http://alteretaego.wordpress.com

 

Alter dixit.

Joan dira oporrak edo, hobeto esanda, nireak behintzat. Gainera, askok diotenez, lanera bueltatzeko aukera dugunok eskerrak eman behar omen genituzke. Nik, ordea, eta ordaintzen didatenagatik batez ere, eurek eman beharko zizkidatela niri uste dut.

Ez zen, ziurrenik, horregatik izango, baina ikaragarri kostatu zait gaur iratzargailuari behar adinako arreta eskaintzea. Errepidean berreskuratu behar izan dut, gaurkoan, galdutako denbora. Atzoko eguna nuen gogoan lanera bidean nindoala.

Izan ere, berezia izaten da beti oporretako azkenengo eguna. Ez dut inoiz argiegi izaten egun horrekin zer egin. Atzokoan, bestelako planik ezean, familia mezatara eramatea erabaki nuen.

Estatu akonfesionaletan, hau da, erabat konfesionaletan bizi garenok traba larregi ditugu erlijioari izkin egiteko. Baina norbere etxeko lau pareten barruan, momentuz, gure hautua egiteko aukera dugu. Horrexegatik, eta gure arbasoek egin izan zuten bezalatsu, Eguzkia gurtzen dugu gurean: Torreviejakoa zein Laidatxukoa.

Hondartzarako bidea hartu genuen, hortaz. Hori bai, atzo atera nuen ondorioa beti gogoan izango dut: kontu hauetan hobe da abertzaletasunak alde batera uztea. Oso polita da Kantauri itsasoa, beharbada, dagoenik eta politena. Baina egun-pasa baterako, zinez, nahiago dut Mediterraneoa.

Une batez nire gizontasuna kolokan ikusi banuen ere, azkenean, lortu nuen ez zeharkatzea bainujantzia gerrian lotzen duen sokaren muturrak solte dagoenean uraren gainazalarekin marrazten duen irudizko lerro paraleloa. Hura zen hura uraren hotza! Umeak, aldiz, beste pasta batez eginda daude…

Igandea ez ezik, larunbata ere hondartzan bota genuen. Oraingoan ere, San Fermin bezperan bezalatsu, irratia genuen lagun, Bilboko jaien hasiera bertatik bertara jarraitzeko. Inoiz ez dut ulertuko zer dela eta hartzen ditugun hain gogor jai giroari bere ekarpenak egiteko gaitasuna duen jendea!

Espainiako Gobernuak Vascongadetan jarritako ordezkaria gogotik egurtu dute salatari lanak egin izanagatik. Nik, oso bestela, eskerrak eman nahiko nizkioke, jaiak hasi aurretik saltsa apur bat jartzeagatik baino ez bada ere. Irrati bidez jarraitu nuen txupinazoa eta, egia aitortzeko, grazia eta dena egin zidan euskaldunok dugun epai-judizialak saihesteko edo, behintzat, beste era batera interpretatzeko dugun gaitasunak. Iruñeko arrantzale bizardunek ezpainetaratuaren antzeko irribarrea nuen larunbat arratsaldean.

Horregatik, nik uste, garena baino toleranteagoak izan behar genuke denok. Eta, adibidez, sobran daude Gobernu Ordezkaritzak bezalako erakundeak kendu beharko liratekeenaren moduko eskari antzuak.

Katalanak bagina, ziurrenik, traben ordez aukerak ikusiko genituzke horrelako erakundeetan. Gure herrietako jaietara hurbiltzen diren turistentzako gidatutako txangoak lirateke aukera bat: ezin diegu aurretiaz egun horretako sorpresa zein izango den ziurtatu baina, lasai egon, txupinazo bakoitzak emango du zerbaiterako eta…

Nire herrikoa irailaren 7an izango da. Nahi duen guztia dago gonbidatua, baita Urquijo jaun txit gorena ere!!

Ego dixi.