Erdal elebakarren aitzakiak (adibide bilketa)
Erdal elebakarren aitzakiak (adibide bilketa)
Euskara denona bada, hona “euskara askatasunez” erabiltzearen bost adibide:
– Bilboko Aste Nagusian “Mari Jaia” dantzatzea.
– “Ongi etorri” dioten zerriak jartzea.
– Urtebetetzeetan “Zorionak zuri” kantarekin zoriontzea.
– “Donostiako martxa” jotzea.
– Patxi Lópezen mitinak.
Euskara denona bada, hona “euskara inposatzearen” bost adibide:
– Ergatiboa, konpletiboak eta hiztegia (euskara bera oro har).
– Joseba Sarrionandiaren liburuak eta Gipuzkoako Foru Aldundikoak (terroristatzat jotzen ez dituztenean, noski).
– Euskara planak (erdaraz idatzita daudenean ere).
– “Hemen euskaraz” pegatinak.
– ETB1, Berria, Euskadi Irratia, Hamaika TB, Uriola, ZuZeu, Argia etabarreko zuzendari, kazetari eta blogeroak.
Ilogikaren logika, beraz. Argi dugu euskara “denona” dela baina ez dugu hain garbi “denek” ez dutela euskararen parte izan nahi eta, askatasuna aitzaki, erdarara kondenatu nahi gaituztela. Horregatik, norena den euskara baino, nork eraiki nahi duen euskara galdetu beharko diogu geure buruari. Bestela, erdaldun talibanak baztertzeko beldurrez, euskara bera plazatik baztertuko dugu.
Erdal elebakarren aitzakiak (adibide bilketa)
Plazan gazteleraz egiten dugunerako, berriz, proposamen sinboliko bat ere badaukat bada nik:
http://sustatu.eus/josebabarandi/1425477661
Nik aguantatzen ez dudana da gaztelaniaz hizketan ari eta los arrantzales, las neskas, la sagardotegi, los baserritarras, la txapela, los mendizales, las etxeko-lanas, las ariketas eta abar, eta abar, eta abar….
Jendearen moda bat bakarrik balitz sikiera… baina komunikabideetan horrela aritzea… lotsatzekoa. Ikus-entzuleari euskaldun gertutasuna agertu nahiko baliote bezala. “Somos vascos, somos diferentes!” Ezberdinak bagara, euskara erabiltzen erakutsi behar dugu.
Bitartean, arrantzalea eta “pescador” gauza bera dira!
Gaztelaniaz “arrantzales” esatea: euskarari iraina, euskal munduaren folklorizazioa eta gaztelaniari ostikada lexikala.
Egun on Xerapio
Gaiaren inguruan 2013an idatzi nuen artikulua http://zuzeu.com/blogak/apurka-apurka/2013/05/10/jatorrismoa/
Ondo ibili
Jon.
Irakurri nuen bere garaian. Zurekin ados egon naizen bakarrenetakoa ;-))
Erabat ados zure hausnarketarekin
Nik ez dudana aguantatzen euskaraz hitz egiterakoan agertzen diren es que, a ver, igual, así que, porque, pues, eta abar dira
Eta horren ondorioz, “¿cómo puede ser vasco sin hablar vasco?”. Ideia ona.