Ez gara gutxi eta haserre gaude

Ez gara gutxi eta haserre gaude

Kaixomaitia.eusMaddi Txintxurreta

.

Hamaika udaberri pasatu dira 1857ko martxoak 8an hamabost-mila emakumek New Yorkeko kaleak hartu zituztenetik, ehungintza-fabrika batean pairatzen ari ziren lan-baldintzengatik protestan eta boto-eskubidearen eskean. Hamaika udaberri. Eta ehunka negu. Ez dira gutxi.

Ez gara gutxi eta haserre gaude

Ni Dios, ni patrón, ni marido” (2010, Laura Mañá) pelikulan, horrela erantzuten dio gizon batek emakumeen borrokari: “Emakumeak emantzipatu? Zertarako? Popatik hartzera emakumeen emantzipazioa! Etor dadin gurea lehenengo, eta gero, gu burujabeak eta libreak garenean… ikusiko dugu.”

Honen aurrean, bi bide har genitzaken: erosoena, borrokari uko egitea eta beste guztiari men; edo neketsuena, lubakietakoa, transzendentziarena. Gu ez gara gure txandaren zain egongo, zigarro luzeen igaroan. Ez gaitu inork gonbidatu feminismoaren areto-dantzara. Feminismoa gu gara.

Hau guztia ez da berria. Borrokan diraugu urte luzez. Matxinadetan egon gara. Gure bekokiak zuonak lez zimurtu dira fronteetako eguzkipean. Erbesteratu gara, ihesean, umeak besotan, gerra batetik bestera. Espartinak josi ditugu, kontserba latak bete, prostitutak izan gara, erizainak, irakasleak, portuetan zain egon gara sareak josi eta josi. Baina inor ez da gure izenez gogoratzen. Poulain de la Barre filosofoak esan zuen: “gizonek emakumeez idatzi duen oro susmagarria izan behar da, aldi berean epaile eta parte direlako”.

Laranja-erdiak bata bestearen atzetik zukutu eta zakarrontzira bota ditugu. Gure pornografia aniztasun funtzionaldun emakumeen aulki-jokoa da. XV. mendetik abiatutako sorgin-ehizak porrot egin du erratz gainean oreka mantentzearen ahaleginean. Nik ez dut ama izan nahi. Ez dut emazte izan nahi. Eta kristalezko sabaia gardentzen ari den horretan, galdetu didazu: “zergatik ezin dute gizonezkoek Lilatloian parte hartu? Zer egin du borroka feministak gaizki, gizartean horren irudimen txarra sortzeko?”

Irakurri iruzkin osoa kaixomaitia.eus en blogean >>

Ez gara gutxi eta haserre gaude