Etxarri: Euskal Herrian Le Penek irabazi duen herria
Etxarri: Euskal Herrian Le Penek irabazi duen herria –
Euskal Herrian Etxarri (Zuberoa) izan da Marine Le Pen eskuin muturreko hautagaiak irabazi duen herri bakarra. 2013ko datuak aintzat hartuz 121 biztanle ditu herriak. Hemen dituzu emaitzak eta beste zenbait datu.
*Euskaldun kopuruaren datuak (2010)
*Erabileraren inguruko datuak (2011)
Etxarri: Euskal Herrian Le Penek irabazi duen herria
Zuberoako Etxarritik Uruguayra joan zen Sendic (Sindic) familiako kide bat. Horren ondorengo bat Tupamaroen sortzaileetako bat izan zen. Horren ondorengo bat presidenteordea da egun Uruguayn.
Eta Euskal Herrian Le Pen bezalako politikari euskaldunen bat egongo bazen (hau da, egiazko abertzale euskaldun bat, euskaldunak lehen jarriko zituena eta kanpotarrak gure hizkuntza eta kulturara egokitu edo hemendik botako zituena existituko bazen) nik dudarik ere hari emango nioke bozka.
Baino horrelakorik ez da gertatuko, euskaldunak denak super progreak eta ultra ezkerrekoak omen garelako. Eta ahalik eta sakabanatuago bagaude hobe, gure inbaditzaileek ondo dakite hori.
Ba sar zaitez politikan, superreuskaldun.
EH independienteari bai, baina zuk defendatzen duzun herrialde paletoan baino nahiago gauden bezela egon.
ba segi zak españan edo frantzian paletua
Globalizaio suntsitzailearen eraginez, antzekotasun gehiago izango du etorkizuneko “Euskal-Hiri” kosmopolitak Londres, Berlin edo New Yorkekin gure arbasoen Euskal Herri tradizionalarekin baino. Zertarako nahi dute aurrerakoi kosmo-paletoek, hortaz, independentzia? Ez da Euskal Estaturik behar bere buruaz beste egiten ari den Euskal Herrirako. Gure herriaren etorkizuna disoluzioa da, mundo homogéneo, igualitario, anbiguo eta mestizatu batean, hein handi hala nahi izan dutelako gure txontxongilo troskista, liberal eta. Hala izan dadila, hortaz. Zeinen harro egongo diren zuetaz George Soros, David Rockefeller, Henry Kissinger edo Jacob Rothschild
Ezin hobe jarri, tamalez.
Hobe independentzia gizarte iguingarria izateko ez? Independentzia onerako edo txarrerako guk gurea kudeatzea ta eramatea da. Ta ez dut uste nazismoarekin hobeto bizitko ginanik.
Hara! Orain Etxarri kriminalizatu behar dugu hango boz-emaileen gehiengoak Le Peneri botoa eman diolako? Beste hautagaiak euskaldun zaleagoak ote?
Marineren aita’ Jean Mirande xuberotarraren adisquidea içan cen, dirudienez.
Bada argazki bat, interneten aurkitzen aski erraza, non biak irribarretsu agertzen baitira. Pariseko fatxen giroan elkarren ezagunak izanen ziren noski.
Azken orduko berria: Jean-Marie zaharrak iragarri du Macronen alde boza emanen duela, Marine alabarekin arrunt sumimduta, antza. Kanpainan Marine musulmanekin selfiak egiten ibili eta, aitari hori ez omen zaio batere gustatu.
Frantziarrak, amerikarrak bezela, misoginia barru barruan sartua dute eta Hilary Clintoni irabazten utzi ez zioten bezela Marineri ere ez diote utziko. Beste kandidato guztiak gizonak, eta hara, prentsa txar guztia emakume bakarrarentzat.
Nik bai, Front National euskalduna balitz bozkatuko nun berdintasunaren alde nago.
Ez nuen gogoratzen ta Twitterren bidez birgogorazi zidaten atzo, Etxarrira Katoliko integrista batzuk joan dira bizitzera, ez da Euskaldunak pentsatzen hasiak direla matxismoa, arrazismoa ta nazismoa onak direnik, batzuk egongo dira horrelakoak iruzkinetan ikusten den bezala, baina ez gehiengoa.
Ta lepen langileria, Frantzia… defendatzen duela erratea ezer ere ez jakitea da.
Le penek aberats Frantsesak ta zuriak defendatzen ditu, ez gehiago ta ez gutxiago.
Frantsesa inposatzearen alde dago beste hizkuntzak desagerraraziz….Ta jada duten ahalmen baliatuta nahiko korrupzioa dute alderdi barruan.
Hemen bozkatuko zuketela askok Lepen bezalako bat? Zertarako? Aberatsak mesedezteko? Ezberdinak jasartzeko? Faxismoa ez du kabidarik izan behar ez hemen ta ez inon , halre PPk bozkatzen badute lepen ere antzekoak direlako.
Ta noski Lepenek ez du irabaziko misoginiarengatik, Lepenek Macronen partiduan balego ta Macron Lepenen partiduan, emaitza berberak izango ziren baina errua misoginiarena da .
Orduan alderdi popularra ez da misoginoa ezta bere bozkatzaile mordo ere Esperanza Aguirre, botella, Rita Barbera ahalmena izan dutelako ta herritarrak bozkatu dituztelako? Nahiz ta emaukumeen aldeko ezertxo ere ez dute egin, Kontrakoa baizik.
Lepen bezalako partidu bat gurean EHren desagerpena ekarriko luke. Baina guazen arrazista, matxisten ta nazien alde egitera.
Le Pen eta Alderdi Popularra antzekoak direla esatean ikusten da zeharo nahastuta zaudela. Macron-ren programa antza handiagoa dauka PP-ren programarekin.
Emmanuel Macron Rothschild Bankuarentzat lan egin zuen eta egun bertako bazkide da. Nestlé enpresa lagundu zuen OPA batean eta, Peter Brabeck zuzendari-exekutiboaren lagun egiteaz gain, gustura aberastu egin zen operazio-finantzieroaren bitartez.
Kapitalismo-finantziero globalistaren semerik kuttunena izan arren (baita Rothschild familia judutar-satanistarena) Frantziako Alderdi Komunistak bere alde eskatu du bozka, Saudi Arabia erreinu wahabistak egin duen bezalaxe hain zuzen.
Oraingoan ere, elkarri eskua eman diote zakur komunistek eta zakur kapitalistek, beti ere Aberria eta Tradizioa defendatzen dutenen aurka. Argi dago zein den benetako Disidentzia eta zein ez.
Gurago mila bider Macron Le Pen neofaxista baino.
Bere lagun min Putinen erregimen ultraeskuindarrean daukagu bere ispilurik argiena: militarismoa, oposizioaren akabatzea, gayen jazarpena, matxismo itzela, eliza ortodoxo ultrakontresabadorearekin aliantza, eta abar luzea.
Eta ekonomia kontuetan, laguntxu mafiosoen kapitalismo oligarkikoa.
Levada Center-en arabera, %89koa izan zen errusiar biztanlegoak Vladimir Putinen inguruan zuen iritzi ona 2015. urteko Ekainian. Ez dago batere gaizki diktadore ultraeskuindar, neo-faxista, militarista, matxista, homofobo eta mafioso bat izateko, ez?
Ez naiz Putinen defendatzailea, baina pentsatzen dut oinarri finkoak dituela 20 urteren ondoren duen baieztapena:
1) Errusia estatu subirano bat da 2017. urtean, eta gai da errusiar nazioaren interesen aldeko erabakiak hartzeko presio internacional guztien gainetik. Gu, aldiz, AEB, EB, NBE, FMI, OMC eta bestelako erakunde eta potentzia supranazionalen irizpide eta erabakien menpe bizi gara. Espainiar eta Frantziar estatuen menpe egoteaz gain.
2) Nazio subirano bat izateaz gain, lehen mailako potentzia militar bat da Errusia eta gai da OTAN bezalako erakunde terrorista internacionalari eta mendebaldeko potentzia inperialisten aurrean defendatzeko. Errusiar nazioaren subiranotasuna gehienbat bere indar-militarrean oinarritzen da. Ezker Abertzaleko askok orain gutxi arte esaten zuten “herri aramtua, inoiz ez zapaldua”
3) Forbes aldizkariaren arabera, Errusia izan zen 2013. Urtean politika-ekonomiko protekzionista gehien burutu zituen estatua, batez ere industria pixutsuaren, baliabide naturalen eta energía-ekoizpenaren arloan. Hori dela-eta, Errusiaren subiranotasun ekonomikoa ez dago, hein handi batean, botere ekonomiko internazionalen menpe. Azken finean, Errusiaren politika ekonomikoa askozez hurbilago dago benetako Sozialismo batetik gure ekonomia liberal-globalizatua baino.
XXI. mendeko paradigma politikoa Globalismoa VS Subiranismo nazionala da, eta Frantziar hautagaiek paradigma hori ordezkatzen dute, teorian bada ere: Macron oligarkia sinarkiko internazionalisten hautagaia da, Frantziaren ethos-a globalismoan disolbatzearen prozesuan sakontzearen aldekoa. LePen, aldiz, Subiranotasunaren aldeko hautagaida da, alegia, Frantziar herria eta nortasunaren biziraupenaren aldekoa, globalismo suntsitzailearen aurrean.
Euskaldunok hobe genuke subiranotasunaren aukerari heldu, baldin eta euskaldun bezela biziraun nahi badugu. Aldiz,bide honetik goaz gustokoago badugu oligarkia internazionalistek bultzatzen duten gobernu-bakarreko mundo globalizatu, mestizatu eta disolbatua.
%89 2015ean? jakin nahi nuke gaur egun zertan dagoen aldekotasun hori, baina ez inkesta baten bidez, bidezko eta benetako hauteskundeen bidez baino.
Dena den, oposizioa jazarrita dagoenean eta aurkako prentsa guztia mehatxupean bizi denean, ez da horren zaila ustezko portzenataia horiek lortzea: fancisco franco Espainiako diktadore jaunak “erreferendumak” antolatzen zituen, eta beti lortzen zuen %99ko aldeko botoak.
Eta protekzionismoaz ari garela, pertsonaia berak, francisco francok alegia, denbora luzean erabili zuen bere politika ekonomiko oinarritzat. Emaitza: sekulako atzerapena hamarkadetarako.
2016ko Dumarako hauteskundetan bere alderdiak %55,4en bozka kopurua eskuratu zuen, bigarren alderdi bozkatuenak botoen %13,34a lortu zuen, niri hori esanguratsua iruditzen zait.
Dena den, hango alderdi komunista eta Alderdi Liberal-Demokratikoa oso nazionalistak dira, ez pentsa hango Alderdi Komunista hemengo burges txikiez osatutako alderdi komunisten parekoa denik.
Aipatzen dituuzun “hauteskunde” horiek ez ziren benetakon izan, ezta urrik eman ere.
Aukera guztiekin aurkezteko aukera izan zuten alderdiak soilik izan ziren “komunistak”, “liberal demokratikoak” eta beste antzeko pare bat, erregimenaren alderdi txotxongiloak baino ez direnak.
Benetako oposizioa ia ia katakunbetan bizi da: burukidetako batzuk herbestean daude (Kasparov xakelari txapelduna kasu) beste batzuk hilerrian zuzenean (Nemtsov esate baterako,kremlimetik 100 metrora erahila, “ezezagun” batzuen esku orain hilabete batzuk) eta kalean daudenak larriki jazarriak dabiltza : Alex Navalni barruko oposizioko burua joan den astean eraso zuen “ezezagun ” batek eta ia ia galdu du erabat begi bateko ikusmena.
Eta horrela luze zabal. Ultraeskumako erregin autoritario peto-petoa.
Ikaragarria iruditzen zait Euskal Herri xume hontan Putin bezalako txetxeniarren erahltzailea eta Ukrainia eta Georgiako inbaditzailea erreferentzia gako suertatzea. Ez al dago ba Errusian oligarkiarik? Putin ez al da Stalin jatorraren mireslea eta KGBko buruetako izandakoa?
Putinek bere herrialdearen interesak defendatzen ditu, ez nator bat egiten duen guztiarekin baina arlo askotan eredugarria da, bai berak, bai Israel, bai AEB, bai Txina eta abar…
Gu ez gara aberri inperial bat eta inperio batetik oso lezio kaxkarra hartu dezakegu. Euskaldunok historian zehar iraun dugu besteak izorratu gabe eta geureari eutsiz. Putin juxtu kontrakoa da.
Globalismoaren inertzia ez da berezkoa eta naturala, aitzitik, eragile zehatzak ditu. Eragile horiek ez dute nazio edo estaturik ordezkatzen, internazionalistak baitira, eta euren helburu Nagusia honakoa da: elite plutokratiko batek zuzenduriko gobernu, kultura eta merkatu bakarreko mundu globalizatua.
Xede horretan, Berlineko harresia erori eta berehala, potentzia globalistek etengabe eraso dituzte euren ereduan integratu nahi izan ez diren estatu SUBIRANOAK: Serbia, Irak, Afganistan, Libia, Siria, Iran … ERRUSIAREN aliatuak dira Estatu horietatik gehienak, kasualitatea? Ez. Errusia baita, izan ere, epe-luzerako estrategia horren azken helburua.
Errusia ezin daiteke zuzenean eraso. Horren ordez, potentzia internazionalistek nahiago izan dute bertako barne-tentsioak zein bizilagunekiko desadostasunak astindu, ahultze-bidean. Argi ezaguna da mendebaldeko inteligentzia-zerbitzu ezberdinen parte-hartzea Txetxeniako terrorista islamisten prestakuntzan eta finantzaketan. Aski ezaguna da OTAN erakunde-terroristak Georgia bultzatu zuela erasotzera Hego-osetia eta Abjasia “Zelai garbia” operazioan. Aski ezaguna da ere, George Soros, Bernard Henry-Levy edo John Mc-Cain bezalako putre internazionalisten parte-hartzea Ukraniako Maidan estatu-kolpean eta ondorengo Donbasseko gudan, eta nola ezkuatatu zuten Odessako sarraskia komunikabide globalistek, beste putakerien artean.
Laburbulduz, Errusiaren kanpo-politika bere subiranotasunaren defentsan oinarritzen da, indar globalisten etengabeko setioaren aurrean. Proba gisa, hemen OTANen base-militarren kokapen-mapa.
http://1.bp.blogspot.com/-rk7plcNosfI/UyMiMcNhU3I/AAAAAAAASq8/ylPTacbc0KY/s1600/1485083_748963298455281_49537128_n.jpg
Errusia herrialde inperial bat izan da eta da ideologia desberdinekin eta zuk Hiltzen Hil bere politika defenditzen duzu eta zilegi iruditzen zait baina horrelako ideologia edo geopolitika batek ez du zeikusirik herrien askapenarekin, alderantziz baizik. Aukera eman zaienean herriek Errusia utzi dute, Letonia, Estonia, Lituania eta Ukrainia beraren kasua, eta Errusiak berriz ere harrapatu nahi ditu eta NATOarena aitzaki bat da. Herrialde hoientzat NATO babesa da Errusia bezalako nazio genozida eta konskitatzaile baten aurrean.
Laburbilduz, komunismoaren aparailuak eta Nomenklatura irauten dute Errusia berrian eta hemen Euskal Herrian aliatu berdinak ditu. Nik nahiago dut Europa Mendebaldeko eredua Putin eta Maduroren ereduak baino.
Frantzia ere imperio bat izan zen eta sarraski ugariren erantzule. Baina, Errusia ez bezela, Frantziar herri etnikoa kondenatua dago desagerpenera eta ordezkapen etnikora. Jada Paris ez da sekula izango garai bateko hiriburu kultural eta artistikoa, ez eta Frantzia garai bateko pentsalari eta idazle europarren jaioterria. Islama eta ordezkapen etnikoa dira Frantziaren etorkizuna, bere subiranotasuna oligarkia internazioalisten menpe utzi zuelako aspaldi, kasu, francmasoien esku. Errusiar nazioak, aldiz, badu etorkizunerako eskubidea, sutsuki gordetzen diarduelako bere subiranotasun nazionala, bere izatearen parte ez diren balio masoniko-demokratiko-liberal ororen gainetik.
Ez dizut arrazoia kenduko: Errusiaren politikak ez du zer-ikusirik gurearekin, izan ere erabat lotua baitago bere idiosinkrasiari, izpiritualitateari, mundu-ikuspegiari eta historiari, eta hala izan behar du. Nik defendatzen dudana da herrien, nazioen eta etnien subiranotasun politikoa, euren barne-subiranotasunaren azaleko ondorio gisa. Barne-subiranotasunak esan nahi du, beste gauzen artean, ethos propioaren jarraipena, kontzientzia etniko edo nazionala, gure tradizio eta kulturarekiko errespetua eta konpromezua…
Euskaldunon kasuan, apurtua dago erabat gure barne-subiranotasuna kanpotik inportaturiko ideología internazionalista, materialista eta aurrerakoien ondorioz, gehienbat marxismoa eta mendebaldeko demokrazia liberalaren ondorioz (gure arbaso karlistek burua altxako balute…). Subiranotasun politikoaren bidean arrakasta lortzeko, beharrezkoa dugu berreraiki gure barne-subiranotasuna. Xede horretan, mugimendu politiko bakarra nazionalismoa litzateke. Ez naiz ari nazionalismo jakobinista eta imperialista batetaz, baizik eta gure errealitate historiko,etniko, kultural eta izpiritualaren parametroetara egokituriko nazionalismoaz.
Ez dut uste gaur egungo Putinen Errusiak zuk diozun baliobide nazionalak bultzatzen dituenik, Errusia alkolikoen herrialde bat baita non eta kapital sozialik onena anka egiten duen. Eta Putin komunismoaren azken arrastu ustela da.
EAJk eredu propio bat eraiki nahi izan du eta horregatik gure herriak erakundetza modu berezia du, hain berezia ze mendebalde honetan ez den ezagutzen kontzertu ekonomikoaren antzeko aldaera politikorik. Bestalde, Europan ez da izango alderdirik “Jainkoa eta Lege Zarra” lema demokratiko eta antzinakoarekin.