Patxi Lopezek, euskal idazleak ahotan

Patxi López lehendakarigaia

Mario Onaindiarena ez da hain harrigarria geratu, azken finean, gaztelaniaz idatzitako haren testu bat baitzen aipatutakoa, baina bai Joseba Sarrionandiaren poema bateko zatia, —odolusten ari den guardia zibil bati buruzkoa—, eta bai Ramon Saizarbitoriaren esaldi bat —pluraltasunari buruzkoa—, bitxiak egin zaizkigu.

Sarrionandiarenarekin “Harrizko isiltasuna” kontzeptua landu du, izenburuko poema ekarriz ahotara:

“Tiro hotsak eta harrizko isiltasuna.
Ezertaz ohartu gabe doaz hodeiak.

Polizia espainol bat espaloian ahuzpez.
Zer tinta moeta da saihetseko gorri hori?

Leihotik andere bat hilari begira:
Ez diat hire arnasagatik negar egingo
harik eta gure semea etxera bueltatu arte.

Gorputza harri gainean odolustuko da,
isilean, hodei berrien babesik gabe.

Gero kalean kaskilo bat geratuko da,
seme galduaren gela baino hutsagoa”.

Ez du osorik irakurri, zati bat baino ez.

Saizarbitoriarenarekin, pluraltasunaren balioa ekarri du: “pluraltasuna, berez ona den arren, deserosotasunak dakartza, batez ere bokazio hegemonikoa duenarentzat”.

Nola interpretatu behar ditugu keinuok? Zer pentsatu behar dugu? Lopezek ezagutzen dituela Sarri eta Saizarren lanak, ala diskurtsoa idatzi diotenek, indigenismo dosi apur bat gehitu nahi izan dutela?

Zer iruditzen?

ZuZeuko erredakzioko kazetariak eta editoreak gara.

9 pentsamendu “Patxi Lopezek, euskal idazleak ahotan”-ri buruz