Herritarrak zein ote du lekua, zein jokamoldea, akiturik aurkitzen badu bere burua, hainbeste bidetan alferrik saiatu izanaren nekearekin. Zein ote du tresna herritarrak, baldin eta Demokraziaren izena bera bada faxismoaren eragile eta bermatzaile, eta, ustez faxismoaren aurkakoak eurak, esne baldekada beti lurrera botaka dihardutenak badira… Zer ote dezake egin herritarrak ikusirik, egiten duena egin, saiatzen dena saiatu, alferrik dituela desirak, alferrik usteak eta alferrik ametsak. Egunero egiaztatzen baldin badu aski duela zerbait pentsatzea, kontrakoa gerta dadin. Ez ote du onena itxaropen oro betiko uxatzea, ala, Otamendiri egin behar ote dio kasu: barruko arnasa hau/ itota hil zen ezezagun batek/ eman dit ondorengotzan/ gure aldi durduzatu honen aldera…/ ispilu aurrean orraztu eta/ banator bigarrenez mundura:/ gaur ere bizien artean izendatu naute.