen antzeko beste ospakizun baten ondorenean. Ahal zuen eran zutik jarri eta baso betea airera eramanez, deblauki bota zuen: “Por sus posibilidades técnicas y expresivas, declaro en este instante a la fotografía, heredera natural del muralismo mexicano en los noventa digitales. !Compañeros, volvamos al arte político! Otro brindis…”

Pena han ez egon izana!