BERRIA ‘gure’ egunkariari, gutun irekia
Gaur argitaratu didazue egunkarian, beste behin, jada ohiko-edo zaidan gutun mota bat, oraingoan Donostiako Kutxan izaniko gorabehera batzuen berri ematen. Eskertu dizuet argitaratu izana betiko lez.
Joan den urriaren 11n ordea beste hau bidali nizuen, oraindik argitaratu gabea:
«BERRIA, 2012-10-11. Azaleko izenburu nagusiak alderik alde dio: “Aieteko eragileekin forum bat egingo dute Baionan, Frantzia mugiarazteko”. Behean ezkerreko txokoan berriz bi zutabetara: “Ikasleak «espainiartu» egin nahi dituela aitortu du Wertek kongresuan”. Eta nik nire zozoan neure buruari galdetu, lehentasun hori bera emango ote liekeen bi berrioi ‘ezker abertzale’ zale baino ‘euskaltzaleago’ litzatekeen egunkari batek. Eta agian ezetz pentsatu dut nik. Ez dakit zuek ere hala edo…»
Iruditzen zait euskarazko egunkari bakarra izaki gehiago saiatu behar ote lukeen hasierako espiritu ‘euskal zabalari’ eusten, ‘euskal lerratuari’ baino
Beti bezala ‘Iritzia’ sailera zuzendu nuen, kasuan hitzez hitz esanez “Nahi baduzue argitaratu”. Eta nonbait ez duzue nahi izan. Espero dut ez zirela ‘eskaeraren’ hitz literalak izango argitaratzetik atzendu zaituztenak. Atzoko eskaerak (“Eskertuko nizueke erantsitako gutun hau argitaratu ahal izango bazenute”), ez baitzuen literalki zuen borondate bolitiboaren arabera uzten argitaratzea.
Nire iritzi subjektiboa da BERRIAren lerratze politikoa ezker abertzalearen aldera gero eta ageriagoa ote den, eta hainbatetan halako ‘marra gorri’ batzuk-edo gainditzen ote dituen, nik gainditzea nahi ez nukeenak. Azaldu dut beste noizbait ere halako iritzirik. Eta iruditzen zait euskarazko egunkari bakarra izaki gehiago saiatu behar ote lukeen hasierako espiritu ‘euskal zabalari’ eusten, ‘euskal lerratuari’ baino.
Banaiz orain BERRIA LAGUN ere. Ez ote dut nik eskubiderik egunkari horretan 5 lerroko iritzi laburra azaltzeko
Eta agian ez nabil zuzen. Oxala. Baina eskubidea dut beste behin ere erratzeko. Baina hori esan nahi nuen BERRIAko orrialde beretan ‘ohartxo’ horretan. Zoritxarrez argitaratu ez duzuena. Orain hilabete batzuk argitaratu nahi izan ez zenuten bezala ‘NAIZ.info’ webgunearen espainoltasuna (begiratu gaur bertan) aipatzen zuen beste bat, aipatuz itsusi zela etxeko batez-edo gaizki esaka aritzea.
Eta nik uste dut ez dela hori bidea, bide argia, bide demokratikoa. Uste dut bigarren urtetik nintzela EUSKALDUNON EGUNKARIAren harpidedun (lehenengoan kanpoan nintzen), eta hasieratik izan naiz BERRIAkoa. Banituen EGUNKARIAren akzioak, eta baditut BERRIAkoak. Banaiz orain BERRIA LAGUN ere. Ez ote dut nik eskubiderik egunkari horretan 5 lerroko iritzi laburra azaltzeko, nahiz eta bertako zuzendaritza edo iritzi taldearen bestelakoa edo kontrakoa izan? Ezin dugu ‘gure artean’ agerian eztabaidatu ‘gure’ egunkariaren gainean? Eztabaidatu ere ez? Ez dirudi inoiz oso demokratikoa denik norberaren kontrako iritziak isilaraztea. Eta horregatik ere nire oraingo hau. Batek baino gehiagok pentsatuko du esker txarrekoa naizela. Baina nik nahiago dut esan.
Oxala oker banago oraingoan ere, eta berriro nire paranoia baino den.
Beste gabe oraingoz, ongi izanen zaretelakoan
Bittor
Bittorrekin ados. Lerratze hori oso nabaria da, eta nekagarria, itogarria. Berriazale askok zinez eskertuko genuke aniztasun handiagoa, beste luma batzuk agertzea…
Gutun batzuk ez argiratzeagatik kexu egitea ulertzen dut. Baina, Euskal Herriko egunkariak aztertuta, hemengo salaketa bidegabea iruditzen zait erabat. Berria euskaraz argitaratzen den egunkari bakarra denez, lerratu gabekoa izan behar omen du, hau da, apolitikoa. Ez omen da nahikoa informazio zintzoa ematea, ez omen da nahikoa manipulaziorik ez egitea; gainera, apolitikoa izan behar. Erdaraz argitaratuz gero, bai: lerrotzea eta manipulazioa onargarriak dira. Baina Berria, den bezalakoa, erdaraz argitaratuko balitz, kazetaritza onaren eredua izango litzateke. Baina euskarazkoa da, eta bakarra, ez horretarako lizentzia bakarra zegoelako, beste egunkari guztiek erdara nahiago dutelako baizik. Agian Gararen eta Noticias taldeko egunkarien irakurle euskaldunek kexa egin beharko lukete. Bestela, egunkaria euskaraz irakurri nahi dugunok “secula seculorum” egunkari lerratu gabea irakurtzera kondenaturik al gaude?
Hara! Ez al dituzu kontzeptu gehiegi nahasten? “Apolitikoa” izatea, nork eskatzen du? Bittorrek ez behintzat.
Kontzeptu gehiegi, baina bakarra aipatzen duzu? Berria euskaldun guztien egunkaria izateko eskatzen bada, balizko irakurle guztiena, alegia, herri honetan edo antipodetan, politikan ez sartzeko eskatzea bezalakoa da: apolitikoa izateko, neutroa, edonor pozteko modukoa. Bestela, Bixente, kontaiguzu denoi nola izan daitekeen euskaldun guztiena apolitikoa izan gabe. Agian Bake Nobel saria emango dizute. Total, Obamari ere eman zioten.
Sentitzen dut, zinez, g.etxague, zurekin bat ere ados ez egotea. “Apolitiko” kontzeptu horren kontra, zure ispilukoa, jo izan baldin badut, kontzeptu horrek zure bertze kontu guztiak hobekien kontzentratzen dituelako izan da, nire ustez. Argi utzi dut, nire uste okerrean agian, eztabaida honetako bertze apunteetan, apolitikotasunak (edo apolitikokeriak) zerikusirik ez duela aniztasunarekin, irekiduerkin eta… Erran dut ere bai, txoko honetako bertze iruzkingile batzuei erantzunez-edo, inolako arazorik ez nukeela izanen nik BERRIAk ildo editorial zehatza izanen balu, betiere aldi berean beronen albiste-agenda, informazio-agenda edo dena delakoa irekiagoa izanen balitz. Ez ditut nahi hemen bertze batzuei eman dizkien argumentuak errepikatu: pazientziarik baduzu, begira itzazu horiek.
Lasai, Bixente, poliki-poliki bada ere, zure egia antzematen hasia naiz: zuk oratariko iritziak eta albisteak jasotzen dituen egunkaria nahi duzu, kronistaren modukoa, deskribatutasko errealitate horri azterketa sakona eta zorrotza egiten dion editorial inpartzialekin batera, Oso ondo. Zuk egunkari perfektua eskatzen duzu, kazetaritzaren utopia. Baina nire galdera hauxe da: zergatik eskatzen diozu Berriari? Zein alde fromal dago Berriaren eta Euskal Herriko beste egunkarien artean euskarazkoa izateaz gain? Euskaraz izateagatik besteei derrigortzen ez dietena Berriari eskatu behar zaio? Azken finean, horixe da kontua.
G. Etxagueren kontrako iritzia daukat nik. Ulergarria izan daiteke une jakin batean eskatu ez den kanpotik etorritako iritzi-eskutitz bat ez argitaratzea, arrazoiak emanez gero. Ez dirudi hori denik kasua. Ez da hain ulergarria, eskutitzaren muina egunkariaren lerratze politikoa nabarmena salatzea baldin bada, berretsi baino ez baitu egiten.
Ez da lehenengoa aldia erkatzen zaizkigula Berria eta Gara/Noticias taldea, esanez Berria irekiagoa dela. Aldea, ordea, izugarria da. Berria “gurea” da, harpidedun edo akzionista garenona eta era batera edo bestera babesten dugun euskaltzaleena. Berriaren diru-iturri garrantzitsu bat, ez dakit garrantzitsuena ote den, diru publikoa da, guztiona, euskaldunena eta erdaldunena, abertzaleena eta ez abertzaleena, ezkertiarrena zein eskuindarrena. Gara edo Deia ez dira nire egunkariak eta haien diru-sarrera nagusia ez da publikoa.
Berriak, Hidalgoren salaketarekin bat egiten dut, sarri gainditu ditu marra-gorriak, baina, antza ez da konturatu, berdin jarraitzen duelako. Behar bada bere buruari galdetu beharko lioke zergatik ez dituen erakartzen irakurle berririk, baina erantzun posibleen artean, batzuk kolokan jarriko lukete azkeneko urteetan jarraitzen ari den ibilbidea eta hori ez zaio interesatzen oraingo zuzendaritzari.
Nire ustez, hori solitarioan tranpak egitea da. Berriak lerratu gabeko egunkaria izan behar badu, mundua eta albisteak ikuspuntu abertzale batetik aztertzeari ere utzi beharko lioke, eguraldi mapa ere aldatuta, Euskal Herriko mapa eta Logroñon gertatutakoak “Mundua” sailean sartzea abertzale jokatzea baita. Eta abertzale ez denak arrazoi osoz esango du Berria egunkari abertzalea dela. Orduan, non jarriko dugu marra? Egunkari irekia izatea zer da? Diru publikoa jasotzen duenez, eskuak lotuta dauzka neutraltasunetik ateratzeko? Abertzalea bai, baina Bildurekin edo EAJrekin lerratu gabe? Niri zintzoagoa iruditzen zait Berriari askatasun hori aitortzea. Zuk irakurle berriak lortzeko ezintasuna ustezko lerratze horretan ikusten duzu. Nik, ordea, kazetaritza “aseptikoan” ikusten dut, eta zalantza daukat azkenean euskararen mesederako ote den, euskarazko egunkari bakar eta aseptiko batek euskaltzaleen kontzientziak lasaitzeko baino ez ote duen balio, ez ote den azkenean beste inork euskaraz ez argitaratzeko aitzakia. Egunkaria sortu zenean, politika zuzena zen euskaldun guztiena izatea, baina berriro galdetzen dut: horrela jarraitu behar dugu beti?
El correo, Deia eta horrelakoak ere subentzioak jasotzen dituzte, edo zer da ba diputazioko iragarki bat jartzea? Ba al dago inor Diputazioa ezagutzen ez duenik? Edo Eusko Jaularitza? Zer dira enpresa haundiak izaten dituzten zerga murrizketak? Aldizkariak barne, hori ez da subentzioa? Ba bai dela. Agian Berria horrela da gehien egin dutenak aldizkari hori zabalduta egoteko ezkertiarrak direlako gehien bat. Ez det ulertzen zergatik utzi behar du ezkertiarra izaten, eskubiko aldizkari mordoa daude. Bestalde euskarazko komunikabide ugari subentzioak jaso dituzte betidanik eta eskerrekoak, eskubikoak… dira.
Bestalde nola aldizkaria diru publikoarekin egiten delako denona dela? Zenbat diru publiko jasotzen du edozer, aldizkari, telebista, enpresak, kultura…..? Eta benetan uste dezu hori denona dela? Edo gustoko duten jednetaz eta erabiltzen duten jendetaz? Nirea al da Valentzian egiten diren azpiegiturak? Telebista? Ze nire diruaren zati bat Espainiara dijoa. Guztiona edo erabiltzen dutenena? Han idazten dutenena? Akizionistena….. Eta gurea izatea zer da? Gu nahi ditugun gauzak argitaratu behar dituela? Ze Euskadunak ere oso anitzak gea eta azkeanean guztiei men egin behar badigute…..
Ez al det nik eskubidea 5 lerroko idazkia argitara nazaten nahi dudan egunkarian? Ba ez txo ez dezu inolako eskubiderik. Egunkariaren borondatea da hori eginen duena ez zure eskubidea, bestalde berrian iruzkinak bidaliz ditzazkezu zure iritzia emanez. Ez zenuken arazorik izango zure iritzia milaka pertsona irakutzeko.
Bestalde agian ni naiz erratuta nagona baina Berria da irakurtzen ditudan aldizkarietatik inpartzialena eta diferentzia haundiarekin. Noski iritziak daudela eta nabaritzen dela iritzizko artikulotan ezkertiarrak eta abertzaleak direla, baina albistetan inoiz ez diet antzik ematen noren alde dauden, neutro neutroak ikusten ditut.
Bestalde, ze aniztasuna izan behar du Berriak? Eskubiko aniztasuna? Egunkari gehienak dituztenak? Zabalagoa izan behar du ala zilegia? Artikuluak egia esan behar dute edo eskubi/eskertiar izan? Eta komentatzen dutenak? Zergatik izan behar dira eskubikoak? Ez det ulertzen. Aldizkari guztiak lerro editorial bat dute, gauza da albistetan inpartzialak izan behar direla eta iritzitan ez.
Baina beno bakoitzaren iritzia da.
Suposatzen det aldizkari hau, jendeak bidaltzen dizkion artikulu guztiak argitaratzen dituztela ez?
Mesedez.
Nire kezka, zure kontrakoa da. Iritzi artikuluetan, nik uste, badu BERRIAk neurri batean aniztasuna eta. Baina albisteen agendan (zer nolako albisteak, nongoak, norenak, titularrak, albisteen kokapenak, haiei emaniko espazioetan…, horrelako gauzetan) dago ildo editoriala, itxiegia, nire ustez ere.
Jartzazue albiste bakar bat Berritik, alde bat edo bestera egiten ikusten dena. Nik ez ditut aurkitzen.
Raxoik murrizketak egiterkoan Berria irakurtzen dezu eta ez diozu ez aldko ez kontrako iritzirik aurkitzen albistean, iritzizko artikulotan bai iritzia azaltzen du eta ildo bat jarraitzen du, nere ustez anitza baina ildo batekin.
Abiste bat.
Eta ni Txilardegi bezala pentsatzen det, Euskara ez da salbatuko Euskal Herri independiente gabe, Berria beraz abertzalea izan behar dela deritzot, eta hori iritzizko artikulotan nabarmentzen da, ez albistetan. Gararen itzulpena dela erratea ez da hautemate kontua, niri ere gezur hutsa iruditzen zait. La Razon Berriaren lerroa jarraitzen dula erratea bezala izango zan, gezur galanta ez iritzia.
“Aipatzeengatik”, erran ohi den bezala foro publiko presentzialetan-eta: “Gararen itzulpena dela erratea (…) niri ere gezur hutsa iruditzen zait”. Aipu horren antzekoena, nik jarri nion Gonzalori, baina beronek gaizki, oso gaizki, aipaturik ekarri zuen bion arteko eztabaidara: erran nahi baita nik ez nuen hori erran, bertze hau baizik: “Inpresioa dut, behin baino gehiagotan, Gararen itzulpena dela”. Nabarmena da diferentzia, ezta? 1) ‘Inpresioa’, hau da, kontu erabat subjektiboa, ongi oinarriturik ala ez; 2) ‘behin baino gehiagotan’, hau da, ez beti. Ez dut ulertzen, beraz, non dagoen gezurra: inpresio hori inoiz izan ez dudala erran nahi ote didazue? Saia zaitezte, mesedez, erakusten non dagoen ene inpresioaren okerra, baina ez erran gezurretan nabilela ene ‘inpresioa’ zein den adieraztean. Edo, Gonzalori erran niona, nik baino hobe ezagutzen ote duzue zeintzuk diren ENE inpresioak?
http://sociedadinformacion.fundacion.telefonica.com/telos/articulocuaderno.asp@idarticulo=3&rev=75.htm
Suposatzen det, kontrako iritzia izango dezula ere bai aldizkari,irrati, editorial hauek duten lerroari buruz ez? Ziur guztiak izugarri zabalk direla eta lerrogabeak.
Berriazaleoi eta Berriari berari, mesede egingo lioke zabalago jokatzeak, nabarrago. Lerratzeko eskubide osoa dauka, iritziak filtratzeko eta ezker abertzalearen ortodoxian murgiltzeko. Baina horrekin bere hedapena mugatzen du, eta irakurle berriak uxatzen.
Zein datu daukazu horrelakorik esateko? Zergatik daude erdarazko egunkari guztiak lerraturik eta zergatik irakurtzen dira Berria baino gehiago, lerratuak izan arren (edo izategatik)? Herri honetan egin al daiteke denon gustuko den egunkaria, salmenta onei eutsiko dien egunkaria? Euskarazkoa izatea nahikoa al da produktu hori kontsumitzeko? Berriari eskatzen diozuena erderaz ez litzateke bidegarria izango. Baina Berria euskarazkoa denez, inor baino zabalagoa, irekiagoa, neutroagoa izateko eskatzen diozue, nahiz eta erdazkoak baino zabalagoa, irekiagoa, neutroagoa den. Eta baliteke horixe izatea arazoa, ni eta beste edonor, euskaraz ala erdaraz irakurri arren, pertsona berberak baikara, baina zuek eskatzen duzuen Berria irakurtzeko nor garen eta nola pentsatzen dugun ere ahaztu behar dugu, Euskararen eta Berriaren mesederako omen.
Ederki dakizu, g.etxague, zergatik irakurtzen diren gehiago erdarazko (eta eskuineko/tradizio handiko) egunkariak. Ederki dakizu, ere bai, kontua ez dela egunkariak denen gustuko egitea, ezta euskaraz dugun bakarra ere. Baina, nik uste, bai dela kontua ahalik eta gehienok, guztiok hain gustuko ez ditugun albisteen hierarkizazioaz edo iritziez gain, euskaraz bizi eta dastatu/sufritu ahal izatea mundu zabalekoaren kontuak (geografikoki maila globalean eta gure muga-barnekoan, noski), baina baita ere pentsaerari dagozkion kontuak. “Zein datu daukazu horrelakorik izateko?”, galde egiten diezu nirea bezalako sentsazioa dutenei. Nire erantzuna: bertze egunkariekin gertatzen zaidana gertatzen zaidala honekin ere: irakurtzen hasi eta eskuetatik erori. Pena handiagoa, ene ustez, euskaraz dugun bakarrari dagokionez, beronek aukera paregabea (hain zuzen ere lehiakiderik ez duelako) baitu euskaldun eta euskaltzale gehienen erakusleiho bihurtzeko. Horrek ez du zerikusirik apolitiko izatearekin, zuk ongi dakizun bezala: ez nuke nik arazorik izanen bere ildo editoriala (bere “editorialak”) zuzen zuzenean eta agerian aterako balu, bere informazio-agenda irekiagoa, pluralagoa izanen balitz. Baina, behin baino gehiagotan, inpresioa dut politikoki Gararen itzulpena dela.
Bixente, Berria Gararen itzulpena dela esateak, gutxienez, bietako bat ezagutzen ez duzula esan nahi du. Hala bada, argi dago zure asmoa ez dela zintzoa, eta biak irakurtzen badituzu, zintzoa ez izateaz gain, gezurtia ere bazarela. Zure jokoa Berria inoren itzulpena dela esanez gutxiestea bada, on dagizula eta ez beherakoa, baina bigarrena izango delakoan nago. Zuk ere asko dakizu, ederki, lehendabizi jatorra zer den esan eta gero zer dagoen gaizki esateko, moralizatzeko, alegia. Egunkari perfektua deskribatu eta gero Berriarekin alderatu. Santutasunerako bidean, noski, Berriari perfekzioa ez aitortzeko arrazoiak aurkitu dituzu. Oso ondo. Baina errealitatea da Berria Euskal Herriko egunkaririk zabalena eta zintzoena dela, manipulaziorik ezagutzen ez duena. Eta editorialak aipatu dituzu: niri sinatu gabeko editorialak kazetaritzaren minbizietako bat iruditu zaizkit beti, eta Berriaren bertuteren bat aipatzekotan horixe da bat, sinatu gabeko editorilik ez ateratzea: dena sinatu behar delako, izen eta abizenak, ez badira Jainkoaren hamar mandamenduak Sinai menditiok jaitsiak, horiek sinatu gabe etorri baitziren, baina editorialak ere sinatu behar dira, izen eta abizenak! Horregatik, Bixente, Berriari sinatu gabeko editorialak ez egiteagatik kritika egitea lotsagabekeriaren hurrengoa iruditzen zait, irakurritakoa gustukoa ez baduzu, ondo baitakizu nork idatzi duen, izen eta abizen.
Ez dakit benetan zein herritan bizi zareten batzuek! Berriak beste era bateko irizpideak balitu irakurle gehiago izango lituzkeela uste al duzue benetan? Herri honetan euskaraz bizi, eta euskararen militanteak diren gehienak zer dira ba PNVkoak? PSOEkoak?
Egunkari bateko akziodun izateak ez du eskubiderik ematen bertan lerrorik argitaratzeko. Edo helburu horrekin erosi al zenituen ba akzioak? Ez dut ezer ulertzen. Zergatik eskatzen diogu BERRIAri beste inori exigitzen ez diogun hura? Niri ere, beste batzuek idatzi duzuen antzera, egunkarien artean aseptikoena iruditzen zait.
Zure jainkoak gorde ziezazula ikusmena! Ezker Abertzale Ortodoxo horretatik kanpoko jenderik bagaude, ez EAJko ez PSE-EEko izan behar gabe, euskaltzale garenok, Batzuk, gainera, abertzale ere, eta ezkerrekoak, eta abar, eta abar… Ezagutzen dut jenderik harpidedun eta erosle izateari utzi dionik.
Nik ere uste dut Berriak, gainontzekoekin alderatuz, profesionaltasun handia erakusten duela. Kontua da objektibotasunak bere mugak dituela, ezin da inoiz %100ean objektibo izan -eta hori dioena gezurretan dabil edo ezjakina da-, baina bai zorroztasun eta zintzotasunez; eta horretan nahiko ondo egin ohi dute Berriakoek.
Beraz, objektibotasun osorik ez dagoenez, ez Berrian eta ez inon, nire ustez Berriak bere irakurlegoa islatu besterik ez du egiten: gehiengo euskaltzale eta ezkertiarra, zenbait euskaltzale eta zentro-eskuindarrekin batera.
Bestela, zer esan nahi dute batzuek? Berriaren irakurleen erdia-edo PNVkoa dela? Orduan zergatik Noticias de Gipuzkoak ez dizkio lehiatzen irakurleak egunkari euskaldunagoa eginez?
Nire ustez, planteamendua bera da arazo. Egia da Berria euskarazko egunkari bakarra dela bai, baina ezinezkoa da bere baitan euskaldun guztien iritziak biltzea, eta ezta guztiz objektiboa izatea ere. Kallitatezko edukiak sortu nahi baditu, informazioa objektibotasunez eman behar du, eta hala ez badu egiten, kritikagarria da, baina batez ere kalitatearen ikuspuntutik.
Egoera ideal batean, euskaraz izango genituzke ideologia desberdinak biltzen dituzten makina bat egunkari. Batzuk objektiboagoak, beste batzuk oso lerratuak…
Egia da Berriak albisteak lehenesterakoan etabar (beste egunkari guztiek bezala), ideia politiko batzuk agerian uzten dituela, eta agian inoiz, baita gehiegi ere. Baina orokorrean, esango nuke albisteak garbi eta zintzoki argitaratzen dituela eta euskarazko irakurleoi erakargarri zaizkigun eduki eta iritziak biltzen saiatzen dela.
Nire ustez ere Berria dugu egunkari aseptikoena, batzuetan gehiegi ere. Baina beste batzuetan gainerako hedabideen lerro(okerr)ari jarraitzen dio, bereziki hegoamerikako edo ekialde hurbileko kontu zenbait tratatzean. Baina besteren batek esan duen bezala %100eko objektibotasuna ezinezkoa da, eta gehituko nuke ez dela desiragarria ere. Ezin zara objektiboa izan, ekidistantea eta hotza, Palestinaren eta Israelen arteko gatazkan, edo Estatu Batuen eta haien hurrengo inbasio-gai den herrialdearen artean. Besteak beste.
Eta gainera, benetan Bittor Hidalgok aipatu duena HORRENBESTERAKO AL DA??? Ezin dituzu bi notizia jarri azalean tamaina berean, eta bat aukeratu behar. Garrantzitsuago irudituko zaio Bittorri, agian, Werten txorakeriak lehenestea, baina uste dut euskaldunontzat eta Euskal Herriarentzat Iparraldean azken aldian gertatzen ari diren mugimenduak interesgarriagoak direla… Hala ere, ni ez nintzateke aztoratuko alderantziz jokatu izan balute ere.
Berria euskalduna da, halabeharrez abertzalea (euskararen eta Euskal Herriaren aurka euskaraz idatzi nahi duenak sor dezala bere panfletoa), eta, hein batean (bakarrik), ezkerrekoa.
Norbaitek gustuko ez badu eros dezala Gara edo El Diario Vasco (ah, hori jada horrela gertatzen dela gehienbat…) ¬¬’
Zentzuduna, Lander, zure gogoeta. Baina ez hainbertze zure pertzepzioa, bertze batzuon ikuspegitik. Nire “nafar periferiatik”: Ba al dakizu zenbat gauza garrantzitsu ezin izan dut euskaraz bizi, egunez egun, nafar eremu baztertu honetan, euskaltzale izanik ere? Ez dut ezer erran nahi BERRIAk Nafarroan dituen profesionalen kontra, ezagutzen ditut eta on onak ditu, baina hori ez da gero nabaritzen egunkariaren egunerokotasunean.
Kontxo Bixente! Ni ere nafarra naiz. Zer esan nahi izan duzu? Ez dut oso ongi ulertu.
Nik ere ez dut oso ongi ulertzen zure galderaren zergatia, zintzo erraten dizut, lerro arteko ironiarik gabe. Saiatuko naiz interpretatzen zerk bultzatu zaituen galdera hau egitera: 1) ‘Nafar periferiatik’ erramolde horrek, agian, bultzatu zaitu: ba, badaezpada ere, erranen dizut ez dut horrekin nafar guztien izenean ezer ere erran, aurreko posesiboak (‘nire’) adierazten duen bezala. 2) Baliteke bertze ideia hau izatea oso ongi ulertu ez duzuna: ‘Ba al dakizu zenbat gauza garrantzitsu ezin izan dut euskaraz bizi, egunez egun, nafar eremu baztertu honetan, euskaltzale izanik ere?’; beno, luze izan beharko nukeen, baina bertze batzuetan azaldu dut esperientzia hau, BERRIAk eskaintzen didan blogguneko txokoan (jakina eta zinez eskertzen diodana); demagun, Ezker Abertzale Ortodoxoaren (barka ezazu bigarren abizena, bere ironia eta guzti, baina ezker abertzale bertzelakorik egon, badago, letra txikiaz idazteko modukoa izanik ere, dudarik ez), ba, E.A.O.k begiko ez duen bertze eragileren batek eginiko ekitaldi dezenteri buruz informazio bila (euskaraz, noski, “euskaraz bizi nahi dut” nik ere) joan naiz ekitaldiaren hurrengo egunean edo bi egunetara, eta ezer ez dut aurkitu, nahiz eta aldi berean (betiere ene ustez) garrantzia/transzendentzia gutxiagoko bertze ekitaldiren bati buruz zerbait agertu; edo biei buruz, baina ene bista askoz gehiago nekatu behar niri dezente garrantzizkoa (ikuspegi informatibo batetik) iruditzen zaidanaren bila, bertzearen bila baino. 3) Edo bertze hau izan daiteke “oso ongi ulertu” ez duzuna: alegia, “Ez dut ezer erran nahi BERRIAk Nafarroan dituen profesionalen kontra, ezagutzen ditut eta on onak ditu, baina hori ez da gero nabaritzen egunkariaren egunerokotasunean”; berresten dut ideia hori; aipaturiko ekitaldiei buruz galdezka, batzuetan, Nafarroako profesional horietako batzuei joan natzaie, eta, bai, informazioa bidalirik zuten, eta nahikoa, baina gero…
Ez dakit zure galdera itsumandoka ulertzen saiatzean argitzen dizudan nirea.
Nik ulertzen eta konpartitzen ditut iruzkinetan sortu diren bi iritzi-lerroak. Alde batetik, nire ustez, BERRIAk arazo larri bat dauka gizarteratzeko. Ohiko testuinguruetara bakarrik heltzen da, bereziki ezker abertzalearen orbitara. Bere diskurtsoagatik, nik uste, oso zail egingo zaio euskal gizarteko beste sektore batzuetara heltzea. Adibidez, lurraldetasunaren kontzeptuak oso modu markatuan erabiltzen ditu (Euskal Herria, Herrialde Katalanak, Okzitania…), eta diskurtso horrekin gizartearen zati handi bat ez dago ados. Sarri ezker abertzaleari lotuegi agertzen da, eta horrek ere uxatzen ditu irakurle berriak. Baina, bestalde, izan gaitezen errealistak, askok aipatu duzuen bezala. Nork irakurtzen du euskaraz? Nor dago inplikatuta eta murgilduta horretan? Euskaltzaleak, zalantza barik. Eta euskaltzaleen azterketa soziologiko bat eginez gero, badakigu nagusiki nora lerratzen diren/garen. Hori da agian, arazoa gizartera estrapolatuz gero, herri honen akatsa. Momentuz ez gara gai izan gure hizkuntza sektore ez-abertzaleetara zabaltzeko. Egin dugu, baina ez guztiz modu arrakastatsuan. Beraz, kasu hopotetiko batean planteatuta, agian euskarak espazio sozial handiagoa irabazten duenean aldatu beharko dira planteamendu batzuk gizarte honetan, tartean, BERRIAren lerrokatzea. Eta badugu beste akats bat gizarte honetan: dena politikan ardaztea. Edozein erakunde, talde, komunikabide.. lotzen dugu alderdi politikoekin. Eta gizartea hori baino askoz ere anitzagoa da! Nik nahiko nuke euskarazko komunikabide independiente eta kritiko bat, inoren menpe ez dagoena. Jai daukat!
Berria euskarazko komunikabide independientea eta kritikoa da. Ez dugu kontzepturik nahastu behar. Kontu bat da Berria Ezker Abertzalearen ideogiaren inguruan murgiltzea (lerratzea), eta beste bat, oso ezberdina, Ezker Abertzalearen tresna izatea edo biek elkar hartzea (lerrokatzea). Baina, nire ustez, abertzalea bazara eta kontsekuentea bazara, oso erraza da Ezker Abertzalearekin lerratzea.
“…eta horrek ere uxatzen ditu irakurle berriak”. Gehiago: horrek harpidedun eta irakurle izan eta gustura horrela izaten jarraituko lukeen jenderik uxatu du; hots, bezero zaharrak ere uxatu ditu. “…euskarak espazio sozial handiagoa irabazten duenean aldatu beharko dira planteamendu batzuk…”: Alderantziz, nire ustez: BERRIAk baino espazio sozial zabalagoa du euskarak, nahiz eta nukleoa, noski, ezker abertzale ortodoxokoa izan, baina horretan egiten ari da kale, betiere nire ustez, euskaldunon egunkari bakar honek. Gauza bat da nukleo gorde nahi izatea, erabat txalogarria, eta bertze bat nukleo horren hala moduzko “mehatxupean”, bertze geruzetara zabaltzen ez jakitea. Erran nahi baita, nukleo horri inolaz ere “traiziorik” egin gabe, nukleo hori bezatu beharko luke merkatu-geruza berriak irabazte aldera.
Barkatu: ene azken iruzkina, g.etxagueri ez, kaputi zuzendurikoa zegoen, nahiz eta, zergatik ez dakidala, g.etxagueren ondoren agertu hemen.
Berriari edozein alderdi abertzaleren ametsa izango litzatekeena eskatzen diozue: abertzale guztiak batzea. Eskaera, noski, guzgtiz zilegia da. Berriak formalu magiko hori lortzen duenan, Bilduri edo EAJri saldu eta etekinak akziodunen artean banatuko ditu.
Ederra, g.etxague, argudiatzerakoan edo bertzeoi erantzuterakoan, zure joera hori gure argumentuak mutur-muturreko ikuspuntu batetik interpretatzeko. “Argi dago zure asmoa ez dela zintzoa, eta biak irakurtzen badituzu, zintzoa ez izateaz gain, gezurtia ere bazarela. Zure jokoa Berria inoren itzulpena dela esanez gutxiestea bada, on dagizula eta ez beherakoa, baina bigarrena izango delakoan nago”, horrelakoak errateak zentzu guztia kentzen dio gure arteko iritzi trukaketari.
Nik ez dut kategorikoki ezer erran. Itzulpenarena, adibidez: “Behin baino gehiagotan, inpresioa dut politikoki Gararen itzulpena dela ” BERRIA idatzi dut; hau da, “behin baino gehiagotan” erran dut, ez beti (biak irakurri ditudan egunetan bakarrik, eta egun hauetan ere ez beti); eta “inpresioa dut” erran dut, ez kategorikoki itzulpena denik: ba al dago inpresioa baino zerbait subjektiboagorik? Nire inpresioa adieraztea, gezurretan erratea al da? Nik baino gehiago dakizu zuk ene inpresioez? Ez ote da izanen zuk aurreiritzi gehiegi duzula nitaz eta horien arabera egiten diezula juzku nire iritziei, ene hitz matizatuei jaramonik egin gabe?
Horrela denez, ez dut uste merezi duenik gure artean gehiago eztabaidatzea. Dena dela, gauzatxo pare bat: 1) Ez dut sinisten perfektutasunarekin, ez dut eskatzen BERRIA egunkari perfektua izatea, baina sinetsita nago perfektuagoa izan daitekeela; 2) Baldin badago zerbait garbi nire ametsetan, hori ez da, ezta hurrik ere, “abertzale guztiak batzea”rena, baina bai euskal irakurle ahalik eta gehien erakartzea; sinpleki erranik: ez dut uste zure planteamenduekin lor daitekeenik hori.
Besarkada bat, Judasena bezalakoa iruditzen bazaizu ere.
Pozten naiz saltsa pixka bat eragin duelako nire hasierako iruzkinak, eta ona delako iritziak elkar-trukatzea, iritziak daudenean. Horregatik nintzen kexu BERRIAk azken hilabeteetan argitaratu ez dizkidan bi ‘gutunengatik’. Hain zuzen, bat ‘gure’ euskarazko BERRIAren eta bestea NAIZ batez ere espainolezkoa eztabaidatzen zituztenak.
Atzo berriz, idatzi eta berehala argitaratu zidaten ‘Kutxa’ eztabaidatzen zuena. Eta pentsatu nuen hala egin ote zuten nirea ere Kutxa-ren gaur egungo zuzendaritzaren kontrako kanpainan erabili nahi zelako. ‘Tonto erabilgarria’, badakizu. Hori ere ez zen nire susmoa baino. Baina horregatik gogoratu nuen azken ‘zentsuratutakoa’, eta birgogorarazi zidan nire iritzian BERRIAren -ez pertsonen- ‘lerratze’ gehiegizkoa, eta honek ekarri diezazkigukeen kalteak.
Poztu naiz ikusita nire iritzia ez zela nirea bakarrik, ze idatzi duzuen guztiok onartu duzue hala dela, batzuk ni bezala-edo kexatuz, beste batzuk lerratze hori defendatuz.
Espainolezko egunkarien inguru ez daukat besterik eskatzeko baino, euskarazko bertsioak (ere, edo ere gabe) argitaratu ditzaten.
Baina ‘gure’ ‘nire’ BERRIAri eskatuko nioke ez gehiago saiatzeko gaurko ‘lerratzea’ partekatzen ez duten irakurleak areago uxatzen, ze ‘lerratze’ hori partekatzen dugunok, esan ere ageria esan ezin baldin badugu ‘lerratze’ hori ez zaigula gustatzen, gonbidapen irekia da halakoak atetik ateratzera.
Eta ez dut uste BERRIA soilik ‘ezker abertzale’ eta gainera ‘ezker abertzale jakin bateko’ lerrotzaileek bultzatu dugunik.
EH Bilduk azken hauteskundeetan bozen %25 lortu du EAEn. EAJk %34,61. Bi apustu egin ditzake BERRIAk. %25 horren (edo horren zati baten) ahots lerratu bihurtu. Zilegi. Baina %34,61en aukera galdu. Edota %25 + %34,61 espazioa irabazten saiatu -eta bide batez artean geratzen den gizartearen %40 hartako balizko ‘euskaltzaleak’ ere biltzen-, jakinik hastetik noski ezingo dituela erabat ase guztiak.
Nik esango nuke azken apustu hau litzatekeela ‘euskaltzaleona’. ‘Euskaltzaletasuna’ beste lerratzeen gainetik jartzen edo jarri nahi dugunona.
Lehen apustua uste dut dela orain BERRIA egiten ari dena, eta nik esango nuke, apusto hori dela ‘beren lerratzea’ ¡euskaltasunaren aurretik’ jartzen dutenena. Nahiago dutenena ‘beren lerroa ongi finkatu euskaltzaleen artean’, ‘euskaltasuna zabaltzea baino lerro guztietan’.
Noski bakoitzak jokatu lezake bere fitxa. Eta niri ez zait gustatzen azken hau jokatu nahi dutenena. Eta esan nahi nue. Eta esan nahi dut.
Eta gainera zinez uste dut ez zela hori hasierako asmoa, hasierakoen artean ere oso ‘lerratze finak’ baldin bazeuden ere.
Hitz egitea beti mesedegarri delakoan, ongi izan
Bittor
Bai, Bittor, alde horretatik bejondeiala! Ondo burutu duk mendekua!
Ez haut ezagutzen Gonzalo, dakidala, baina bazirudik ona haizeala hi ere burruka pizten, eta ez ditukala oso ongi tratatu hirekin bat ez datozenak. Baina hori maiz nortasunean zihoak.
Nik hire honen aurreko mezuari erantzun nahi nioan (“Berriari edozein alderdi abertzaleren ametsa izango litzatekeena eskatzen diozue: abertzale guztiak batzea. Eskaera, noski, guztiz zilegia da. Berriak formalu magiko hori lortzen duenan, Bilduri edo EAJri saldu eta etekinak akziodunen artean banatuko ditu.” dioen horri).
Ze iruditzen zaidak hainbatek ez duzuela nahi ‘euskaltzaletasuna’, beti gauden egoera gutxituan ahalik eta gehien batzea. Eta aipatzen dezuen ‘ezinezkotasun’ horretan zuritu nahi dezuela zuek bultzatu nahi dezuen ‘ezinbesteko lerrokatze’ hori.
Eta ez bakarrik hori. Bazirudik gainera ‘sobran’ ikusten ote dituzen orain arte BERRIAri erantsitako ‘hainbat mitxelin’ zuekin lerrokatu gabeak. Bejondeigula, bai.
Eta gaurgo egunez gainera, beste pentsamendu batekin lotuko diat nerea. Ze iruditzen zaidak hire itxurako lerrokoei-eta ez zaiela ezer asko gustatzen Katalunian abiatzen ari den prozesu erabakitzailea, hain zuzen Mas bezalako ‘kontserbatzaile edo’ batek zuzentzen duelako, eta ez zekiat zuel lerroko-edo askok ez ote lukete nahi prozesu hori ere zapuztuta ikusi lehenbailehen, arrakastatsua baldin bada neurriren batean, zuen lerrokoen eredua zalantzan jarri lezakeelako.
Agian ‘ereduak’ eta ‘lerrokatzeak’ aldetxo batera utzita saiatu gaitezko oraindik MALTZAGETARAINO batera ibiltzen hainbat.
Eta egia esan ETAren behin betiko ekinaldi armatuen amaiera ezin abugune hobea dugu horretarako, berriro ere gure arteko sektarismo zauritzaileenetan sartu gabe muturrak, besteak beste, hori delako, Esapiniako indarrei interesatzen zaiena.
Igande goizeko pentsamendu merkeak beharbada.
Ondo izan, nolanahi.
Bittor, ez nauk ezagutzen, baina asko dakik nitaz, hainbeste hemen aipatu ez diren gaiez ere nire iritzia zein den jakiteraino. Ez zatorrek harira, baina esango diat neuri behintzat Katalunian gertatzen ari dena oso ondo iruditzen zaidala. Hemen baten batek urduri egoteko arrazorik baudauka, EAJ duk, hain zuzen ere, Mas Ibarretxeren eta bere alderdikideen koldarkeria eta zintzotasun falta agerian uzten ari delako. Honezkero CIUk EAJ atzean utzi dik nabarmen eta jeltzaleek inoiz zapaldu gabeko lurraldean sartu duk. Baina, esan bezala, ez zatorrek harira, ezta orain ETAri buruz hastea ere. Berriaz ari gaituk, eta nik esango diat herri honetan 700.000 euskaldun badaude, eta horietatik 100.000 gutxienez euskaraz irakurriko luketenak, bada, joko txikia iruditzen zaidala oraingoarekin konformatzea. Hik aldarrikatzen duan modeloa paliatiboa baino ez duk, ez dik inoiz arazoa konponduko, normalizaziorik ekarriko. Baduk garaia egoera aldatzen hasteko, euskarazko prentsaren egoera ez baitator bat egoera soziolinguistikoarekin.
Bixentek planteatutako ereduarekin bat nator ni ere, beraz, ez naiz azalpenetan luzatuko. Baina bere aipamen bat azpimarratu nahi nuke: dena ez da Bildu edo EAJ. Hala da, batzuek tarte hori hutsaren hurrengora eraman nahi balute ere, zeren, hauteskunde batzuetan edo besteetan Bilduri edo EAJri bozka emateak ere, ez du esan nahi hautesle guzti horiek Bildu edo EAJ direnik. Bestalde, berriako erosle, irakurle eta bazkideak, guztiak Bildukoak baina ere, Bilduren bozka-emaleen zati oso txikia ginateke, beraz, hobe luke berriak beste “azoka” batzuk esploratzen hasi.
Azkenik, bada inork aipatu ez duen zerbait: berriak laguntza eskatu duen guztietan euskaldun “guztiei” zuzendu zaie, ez ezker abertzaleko euskaldunei, eta beti azpimarratu nahi izan du kanpaina horietan, bazkide eta erosleen artean alde guztietako euskaldunak dituela bezero, eta euskarazko egunkari bakarra dela. Hortaz…
Ba erantzun sorta irakurrita, zera esan behar dizuet den-denoi: niri ez zait iruditzen albiste bion artean lehentasunak finkatzean inongo lerratzerik dagoenik, eta ez litzaidake irudituko lerratzerik legokeenik, bi albisteok alde erantzira baleude ere. Are gehiago: Berriari “lerradura” leporatzearen kontu hau, neuronontzi azeleratu eta beroegi baten/batzuen emaitza baino ez dela iruditzen zait. Eta jakina, ulergarria zait gutun paranoideak ez argitaratzea eta bazter uztea.
Zure paranoia izan ala ez izan, ondoriozta daiteke argitaratu ez baldin badute, zeozerrengatik izango dala, tamalez.
Berria da Euskal Herrian dagoen egunkaririk heterodoxoena, serioena eta anitzena, horretan duda bakarra ere ez dago. Bittor Hidalgok bi gauza nahasten ditu: bere gutuna ez argitataratzea, eta egunkariaren ildo politikoa. Baina ez dira nahasi behar. Egunkariek ez dute inoiz egunkarien kontrako gutunik argitaratzen (hemerotekak daude hori egiaztatzeko). Printzipio bat da hori. Eta arrazoia garbia da: egunkaria enpresa bat da, eta, beraz, iritzi ataleko eztabaidatik kanpo geratzen da. Egunkariak ezin duelako izan eztabaida baten motibo, egunkaria (enpresa) gai sozial edo politiko bat gehiago balitz bezala. Pentsa dezagun une batez: Bittorrena argitaratu eta gero beste batek erantzuten du; Bittorrek bueltan idazten du, ez dagoelako konforme, eta beste batek idazten du berriz. Noiz amaitzen da eztabaida? Ez litzateke inoiz bukatuko, eta, bukatzean, seguruen, baten batek esango luke (arrazoi osoz): hara, niri ez didate gutuna argitaratu. Berriak, egunkari orok bezala, badu irakurleen kritikak eta kexak entzuteko modua, baina publikotasuna ez da alternatiba (serio) bat. Ez Berrian eta ez inon. Imajina dezagun Eroski, edo CAF, bere bezeroekin publikoki eztabaidan, zer eta enpresen erabaki estrategikoak, eta abar. Nola okurritzen zaizue halakorik? Ez dauka zentzurik, edo ez luke zentzurik, askok Berriarekiko daukaten atxikimendua zeharo kondizionala ez balitz. Kontua hauxe baita, batzuek Berriari beste inori eskatzen ez diotena eskatzen diotela, badakitelako Berriak gauza asko onartzen dituela, eta Berriak men egiten ez duenean, orduan errukirik gabe erasotzen dutela egunkaria (nahikoa etsai ez balitu bezala). BIttor Hidalgoren azken esaldietan ikusten da garbi: nola Berriako harpidedun batzuk ‘mesede’ bat egiten ari direla sentitzen duten, eta nola eramaten dituen horrek pentsatzera zernahi eta nonahi esan dezaketela. Ba ez. Ez Berrian eta ez inon. Ezin daiteke edozer esan, adierazpen askatasunaren izenean. Eta Berriaren iritzi atala izan liteke edozer esateko foroa, baina ez Berria ongi eta gaizki ari den ebazteko foroa, eta Hodalgoren gutuna horixe zen, eta ez beste ezer. Nik Bottorri hauxe proposatuko nioke: idatz dezala gutun kritiko bana munduko egunkari guztietara, ea baten batean argitazten dioten. Hala balitz, isildu egingo nintzateke.
Oso ondo azaldu duzu, Txoritxoo. Gainera, funtsik gabeko eztabaida artifizialak piztea dakarren beste ondorio bat da jendea alde batean edo bestean kokaraztea. Argi ikusi da eztabaida honetan. Berria lerratuegi dagoela diotenak batetik, eta Berriaren ildoarekin ados daudenak, bestetik. Hain juxtu ere, Hidalgok hitzez -baina ez egitez- defendatzen duenaren kontrakoa, Berriaren inguruan jendea batzen baino, jendea zatitzen baitabil, protagonismoa eta bere egoa elikatzea helburu. Lasaitu egin beharko luke Bittor jaunak, ekialdeko filosofoak irakurri: Tao, Osho, Krishnamurti…
Ezker abertzalea edo haren inguruko ekimen baten kritika egiten denean, bada zenbaiten aldetik, kritika egin dutenak deskalifikatzeko joera nabarmen bat, eztabaidak ezinezko bilakatzen dituenak. Horrela jokatuta kritikak egiten dituzten horiek desanimatzea lortu nahi izaten da, eta lortu ere askotan, eztabaida honetan bezala.
Bejondeiela, kritikak isilduko dituzte, kritika egiteko motiboak ez.
Hemen deskalifikatu dena da egunkari oso bat, enpresa bat, profesionalen lantalde handi bat, ustezko lerratze imajinario baten aitzakian, baina hori, kritika da, jakina; besteak, ordea, deskalifikazioak.
Txoritxoo, bale, egunkari batek ere ez du argitaratzen berari egindako kritikarik. BERRIAri egindakoak ez argiraratzea esplikatuko luke horrek. Baina, zer esplikazio du naiz.info-ri egindako kritikak ez argitaratzeak?
BERRIA beste egunkariak baino gutxiago dagoela ideologikokai markatua? beno, gazteaniaz egunkari asko ditugu aukeran, normala da kolore markatu askotako espektro zabala izatea. Eta ez naiz iritzi zutabeak idazten dituztenez ari, egunkarien ildo politikoaz ari naiz. Euskaraz egunkari bakarra dugu, eta hain zuzen euskara du kolore. Euskara edo euskaltzaletasuna kolore ideologiko jakin batekin lotzeak jende askoren manikeismoa adierazten du. Jendeari ziztadak eta “militantziak” (euskararen aldekoak noski, ez ideologia baten aldegoak) eskatzen ari garen garai honetan, krisi garai honetan, ez dakit oso inteligentea den ziztadalari posibleen espektroa murriztea.
Berriak ez ditu argitaratzen beste egunkari batzuei zuzenduriko kritikak eta Garak ere ez. Eta berdin-berdin dio kritika horiek erabat sendoak, argudiatuak eta munduko froga guztiak izanik eginak izatea.
.
Berriki hala baieztatu dut berriro ere. Garan beti argitaratzen dizkidate iritzi artikukuluak. Hau ez, ordea: “Vocento censura datos irrefutables”
http://www.izaronews.info/euskadi/2012/opinion/13559
Beste toki batzuetan, sarean, argitaratu zidaten. Garan ez. Berriak horri buruz irizpide berberari jarraitzen dio.
Bale, hori hala baldin bada, ezabatu lehen parrafoan esan dudana. Hori bai, irizpide askatasunaren garante izan behar luketen medioak zertan ez dira garante, korporatibismoa zaintzean. Edozein egunetan kritika gogor eta ozpineko gutunak argitaratzen dituzten medioetan. Ze X mediori egin behar zaion kritika bat ezin bada medio horretan argitaratu, baina ezta beste batean ere, non geratzen da herritarraren kritika eskubidea? Gero ere galduko dituzte berriro irakurle eta harpidedunak Interneten mesedetan.
Dena dela, adi egongo naiz, ea hori hala den. Hain iruditzen zait eskandalosoa.
Nik ez dut atera behar ekonomikoki Gara edo Berria bezalako egunkari bat aurrera, garai hauetan oso-oso zaila dena, eta nekez hasiko naiz horrenbestez egiten dituzten hautu batzuk kritikatzen. Haien azalean jartzen naiz eta konfiantza egiten diet. Eta kritikatu beharrekoa haiei zuzenean esan. Horregatik ez zait batere gustatu Bittorrek egindakoa eta horren harira hemen izandako eztabaida ere antzua iruditu zait. Horretan utziko dut, beraz.
Xabier, haien azalean bezainbeste jarriko bagina denen azalean… Baina edonori eta edozeri kritika barra-barra egiten bada ezker-eskubi, zergatik horiei ere ez?
Eztabaida luze eta tarteka zakar samar hau jarraitu ondoren, zera egiaztatzen da, batzuk uste dutela zilegi dela BERRIA ideologikoki lerratua egotea eta beste batzuk berriz, aurkakoa. Lerratzea zuritu-zaleek diote egunkari neutralik ez dela erdaldunen artean eta euskarazkoari ez zaiola beraz gehiago eskatu behar. Egunkari neutroagoa eskatzen dutenek argudiatzen dute laguntza eskatzeko garaian euskaldun guztiei zabaltzen zaiela eskaera. Pentsatzen dut aurrenekoek zilegi iritziko diotela ETB PNVren telebista izateari, eta BERRIAren neutraltasuna eskatzen dutenek BBCren independentzia aldarrikatuko dutela euskarazko telebista publikorako. Amaitzeko datu bat baino ez: Joxemi Zumalabe zenaren EUSKALDUNON EGUNKARIA zahar hartan, ez zegoen lerratze ideologikorako lekurik. Hori geroztik etorri da, beste batzuen eskutik. Aldaketa euskararen onerako ala kalterako izan ote den juzka beza irakurleak. Horretarako datu fidagarriak eskuratzea lortzen badu behinik behin …
BESTELA, ezin dituzu alderatu hedabide publikoak eta pribatuak, azken hauek diru laguntzarik jaso arren. Argia aldizkariak eta euskarazko beste hedabide askok ere diru-laguntzak jasotzen dituzte, eta kritika gutxiago. Hemen eztabaidan dagoena da ea Berriari beste edozein hedabide pribaturi bezala eragiteko eta iritzi politikoa plazaratzeko askatasuna aitortzen zaion ala ez. BBC aipatu duzu, haren independentzia, eta hedabide publikoa bada ere, erabakateko askatasuna izan du beti iritzia emateko, kritikatzeko eta politikoki lerratzeko. Pribatuari, zer esanik ez. Aurreko iruzkin batean esan dut lerratzea eta lerrokatzea bereiztu behar ditugula. Gainera, hastapenetako ustezko neutraltasun hura ez zen benetakoa, Egunkariak beti ildo editorial abertzalea jorratu baitu, eta ziur aski PSEko edozein euskaltzalek (baten bat ere badago) baieztatatu dizu hau. Bere ibilbidean, Egunkariak/Berriak ederki egurtu du askotan Ezker Abertzalea indarkeria zela-eta. Orain, kritikoagoa omen da EAJrekin? Nire ustez, egunkariak lerratzeko eskubidea baino ez da, baina ez bera ideologikoki mugitzen delako, alderdi politikoak baitira mugitzen direnak, Berriaren ikuspuntu abertzalera hurbiltzen ala handik urruntzen direnak. Eta Ezker Abertzaleari egurra jasotzea tokatu zitzaionean, inork ez zuen zalantzan jarri, ez orain egiten ari den moduan, behintzat. Arazoa da EAJren inguruan bi diskurtso politiko baino onartzen ez direla: apologia ala traizioa.
Ein?
>>> Egunkariak/Berriak ederki egurtu du askotan Ezker Abertzalea indarkeria zela-eta
Ein?
Txelisen deklarazioa Egunkariaren aurkako epaiketan: “Gracias a las plumas que criticaban la actuación de ETA y la utilización de medios violentos para alcanzar objetivos políticos he tenido la evolución que he tenido. Había unas plumas semanales que me fueron impactando, me hicieron reflexionar, cambiar de opinión y lo agradezco, porque hoy pienso y actúo de una manera distinta”.
Edo Acebesi eman behar diozu arrazoia?
“Plumas semanales” ez da egunkariaren ildoa. Andu Lertxundik astero ez, egunero idazten du BERRIAn eta ez dut uste egunkariaren ildo ideologikoa islatzen duenik. Egunkari baten ildo ideologikoa beste gauza batzuek islatzen dute.
Eta “lumak” kontuan hartuko bagenitu, barregarria litzateke konparatzea hara edo hona eman izan den egur kopurua.
EAJri inoiz eman dion baino egur gehiago eman dio beti Ezker Abertzaleari. Baina Berrian testu guzti-guztiak sinatzen direnez, horiek kenduta, albisteak ditugu, eta esango al didazu ideologia abertzaleaz gain zein beste lerrratze sistematiko egiten duen Berriak?
Lehenengo esaldia benetan sinesten baduzu, ez dut askorik eztabaidatzeko. Errealitatetik oso urrun zaudela iruditzen zait, nire irudipen okerra izango da baina. Igual gehiengoak zure irudipena izango du. Igual albisteen lehenespen eta tratamenduaz egiten denari gehiengoak abertzale “sin mas” lerradurarik gabea iritziko dio, eta nire irudipena hor ere okerra izango da. Ba bale.
Amaitzeko, testuak denak sinatu egiten dira, noski, horregatik nioen testu sinatu horietako egurrak sinatzaileak ematen dituela eta ez BERRIAk. Baina ez ahaztu sinatzen diren testu horien artean daudela egunkariko zuzendariarenak edo zuzendariordearenak ere.
Lehen esaldia sinisten dut, baina agian azalpena behar du: Berriaren ikuspuntu abertzalea aspaldidanik inkonpatiblea da EAJrekin, eta egurra emateak konfrontazio zuzena ekarriko luke. Ezker Abertzalearen ikuspuntu abertzalearekin, ordea, errazago egiten du bat, baina ez beti erabat. Horregatik errazagoa zaio egurra ematea eta kritikatzea.
Gonzalo, egurra, berezko egurra, iritzia ematen den heinean, testu sinatuetan, ematen da. Eta testu sinatuetan askoz baina askoz egun gehiago ematen zaio ezker abertzalea ez den abertzaletasunari.
Bestalde, albisteen lehenespen eta tratamenduan egurra ez zaio hertsiki inori ematen, besterik gabe mundu ikuspegi bat islatzen da, ideologia bat. Eta hor, noski, ideologia hori ez da abertzaletasun ez lerratua, ildo jakin batera argi lerratua dagoena da.
Nire irudipen okerra izan daiteke, baina susmoa dut irudipen hedatua dela.
Barankarri, komeni zaizunean sinadurak ahazten dituzu, eta komeni zaizunean hizpidera ekartzen dituzu. Txelisen esanek ez dizute balio, baina komeni ez zaizkizulako. Hasieran esan dut, modu batean ala bestean, Egunkariak/Berriak (osotasunean) batzuk zein besteak kritikatzeko askatasunez jokatu duela, garai batean Ezker Abertzaleari egurra emateko, orain agian EAJri. Denbora hartu al duzu kritika horiek zuzenak ote diren ikusteko?
Ez, ez, ondo irakurri, irizpidea ez dut aldatu. BERRIAk ezker abertzaleari egurra eman izan diola eta EAJri baino gehiago, esan duzu. Hasieratik esan dut egurra (honi edo hari berdin da) ez duela BERRIAK ematen, testu sinatuek baizik (eta hor badirela ETAren kontrakoak (Txelisek irakurriak, adib.), ezker abertzalearen kontrakoak (baita ere noski), eta EAJren eta abarren kontrakoak).
Egurren analisian, zuk lehen (ezker abertzaleari) eta orain (EAJri) bereizketa egiten duzu; bada nik uste dut lehen eta orain egur horretan askoz proportzio handiagoa dela besteei emana ezker abertzaleari emana baino. Sobera gainera.
Eta egunariaren benetako ildo politikoa (editorialik ez dagoenez), albisteen tratamenduek eta lehenespenek egiten dutela. Eta hor lerratze argia dagoela. Besterik ez dut esan hasieratik.
Egurrak eta ildoak zuzenak diren edo haiekin ni pertsonalki konforme nagoen analizatzea ez da nire asmoa, eta ez dut uste pertinentea denik. Beste gauza batez ari gara.
Zu: “Eta egunariaren benetako ildo politikoa (editorialik ez dagoenez), albisteen tratamenduek eta lehenespenek egiten dutela. Eta hor lerratze argia dagoela”, eta erabat nator bat esaldi honekin. Horixe dagoela lerraturik Berria, baina ideologia abertzalearekin. Arazoa da, argi esan dezadan, jeltzale asko gero eta urrunago daudela abertzaletasunetik. Eta, tamalez, gaur Nafarroa Euskal Herria dela esaten baduzu, adibidez, segituan ezker abertzalekotzat jotzen zaituztela. Horrela gabiltza.
Nik nahiago nire beste zita hau, osoagoa baita eta matizatuagoa: “Eta hor, noski, ideologia hori ez da abertzaletasun ez lerratua, ildo jakin batera argi lerratua dagoena da.”
Dena dela, azken mezuan diozun (nire ustez, txorakeri)a esanda, normala BERRIA lerratua dela ez iruditzea. Ezker abertzalekoak bakarrik badira abertzaleak, ba bai, BERRIAk abertzaletasun aseptiko eta ez lerratua du.
Nire “txorakeria” argidiatzeko beste adibide bat jarriko dizut, askoz ere hurbilago, goian daukazu, baina honaino ekarriko dizut:
*
«BERRIA, 2012-10-11. Azaleko izenburu nagusiak alderik alde dio: “Aieteko eragileekin forum bat egingo dute Baionan, Frantzia mugiarazteko”. Behean ezkerreko txokoan berriz bi zutabetara: “Ikasleak «espainiartu» egin nahi dituela aitortu du Wertek kongresuan”. Eta nik nire zozoan neure buruari galdetu, lehentasun hori bera emango ote liekeen bi berrioi ‘ezker abertzale’ zale baino ‘euskaltzaleago’ litzatekeen egunkari batek. Eta agian ezetz pentsatu dut nik. Ez dakit zuek ere hala edo…»
*
Ikusten duzunez, Bittor Hidalgorentzat, egunkariko azalean PPko ministro espainol baten probokazioari gabe Aitekoari lehentasuna ematea nahikoa da Berria Ezker Abertzalearekin lerraturik dagoela eta gutun irekia idazteko.
Bittorrek bere iritziak izango ditu BERRIAren ildoaren lerradurari buruz, zuk zureak, eta nik nireak. Argi dago ez datozela bat. Nik, abertzaletasun orokorraren barnean, lerradura garbia ikusten dut ildo ideologikoan.
Bittorren kritika konkretu honetan, ba ez nago ados, baina ulertzen dut ze esan nahi duen: bi albiste politikoren artean, alderdi espainoltasuna/euskaltasuna ardatz duenaren ordez “gatazka”rena hautatu da, eta ezaguna da Bittorrek euskaltasunari ematen dion garrantzia (BERRIAk ardatz izan beharko lukeela uste duena). Pentsatzen dut ezker abertzalearen komentarioa etorriko dela, “gatazka” izan ordez beste bat balitz igual lehenespen hori ez zutela egingo pentsatzen duelako. Baina ez nago Bittorren buruan. Aldi berean ez nago ados kontrakoarekin ere: abertzaleagoa al da ba Aiete lehenestea bestea lehenestea baino?
Dena dela, horrek ez du zerikusirik nik “txorakeria”tzat kalifikatutakoarekin. Bittorrek esan duena esateagatik “gero eta hurrunago dago abertzaletasunetik”? Nafarroa EH dela esatea = ezker abertzalea identifikatzean pare dago?
Ea, Barankarri, zintzoago ibiltzen zaren argudioeki. Nik ez dut esaten identifikazio hori horrelakoa denik, nik esaten dut EAJren inguruko askok egiten dutela. Normala, EAJren barruan abertzaleak dauden arren, abertzaleak ez direnak ere bai; areago, espainolistaren bat ere bai. Horregatik EAJk ez du Nafarroaz, independentziaz eta abarrez, botorik ez galtzeko.
Bueno, ea zein ibiltzen den hemen zintzo. Azken batean, ni abertzaletasunaz ari bainaiz beti (eta abertzaletasunaren barnean dauden ildoen arteko lerreketaz).
Tira, Barankarri, ideologiaz eta alderdiez ari garela, EAJri Azkuna bezalako espaionolistak, autonomista erosoak, automista erosoak direla aitortu nahi ez duten “pragmatikoak”, Alderdiari aititeteren aititek botoa ematen ziotelako baina gaur egun politika bost axola dietanak, patrika (enpresa ala lana) babestu nahi dutenak…, horiek guztiak kenduta, EAJn oraindik abertzaleren bat geratzen da, eta ziur aski Berria irakurtzen du eta Berriaren lerro editorialaz kexatzen da.
Esan duzu “EAJn oraindik abertzaleren bat geratzen da, eta ziur aski Berria irakurtzen du eta Berriaren lerro editorialaz kexatzen da.”
Bueno, zure diskurtsoari dariona ikusita, kexatu ez ezik ez, Berria irakurtzeari utziko dio.
Gonzalo, uste dut diskurtso koherentea eraman dudala hari osoan. Bai kritikatzen dudana adieraztean eta mugatzean, bai kasu konkretu batean ados ez nagoela esatean. Kritika bat egitean, iritzi bat planteatzean, besterik gabe BERRIAri egurra emateko asmoa ikusten baduzu, zure arazoa da.
Ez duzu lerradurarik onartzen, edo lerradura bai baina “abertzalea” dela diozu. Abertzaletasunaren barnean lerradura ikusten dugunak ez gara, antza, abertzaleak zuretzat. Hori ere zure arazoa da.
BERRIAko harpidedun izaten jarraitzen eta jarraituko dut, haien lerradura asumitzen dudalako. Euskal militantziagatik. Hori, nire arazoa da.
Eta suposatzen dut BERRIAk ere asumitzen duela lerradura horrek ekar dakiokeena (ez lerratzeak ekar dakiokeena bezalaxe). Hori, haien arazoa da.
Eta Hildagorekin ados ez zaudela orain esatea ondo dago, baina orduan pentsatu behar dut bere artikulua ez duzula irakurri.
Txo, eta zintzotasuna aipatzea gogoko duzun horrek, hobeto findu beharko zenuke argumentazioa. Nik ez dut esan Hidalgorekin ados ez nagoenik, baizik eta:
“Bittorren KRITIKA KONKRETU HONETAN, ba ez nago ados,” hau da, aipatzen duen azal horretan.
Nire hitzetatik bestela ulertu baduzu, Barankarri, zure arazoa baino ez da, edo argudio falta eta zerbait erantzun beharra. Zehaztasuna, Hidalgoren kritika konkretu honetan, zeuk egin behar zenuen hasieran. Bestela, zehaztasunik gabe, erabat zilegia zitzaidan niri kritika horrekin ere bat egiten zenuela pentsatzea. Orain erabat zilegia zait hemen Hidalgorekin bat egin duzuen askok bere hitzak ondo irakurri gabe Berria egurtzeko aukera baino ez duzuela ikusi pentsatzea. Eta Berriaren ustezko lerratzea Hidalgok salatutakoa bezalako kasuetan oinarritzen bada, ez dago zer eginik, ez eta konponbiderik ere, paranoiak direlako.
Barankarri, ez hasi purrustadaka, eta ez aldatu nire esanak, mesedez. Oraindik argi ez badaukazu, laburtuko dizut hamaika iruzkinetan esan dudana: Egunkaria ez da inoiz neutroa izan, sortu zenetik egunkari abertzalea izan baita. Horregatik, batzuetan EAJtik eta beste batzuetan Ezker Abertzaletik hurbilago ibili da, bi eragile hauek Egunkariaren ideologiara hurbiltzen ziren neurrian; eta, jakina, denoi gertatzen zaigun bezala, iritzia ematen duen oro askotan okertzen da. Ibarretxek plan famatua bultzatu zuenean, adibidez, Berriak jarraipen lerratua eskaini zion, entusiamoz esango nuke. Baina batzuek lerratzeko eta kritikoa izateko gaitasun hori ukatu nahi diote, lerratuz gero euskaltzale guztien egunkaria izateari utziko diolakoan. Ni ez nago ados. Alde batetik, estrategia horrek irakurleak erakarri beharrean uxatzen ditu, ez ideologiagatik, asperduragatik baizik, ez erdaraz ez euskaraz, inork ez baitu egunkari aseptikorik irakurri nahi. Eta, bestetik, Berriari kritikatzeko eta lerratzeko eskubidea aitortzea printzipio kontua iruditzen zaidalako, beti ere lerratze hori Berriak betidanik aldarrikatu duen ideologia abertzalearen araberakoa bada; lerratze alderdikoia balitz, onartezina irudituko litzaidake. Horrela, irakurleak gal ditzake, ideologiagatik galdu ere, baina kazetaritza objektibo, zintzo eta independientea egiten badu, denok askoz gehiago irabaziko dugu. Marrak oso lausoak dira eta, lehen esan bezala, inor ez dago okertzetik salbu, baina irizpidea Hidalgorena bezain zorrotza (eta alderdikoia) bada, ez dago ados jartzerik. Eta gogoratu behar dizut “kasu konkretu hori” kasu nagusia dela, hau da, oraingoan Hidalgo bere salaketa egitera bultzatu duena, ez baita batzuen artean berak aipatutako beste adibideren bat. Kexatzeko arrazoi gehiago izango ditu, ziur, baina berak “kasu konkretu hori” aukeratu du.
BESTELA, diozu “Amaitzeko datu bat baino ez: Joxemi Zumalabe zenaren EUSKALDUNON EGUNKARIA zahar hartan, ez zegoen lerratze ideologikorako lekurik. Hori geroztik etorri da, beste batzuen eskutik.”
Hori ez da datu bat. Hori zure iritzia da. Oso iritzi lerratua.
Murgildu hemerotekan eta ikusiko duzu ez dela iritzi lerratua ez eta iritzi soila ere, datua baizik. Lerro editorial propiorik gabeko plaza zabala izatearena euskaldun guztientzat hitzetik hortzera erabiltzen genuen garai hartan. Iritzia emango nuke horrela izateari ongi ala gaizki irizten ote diodan esango banu, baina ez dut hori egin. Gauzak nola ziren gogoratu baino ez dut egin.
Egunkaria sortu zuten gehien-gehienak, Joxemi buru, orain Berrian buru direnak baino lerratuagoak zeuden ideologikoki. Ezker abertzaleruntz, jakina. Eta Joxemi ondoren etorri direnekin kontrajartzea edo ezjakintasuna edo manipulazio hutsa da.
Egunkaria sortu zutenak edo oraingoak zein lerratuago ote zen/den eztabaida traketsa da, inoiz adosbiderik iritsiko ez duena. Dena den ez dut inoiz haien lerratzea aipatu Egunkariarena baizik. Zuk diozun bezala oraingoak baino lerratuago baziren, halere lortu zuten Egunkariak hori isla ez zezan. Eta mesedez, niri ezjakin eta manipulatzaile deitu baino lehen jo ezazu hemeroteketara. Ez dizut besterik eskatzen.
Orduko hemeroteketan baietz aurkitu jeltzaleen salaketa franko Euskaldunon Egunkariaren lerratzea salatuz. Nik uste orduan halako salaketa gehiago zegoela gaur egun baino, baina orduan salaketa horiek itxuragabeak iruditzen zitzaizkizun, ezta? Ba, niri bai ordukoak bai gaur egungoak.
Hemerotekan murgiltzeko denborarik ez dut, baina begiradatxo azkar bat botatzeko bai eta hara zer aurkitu dudan:?www.ueu.org/download/artikulua/uztaro45_2.pdf
.
Jexuxmari Zalakain: “hanka sartzeko batere beldurrik gabe esan baitezaket, Jaurlaritza bera izan dela –edo hobeto esanda garaian garaiko kideak izan direla- Euskaldunon Egunkaria zenak sortu aurretik eta jaio berritan –lehen hiru urtetan- izandako etsairik zitalena.”
.
Nola lotzen duzu hori zuk diozunarekin, BESTELA?
Garai hartan gogoa bai jeltzaleek Egunkariaren lerratzea salatzeko, baina ezin, ez zegoelako. Horrek ematen zien amorrurik handiena. Sustatzaileen balizko lerratzea baino ezin zuten aipatu, Egunkariak ez zielako horretarako aukerarik inoiz eman.
Euskaldunon Egunkariaren etsairik zitalena PNV izan zela ez didazu gogora arazi behar, sobera dakit eta, sobera dakidan bezala PNV ez dela inoiz euskaltzale izan, ez atzo eta ez gaur egun ere. Ni Euskaldunon Egunkariaren eta Berria-ren lerratzeaz baino ez naiz ari, behin eta berriz azpimarratuz. Joxemiren garaiko Euskaldunon Egunkaria nabarmen zela neutroagoa. Esate baterako, Joxemiren Egunkarian, Jarraiko gazteen udako aisialdi kanpaldi bat ez zatekeen inoiz azaleko berri nagusia izango, gerora gertatu zen bezala.
Eta nik, berriz, hauxe esan dizut: “Nik uste orduan halako salaketa gehiago zegoela gaur egun baino, baina orduan salaketa horiek itxuragabeak iruditzen zitzaizkizun, ezta? Ba, niri bai ordukoak bai gaur egungoak.”
.
Eta bai, orduan kritika zital gehiago zegoela dirudi, Zalakainen arabera. Orduko jeltzaleen kritikak zeharo itxuragabeak iruditzen zitzaizkizun nonbait. Gaur egungoak ez, ordea. Gaur egun bat egiten duzu haien kritikekin, Zein da hemen aldatu dena Egunkaria/Berria edo zu?
Saiatu naiz eztabaida datuen eremura eramaten, nonbait arrakasta handirik gabe. Izan ondo.
BESTELA, Berriak ez du lerradurarik, zu zara aldatu zarena, edo ez zara abertzalea, edo BERRIAri egurra eman nahi diozu besterik gabe. Hori besterik ez duzu lortuko, alde egin zazu.
Berdin dio EAJren Jaurlaritza hark EGUNEROrekin egin nahi izan zuena arbuiatzen baduzu, berdin dio inplikatuaa egon bazara Egunkariaren sorreran, berdin dio kasu konkretu batekin ados ez zaudela esaten baduzu, berdin dio kasu konkretu bat aipatzen baduzu (nik ez dut kasuen aipatu sartu nahi izan, ebidentea frogatzen ibiltzea absurdoa iruditzen zaidalako)… inpresio edo interpretazio ortodoxotik aldentzen bazara, futbol talde ortodoxoko liberoak etorriko zaizkizu markajea egitera. Ad hominem normalean: ez dago lerradurarik, ideologia abertzale aseptikoa du, lerradura ikusten baduzu, ez zara abertzalea (non eta ez zaren jeltzale paniaguatu bat).
Onartzen dut neu ere ad hominem ari naizela barra-barra mezu honetan, baina bueno, hori bada estiloa ba bale.
ONDORIOREN bat atera nahi nuke luze doan hitzaspertu honetatik.
Uste dut idatzi dugun GUZTI-GUZTIOK onartu dugula gero eta nabarmenagoa dela BERRIAren lerratzea euskaltzaletasunaren, abertzaletasunaren adra zehatz batekin.
Baita ere azpimarratu dutenek lerratze hau ez dela gure inguruko beste egunkari espainolezkoena bezain markatua, eta ni ere ados nengoke horretan.
Azken ekarrietako asko ordea ez dira hainbeste eztabaidatzen ari ea lerratzerik konbeni zaigun edo ez -edozein lerratze euskaltzaletasun / abertzaletasunaren esparruetan-, baizik eta defendatzen edo eztabaidatzen ea hobea dugun ezker-abertzale baterako lerratzea, edota EAJren aldeko lerratzea egin beharko ote genukeen.
Eta ez zen hori nire eztabaidaren asmoa. Nik ez dut maite ezker abertzalea bere ezkertasuna euskaltasunaren aurretik jartzen duenetan, eta hori askotan egiten du. Eta ez dut ere eskuin abertzalea maite bere eskuintasuna euskaltzaletasun eta abertzaletsunaren aurretik jartzen duen guztian.
Eta ez zaizkit ez ezker eta eskuin euskaltzaletasuna / abertzaletasuna batere gogoko, bere arteko borrokan ari direnean, espainoltasunaren kontrakoan aritu ordez, eta borroka horretan euskaltzale / abertzale guztiok inplikatu nahi gaituztenean, euskaltzaletasunaren eta abertzaletasunaren kaltean, eta soilik gure etsaien mesedean.
Horregatik ere ez zait gustatzen BERRIAren ildoa alderdi euskaltzale/abertzale batzuen edo besteen alde egiten duenean ageriagoan edo disimuluagoan, zuzenean ‘euskaltzaletasunari’ ez dagozkion kontuetan.
‘Euskaltzaleen artean’ lan moduak, estrategiak, eztabaidatu egingo ditugu, pentsatu beharrik gabe hastetik ‘egia’ bakarra dagoela jada bi pertsona baino gehiago elkartzen garen orduko, eta agian batzuetan bide batzuk saiatu ditzakegula, eta besteetan besteak, gehiengoz, edo alternantziaz, edo pragmatikan barrena.
‘Ez euskaltzaleekin’ ‘espainolzaleekin’ borroka ireki eta koartelik gabea bideratu behar dugun neurri berean.
Eta eztabaida aurrera doan bezala, eta oso bereziki Gonzaloren iritzietan, baina ez bakarrik, ‘egia abtsolutuaren nagusiei’ darien sektarismoa nabari dut. Nahiago dutenak ‘bakarrik’ geratu beraiek bezala pentsatzen dutenekin, onartu ordez ‘euskaltzaleon’ ere, gu ere, pluralak garela, eta ‘egia’ maiz bat baino gehiago egon ohi dela.
Eta noski, halakoek beti segi lezakete pentsatzen beraien dela ‘egia’, baina onartuta bere ondoan egon gaitezkeela beste ‘egia’ bat dugunak, eta ez gaituztela zertan klaustrofobiatu. Eta bide horretan aurrera ‘zatitu eta irabazi’, badakigu kanpokoak irabazten duela. Ez?
Niri orain hemen esandakoen ildotik gustatuko litzaidake ikustea BERRIA, eta gero eta HARPIDEDUN gehiagorekin, eta gero eta LAGUN ZIZTATZAILE gehiagorekin… pentsatzen dudan lez zuek denok jada bazaretela, HARPIDEDUN, AKZIODUN, LAGUN…
Ala ez zarete? Ze orain arte hitz egindakoetatik ere, ezta zuk ere Gonzalo, ez duzu aipatu zure harreman filantropikoa egunkariarekin. Eta gustatuko litzaidake jakitea hori ere. Baina begiratuko du hori ere. Behin aipatzen zenidan nire mendeku gogo hartan.
Eta nireak, iritziak dira, nireak. Ez noski denontzako egiak. Horregatik uste dut komeni dela denontzako ateak irekitzea, bakoitza bere egiarekin. Eta elkartzen garen puntuan, goxo. Eta elkartzen ez garenetan, elkarrengandik ikasteko aukeran. Ez zertan etsai.
Ondo izan
Bittor
Bada, Barankarriri oraintsu esan diodana errepikatuko dizut zein sektarioa naizen ikus dezazun (zuk sektarismoa ikusten duzun hitzetan nik argudioak ikusten ditut): Egunkaria ez da inoiz neutroa izan, sortu zenetik egunkari abertzalea izan baita. Horregatik, batzuetan EAJtik eta beste batzuetan Ezker Abertzaletik hurbilago ibili da, bi eragile hauek Egunkariaren ideologiara hurbiltzen ziren neurrian; eta, jakina, denoi gertatzen zaigun bezala, iritzia ematen duen oro askotan okertzen da. Ibarretxek plan famatua bultzatu zuenean, adibidez, Berriak jarraipen lerratua eskaini zion, entusiamoz esango nuke. Baina batzuek lerratzeko eta kritikoa izateko gaitasun hori ukatu nahi diozue, lerratuz gero euskaltzale guztien egunkaria izateari utziko diolakoan. Ni ez nago ados. Alde batetik, estrategia horrek irakurleak erakarri beharrean uxatzen ditu, ez ideologiagatik, asperduragatik baizik, ez erdaraz ez euskaraz, inork ez baitu egunkari aseptikorik irakurri nahi. Eta, bestetik, Berriari kritikatzeko eta lerratzeko eskubidea aitortzea printzipio kontua iruditzen zaidalako, beti ere lerratze hori Berriak betidanik aldarrikatu duen ideologia abertzalearen araberakoa bada; lerratze alderdikoia balitz, onartezina irudituko litzaidake. Horrela, irakurleak gal ditzake, ideologiagatik galdu ere, baina kazetaritza objektibo, zintzo eta independientea egiten badu, denok askoz gehiago irabaziko dugu. Marrak oso lausoak dira eta, lehen esan bezala, inor ez dago okertzetik salbu, baina irizpidea zurea bezain zorrotza (eta alderdikoia) bada, ez dago ados jartzerik. Nire jarrera hau sektarioa iruditzen bazaizu, agian zu zeu zara sektarioa.
Batzuetan EAJtik hurbilago ibili dela diozu, eta nik ez dut hori inoiz ikusi. Hain zuzen Ibarretxeren planari erakutsitako entusiasmoa bada adibide, esango nuke ezker abertzalean (ere) sortu zuen entusiasmoarengatik izan zela. Esan nahi baita, ezker abertzaleak hasieratik uko egin izan balio, autonomismo saio huts gisa kalifikatuta (orain Urkulluk egin lezakeena bezala), jakin nahiko nuke ea entusiasmo berbera erakutsiko zukeen.
Barankarri, horrek esan nahi du ez gaudela ados, baina lasai, ez naiz negar zotinka joango eta ez dizut sektarioa zarela esango. Besterik gabe, ez gaude ados.
Dakidala nik ez dut sektariotasuna aipatu ere egin. Nik ortodoxia aipatu dut.
Ados ez egotea da eztabaida sano guztien iturri. Nik ez dut arazorik ados ez nagoenekin eztabaidatzeko. Baina norbaiten iritzia ematerakoan intentzio makurrak eta ad hominem botatakoak iristen bazaizkit, ez dut espero eztabaida aberasgarria izango denik.
Honetan niri pasa zaidan bezala, BESTELAri pasa zaion bezala. Eta bai, zuri ere pasa zaizun bezala.
Diozu hitzez hitz Gonzalo maitia: ” lerratze alderdikoia balitz, onartezina irudituko litzaidake. Horrela, irakurleak gal ditzake, ideologiagatik galdu ere, baina kazetaritza objektibo, zintzo eta independientea egiten badu, denok askoz gehiago irabaziko dugu.”. Eta batzuek horixe ari gara pentsatzen eta esaten. Eta BERRIAk eta BERRIAzaleok horretaz hitz egin beharko dugu lasai. Inor gure etxetik bota gabe. Ala ez? Zu ere horretan bat bazatoz, gozen eztabaida zabaltzera (eta hori baino ez zen nire hasierako BERRIArako gutntxoa, eta ondorengo hitzaspertu honen hasierako mezua.
Eta zuk esan diezadakezu nire irizpidea ‘alderdikoia’ dela, baina ez zabiltza egiatik hurbil. Nik diotsut. Eta esatea “ez dago ados jartzerik”, ez da egia biek ados jarri nahi dutenean. Adostasuna ez baita ‘iritzi berdintasuna’. Oso iritzi desberdinekin gaude ikasi beharrean proiektu bateratuak elkarrekin aurrera ateratzen, oso desberdin pentsatuta ere elkarren artean beste mila gauzatan. Eta akordioa erdibidekoa izango da, ez zure, ez nire. Bestela noski ‘ez dago ados jartzerik’. Eta nik nahi dut daos jarri, eta horregatik jarraitzen dut hizketan. Ez dut nahi zilindro batek gainetik pasa gaitzan.
Azalean PPko ministro txoropito baten probokazioari lehentasuna eman beharrean Aieteko bilkura bati ematea Berriaren lerratze politikoaren froga eta salaketarako arrazoia ikustea alderdikoia iruditzen zait, gauzak horrela ikusteko, mitin batean oparitutako betaurrekoak jantzi behar direlako. Zure kritika orokorra egiteko bestelako arrazoiak egon litezkeela ez dut zalantzan jartzen, baina zuk horixe aukeratu duzu, eta zure ikuspuntua ulertzeko ez daukat nik beste daturik.
Lasai, zuk ere badakizu ez dagoela itsu okerragorik ikusi nahi ez duena baino.
Gonzalo, bi ohar:
1) ez dakit merezi duen konkreziotara jaistea, baina Bittorren adibideaz aparte, berriketa honetan bi kasu gehiago aipatu dira (Jarraiko udal kanpalekuko azala, eta Legazpiko manifestazioaren tratamendua).
2) demagun zuk arrazoi duzula eta abetzaletasun neutroa duela berriak, lerradurarik gabea. Zergatik dute uste hori Bittorrek eta enparauek? “mitin batean oparitutako betaurrekoak dituztelako”? eraso gratuitoak dira? zergatik bada? lerradurarik ez badago, ze inporta die?
Eta kasu gehiago ekartzerik ere badago, baina hasieratik eztabaida irizpide batzuekin ezarri ditu Bittorrek eta horren harira hasi gara eztabaidan. Bigarren puntuari dagokionez, irakurri hobeto nire esanak, nik ez baitut inoiz esan Berriak abertzaletasun neutroa duenik, abertzaletasun neutroa zer den ere ez dakidalako.
bigarren puntuaren inguruan: OK. Orduan galdera reformulatzen dut: “Zergatik dute uste hori Bittorrek eta enparauek? “mitin batean oparitutako betaurrekoak dituztelako”? hau da, abertzaleak ez direlako?”
Hori beraiei galdetu beharko zenieke, ez niri. Hemen lerratzeaz-eta ari garela, askok itsu-itsuan egin dute bat Bittorren salaketarekin: Azalean PPko ministro txoropito baten probokazioari lehentasuna eman beharrean Aieteko bilkura bati ematea. Bittorrek hortxe jarri du marra Berriaren lerratzea frogatzeko. Beraiei galdetu zergatik dauden deseroso. Nik ez dakit.
Aurrekoa idazten nuen bitartean sartu da BARRENKARIren azkena, dioena ‘BESTELA’gatik: “BESTELA, Berriak ez du lerradurarik, zu zara aldatu zarena, edo ez zara abertzalea, edo BERRIAri egurra eman nahi diozu besterik gabe. Hori besterik ez duzu lortuko, alde egin zazu.”
Eta ni holakoez ari nintzen SEKTARISMOA aipatzen nuenean, eta bakarrik geratu nahiago dutenez, beren ‘egia’ inork eztabaidatu dezan baino. ‘ALDE EGIN EZAZU’ esaten ez dio, ba, ‘euskalgintza’ hobetzeaz eztabaidan ari den kideari. Libra gaitzala jainkoak halako diktaduretatik (ere).
Berez ez zaizkit gustatzen ‘ezezinez’ aritzen direnak eztabaidan, kasua, baina gustatuko litzaidake jakitea ere zuk, BARRENKARI, BERRIArekin duzun harreman pekuniariaoa, HARPIDEDUN, AKZIODUN, LAGUN… Denon aldeak ezagutzeagatik, diot. Galdetuko dut hori ere zuk argitzen ez badiguzo. Ad mulierem.
Ondo izan
Bittor
Bittor, alde egiteko esatean ironiaz ari nintzen, Gonzalorekin izan dudan eztabaidaren harira, horrelakoekin eztabaidatzeak zer ekartzen duen karikaturizatzeko. Nola esango diot ba serio alde egiteko, neuk ez badut alde egiten.
Eta galdetu didazunez BERRIAren harpidedun naiz, esan dudan bezala, euskaltasun militantziarengatik, eta, gainera, akzionista naiz, militantziaz gain solidaritatez, sorrera hark izan zituen zirkunstantziengatik. Ez, berrialaguna ez naiz, ordea.
“BESTELA”-k dio “sobera dakidan bezala PNV ez dela inoiz euskaltzale izan, ez atzo eta ez gaur egun ere”. Eta ahazten du Eguna EAJ-ko kideek sortu zutela.
Eta Berriari egin ahal zaizkion kritikak gora-behera (nor da perfektua?) euskarazko prentsaren kontsumo falta bere balizko lerratzeetan bilatzen duenak, uste dut hobe duela beste nonbait bilatzen hasi. Adibidez:
– nola da posible “Diario Vasco” erosi eta euskaltzale izatea? Hots, “Diario Vasco” besapean Bilbo inguruko taberna jendetsu batean euskaraz hasteko gogoa eta ekimena izatea (lehengoan ikusia)? Nire buruan ez da sartzen. Klabeak asmatzen dituenak ekarpen ederra egingo dio euskarari.
– nola da posible Noticias taldeak Gipuzkoako Aldundia kritikatzea “Frantzia” ordez “Baiona” jarri duela eta? Eta nola da posible hori gertatu eta hurrengo egunean Deia edo Diario de Noticias taldeko zuzendariak fulminatuki kaleratuak ez izatea? Hemen ere ikasiko dugu nola partidismoak herriaren gainetik jartzen diren bitartean herria eta hizkuntza galtzaile izango direla. Gure herriaren gaitz kronikoa.
– nola da posible Gipuzkoako hainbeste euskaldunek dirutzak gastatzea Diario Vascon eskelak jartzen? Beti aipatzen da, baina ez da ezer aldatzen. Agian hizkuntza eta ideologiaz gain, beste lotura batzuk hizkuntza eta politika bezain indartsuak direla kontuan hartzen hasi beharko gara. Eta horiek lantzen hasi. Bestela, urteak joan, urteak etorri, ez dugu ezer aurreratzen. Eta 40 urtetako monopolio periodistikoek gure herrian sortutako “informazio tradizioak” nola gainditu ahal diren pentsatzen hasi. Ze gurea diktadura batek ezarritako monopolio informatiboaren ondoriozko egoera zapaldua baino ez da.
Uste dut, beste batzuren artean, euskarazko prentsaren zabalkundea oztopatzen duten gakoak hemen bilatu behar ditugula Berriaren lerratze nabari zein lausoagotan baino gehiago.
Bide batez, nire inguruan Berria irakurtzen dute hainbat jelkidek eta aspaldi ez ditut entzun Berriaren kontra gaixkiesaka. Urteak direla esango nuke. Aldiz Deiaren kontra etengabe entzuten ditut.
Eskertzen dizut, gogotik eskertu ere, eztabaida antzu hau bere antzutasunetik atera eta bide egokiago batera eramaten saiatzeagatik. Lasaitu gaitezen denok, azken batean askoz ere garrantzitsuagoak baitira batzen gaituzten gauzak banatzen gaituztenak baino.
Neure egiten ditut goian egiten dituzun galderak. Bat nator zurekin.
Argi dago partidismoak barra barra daudela leku guztietan, eta ideologiaen eta erosten den prentsaren arteko desoreka bat badagoela. Hain zuzen, ideologiaren gainetik beste hainbat gauza jartzen dituztelako askok (eskelak, Athletic/Reala, edo nik ez dakit zer, nik ez dut DV/ElCorreo erosten).
Ezker abertzalekoak izan gabe Berria erosten dutenek ere beste gauza bat jartzen dute gainetik (euskaltasun militantzia).
Abertzale eta euskaltzale omen garenak koherente bagina, euskarazko prentsa erosiko genuke, egunkari gehiago leudeke, eta orduan agian ez genuke eztabaida hau izango.
Baina bakarra dugu.
Irakurri ditut orai berean, iruzkin guzi-guziak.
Argumentuak denetarikoak dira. oro har, iduri luke ez dela sekulan dudatan ematen Berriak ZINTZOKI ematen dituela berriak.
Altabada duela ez aspaldi horra zer irakurri nuen (2012.11.17) “Atez atekoaren aurkako lehen manifestazioa egin zuten atzo arratsaldean Legazpin (Gipuzkoa). Atez atekoari ez lelopean, Egialde Laubide auzoko kaleak ibili zituzten dozenaka lagunek, eta zaborra biltzeko sistema hori martxan ez jartzeko eskatu zioten Kepa Urzelai alkateari (Bildu). ” Artikulua luzea zen eta manifestazioaren argazki bat ere erakusten zuen. Ahalketu nintzen horrelako berria irakurtzerakoan: Neronek 400 pas jende kont
josemiel
46 minutes ago
Irakurri ditut orai berean, iruzkin guzi-guziak.
Argumentuak denetarikoak dira. Oro har, iduri luke ez dela sekulan dudatan ematen Berria kazetak ZINTZOKI ematen dituela berriak.
Altabada duela ez aspaldi horra zer irakurri nuen Berrian (2012.11.17) “Atez atekoaren aurkako lehen manifestazioa egin zuten atzo arratsaldean Legazpin (Gipuzkoa). Atez atekoari ez lelopean, Egialde Laubide auzoko kaleak ibili zituzten dozenaka lagunek, eta zaborra biltzeko sistema hori martxan ez jartzeko eskatu zioten Kepa Urzelai alkateari (Bildu). ” Artikulua luzea zen eta manifestazioaren argazki bat ere erakusten zuen. Ahalketu nintzen horrelako berria irakurtzerakoan: Neronek 400 pasa jende kontatu bainituen argazkian. Zenbait aldiz “15000 = hamar milaka jende” eta oraikoan “600/700 jende dotzenaka lagun”…
Hara Berriak nola eman zuen manifestazio horren berri, argazki eder bat eta guzti:
http://paperekoa.berria.info/harian/2012-11-17/014/002/lege_info.htm
.
Berriaren lerratzearen froga nabarmena omen da. Bai? Ez al duzu froga hoberik?
Lerratzearen froga garbia ez dakit, baina argazki hori jarrita, “dozenaka” lagunek parte hartu zutela errepikatzea, meritua… Kazetariak entzumena zaindu dezala, bista erabat hondaturik baitauka dagoeneko.
Argazkirik jarri ez balute, eta berria hain zabal eta ene iritziz ondo jaso ez balute, arrazoi emango nizuke, baina manipulazioa iruditu zait zure aldetik “dozenaka” hori aipatzea eta berriaren lotura ez ematea, bakoitzak ikus dezan nola jorratu zuen Berriak berria. Nire iritziz, ondo jorratu zuen, “dozenaka”horren ordez ‘ehunka”askoz ere egokiago bazen ere. Baina zuk zeuk esan duzu “dozenaka”horrek eta argazkiak talka egiten dutela eta gauza jakina da irudiaren indarra. Beraz, nekez egon daiteke Berriaren aldetik intentzio txarrik “dozenaka” hori erabiliz.
Diozu “600/700 jende dotzenaka lagun”. Ulertu dut manifestazio horretan, zure arabera, 600/700 lagunek hartu zutela parte. Hala al da?
Josemiel, zure erantzunik gabe ere, nabarmena da, zuretzat 600/700 pertsonak parte hartu zutela Legazpin atez atekoaren kontrako manifestazio hartan. Bada, Vocento eta Noticias taldeak emandako zifra 3.000/3.500 izan zen. Bost aldiz gehiago!
.
Jakin badakit nola jokatzen duten komunikabide horiek halakoetan eta pentsatu nuen gutxiago izango zirela, baina ez bost aldiz gutxiago. Bi mila bat pertsoma gutxienez izango zirelakoan nengoen. Eta hara non zuri esker jakin dudan berriro ere ziri galanta sartu zidatela.
.
Berriak ez du inoiz horrela jokatu ez jokatuko, ez batzuekin ez besteekin. Garak ez dut uste ezertxo ere atera zuenik manifestazio horri buruz. Jarrera hori manifestazioan parte hartu zutenen kopurua bost aldiz puztea bezain lerratua da, onartzen dut. Baina Berriaren lerradurari buruz froga bat aukeratu eta manifestazio horri buruzkoa aukeratzea oso adierazgarria da, adierazgarria denez, ustezko lerradurari buruz batzuek duten iritziaz.
Oraingoan Gonzalorekin ados naiz puntu batean.
Wertek españolen kongresuan Kataluniako haurrak españolizatu nahi zituela esatea azalera ekartzeari zentzugabea deritzot. Munduko estatu guztiek erabiltzen dute hezkuntza euren abertzaletasuna indartzeko. Eta beraz, Euskal Herriko eta Kataluniako eskoletan frantses eta español nazionalismoa sartzen saiatzen dira gure haurrei. Hori ez da albiste, horrekin ezin gintezke asaldatu.
Beste kontu bat da nazioartean garrantzitsuak izandako pertsona(je) batzuk Aieten esandakoek ere ez dutela nire ustez azalik merezi…baina tira…
Ez da kaiku baten txorakeriatxo bat.
Ministro batek sordina gabe, espreski eta karga osoz aitortzea zein den Espainiako Gobernuaren asmo espainolizantea, hezkuntzari dagokionez aditzera emanez autonomia erkidegoek duten eskumena nolabait mugatu behar dela, beraiek hainbeste goraipatzen duten paktu konstituzionala bortxatuz,… hori ez bada lehen mailako notizia.
Hori bai dela “gatazka”… eta ez batzuek armak behingoz nola uzten dituzten eta haizea hartzera doazen.
Xabier Makazagari
Ni ez naiz zu bezain aditua Berriaren delako “lotura” hori ene iruzkinean ezartzeko.
Nik ez dut sekula aipatu Legazpiko manifestazioari buruzko kopuruen arazo hori ezeren “froga nabarmena” denik.
Azkenik, ez dut nik sekula aipatu manifestazio hartan 600/700 pertsona izan zirenik. Ez didazu, beraz, eskertau beharrik.
Aldiz esango nizuke serora-komunitate buru baten antza gehiago ematen dizudala, iruzkin-emaile normal batena baino.
1. Zergatik ez duzu erantzun kehenago?
.
2. Zuk zeuk idatzia da: “Ahalketu nintzen horrelako berria irakurtzerakoan: Neronek 400 pasa jende kontatu bainituen argazkian. Zenbait aldiz “15000 = hamar milaka jende” eta oraikoan “600/700 jende dotzenaka lagun”…
.
Azalduko al didazu zergatik idatzi zenuen “600/700 jende dotzenaka lagun” ezpada irudikatzeko 600/700 lagun izanik *dozenaka” idaztea oso gaizki iruditzen zitzaizula? Eta nik horri buruz, badaezpada, galdetu ondoren, zergatik ez zenuen erantzun?
Josemiel, Berriako artikuluan datorren argazkiari buruz esan zenuen “Neronek 400 pasa jende kontatu bainituen argazkian”. Horri buruz ere eskertuko nizuke azaltzea nola kristo egin zenuen kontaketa hori. Ea beste norbait gai den horrelakorik egiteko:
http://paperekoa.berria.info/harian/2012-11-17/014/002/lege_info.htm
.
Gauza da, detaile hori eta beste zenbait kontuan hartuz, ondorioztatu nuela manifestazioan izan zinela eta zure iritziz 600/700 lagun bildu zinetela (zergatik, bestela, eman kopuru zehatz hori?). Ezin jakin, ordea, nik ondorioztaturikoa zuzena zen eta galdetu egin nizun, zehatz galdetu ere atzo.
.
Ez dut inongo erantzunik jaso eta berriro idatzi dudanean orduan bai erantzun didazu, esanez “serora-komunitate buru baten antza gehiago ematen dizudala, iruzkin-emaile normal batena baino.”
Bejondeizula!
Xabier Makazagari:
Iduriz ez duzu estimatu nik esana: “serora-komunitate buru baten antza gehiago ematen dizudala, iruzkin-emaile normal batena baino.” Barkatu ez zen ene asmoa zu iraintzea…
Baina zure mezuak iduritzen zaizkit arrunt gainetik eginak, indarretik-edo…. Eta halatsu, iruditzen zaizkit, azkenak ere.
Halere saituko naiz, iduriz baitezpadakoak dituzun galderei erantzuten
1. ez dut zure galderei berehala erantzuten denboraren faltaz.
2. 600/700ko kopuru hori zerbait esateagatik esan nuen:horra nire bekatua.
3. bixtan da gaizki hartu nuela Berriak esandako dotzena batzuen kopurua; ez nizun erantzun berehala denboraren faltaz
4.nola egin nuen kontaketa? bada lupaz baliaturik, eta 400 era iritsi-eta abandonatu nuen
5. zuk ondorioztatuak (nineu manifan egon nintzela eta neure iritziz 600/700 bildu ginela…) ez dira batere zuzenak. Ez nintzen han, hain zuzen, ez nituelako gogokoak manifestazioaren xedeak.
Kontent zirea? ala baduzu oraindik galde gehiago egiteko asmorik?
Ez dizkizut errepikatuko azken mezuan esandakoak, baino ez ote da hau epailearen aurrean egotea bezala ? Zuzeu gainetik ez dakit noren izenean eta besteak azpian: hori da sentitzen dudana.
Adeitasunez
Gezurretan jardutekotan komeni izaten da itxurazko gezurrak osatzea.
1 eta 3. Denbora falta? Atzoko galderari erantzuteko bai, nonbait. Beste guztiei berehala “oso ironia finez” erantzuteko ez, horratio!
.
2 Zerbait esateagatik bota omen zenuen 600/700 kopuru hori. Atzo hori erantzun bazenu, zalantza zure alde jar nezakeen. Gaurko mezuetan bota dituzun gezurrak irakurri ondoren, inolaz ere ez.
.
4 eta 5. Izan ere, gibelak behar baitira esateko, zuk esan duzun bezala, ez zenituela gogoko manifestazioaren xedeak, baina berria irakurtzean hain sentitu zinela mindua lupa hartu eta 400 buru zenbatu arte atsedenik ez zenuela hartu (beste edozeinek luparekin beste horrenbeste egitea lortzen badu, abisa dezala, ni 200era ere iristeko gai ez bainaiz izan, gogotik saiatu arren).
Nabarmena da batzuek argudiorik gabe geratzen zaretenean hartzen duzuen jarrera. Atzo BESTELArekin eztabaidan jardun nintzen. Hemeroteka jarri zuen lekuko gisa inongo datu zehatzik eman gabe. Erantzun nion aski izan nuela hemerotekari begirada azkar bat ematea Jexuxmari Zalakainen lan bat aurkitzeko.
.
Lotura eman nion, http://www.ueu.org/download/artikulua/uztaro45_2.pdf, eta bertan dioen hau aipatu: “hanka sartzeko batere beldurrik gabe esan baitezaket, Jaurlaritza bera izan dela –edo hobeto esanda garaian garaiko kideak izan direla- Euskaldunon Egunkaria zenak sortu aurretik eta jaio berritan –lehen hiru urtetan- izandako etsairik zitalena.”
.
Ondoren zera esan nion: “orduan kritika zital gehiago zegoela dirudi, Zalakainen arabera. Orduko jeltzaleen kritikak zeharo itxuragabeak iruditzen zitzaizkizun nonbait. Gaur egungoak ez, ordea. Gaur egun bat egiten duzu haien kritikekin. Zein da hemen aldatu dena Egunkaria/Berria edo zu?”
.
BESTELAren erantzuna hau izan zen: “Saiatu naiz eztabaida datuen eremura eramaten, nonbait arrakasta handirik gabe. Izan ondo.” Zein datu eman zituen berak? Batere ez, hemeroteka lekuko gisa jartzeak, besterik gabe, ez baitu ezertarako balio ez badituzu adibide zehatzak ematen.
.
Nik Zalakainen lan hori jarri nuen mahai gainean. Hori bai dela datu zehatza, bertan dioena egia galanta baita, berak eta beste edozeinek oso ederki dakiten bezala. Eta horra bere erantzuna: Izan ondo eta agur Ben Hur. Zurea ere antzekoa izango al da?
Gogoratzen dizut Berriak manifestazioari buruz idatzitako artikulua froga gisa aurkeztu zenuela. Berriak batzuetan berriak ZINTZOKI ematen ez dituenaren froga gisa aurkeztu ere. Zure lehen iruzkina lekuko.
.
Nik erantzun nizun zergatik iruditzen zitzaidan inongo asmo txarrik ez zela egon, argazkia lekuko. Gero 600/700 zifra horri buruzko galdera luzatu nizun, manifa horretan 2.000 pertsonatik gora izan zirela uste bainuen, eta hor hasi dira komeriak. Lehenik erantzunik ez eta gero gezurrak, eta niri zeharo ahalketzen nauena gezurrak izaten dira.
.
Azaldu dizut zergatik deritzodan gezurretan ari zarela. Berriro diot, manifestazioaren xedeak gogoko ez bazenituen, zuk esan bezala, nekez sinetsiko dizu inork berri hori irakurri eta lupa bat hartu zenuenik argazkian zenbat lagun dauden banan-banan zenbatzeko. Eta are gutxiago sinetsiko dizu 400 buru zenbatu zenituela, guztiz ezinezkoa baita. Argazki horretan ez dago 400 buru zenbatzerik ezta mikroskopioarekin ere!
http://paperekoa.berria.info/harian/2012-11-17/014/002/lege_info.htm
.
Gezur horri eusten diozunez, zuk zeuk erakusten duzu zer zaren, gezurti galanta. Eta gezurtiekin eztabaidatzea alfer-alferrikakoa da.
Xabier Makazagari
Orain arte galderak egiten zenizkidan.
Orain gezurtia naizela diozu.
Ez ote duzu beste argumenturik ene kontra egiteko? Segur naiz Berriakoek ere ba dakitela artikuluaren idazleak petto handia egin zuela.
Nik hauxe esan nuen: “Ahalketu nintzen horrelako berria irakurtzerakoan” eta neure (Berria neurea ere da) etxekoek egin gauza baten ahalkea sentitu nuen. Ez da besterik. Ez da grabea.
Ene iritzia, bestalde, zu bezalako “defendatzailei” buruz, ez dut agertuko. Ez du balio. Beharrik badiren hobeak