Herri bat, helburu bat

Herri bat, helburu bat

Herri bat ez da bi, edo lau, edo zazpi. Mapak begiratu besterik ez dago: Alemania bat agertzen zaigu, bat Polonia, Txina erraldoia bat da, eta bat Argentina. Zergatik banatzen dugu Euskal Herriko mapa zazpi zatitan (edo seitan, edo hirutan) gure etxeetako posterretan?

Herri bat ez da bere borondatez zatitzen, ez da modu naturalean gertatzen, herri baten helburua iraupena delako, bai baitaki baturik errazago erdietsiko duela helburua. Herri bat prozesu historiko biolento baten bidez zatitzen da soilik, zatitu egiten dute bere etsaiek, errazago bereganatzeko, bai haren lurrak, bai haren kontzientzia.

Prozesu horrek mendeak irauten duenean, esan liteke herria inkontziente bilakatzen dela. Inkontziente batek marraztu baitezake bere herriaren mapa zazpi (edo sei, edo hiru) zatitan. Errealitatea gauza bat da, jakitea bi estaturen menpe gaudela, baina askatasunaren espirituak osotasunean ikusi behar du bere herria, bat eginik erabat, zalantza arrastorik gabe, mezu hori helaraziz etengabe herritarrei, hortik abiatuz estatu okupatzaileen kanporatzea eta gure lege propioen ezarpena. «Doazela pikutara», esaten du herri kontzienteak etsaiei buruz, eta ez «hemen duzue gure eskua, hitz egin dezagun». 500 urtean hitz egin nahi izan ez duenarekin, nahi zuen guztia inposatu duenarekin dialektika gutxi.

Herri zatituan proposamen zatikatzaileak egiten dira, baina horri ezin zaio aberastasuna deitu, ezta errespetua ere, proposamen horiek mendekotasunaren mozorroak direlako guztiak. Estatuari ez dio beldurrik ematen ikurrin bat jartzeak, ikastolei dirua emateak edo hautestontzien omenez festa bat antolatzeak; gure batasun estrategikoak ematen dio beldur, eta horregatik hedatzen ditu subiranotasuna txarra delako mezuak, aniztasunaren aldeko aldarriak, baina berak ez dio uko egiten bere subiranotasun monolitikoari.

Izan ere, kolonizazioaren azken gailurra, prozesu luze horren perfekzioa, honako hau da: kolonizatuak ez diola jadanik kolonizatzaileari aurre egiten, baizik eta kolonizatuta gaudela salatzen duen herrikideari. Horixe da menderatzailearen erabateko lasaitasuna.

Mende askoren ondoren, arorik arriskutsuenean sartuta gaude, laugarren zirkuluan itota. Lehenengoz, menderakuntza gertatzen da; bigarrengoz, suntsiketa planifikatua; hirugarrengoz, herriaren erresistentzia; eta, laugarrengoz, auto-suntsiketaren arriskua. Bere batasunaren zentzua galdu duen herria desintegratzen baitoa abiada bizian, des-identifikatzen, helburuak lausotzen, baliabideak nahasten, etsaiak bistatik galtzen eta herri dinamika lokartzen.

Normalizazioa menderatzailearen helburua da, ez menderatuarena. Gu haien helburuak bete nahian hasteak erakusten du hemen hedatu den nahasmena. Justu alderantzizkoa da gure helburua: mendekotasuna nabarmentzea, seinalatzea, transmisioa egitea. Baina mendekoa hasten denean egoera normalizatu nahian, hori ez al da mendekotasuna ad aeternam normalizatzea?

Herri bateko politikari edo intelektualek independentzia ona litzatekeen edo ez planteatzea argi gorri guztiak piztu diren seinalea da. Halakorik ez baitute planteatu inoiz gaur munduan aske diren 198 nazioetan. Giza logikak berak esaten digu hobe dela aske izatea beste baten esklabo baino, eta zer esanik ez mundua kontrolatzen duten estatuen logika politikoak. Herri menderatuak independentzia berreskuratzea du lehen helburu politikoa, nagusia, bakarra; horretaz ohartzen ez bada, herri galdua izango da historiaren lainopean.

Arazo nazionala deitzen den hori da independentzia, lehenbailehen debatearen erdigunean kokatu behar dena. Kontrajartzen zaizkion beste arazo guztiak, sozialak, ekonomikoak, linguistikoak, ez dira haren azpian dauden kumeak baino, gure aurka erabiltzen diren distrakzio operazio makurrak. Munduko estatu guztiek dauzkate arazo sozioekonomiko larriak, baina euren esku haiek konpontzeko tresna guztiak. Arazo horiek eduki arren, ez dute estatua deuseztatzen.

Herri batek konstituzio propioa behar du aske izango bada, eta ez bi edo hiru. Legea gizarteko gehiengo nagusiak erabiltzen duen indarraren zilegitasuna baita, herri osora hedatzeko denen proiektu komuna. Herri batek behin-behineko gobernua behar du, behin betiko estatua erdiesteko bidean.

Herri gara, eta independentzia nahi dugu. Soilik herri hori bizirik ikusi nahi ez dutenek uka dezakete hemen herri bat dela, edota Afrikan tribuen arteko gatazkak piztu zituzten inperioek guregan eragindako zatiketa koloniala aprobetxatuz, eta hortik abiatuz, historiaren epe ezberdinetan osoki aske izatera iritsi gintezkeela uste dutenek. Irlandako ereduak zer ekarri duen ikusi dugu: hasieran, gerra zibila, eta, ehun urte ondoren, Ingalaterraren mende geratu zen zatia, Ingalaterraren mende, eta luzerako.

Herria eta independentzia: bi hitz gure artean ia desagertuak, ia desagerrarazi dituztenak, ez debekatu dizkigutelako, geure artean izua ematera iritsi direlako baizik, desideologizazio bortitz baten ondorioz. Mahai gainean jartzera gatoz berriro, eta berriro ahoskatuko ditugu: herria eta independentzia. Gure bizitzaren zentzua osatzera datozenak, haiek gabe ez baita integrala izango gure herriaren osasuna, gure bakea, gure seme-alaben etorkizuna: herria eta independentzia.

Baina denbora gure aurka doa; zenbat eta beranduago, okerrago. Alferrik galdu ditugun azken 40 urte hauen ondorioak pagatzen ari gara. Fisikaren lege batek ere hala dio: molekula unitate handiak gero eta handiago bilakatzen dira; txikiak, gero eta txikiago.

Baina ez gara molekula huts. Askatasuna nahi duen espiritua daramagu geure baitan, eta lan politikoak eskatzen duen indarra batzeko gai gara, sinesten dugulako herri honengan.

Gure herriaren mapa existitzen da; euskaldun guztiek dakizkite buruz haren mugak. Herri honi munduan presentzia erreala emango dion lan politikoa behar dugu orain, eta azkar. Horixe baita politikaren helburu bakarra: askatasuna erreala bilakatzea.

Pako Aristi

 

(2015eko Abuztuaren 15ean Pasai Donibanen irakurri zen testu hau. Bertan grabatu ondoren nik transkribaturik dago, ez baitut sarean inon topatu)

 

Herri bat, helburu bat

82 pentsamendu “Herri bat, helburu bat”-ri buruz

  • Galder Gonzalez 2015-09-07 15:45

    Testu irrigarria, dudarik gabe. Lehenengo paragrafoan jada du bere mezuaren absurdoa. “Herri bat herri bat da”. Bai, noski. Eta kotxe bat kotxe bat. Eta sagar bat sagar bat. Baina mapari begiratzen badiogu “herri” eta “estatu” ez dira gauza bera. Ez bakarrik hori, Txinako adibidea jartzerakoan guztiz surrealista agertzen da:
    – Txina ez da estatu bat, Txina bi estatu dira. Biek, gainera, diote eurek direla Txina. Txinako Errepublika eta Txinako Herri Errepublikek diote txinatar herriaren estatu direla. Eta biak agertzen dira mapetan. Eta Txinako Errepublikaren mapetan ez bakarrik Txinako Herri Errepublika: Mongolia ere agertzen da.
    – Txinako Herri Errepublika ere ez da estatu bakarra. Hong Kong eta Macaok status berezia dute. Hainbesterainokoa ezen bertako herritarrek pasaporte ezberdinak dituzten. Eta Txinako Herri Errepublikatik barrena mugitzeko euren pasaportea eraman behar duten.
    – Txina guk bakarra jartzen dugu, baina eurek ez. Xinjiang, adibidez, eskualde autonomoa da. Baita Tibet, Guangxi, Ningxia eta Barne Mongolia ere.
    – Bukatzeko, txinatar deitzen dugun hori Han etniari lotutakoa izan ohi da. Hori da “herri” hitzaren definizioa, ezta? Kultura, hizkuntza eta historia komuna dutenak dira herri. Ze Uigur, tibetar edo huiak ez dira Han, gehienek txinatar pasaportea dute baina horrek egiten al ditu txinatar? Hego Euskal Herritarrak espainiar egiten dituen hein berean, suposatzen dut.

    Eta horrela jarrai daiteke, denbora izanez gero, hemen esandako tontakerien erdia erantzuten. Baina lehenengo paragrafoan jada akats larria egonda, imaginatu nola geratzen den irakurlea.

    • Peru Dulantz 2015-09-08 08:57

      Ez dakit Txinaren egoera egokiena den Euskal Herriarenarekin alderatzako. Hobe esanda, bai, badakit ez dela.

      • Galder Gonzalez 2015-09-08 11:33

        Berak aipatzen du Txina adibide bezala: herri bakarra dela oso handia izan arren.

    • Asier Miron 2015-09-09 00:24

      Bai zurekin nago Galder. Ez dakit ze lurraldeari buruz ari da Pako baino zihur nago #UrrestillaSesamo osooo huuurrun geratzen dela errealitatetik hortaz Euskal Herritik ere.

  • “Aiba! Zentsura kendu dutela Zuzeun? Goazen ba disidentzia geldiaraztera zabaldu baino lehen!”

    • Basque Mob-en iruzkina ikusita ematen du ZuZeuk eskuartzeren bat ukan duela zerbaitekin asuntu honetan. Ez da halakorik izan eta ez da izango. Bestalde, badirudi Galder Gonzalez ZuZeuren egiturakoa dela edo antzeko zerbait: halakorik ere ez da batere. Galder Gonzalez zuzeulari bat da, orainkari hau erabiltzen duen beste askoren antzera. Hori bai, esker ona adierazi nahi diogu berak egin dituen sarrerengatik eta halaxe jarrai dezala eskatu, bikainak iruditu baitzaizkigu euretako gehienak. Baten batek zertaz ari garen jakin nahi badu, hemen dira haren sarrera guztiak: https://zuzeu.eus/author/theklan/ Beraz, ez ibili alferrik bazterrak nahasten. eztabaidatu beharrekoak eztabaidatu bai, baina okerreko gezurrik esan gabe.

      • Galder Gonzalez 2015-09-07 20:16

        emozionatuko naiz

      • Ez, kontragoa! Zuzeuren eskuartze faltagatik bat baino gehiago hasiko da hemen idazten eta hori bikain dago! Bestalde ez dakit zeinen iruzkinek nahasten dituzten gehiago bazterrak, Galderrena edo nirea. Hark Pakoren hitzaldia kontestutik atera eta suntsitzen du eta nik Galderren iruzkinaz barre egiten dut. Ainhoaren artikuluak aportatzen du eta ez Galderrenak ez nireak ez dute ezer aportatzen. Aizu, bota bronka Galderri ere! Nire iruzkinak beste zentzu bat (oraindik ez dakidan bat, benetan diot) eduki dezake, agian harria, papera eta guraizera jolasten gaude eta ez nekien.

        Benga, argiago esando dut: Pakoren artikulua non, Galderren iruzkinak han. Ederki, dialektika areagotzen du, baina utzidazue txantxa bat egiten behintzat.

        Jolasten ari garela edo ez, animo Pakori. Haren liburu eta hitzaldiek begi asko ireki dituzte, eta bai, gure nazioa ederki adoktrinatu dute kolonizatuak gaudela diotenen aurka aritzeko. Ez polizia, egunkari edo epai kolonialaz soilik. Independentistek berek! Zer edo zer diogun bakoitzean. Une. Puta. Bakoitzean.

        • Galder Gonzalez 2015-09-07 23:28

          Nire erantzunak ez dira tontakeriak. Pako Aristiren argudioak esentzialistak dira, eta nik esentzialismoren inguruan eztabaidatu nahi dut. Honen inguruan eztabaidatzea jarrera politiko eta filosofiko zuzena dela uste dut. Eta eztabaida hori emateko Pako Aristiren logika berarekin erantzuten dut. Berak ez du egin analisi historiko bat esentzialismoaren ikuspegitik dauden argudioak azaltzeko, baizik eta adibide praktikoak erabili ditu. Adibide praktiko horiek faltsuak dira, eta lehenengotik hasi naiz. Esan bezala, uste baduzu Txina herri bat dela, orduan jarraitu dezakezu hurrengo argudiora eta hori ere zalantzan jarri. Eskerrik asko.

      • ” eztabaidatu beharrekoak eztabaidatu bai, baina okerreko gezurrik esan gabe” Uff que rancios! Jakin daiteke zer zentzu eman diouzuen nire iruzkinari eta zer gezur dagoen bertan?

        Galder zurea obsesioa da. Pakoren artikulu bakoitzean iruzkinen erdiak zureak dira. Hori bai bazterrak nahastea. Aitatxo botaiozu bronka!

  • Beno, fisikako “lege” (existitzen ez dena) hori erabiltzera gizartearen metafora bat bezela ez dakit ba nik… Ez dakit zeren nik fisikaz ez dakit ezer ere ez. Nik soilik diruaz dakit.

    Baina goiko iruzkineko esaldi hau historiara pasatuko da: “Testu irrigarria, dudarik gabe. Lehenengo paragrafoan jada du bere mezuaren absurdoa. “Herri bat herri bat da”. Bai, noski. Eta kotxe bat kotxe bat.” Hitzak kontestutik ateratzea guay dago, batez ere hasieratik autore baten testua deslegitimatu nahi duzunean.

    ——————————————————————————————–

    “Herri bat herri bat da. Eta kotxe bat kotxe bat” – Galder Gonzalez, XXI. mendeko filosofoa.

    • Galder Gonzalez 2015-09-07 17:36

      Tautologia eta logikaren liburuetan irakatsiko da, bai: “herri bat herri bat da”. Joder… asko pentsatu du Aristik.

  • Belarrimotz 2015-09-07 17:56

    Antza, norbaitek ez dio oraindik barkatu maketo deitu izana…

    • Galder Gonzalez 2015-09-07 18:04

      Ez, barkatu. Hau ez da debate pertsonal bat. Hau debate politiko bat da. Arazorik pertsonalak baldin badituzu, badakizu: psikologoa zure laguna da.

  • Belarrimotz 2015-09-07 18:13

    Irrigarria. Absurdoa. Surrealista. Tontakeria.
    Maila altuko eztabaida politikoa, jakina.

  • Behatzak ilargira apuntatzen duenean, tontoak behatzari begiratzen dio. Aristik auto-kolonizazioa azaltzen, jorratzen eta salatzen duenean, Galderrek Txinari begiratzen dio.

  • Galder Gonzalez 2015-09-07 20:18

    Aristik auto-koloniazio deritzon prozesua azaldu nahi du ikuspegi guztiz esentzialista batetik. Esentzialismo hori da salatzen dudana, lehen paragrafoan esentzialismoa justifikatzeko egiten duen jokoa ez baita zuzena. Sentitzen dut, baina galderak hor darrai: Txina herri bat da? Ze nik Txina hartu dut, Alemanieraz artikulua “ein Volk ein Volksgeist” gisa itzultzen dela izkutatzeko (debatea antzuagoa delakoan horrela)

    • Ez, Txinan herri asko daude. Eta hori Pakok ere badaki. Eta zuk sobera dakizu zein den testuaren mezua. Ideologia, hizkuntza, politika eta territorio aldetik Euskal Herriak duen zatiketa beste herri gutxitan ikusten da. Adoktrinaturiko konporkamentu zatikatzaile honekin noski ez gara Estatu kontsolidatu bat izango inoiz.

      Ez duzula mezuari buruz hitzegin nahi? Ederki! Txinari buruzko (zergatik ez Argentina?) irakaspenak eman nahi badizkiozu aurrera.

      https://en.wikipedia.org/wiki/Volksgeist

      Ketxus delakoaren Joxe Azurmendirekiko maitasunak hunkitu nau.

      • Galder Gonzalez 2015-09-07 21:40

        Argentina! Ai! Zer adibide bikaina.

        Begira, guk Argentina deitzen dugun horretan zatiketa ere badago. Federazio bat da. Probintziak daude eta hiriburu federal bat. Beraz Argentinan ere badituzte euren lurralde zatiketak. Hori gutxi balitz Malvinak beretzat eskatzen ditu, baina inork ez die hori onartzen. Horrez gain Antartikako ia milioi bat kilometro kuadro eskatzen ditu beretzat, baina nazioartean Antartika ez da herrialdeen artean banatzen. Beraz Argentinako mapa ere kuriosoa da, Pako Aristik hau guztia gertatzen ez dela dioen arren.

        Eta zer esan “argentinar herriaz”. Ai… zenbat gauza ez dituzten esango maputxeek ikusita Pako Aristiren arabera “argentinar” egiten zaituen esentzia bat dagoela, inork kuestionatzen ez duena, eta mapatan agertzearekin jada egina dagoena.

        Baina noski “ideologia, hizkuntza, politika eta territorio” aldetik Argentinak ez du arazorik. Ze guztiek egiten dute beti bat gauza guztietan. Argentinarrek duten berezko dohai bat da.

  • “Izan ere, kolonizazioaren azken gailurra, prozesu luze horren perfekzioa, honako hau da: kolonizatuak ez diola jadanik kolonizatzaileari aurre egiten, baizik eta kolonizatuta gaudela salatzen duen herrikideari. Horixe da menderatzailearen erabateko lasaitasuna”.

    Sakonegia kamiseta batean eramateko.
    Bihurriegia kantu batean sartzeko.
    Gordinegia bazkalosteko elkarrizketa batean erabiltzeko.
    Luzeegia pegatina batean idazteko.
    Halere,… ezinbestekoa batasun eza ulertzeko.
    Mila esker Pako Aristi. Horrelakoak ekarri, iraun behar badugu.

    • Txapela kentzeko moduko artikulua, has eta buka gogoan hartzeko modukoa. Eskerrik asko, Aristi jauna. Bizirik gaude oraindik!

      Izeba batek kontatzen duen pasadizo bat gogoratu zait goiko hori irakurrita eta hemen gertatzen ari dena ikusita:

      Kolonbian gertatua da eta gure izebak ikusia. Gizon bat andrea jotzen hasi zen, eta inguruan zebilen beste gizon batek, ikusten ari zena ezin sinetsirik, kargu hartu zion jotzaileari. Andreak, biktimak, zer egingo, eta beste gizon horri aurre egin zion “pega a lo suyo” esanez. Horrela gabiltza hemen, bai.

  • Ta zegaitik zatitzen dugu ordea 50 etniatan eta 23 erligiotan? Ergel maiestatikoa izan behar da pentsatzeko zergak mugatzen duten irudikatutako marrek, edo ta autobusan txartelan zer ipintzen dauanak, goian apaitutakoak baino gutxiago zatitzen duela herria. Bai, funzionari giza pentzetan dore traidore putxok.

  • Noizbait azalduko al dio norbaitek Pako Aristi eta konpainiari beraiek direla “menderatzaileen erabateko lasaitasuna”?

    “Herria” eta “independentzia” ez dira dibinoak (“gure bizitzaren zentzua osatzera datozenak”), eta alderantziz, horrela jokatzeak etsaiari, benetako etsaiari, lana egitea da. Kapitalari edo troikari, deituiozu. Pako Aristiren diskurtsoak edozeren gainetik jartzen du Estatua, independentziak gerora arazo denak konponduko dituela esanez. Ziur nago berak ere badakiela hori gezur galanta dela.

    Horretarako gainera diskurtso esentzilistena, intoleranteena dibertsitatearen aurrean, perbersoena erabiltzen du, gezurren bat tarteko. Bere diskurtsotik etorriko litzatekeen balizko Estatu batek nire askatasun/eskubide ia denak urratuko lituzke. Eta horrexegatik da bera “menderatzaieen erabateko lasaitasuna”, izan ere Estatuari ez dio beldurrik ematen Aristiren diskurtsoak (ikurrin bat jartzea, ikastolei dirua ematea edo hautestontzien omenez festa bat antolatzea baino eraginkortasun gutxiagoko sasi aldarrikapen hutsala eta inefikaza baita Estatuarentzako); gure batasun estrategikoak ematen dio beldur (“gure” klase borroka ikuspegitik hartua). Estatuak/Estatuek ez dute beren statusa mehatxatuta ikusiko batzuen independentzia aldarrietatik, aldiz, beldur handiagoa diete beste alor batzutatik tiraka dabiltzanei.

    Aristi ta konpainia, ez zaitezte hain harroputz izan (“gure diskurtsoarekin ez datorrena bat kolaborazionista bat da”), ez izan hain esentzialista (“nazio egiten gaituena genetiko-milenarioa da, beraz Estatua zor zaigu; martirrak gara herri gisa, herri zapaldua, sufritua, moralki gorena”), ez izan hain redukzionista (“Estaturik gabe gabe ezerk ez du ezer balio”), ez izan hain demagogoa (“Estatu independientea lortzean arazo denak konponduko dira berez dida batean”), eta arren ez izan hain gezurtia (“mundu osoko nazio-Estatu denek demostratzen dute nire teoria”).

    • Ez da normala gorroto itxu hau Aristiri buruz hitzegiten den bakoitzean. Ezker abertzalekoak kikilduegiak zaudete PPNVSOE, polizia eta abarrei “Mu!” esateko, barkamena eskatu eta eskatu pena ematen dabiltza, baina inperioaren protekziorik ez dutenekin bai oldartzen zaretela. Hori bai potroak.

      Arrazoi duelako edukiko diote gorrotoa. Niretzat ere frustrantea da independentziarako borroka, baina akatsak onartu behar dira lasaitasunez. Agian inbidia diote. Bozkak galdu eta galdu, ezin biolentzia erabili, ezin larrua jo (feministak)… Orreagakoak nahi dutena egiteko libre diren bitartean.

      Yoga izango da soluzioa. Meditatu, lasaitu, bidaiatu…

    • Oxandabaratz 2015-09-08 14:20

      Ados, kimo:

      Baita gehiago ere, Aristik badio munduko Estatu-nazio denek demostratzen dutela bere teoria, orduan ez daki zer dioen. Munduan egon da Estatu-nazio izan ez den Estaturik.

      Adibidez, berak Polonia jarri du adibide. Poloniaren lehen formulazio “abertzaleak” (barkatu hitza erabiltzea) ez zihoazen nazio-Estatu bezla, biazik ta Rzeczpospolita zaharra berreskuratzean, antzinako Estatu poloniar-lituaniar konfederatua (non poloniarrez gain, ukrainarrak (edo errusinoak rorduko terminologiaren arabera?) lituaniarrak, bielorrusiarrak (lituaniarrak baita?), alemaniarrak eta bestelako herriak zeuden). Adam Mickiewicz “Poloniako idazle nazionalak” “O, Lituania, nire aberria” idatzi zuen bere poema abertzalerik ezagunean (portzierto, MIckiewiczek polonieraz idazten zuen, hitz “kultuz”; baina hitz, bielorrusieraz hitz egiten zuen, behe nobleziakoa zen”. “Nazio” kontzeptua, poloniar formulazio horietan edo proto-nazionalismo horretan, gaur egugno zentzu modernoan oso kontzeptu arrotza zen.

      XIX mende erdialdera “poloniar” hitzak hori esan nahi zuen, asko jota, Bi Nazionen Konfederazioko (Konfederazio Poloniar-Lituanirreko) “herritarra” zena (eta Poloniako Estatua besteak baino “elektiboagoa” zen, baina praktikan nobleek soilik auekra zezaketen tronua). Beraz, kontzepzio estamental horren arabera “Herritar pribilegiodunak” ziren poloniarrak, hots nobleziakoak (esan beharra dago, nooblezia poloniarra oso zabala zela, hori ere bai).

      XIX mende erdialdera, “Poloniar” batek (polonieraduna bera) esan zuen: “Nik ez nekien poloniarra nintzela egunkariak irakurtzen hasi nintzen arte”. Ordura arte, gaur egungo Poloniako eskualde gehienetan bizi zirenak “masuriarrak” izenez ezagutzen ziren (errusieraz eta ukraineraz ere “mazury” deitzen ziren; adibidez ukrainar folk abesti zahar honetan: https://www.youtube.com/watch?v=dxq9DyV1bvM). Eta Ekialdeko Eskauldeetan, Lituaniako Dukerri Zaharrean, oso ezaguna zen “Gente Lithuanus, natione Polonus” esaldia, hau da, “Herria lituaniarra da, nazioa poloniarra”. Hots, “herriaren” eta “nazioaren” arteko bereizketa oso handia egiten zen (nobleziako parte zirenak ziren “Nazioaren” parte, hots “Polkoniarrak”, jatorri “poloniarra” -gaur egungo adieraren arabera-, ez bazuten ere, Mickiewicz kasu). Ukrainan “Gente Ruthenus, natione Polonus” esaten zen, “jendea erruteniarra/errusinoa da, eta nazioa poloniarra” (orainidik “Ukrainar” jentilizioa ez zen popularizatu).

      XIX mendera arte ere bereizketa nabaria zen “magiarren” eta “Hungarica natio” delakoaren artean. Lehenak, “hungarieradunak”; herri pobrea ziren, jopuak eta baserritarrak, bigarrena, “nazio hungariarra”, latineradun nobleek osatzen zuten (Hungariako Dietan, XIX mendera arte, latina izan zen hizkuntza nagusia). XIX mendean izan zen hungariar nazionalismoaren goratzearekin (batez ere Kossuth eta Petöfiren bitartez, zeina azken hau ez zen hungaria jatorrikoa, serbiar jatorrikoa baino), hasi zen “hungariar nazio bakarra” mamitzen “magiareradun/hungarieradun denak hungariarrak dira, eta hungariar denen hizkuntza magiarra da” esaldiaren bidez.

      Hots, nazioak, gaur ezagutzen ditugun moduan, eraikuntzatik asko dute, baita ere Pako Aristik bere tesiak indartzeko “hain naturaltzat” jotzen duen Polonia hori ere. Hau da, nazioen (zentzu modernoan) “eternitatea” eta “Naturalitatea” frogatzen saiatzea, batez ere argudio okerren bitartez, “euskaldunon benetako-bahitutako Estatua, Nafarroa” politikoki aktibatzeko, ariketa politiko antzua da.

  • Lehen arazo soziala arazo nazionala.

  • Tautologiak gora, hitzaldiko hitz emotiboak erdira eta kontraesanak behera, kontua da funtsean arrazoi duela Aristik bere diskurtsoan.
    Eta erantsi daiteke ESAITeko Martxelok dioena eta harako hark zioena eta beste aldeko hark esaten segitzen duena eta arrago horretatik ateratzen den emultsioa honako hau da:
    Herri bat, kolonizatua, akulturizatua, dagoeneko ia guztiz asimilatua, zaharra, indarrik gabea, erbala, sakabanatua, listoz betea, interes partidistez zulatua, ustelkeriaz zipriztindua, Madrilera begira dagoena, gauza guztietarako hango parametroak darabiltzana (mapak, metesatak, trafikoa, aht radialak, eredu kulturalak, musikak –a, raphael, raphael!–, apellidu baskoak –ni neu ere Goñi!–…).
    Chapeau, Pako!
    Etzak diskurtsoak formulatzeko ausardia gal!

  • Txina herri bat ez da? Ezta frantzia ta Espainia ere baina berdin jokatzen dute azken finean,.
    Beraz Eskualde autonomoak? Zenbat hildako eskualde hoiek ezartzeko? Ze egiten du Txinako gobernua eskualde hoien autonomia ezabatzeko.zer egin du? Adibidez Tibeten? Zenbat Moje egiten dute bere buruaz beste?
    Txinak eskualde autonomoak baditu, guztiz azpiratutu ahal izan ez dituelako da, ta Tibeteko batek agian errango dizu hori ez dela Txinan, baina paperetan Txina da, ta Txinak agintzen du hor, ta gehio agintzen ez badu adibidez Hong konen, ezin izan duelako da, ez nahi ez duelako, berdin Frantzia, Alemania edo herriak zanpatuta dituzten hainbat herri.

    Irrigarria deitzea testu bati horrelakoarengatik erran nahi duena argi ulertzen danean eztut oso ondo ikusten, baina beno, ziur Txina bi direlako edo Argentina Malvinak erreklamatzen dituelako, Aristik erratua dago.
    A ez, arrazoia du.

  • Ta Mapa Marraztearenean ez nator bat Aristirekin bain argi dago zer erran nahi duen.

  • Pako Aristik gezurra dioela diozu, Kimo, baina nik ez dut inon ikusi, independentziak arazo horiek denak konponduko dituela dioenik, Estatuek horretarako bidea dutela baizik. Guk ez daukagula estaturik izan ezean arazo horietan ez konponbiderik eta ez nahasbiderik Gezurra zurea dela esango nuke

    “Arazo nazionala deitzen den hori da independentzia, lehenbailehen debatearen erdigunean kokatu behar dena. Kontrajartzen zaizkion beste arazo guztiak, sozialak, ekonomikoak, linguistikoak, ez dira haren azpian dauden kumeak baino, gure aurka erabiltzen diren distrakzio operazio makurrak. Munduko estatu guztiek dauzkate arazo sozioekonomiko larriak, baina euren esku haiek konpontzeko tresna guztiak. Arazo horiek eduki arren, ez dute estatua deuseztatzen.”

    • Horra gezurra: “[indepondentziaren arazoari] kontrajartzen zaizkion beste arazo guztiak, sozialak, ekonomikoak, linguistikoak, ez dira haren azpian dauden kumeak baino”

      “Munduko estatu guztiek dauzkate arazo sozioekonomiko larriak, baina euren esku haiek konpontzeko tresna guztiak” gezurra ere.

      “kolonizatuak ez diola jadanik kolonizatzaileari aurre egiten” gezurra

      “…aske diren 198 nazioetan” gezurra

      Eta ados, niri GED erdipurdiko ekimen hutsala iruditzen zait, ezker abertzalearen baitan desideologizazio bat ematen ari dala uste dot, arriskutsua oso, eta independentzia termino eta aldarria erdigunera ekarri behar direla deritzot.

      Baina ez dot gezurrik baliatuko horretarako. Independentzia herriari ukatzen zaion eskubide politikoa da, herriaren borondatea dago erdigunean (autodeterminazioa gauzatu ala ez erabakitzea) eta ez nazio egiten gaituen idiosinkrasiak (independentzia nahi dugu nazioa garelako, nazioa gara arrazoi genetiko-kultural-historikoen ondorioz), are gutxiago “herri” horren kanpo geratzen badira harritarren erdia. Eta gainera, ziur nago independentziak ez duela arazo sozialik konponduko (edo konponketarako tresnarik baliatuko), ez bada arazo sozial hauen kontzientziazio bat ematen. Nire iritzia da nazio arazoa ez dela gizarte honen arazo sozial nagusia, alderantziz dela baizik: klase zapalkuntza da arazo handiena, oligarkia politiko eta ekonomiko batzuen iraupenerako, eta autodeterminazio eskubidea ukatzea horren baitan dagoela. Larriagoa dela (urgenteagoa) sentsibilitate sozial eta klase-koa lantzea, gerora independentzia gauzatzeko.

      Eta uste dut ere, hemengoa bezalako diskurtsoek desideologizazio are bortitzagoa bultzatzen dutela independetistongan, amaieran errepresio eta intolerantziaz jositako balizko Estatu independiente bat aldarrikatzeraino, non matxismoa, arrazakeri eta xenofobia, homofobia, diglosia, langileen bizi baldintza ez duinak eta abar bigarren mailako arazoak diren. Txarragoa dena, diskortso honen arabera, gai hauek tratatzeak menderatzaile-menderatu egoera “normalizatzea” dakar.

      Berriro: Diskurtso honek ez du herria bere osotasun eta konplexutasunean ordezten, alderantziz, apropos uzten ditu kanpoan sentsibilitate asko (ez dutenak bat egiten nazio honen idiosinkrasia tradizionalarekin). Diskurtso honek dio arazo desberdinez aritzea benetako arazo bakarra saihestea dela, beste arazoei ez-benetako maila emanez. Dio menperatzailearen rola hartzen duela menperatuak “benetakoak” ez diren arazo horiek lantzerakoan, menperatzailearen estrategia jarraitzen duela. Desideologizazioa 101.

      Nirea ez da Aristiri nolabaiteko gorroto itsua, baina bere diskurtsoaren atzean dagoenari dagokionez… ufa!

  • -Asiron: Alcaldes por el cambio
    -Arraiz: Nuestra prioridad es sumar fuerzas en españa para sacar al PP del poder
    -Sabino cuadra/Iñaki Anasagasti: Hileagaitik ez bada ez ditut ezberdintzen.
    -Ortuzar: Español
    -Urkullu: En fin…
    -Uxue Barkos: En fin…
    -Udaletxeetan bandera español baten falta, bi.
    -Barrena: Independentzia ez da eskubide bat.
    -Gure esku dago: trailaraaaaa, trailariiiiii, herri libre batean…
    -…
    Baina noski hemen arazo bakarra Pako eta konpainia dira.

  • Agian, Euskal Herria es da Estatua euskaldunok ez baitugulako, independentismoa nahi dutenak nahikoak ez baitira, historian zehar premia hori ez baikeneuka, besteak beste.
    Bestalde, mozorro batek herri guzti baten izenean hitz egiteak, idazteak… amorrua ematen dit.

  • Kultur politiko berria sortu da herri hontan. Eskertzekoa da.

  • Oxandabaratz 2015-09-08 16:58

    Bestalde, esentzialismoaz gain, niri beste hau iruditu zait erabat atzerakoia:

    “Arazo nazionala deitzen den hori da independentzia, lehenbailehen debatearen erdigunean kokatu behar dena. Kontrajartzen zaizkion beste arazo guztiak, sozialak, ekonomikoak, linguistikoak, ez dira haren azpian dauden kumeak baino, gure aurka erabiltzen diren distrakzio operazio makurrak.”

    Hots, arazo sozioekonomikoa, aberastasunaren banaketa, pobre-aberatsen arteko aurkakotasuna… “Kume” bat da, edo ara gehiago, espainolek sartutako distrakzio maniobra bat.

    Nazioaren baitan klase sozial ezberdinak urtzen dira, interes bera baitute. Edozein mobilizaizo sozial edota antikapitalistaren desagerpen intelektual-politikoa. Eskuindar, kapitalista, bankari, oligarka eta abarren tresna.

  • iosu ion imaz gustura egon daiteke… eztabaida dezagun mingots! haserre gaitezen gori!!! zatika gaitezen kaiku!!!

  • Hemen batzuk españako gobernu ordezkaria herrikide dute, hemen bizi delako eta gure herria desagertarazteko lan egiten duelako. Bere proiektu politikoa (gure desagerpena) bat gehiago da, independentziaren pare.
    Gauzak horrela, ez dugu aske izateko eskubiderik eta espainiar demokrazian dute jarria esperantza.

    • Arrazoi. Desagertarazi nahi gaituzten horiek herkidetzat dituzte, eta egurra Pakori.

      Eutsi Pako!!

  • Libanoko lagun batek behin esan zidan, zurrumurruak zioela Israelgo estatuak departamentu oso bat zuela munduko egunkari garrantzitsuenetan srael-en interesen kontra agertu zitezkeen iruzkin eta komentarioei aurre egiteko, alegia, Israel-en irudi ona eta mezua sarean presente izan zedin. Hemen irakurri ditudan iruzkinak zera pentsarazi didate, Espainiako estatuak ere eduki behar duela Guardia Zibil euskaldun talde bat, Zuzeu-n kaka nahasten ibiltzeko.

    Aristi-ren artikuluaren formari hamaika pega eta eragozpen atera dakizkioke, baina eduki aldetik begi bistako gauza bat esaten du: Azken mendean Euskaldun komunitatea suspertu eta kontzientzia piztu zaio, eta bere buruari galdetu diola ea zergatik ezin duen estatu independente bat izan, zeinak ahalbidetuko duen bere kulturaren iraupena eta biziraupena. Eta badakigu euskal komunitatearekin identifikatzen diren gehiengoak horren alde dagoela.

    Debatea hutsala da. Euskera eta euskal herria maite duenak mezu horrekin identifikatuko da neurri handi batetan, eta Espainia zein Frantzian barne eroso dagoena ez.

    Beraz utzi dezagun Aristi jauna pakean, eta bakoitza begiratu dezala bere aurpegia ispiluan.

  • Euskaldun bat 2015-09-08 21:48

    Aristiren artikulua bikaina bezain agerikoa da. Ez du ez genekien ezer esaten. Eta Txina aitzakitzat hartuta kaka zabaltzen ibili behar batzuk! Galder, ondotxo dakizu Baztango euskaldunak eta Gipuzkoakoak berberak garela, beraz ez hasi Tibet eta Txinarekin parekatzen. Eta asko dakizula ikusten da baina beste artikulu aproposagoren batek emango dizu aitzakia politagoa zenbat dakizun demostratzeko. Mezua oso sinplea da, ez bazaizu gustatzen esan lasai ez duzula gogoko artikulua edo ez garela herri bat edo jainkoak Españan nahi gaituela eta kito baina ez hasi kaka zabaltzen geografia klaseekin.

  • Pako Aristi jaunaren askatasun-egarriarekin bat natorren arren ez nator bat bere ikuspegi sinplearekin.

    Arazoaren funtsa ez dira indar okupatzaileak, Estatu zapaltzailea edo euskal probintzien nortasun bereiziak. Turkiako kurduek inoiz baino baldintza bortitzagoak jasaten dituzte, baina inoiz baino bizitasun handiagoa duen herria da, biziraupen borrokarako itzelezko borondate, elkartasun eta adorearekin. Euskaldunon egoera tamalgarriaren errua gurea da, euskaldunona eta gure barne-indar espiritualen gabezia.

    Hasteko, ez da existitzen tradizio gabeko triburik, herririk, zibilizaziorik edo inperiorik. Tradizioa da herri baten arima, eta tradizio horren indar espiritualaren araberakoa izango da herriaren bizi-grina. Tradizio ororen erdigunea esoterismoan dago, hau da, gizakia bere barne-mundu espiritualarekin (bere arimarekin) konektatzen duen barne-doktrina iniziatikoan. Tradizio bat belaunaldiz-belaunaldi garatu eta igortzen duten familien artean sortzen da “herria”, eta kosmo-ikuspegi zehatz baten jabe den komunitatearen barnean garatzen dira bere nortasun-ezaugarri etnikoak: hizkuntza, erritu, kondaira, ohitura, folklore etabar. Adibideak? Milaka

    – Indiak ehundaka urtetako okupazio eta eraso musulmanei aurre egin zien. Zergatik? Gutxienez 5000 urte dituen tradizio bedikoak duen indar espiritualagatik
    Txina ez da herri bat, herri bat baino askoz ere gehiago da. Bi mila urte baino gehiago iraun duen inperio erraldoi bat izan da. Inperioa gauzatzen da herri baten barne-indar espiritualak horren handiak direnean non bere muga fisikoetatik haratago zabaltzen den munduaren konkistan. Eta zergatik izan da Txina inperio bat? Bi mila urte baino gehiagoko hiru tradizio boteretsuen elkartze-gunea izan delako (Budismoa, taoismoa eta konfuzionismoa)
    ,Umah (komunitate-musulmana) zergatik dago etengabeko zabalkundean? Zergatik herri musulmanen jaiotze tasa altua, borrokarako joera eta europaren ordezkatze etnika? Tradizio musulmanaren indar argi eta garbiagatik.
    Zergatik zen horren anitza Sakro-inperio erromatar-germaniarraren oinarri etniko eta kulturala? Eta zergatik batu zituen horren herri ezberdinak bere gonapean indarkeriarik gabe? Inperioaren indar ideal-espirituala zen horren aniztasun handia kohesionatzen zuena.
    Eta herri-judua…. horrenbeste mende estaturik gabe, hebraiera desagerturik, munduan sakabanatuak… nolatan biziraun dute? Nolatan berpiztu dute euren hizkuntza eta nolatan garatu dute Estatu bat? Herri honen tradizio espirituala munduan handienetako bat delako.
    Herri bikiongoa desagertu zen bere tradizio nordiko espirituala kristatasunagatik ordezkatu zuenean
    Zibilizazio Egipziarra bere tradizoia helenistikoagatik ordezkatu zuenean desagertu zen.
    Zibilizazio erromatarra bere eguzki-tradizioa (sol invictus) kristautasunagatik ordezakatu zuenean desagertu zen.

    Etabar etabar.

    Sekretutxo bat kontatuko dizuet: aspaldi pentsatzen ari nintzelarik nola berpiztu euskal nortasuna gaurko zombie-egoeratik (tradizionalismoan eta ebolianismoan sartu baino lehenago) honako ondorio hauek atera nituen:

    1. ARAUA: HIZKUNTZAK, ARRAZAK, LEINUAK, FOLKLOREAK, OHITURAK… ETA ARE GUTXIAGO EUSKAL-ESTATUAK EZ DUTE BALIO BERE KABUZ, BALDIN ETA HERRIAK BERAK EZ BADITU EZAUGARRI HAUEK SAKRALIZATZEN, ETA KATEGORIA GOREN BATERA IGOARAZTEN.
    2. BIZITZAREN SAKRALIZAZIOA MANTENTZEN DUEN TRADIZIOAREN JABE DEN HERRIAK, INDARRA DU BERE ALDE. BERE NORTASUNA SEKULARIZATZEN DUTENAK, ALDIZ, HERIOTZERA DOAZ ZUZENEAN.

    Nahi duzue jakin zergatik juduek berpiztu duten hebraiera generazio batean? Ez da Estatu propioagatik, ez. Hebraiera Yhave euren jainkoarekin konektatzen dituen tresna da. Kabalak dio Jainkoak hebraierazko hitzen bitartez sortu zuela mundua. Horren indartsua da hizkuntzaren balioa juduentzat non berpizteko ez duten diru-laguntza, korrika, euskaraz bizi eta halakorik behar izan.

  • Euskaldun bat 2015-09-08 22:13

    Gurasoetakoren bat edo biak Espainia aldekoak dituzten euskaldunak bi eratakoak izan daitezkeela ikusi dut orain arte: euskaldunen artean euskaldunena dela erakutsi nahian zeharo borroka edo bestela, euskararen alde etb egon bai baina modu agerian ez bada ere euskal nazioa onartzen ez dutenak eta naziotasun horren aurka egingo dutenak, gurasoekiko talkarik ez izateagatik edo.

  • Euskaldun bat 2015-09-08 23:37

    Eta azken hauek geroz eta gehiago dira. Hauek dira nazio hitza aipatze hutsarekin aniztasuna etb bezalako kontzeptuak modu ilustratu eta moderno batean zabaltzen hasten direnak. Beren Andaluziako familia bisitatzean sortzen zaien dilema horri aurre egiteko diskurtsoa alegia. Patxi ez zen beharbada eskola handiko gizona izango baina inork baino hobeto zekien herri bat desagerrarazteko zer egin behar zen: milaka pertsona hona bidali. Hilobian barrez egongo da, lan ona egin zuen. Eta gero Eliza santua! Honek ere lan ederra egin du bai. Gaztea izanagatik gogoan dut bai Tolosako eliza batean apaiza bati entzuna hitzez hitz: “Herri Batasunekoak komunistak dira! deabruarekin dabiltza!”. Apaiz hura bizi da oraindik. Eta noski, amonak hori entzunda, salbatuko bada ezin bota botoa Herri Batasunari! Euskal Herria, Euskal Herria izango da baina amonak lehenik eta behin zerura joan nahi du eta ez infernura.

  • Artikulu negargarria da, eta harritu egin nau hainbeste jende defentsan ateratzeak. Nola sinpletu liteke hainbeste? Zintzoak eta gaiztoak bitan banatzen dituen ipuin bat bezain sinplea da.

    Beraz, zer? Zein da testu honen muina, azkenean? Euskal Herritar batzuek beste Euskal Herritar batzuk baino eskubide-legitimitate gehiago dute? Batzuk eskubide osoz daude hemen eta beste batzuk deabru kanpotarrak dira? Batzuk egiazkoak dira eta besteak gezurretazkoak? Zintzoak eta gaiztoak? Eta zintzo egiazko horiek beren burua engainatzen dute gezurretazko gaizto horien erruz? Nondik heltzen da hau, faborez???

    • Lasai, mutiko!
      Honelako egoeretan (deitu kolonizatu, deitu menpeko, deitu nahi duzun moduan) indarrean dagoen legearen araberako “legimitate” horrek ez du kolonizatuaren kontrako ekintzailea (deitu estatuko polizia, deitu integratu gabea, deitu nahi duzun bezala) bigarren mailan jartzen, alderantziz baizik: eskubide guztiak onartzen dizkio. Demokratikoak baitira, demokratiko hutsak, lehen lerroko zanpatzailearen atzean dauden egiturak.
      Kontua da ea horrelako egoeretan (non hizkuntza bat, kultura bat, etnia bat… tartekaturik eta zanpaturik egon daitekeen) zilegitasun berdina izan dezaketen zanpatzaileek (deitu kolonizatzaile, deitu inperialista, deitu nahi duzun bezala) eta zanpatuek.
      Horrelakoetan komenigarria da ez diezagun besteren argumentazioaren laburrari egotzi egoeraren konplexutasuna ulertzeko dugun ezintasuna.

      • k, gaizki ulertu duzu nik esandakoa. Ez nintzen “kolonizatzaileez” ari, Pako dabil batzuk lehen mailan eta besteak bigarren mailan jartzen. Hori salatzen nuen nik. Eta zure komentarioa ere bide berean doa, “kanpokoak” eta “bertakoak” ezberdintzen dituzu.

        Zerren arabera esan liteke zein den bertakoa eta zein ez? Esan ezazue adibide konkretu bat. Zerri begiratu behar zaio? Genetikari, abizenei edo zerri??

        • Ba nik Orreagaren ideiarekin bat dagit: EHtarra da EHren alde dagoena, EHk bizirautea nahi duena, EH independientea defendatzen duena. Kitto. Desagertarazi nahi gaituztenak ez ditugu herkide.

          Diskurtsoa hori izanik, harrigarria da Galder eta konpainiak ematen duten txapa Orreaga etnizista dela esaten. Ez da denbora asko twitterren Galderrek UPNkide bat herkidetzat defendatu zuena, bertan JAIO delako, HIZKUNTZA dakielako eta BERTSOZALEA delako. To etnizismoa!!!

  • Burutik buztanera sinatuko nituzke, parean banitu, Galder Gonzalezek horren modu alegera, fin eta zinez egokian botatzen dituen argudioak. Eskerrik asko, Galder, esentzialistei zurian beltz hitz egiteagatik, idazteagatik.
    Zilegi bekit, jarraian, esentzialisten argudioak arraso uzten dituen beste kontu bat hona ekartzea; alegia, bertakoak/kanpotarrak (integratu nahi ez dutenak) kontrajartze arrazista eta delirante horri buruz ari garelarik, jakin beharko lukete esentzialistok Ipar Euskal Herrian (Baiona-Angelu aldea salbuetsiz), “kolonizatzaileen” presentzia askoz txikiagoa izan dela, eta dela, Hegoaldean baino, eta hara misterioa: abertzaletasunak egin duen bidea askoz ere laburragoa eta pobreagoa da Iparraldean, Hegoaldean baino. Nola liteke hori, bertakoak, “labeldun” euskal herritarrak, horrenbeste izaki? Galdera erretorikoa da, noski, bai baitakigu hor beste mila faktore daudela tartean, baina horiek ez daukate kanpotik etorritako kolonizatzaileekin zerikusirik, beraz, arrazismoaren karta dantzan jarri aurretik, pentsatu pixka bat, arren.

    • Bertakoak/kanpokoak, labeldun euskal herritarrak… bezalako hitzak erabiltzea Pakoren idatziaren aurka egiteko, Pakoren diskurtsoa ez duzula batere ezagutzen agerian uzten du.
      Azterketa sinplifikatu nahi baduzu hona hemen sinple sinple:
      1.-Gure arazoa arazo politkoa da eta erantzun politikoa behar du.
      2.-Poltikan dabilen edonork esango dizu, erabakimena klabea dela (Bestela ikusi espainiar estatuko konstituzioaren lehenengo puntua).
      3.-Herri batek, herri bezala esistitzen jarraitu nahi badu behintzat, aske izan behar du, bestela jai du.
      4.-Askatasun hori ez da zerutik etorriko, egituratu, praktikan jarri eta egunero defendatu beharko du.
      5.-Nola da posible beraz, askatasun hori egituratu, praktikan jarri eta egunero defendatzea, askatasun horren beharrik ikusten ez dutenekin?
      Labeldun euskal herritarrak, bertakoak/kanpokoak… >>>>>>ASKATASUNAREN ALDE DAUDENAK ETA KONTRA DAUDENAK.
      Ariketa demokratiko sinple bat baino ez da hau: Nor gara gu Patxi Lopez/Basagoiti… eta hauek bezelakoei, euskal errepublika independiente bateko hiritartasuna inposatzeko? Baina eurak ere ez dira inor guri españar hiritartasun inposatzeko, ez?

      • Nik ez dut Pako aipatu ere egin, baina zuk egin duzunez, zera esango dizut: hemen, zaharkiturik dagoena, Pakok defendatzen duen esentzialismoa da; esentzialismo bat zeina, bere aldaerarik larrienean, Hiltzen Hilen eldarnioetara irits daitekeen. Zorionez, Pakorena ez da hainbesterako, oraingoz bederen. Pakoren diskurtsoa zaharkituta dago zuzenean edaten duelako Sabino Aranaren XIX. mendeko tesietatik.
        Gainerakoan, zure lehen lau puntuekin bat egiten dut oro har. 5. puntuari dagokionez, berriz, begira ezazu Kataluniara, lezio ederra ematen ari zaizkigu eta. Esentzialismotik urrun, milaka eta milaka espainiar etorkin eta haien seme-alabak independentziaren aldera lerratzea lortu dute kataluniar abertzaleek.
        Ez, Pako Aristiren tesiekin ez goaz inora. Gainera, gauzatxo bat esango dizut: Pakorena, galtzailearen diskurtsoa da, diskurtso etsi, ezkor eta ozpindua, bere porrota onartzen duena. Zaharkitua eta zaharra, Aristi bera zahartzen ari den seinale, agian.

    • Euskaldun bat 2015-09-09 19:14

      Iparralde/Hegoalde… populazioaren ikuspegitik: azukrezko zentimetro kubiko bat ala metro kubiko bat disolbatzen da lehenen? Ba horixe da gertatu dena iparraldean.

      Banekien norbait labelaren kontuarekin etorriko zela… eta Arzallus-en RH delako topikoa aipatu ez denean gustora. Herri honetan tabua da espainiar etorkinei buruz hitz egitea arrazismoaren karta gabe. Baina aldiz errumaniar etorkinei buruz etb lasai asko hitz egiten daiteke. Baina egunen batean hitz egin beharko da espainiar etorkinei buruz ere eta hauek jokatu duten paperari buruz ere. Pakitok bere helburuak lortzeko erabili egin zituen pertsona hauek baina gerora beraietako askoren jarrera ikusita ezin daiteke uka estrategia horretan ederki lagundu zutela konszienteki. Nola liteke kanpotik etorri eta herri bat garela ukatzea! Eta hori nahikoa ez eta ez bertako hizkuntzarik ikasi eta ez ezer! Isilik egon gutxienez! Baina errumaniarren integrazio falta kritikatzean ez dute inolako arazorik. Errumaniarrena integrazio arazoa da, espainiarrena aniztasuna da, aberastasun kulturala. Eta bitartean euskaldunok isilik egon behar dugu kaka guztia tragatzen!

      • Aizu, nor zara zu inori kontuak eskatzen ibiltzeko? eta zergatik mugatzen duzu kontua espainiar etorkinetara? Egunen batean hitz egin beharko dugu, alajaina, zure moduko sorgin-ehiztariei buruz!

        • Euskaldun bat 2015-09-10 09:49

          Bai, hitz egin beharko da bai genozidio kulturalari buruz, ETAri buruz eta kristo guztiari buruz. Baina denari buruz diodanean dena da, gai taburik ez. Zeinen urduri jartzen diren batzuk gai jakin batzuekin!

          • Oso ondo, hitz egin dezagun, mintza gaitezen, baina ez bakarrik kargu hartzeko eta gauzak aurpegiratzeko. Hitz egin dezagun ondo egindakoez ere, hitz egin dezagun etorkinek EHri eman dioten gauza on guztiez, bota dituzten izerdiez, klase borrokan eta nazio eraikuntzaren aldeko borrokan emandakoez. Ez gaitezen negatibotasunean tematu!
            Pakozaleok, negar egitea ona da, batez ere intimitatean, baina jendaurrean beti-beeeti negarrez egotea aspergarri xamarra. Ordua da Pakoren diskurtso negarti galtzailea alde batera uzteko!

  • Joder Galder, zure obsesioa Aristirekin nahikoa ez balitz hemen, twitterretik ere… Gorrotoa diozu? Norekiko? Erantzun gehiegi eta erasokorrak egin dituena zu zara! Inork iraindu zaitu hemen? Zuk Aristi zenbaitetan. Urrestilla urrun egongo da, baina zu bizi zaren unibertsoa/dimentsioa ez ikusteko gorroto erakustaldi bakarra zurea dela motel…

    Eta eztabaida sakonik ez. Zuk kontestutik atera dituzu txina eta argentinako adibideak, eta kalifikatibo solteak erabili dituzu Arisitiren aurka.

    Azkenik, fan club zero, eta fan clubik egotekotan zuek Orreagarren difamatzaileek sortu duzuena da bere mezua beti zabalduz. Fan club zero, hasteko Pakoren diskurtsoa sinplista eta alternatibarik ekartzen ez duena iruditzen zaidalako, eta bere ideiak beste autore batzuetatik hartu dituelako zuzenean. Kritika asko eta alternatiba gutxi. Hala ere bere lana oso eskertzekoa da antikolonialismoa ulertu eta zabaldu duelako, herri honek duen sakabanaketa politiko zentzugabea eta independentzia eta hizkuntza lehenesteagatik ororen gainetik.

    Tristea ezker abertzaleko komisarioak ikustea Podemosi uzkia miazkatzen baina independentista ez homologatuei kaña ematen ikustea. Zure konportamentu honekin autokolonizazioa ondo agerian utzi du Pakok.

    • #horihalada 2015-09-10 19:01

      “Pablo Iglesias izan da polemika piztu duten adierazpenak egiten azkena. Rubin asteazkenean eginiko ekitaldi batean, Podemoseko idazkari nagusiak hartu zuen hitza: “Guraso andaluziarrak edo Extremadurako aiton-amonak dituzten horiek hortzak atera eta bozkatzera joan behar dute Mas eta Rajoy kanporatzeko”. Kritika ugari eragin dituzte haren hitzek, besteak beste etnizistatzat joz.”

      Faxista, inperialista, kapitalista, Espainiar Erreinuak diseinaturiko alderdi, etnizista hauekin akordioak egiten dituzte baina Orreagari irainak eta, praktikoki, akosoa.

    • Oxandabaratz 2015-09-10 20:53

      Hain zuzen, Pablo Igleesiasen adierazpen etnizista horiek gogorki salatu dituzte Ezker Abertzalearen aldeko militanteek. Saiakera hutsa.

  • Beti berdin 2015-09-09 22:27

    Galderrek eta bere laguntxoek lortu dute neurri handi batean bilatzen zutena: Aristiren planteamenduez eztabaidatu ordez, deskalifikazio eta irain dantzan galtzea.
    Ezker abertzale sektarioaren ohitura zaharrek bizi-bizirik diraute, alajainkoa.
    Aristiren tesiekin ez dakit, baina ezker abertzale honekin ez goaz inora.

    • Aizu, Beti Berdin, nik ez dut inor ikusi hemen ezker abertzalearen izenean idazten. Nik neuk behintzat neure izenean idazten dut, beraz, kabitu zaitez pixkat, e, kabitu…

  • Pakoren diskurtsoa, eta, hein batean, baita Nabarraldekoena ere, negar-malkotan prestatutako diskurtsoa da eta gure barruko kristautxoari eragiten dio batez ere. Galdutako Arkadia baten hutsunea da diskurtso hori funtsatzen duena eta arkadia hori, jakina, mito bat da, kuentotxino handi bat. Ez dut esaten Nafarroako Erresuma existitu ez zenik, baina hortik pentsatzera hura izan zela euskaldunon paradisua (gure paradisu galdua) zati bat dago, zati handi bat.
    Gainera, hutsune horren sentipenak malenkoniara garamatza ezinbestez., eta malenkoniak negarra dakar berekin. Beti egongo gara izan (omen) zen hari begira, iraganari begira, orainaldi petralari bizkar emanez. Negarrez. Galtzaile. Ozpinduta. Ezertarako ezgauza.
    Euskal Herriaren benetako etsaiak pozarren egongo dira gure artean malenkonia eta negarra zabaltzen badira halako diskurtsoei esker, izan ere, bere burua galtzailetzat duenak ezin izango baitu sekula ere deus irabazi. Iragana idealizatzen eta mitifikatzen ibiltzeak oraina ukatzea dakar. Eta okerragoa dena: oraina gustatzen ez zaionak, lautik hirutan, berezkoa izaten du “errudunak” bilatzen hasteko joera. Halakoetan atera ohi dira bertakoak/kanpotarrak eta halako kontrajarpen txoroak, hau da, arrazismoaren karta.
    Esanak esan, baikor jokatzeko ordua dugu, malkotan ez itotzekoa. Irabaztera jokatzeko, soberan daude negarrak!

  • Amaitzeko (eta barka txapa) esan dezadan Pakoren diskurtsoa irakurri nuenean burura etorri zitzaidan lehen gauza:
    Funtsean, Pakoren diskurtsoa “8 apellidos vascos” filmaren ifrentzua da, txanponaren beste aldea. Biak oinarritzen dira esentzialismo berean, baina film ezinago txar hari behintzat umorea dario; Pakorenari, berriz, tristura, negarra.

  • Hemendik zorionak, Pako, pentsalari batek lortu behar duena lortu baituk, alegia, heuk pentsatzeaz gain jendeari pentsaraztea. Harrigarria egiten zaidak zenbaiten irakurketa, baina beno, zer egingo zioagu ba; edota ez diate ulertu edota ez diate ulertu nahian. Garbi asko zegok bada…
    Euskal Herriko abertzaleen kontzientzia kritikoa bihurtzen ari haiz. Bazegok beharra.

  • Kolonizatuaren sindromearekin bukatu behar dugu. Hortarako Pakoren artikuluak laguntzen du. Bikain. Independentzia gure burua deskolonitzatzearekin batera hasten da.

  • Beti berdin 2015-09-10 16:10

    Kabitu ezinda beste batzuk ari zarete, Belatz. Ez da normala Aristiri nolako harrokeriaz eta erdeinuz erantzun dion lehenik Galderrek eta bere atzetik beste batzuek.
    Horrela erantzuten duena argudioz eskas ibili ohi da.

  • Beti berdin 2015-09-10 16:15

    “Izan ere, kolonizazioaren azken gailurra, prozesu luze horren perfekzioa, honako hau da: kolonizatuak ez diola jadanik kolonizatzaileari aurre egiten, baizik eta kolonizatuta gaudela salatzen duen herrikideari. Horixe da menderatzailearen erabateko lasaitasuna”
    Horretan, arrazoi osoa Aristik.

    • Beti berdin, beti negarrez.
      Pakok esaten duen hori oso gauza itsusia da, jendea menostu egiten duelako, baina kasu: ez gara horren tontolapikoak. Badakigu nor garen eta non gauden.

      • Euskaldun bat 2015-09-10 19:14

        Jakitea eta konszientea izatea bi gauza oso ezberdinak dira eta aztertzen hasten bazara bizitzako gauza askorekin gertatzen dela ikusiko duzu.

  • Beti berdin 2015-09-10 17:55

    Jendea menosten dutenak zuek zarete, nor zareten eta non zaudeten omen dakizuten horiek. Jendea menostu egiten duzue sistematikoki, eta horregatik ezin dituzue jasan Aristirena bezalako ahots libreak.

  • Aberria gure barruan dago, gure arima eta odolean. Aberria deritzon barne-indar kolektibo horren ondorioa izango da Euskal Estatua. Neo-euskaldun askok Estatua gora eta Estatua bera, eta zertarako? Gero ez diote merezi duten garrantzia ematen euskaldun egiten gaituzten ezaugarri gorenei. Asko jota sentimentalismo ergel batetara eta folklorismoaren erabilpen politiko batera mugatzen dute euren “euskalduntasuna” (eta ilustratuenek euskarazko literatura kosmopolitaren irakurketara). Gure jatorri mitikoekiko lotura Foruetan zegoen kristalizatua, eta lepoa jokatuko nuke Zuzeu honetan inork ez dituela foruak eta horien esanahia ezaguten. Gure arbaso heroiko erreferentzialak (Mairuak txikitu zituen Antso VII.a Azkarra, Ingelesak jipoitu zituen Lezoko Blas, liberalen afrantsesatuen ametsgaiztoa zen Zumalakarregi generala, esateko) mezprezatzen ditugu gure ikuspegi modernotik, basati batzuk balira bezala; gure leinua eta odolaren garbitasunari ez diogu garrantzirik ematen, eta gure arbasoek bota zituzten mairuak nahi ditugu gure etxean; euskalki zaharrak oztopo bat omen dira euskalduntasun “berriarentzat”; gure aiton-amonek zuten munduaren sakralizazioa eta espiritualitatea atzerakoitzat eta nekazarien superstiziotzat hartzen ditugu eta ateismo modernoan murgiltzen gara…. zertarako nahi duzue Euskal Estatu bat Euskalerri historikoaren izaera gorroto duzuenok?

    Ijituek ez dute Estaturik behar izan bizirauteko 1000 urtetako diasporan, nola lortu dute? Hemen erantzuna:
    http://soulguerrilla.com/index.php/2015/09/09/corporativismo-etnico-la-familia-gitana/

    • Euskaldun bat 2015-09-10 20:27

      Ados idatzi duzunarekin.

    • Hiltzen hil, guztiz kontra nago. Sentimentalismo ergelekin zu zabiltzalakoan nago. Foruak?? Alajainkoa! Leinu eta odolaren garbitasuna? Amaaa, ai ama!! Hari horri tiraka jarraituz gero, goazen Santimamiñera bizitzera!

  • Aibalaletxe, hi! Hiltzen Hil, Beti berdin, Euskaldun bat… Hauek al dira Pakoren jarraitzaileak? Azelako tropa, redio!!! Zuekin, zuen bultzadaz eta zuen adorez, euskal arima, herria, tradizioa, odola eta espiritua Orionera iritsiko da aurki! Bejondeizuela!

  • Iragana iragan, etorkizuna ez da ikusten… eta bien bitartean munstroak bazter guztietatik ateratzen dira…

    • Ezer esatekorik ez duzulako txertatzen dituzu eskorbutoren hitzak, zure hausnarketa sakon eta filosofikoa balitz bezala? Ejem

      • Ez ba, Hiltzen Hila, zure azken iruzkina irakurrita, uste dut ez dagoela eranstekorik ezer. Dena esana dago.

  • Euskaldun bat 2015-09-10 22:10

    Lehen sozialismoa omen zen zen arrazoia, baina sozialismoa pikutara joan denean orain ordezkoak feminismoa eta ekologismoa dira: lehen eta orain euskara eta euskal kultura beti bigarren mailan. Independentziarako oztopo izan omen daiteke euskara, hori ere entzun behar izan dugu! Zergatik esaten hori? Euskal nazioa onartzen ez duten espainiar etorkinen (denak ez) aurrean galtzak jaisteagatik. Ekonomia omen da independentzia saltzeko bidea (Katalanak horretan dabiltza), hobeto biziko garela sinestaraztea. Honek esan nahi du etorkizunean krisi ekonomiko latz baten aurrean estatuaren arrazoia ezerezean geratuko litzatekeela eta jendea guztiz engainatuta, lurrezko zimentuak.

    Katalanak omen dira eskema modernoekin dabiltzanak, horiengandik asko omen dugu ikasteko. Bai asko dugu ikasteko bai, baina haiek katalanarekin egiten dutena hemen euskararekin egitea proposatuko bagenu, ZUZEUko askorengandik sektarioak, ezker abertzaleko eskema zaharrak eta beste ez dakit zenbat lora entzun beharko genituen. “Zerri guztiei iristen zaie samartin eguna” esanez ibili dira atzorarte batzuk eta gaur “eskema modernoekin” agertzen dira ispiluan ez begiratzeagatik inguruko guztiei lotsa emanez, haizeak nondik jotzen duen ere jabetzen ez direla.

    “Amaiur-ko gaztelua! bua hori aipatu ere ez eh! hori eskema zaharra da eta hobeto lurpean gelditzen bada” pentsatzen dute batzuk. Ukatzea, ezkutatzea… kolonializazioaren etapetako bat omen da, adituek diote. “Negarraren negarrez arkadia mitikoaren malenkoniaz historiokerietan zabiltzate” entzun behar. Dena poliki-poliki deskafeinatzen, euskara oztopo da, historia eskema zaharra da… nik ez dakit non amaitu behar duten. Aurrera begiratu behar omen da aurrekoari negarrez begira egon gabe. Raxoi-k ere gauza bera esaten du, ezin omen gara ibili historiokerietan. Aurrekoaz gogoratu behar dugun bakarra ETA omen da.

  • Eskerrik asko Pako, besteren artean hire lanari esker deskolonizatu nauk ni.

    Segi horrela!!

  • Bueno, eta zein da herrien helburua? Nire ustez, haien bizirautea, hizkuntza, kultura, ohiturak, leinua belaunaldi belaunaldiz transmititzea eta horretarako familia-transmisioa horren ardatza izan behar da. Baina badirudi gaurko alderdi sasi-abertzaleek aurkakoa aldarrikatzen dutela,

    Gaur egun, batez ere ezkerreko alderdietatik (eta eskuineko alderdien isiltasunarekin) familia tradizionala atzerakoia dela esaten da, gizon eta emakumeen arteko gatazkak sortzen dira (jaitze-tasa jaitsiz), beste herrialdeen kultura eta ohiturak gureak egiten ditugu, materialismoa goraipatzen da, etab. Soilik hizkuntza (geroz eta “erdaratua” dagoen hizkuntza) kontuan hartzen dute baina horrek ez du herriaren bizirautea bermatzen.

  • Ortzi MURU BERRA 2015-09-23 13:33

    Independentzia berezkoa dugula dioten tesiekin zailtasunak izaten ditut. Argudioaren funtsa ulertzen dut, baina iduritzen zait egikaritzeko zailtasunak dituela batetik eta bestetik ideia horien aldekoek erantzunik ematen ez dutela. Horrez gain, gaur egungo ahalegin independentistaren erabateko arbuiapena gehiegizkoa iruditzen zait, proiektu alternatibo egituraturik parean ezartzen ez delarik hain justu. Artikulu honetan lehen aldiz topatu dut erantzun hasiera bat. Bitarteko gobernu bat sortu behar dugula. Hori sakondu behar da. Nik independentziaren aldeko erreferente batzuek bilduko nituzke, gobernu horren hautaketa bitarteko lanketa burutuzeko.